Από το μεγάλο συλλαλητήριο του Εργατικού Κέντρου που έφτασε στο λιμάνι

Πρόκειται για μια απεργιακή μάχη που είχε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, βάζοντας ένα μπόι ψηλότερα τους αγώνες των ναυτεργατών, και η οποία δείχνει τον αποφασιστικό ρόλο της αλληλεγγύης της οργάνωση της πάλης, καθώς τίποτα δεν ήταν δεδομένο πριν την έναρξή της. Αντιθέτως, η απεργία πολεμήθηκε λυσσαλέα από τους εφοπλιστές, την πλειοψηφία της ΠΝΟ αλλά και την κυβέρνηση της ΝΔ, που κινείται στα βήματα και όλων των προηγούμενων, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά. Η απεργία πολεμήθηκε επίσης από τους τοπικούς επιχειρηματικούς ομίλους, που έδειξαν τα δικά τους ταξικά αντανακλαστικά απέναντι συνολικά στους εργαζόμενους, στον λαό της Πάτρας και όχι μόνο.

Ο αγώνας και η μάχη που έδωσαν όλες αυτές τις μέρες οι ναύτες, μαζί με όλες τις ειδικότητες, ιδιαίτερα μηχανικούς κ.ά., στηρίχθηκε πρώτα και κύρια στη δική τους θέληση, αποφασιστικότητα και περιφρούρηση, στοιχεία που έπαιξαν πρωταγωνιστικό, καθοριστικό ρόλο. Αυτοί στάθηκαν όρθιοι απέναντι στο όργιο απειλών και τρομοκρατίας που εξαπολύθηκε, από την πρώτη στιγμή κήρυξης της απεργίας, από τα στελέχη της εργοδοσίας των εφοπλιστών, που «σουλατσάριζαν» από πλοίο σε πλοίο απαιτώντας «να λύσουν οι κάβοι» και «να μπουν μπροστά οι μηχανές», τονίζοντας ότι «η εταιρεία δεν έχει να δώσει τίποτα» και άλλα παρόμοια. Αποκαλύφθηκαν τελικά όλοι οι παραπάνω, ότι επεδίωκαν να σταματήσει ο αγώνας και να μη συμμετέχουν όλες οι ειδικότητες.

Ηταν οι ίδιοι οι απεργοί που δεν λύγισαν στο όργιο καταστολής, με τις συλλήψεις 19 συναδέλφων τους. Αντιθέτως, με αποφασιστικότητα, έχοντας και τότε άμεσα δίπλα τους το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, που παρενέβη προς κάθε κατεύθυνση απαιτώντας την απελευθέρωσή τους και τη μη άσκηση διώξεων για το δικαίωμα στην απεργία, συνέχισαν ακόμα πιο αποφασιστικά τον αγώνα.

Την ίδια ώρα, κυβέρνηση και υπουργείο συνέχιζαν τις απειλές για την ανάγκη «εφαρμογής των νόμων», κηρύσσοντας συνολικά 8 από τις 10 μέρες της απεργίας παράνομες, εκ των οποίων οι 2 μέρες αφορούσαν αποφάσεις του Εργατικού Κέντρου Πάτρας. Απέναντι σε αυτές τις πιέσεις, που όσο περνούσαν οι μέρες έπαιρναν πιο έντονα χαρακτηριστικά, και με την προσπάθεια ενεργοποίησης του «κοινωνικού αυτοματισμού» κόντρα στην απεργία, με πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια του Επιμελητηρίου Αχαΐας, οι απεργοί δεν λύγισαν, στραπατσάροντας όλον αυτόν τον σχεδιασμό!

Ο πρωτοφανής δεκαήμερος απεργιακός αγώνας με τη διαρκή, καθημερινή στήριξη και συμμετοχή του Εργατικού Κέντρου Πάτρας αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία λόγω της πρωτοφανέρωτης, ξεδιάντροπης στάση της ξεπουλημένης πλειοψηφίας της ΠΝΟ.

Η οποία όχι μόνο δεν έβγαλε λέξη στήριξης των ναυτεργατών, αλλά από την πρώτη στιγμή, στηρίζοντας αποφασιστικά τους εφοπλιστές και την κυβέρνηση της ΝΔ, στάθηκε απέναντι και καταδίκασε την απεργία!

Εφτασε μάλιστα στο σημείο η πλειοψηφία της ΠΝΟ να καταγγείλει το ΕΚ Πάτρας για την αγωνιστική στάση του. Πρόκειται για στάση αισχρή, όπως αισχρή είναι και η στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Δείχνει αυτή της η στάση ότι η πλειοψηφία της ΠΝΟ και όλοι όσοι τη στηρίζουν είναι δεμένοι στο ρυμουλκό του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Εφαγε όμως τα μούτρα της. Την απάντηση στη βρώμικη επιχειρηματολογία της την έδωσαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα πλοία, με την αποφασιστική τους στάση, με την ήττα των απόψεων όλων όσοι διέδιδαν ότι δεν χρειάζεται να προκηρύξει απεργία το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, καλύπτοντας μάλιστα όλες τις ειδικότητες και όλα τα πληρώματα, ανεξαρτήτου εθνικότητας, κάτι που έκανε, και αλληλεγγύη έδειξε η πλειοψηφία των πληρωμάτων.

Αντίστοιχη ντροπιαστική στάση «σιγής ασυρμάτου» τήρησαν και οι συμβιβασμένες ιταλικές Ομοσπονδίες CGIL και CISAL, που έμειναν μακριά και απέναντι από τους εργαζόμενους στα πλοία, κι ας εργάζονται μαζί στη γραμμή Πάτρα - Ιταλία δεκάδες ναυτεργάτες, Ελληνες και Ιταλοί.

Ο πολυήμερος απεργιακός αγώνας στο λιμάνι της Πάτρας, όπου δεν έλυσε κανένας κάβος, παρά την τρομοκρατία και τις συλλήψεις, η αλληλεγγύη που εκφράστηκε όλες αυτές τις μέρες από όλες τις ειδικότητες, η αλληλεγγύη και στήριξη από εργαζόμενους της Πάτρας, η καθημερινή στήριξη και συμβολή του Εργατικού Κέντρου, δείχνουν τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα και της ταξικής αλληλεγγύης, που μπορούν να έχουν αποτελέσματα.

Ηταν το Εργατικό Κέντρο που όχι μόνο προκήρυξε απεργίες στο λιμάνι, και μάλιστα κλιμακώνοντας για όλα τα πληρώματα, σε όλες τις ειδικότητες και εθνικότητες εργαζομένων στα καράβια της γραμμής Πάτρα - Ιταλία, αλλά βγήκε μπροστά, οργάνωσε αλληλεγγύη που εκφράστηκε από συνδικαλιστές, εργαζόμενους, νεολαία, λαϊκά στρώματα της πόλης. Ηταν γεμάτες διδάγματα οι σκηνές με τους απεργούς ναυτεργάτες να διαδηλώνουν στο λιμάνι μαζί με χιλιάδες εργαζομένων και λαού. Εκεί ενώθηκαν τα συνθήματα για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους με αυτά για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την κλιμάκωσή του.

Ηταν διδακτικές επίσης οι στιγμές τόσο στην τελευταία όσο και στις προηγούμενες απεργιακές συγκεντρώσεις στις πύλες του λιμανιού, όπου εργαζόμενοι διαφόρων κλάδων έδιναν τα χέρια με τους απεργούς, στοιχεία που εκφράστηκαν και στη συνέχεια με τα ίδια τα λόγια των ναυτεργατών προς τους συνδικαλιστές του ΕΚΠ, ότι «αν δεν ήσασταν εσείς ο αγώνας μας δεν θα ήταν ίδιος». Πρόκειται για στοιχεία που αναδείχθηκαν και από την προηγούμενη καταλυτική στάση του Εργατικού Κέντρου, με την κήρυξη απεργίας για το εργοδοτικό έγκλημα στο «AF Claudia» και με τη στήριξη της προηγούμενης 48ωρης απεργίας των ναυτεργατών (3-4 Ιούνη), όταν άλλοι δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι.

Τα μούτρα τους έφαγαν και ορισμένοι ψεύτες και τυχάρπαστοι τύπου ΝΑΡ, που βρίζουν το Εργατικό Κέντρο. Εμειναν μόνοι!

Ο πολυήμερος απεργιακός αγώνας των ναυτεργατών στα πλοία της Αδριατικής δείχνει τον δρόμο για την κλιμάκωση της κοινής πάλης όλων των πληρωμάτων, ανεξαρτήτως ειδικότητας και εθνικότητας. Τα αποτελέσματα που έφερε δείχνουν ταυτόχρονα ότι ανοίγει ο δρόμος για τη συνέχιση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

Το ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή ήταν στο πλευρό των ναυτεργατών, και με την παρουσία του ΓΓ της ΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, χαιρετίζει όλα τα πληρώματα και όλες τις ειδικότητες που στάθηκαν στο πλευρό των ναυτών όλες αυτές τις μέρες. Που σαν μια γροθιά στήριξαν τα δίκαια αιτήματά τους για αυξήσεις στους μισθούς και στις συνθέσεις των πλοίων, για άμεσα μέτρα υγείας και ασφάλειας.

Ηρθε η ώρα λοιπόν, με βάση και αυτήν την πείρα, να γίνουν αποφασιστικά βήματα στην κλιμάκωση του αγώνα! Ολοι οι ναυτεργάτες, ανεξαρτήτως ειδικότητας και εθνικότητας, με τον κοινό μας αγώνα κόντρα σε εφοπλιστές και στις κυβερνήσεις τους, κόντρα στην πλειοψηφία της ΠΝΟ και σε οποιονδήποτε άλλον τη στηρίζει.

Το ΚΚΕ σε αυτόν τους τον αγώνα θα συνεχίσει σταθερά να βρίσκεται δίπλα τους, τονίζοντας με αποφασιστικότητα ότι η λύση σήμερα βρίσκεται στη σύγκρουση με την αστική τάξη και τους μηχανισμούς της, σε κάθε χώρα, από τον λαό της. Σε σύγκρουση επίσης με τις κυβερνήσεις και την εργοδοσία, σε συμπόρευση με τους κομμουνιστές παντού!

Είναι ανάγκη πλέον Ελληνες, Ιταλοί, ναυτεργάτες όλων των εθνικοτήτων να οργανωθούμε σε όλη την Αδριατική. Να παλέψουμε για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες. Κατάργηση του αντεργατικού νόμου 4150/13, που οδηγεί σε εγκληματικές μειώσεις οργανικών συνθέσεων. Οχι στην εντατικοποίηση και στην υπερεργασία. Οργανικές συνθέσεις που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες, την ασφάλεια και την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Γιατρό σε κάθε πλοίο στα δρομολόγια της Αδριατικής. Να βελτιωθούν οι συνθήκες διαμονής και σίτισης όλων των πληρωμάτων, ανεξαρτήτως ειδικότητας. Να υλοποιούνται αυστηρά οι κανονισμοί φόρτωσης και εκφόρτωσης των πλοίων. 48ωρη επί πληρωμή παραμονή εκτός πλοίου (ρεπό) με επιθυμία του ναυτικού στο λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού. Επίδομα σε περίπτωση εξπρές δρομολογίων. Εντατικούς και ουσιαστικούς ελέγχους για την τήρηση των μέτρων υγείας και ασφάλειας από την Επιθεώρηση Εμπορικών Πλοίων.

Να οργανώσουμε Ελληνες και Ιταλοί τον αγώνα απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις, της ΝΔ και την ιταλική, κυβερνήσεις που στηρίζουν τους εφοπλιστές σε όλη την Αδριατική. Σε όλα τα μεγάλα λιμάνια του Ιονίου και της Αδριατικής να συγκροτηθούν ομάδες αγωνιστών, που μαζί με τις ντόπιες δυνάμεις και τα ταξικά συνδικάτα και των δύο χωρών να οργανώσουμε τον κοινό αγώνα.

Στα λιμάνια της Πάτρας, της Ηγουμενίτσας, της Κέρκυρας, του Μπρίντιζι, του Μπάρι, της Αγκόνα και της Βενετίας, μαζί Ελληνες και Ιταλοί οργανωνόμαστε και πολεμάμε τους εφοπλιστές της Αδριατικής.

Στα πλοία της Αδριατικής οι κομμουνιστές του ΚΚΕ μαζί με τους Ελληνες κομμουνιστές στην Ιταλία θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Μέχρι τέλους. Για τη νίκη. Να πούμε ένα μεγάλο ΖΗΤΩ που αρχίσαμε την κοινή πάλη, στηριγμένοι στον διεθνισμό και στην αλληλεγγύη.