Παράλληλα, με κοινό ψήφισμα που υπογράφουν το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων και 40 εργατικά σωματεία και φορείς του νομού, απαιτούν - ανάμεσα σε άλλα - «την άμεση διακοπή κάθε σχέσης της ελληνικής κυβέρνησης με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ. (...) Να σταματήσει η παράδοση αεροδρομίων, λιμανιών, στρατιωτικών εγκαταστάσεων, εξοπλισμών και προσωπικού των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων για να στηρίξουν τις δολοφονικές επιχειρήσεις (...) Να υλοποιηθεί η ομόφωνη απόφαση της ελληνικής Βουλής του 2015 για ανακήρυξη ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ του 1967».

Αντίστοιχες κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν χτες στην Αρτα και την Ηγουμενίτσα, ενώ είχαν προηγηθεί μαχητικά συλλαλητήρια των Εργατικών Κέντρων και σωματείων της περιοχής τη Δευτέρα το απόγευμα, σε Κέρκυρα, Πρέβεζα και Λευκάδα.

Στην προσπάθεια να εκφραστεί ο λαϊκός ξεσηκωμός απέναντι στον πόλεμο, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν οι κομμουνιστές, τόσο μέσα από τη συμμετοχή τους στα συνδικάτα, όσο και με την αυτοτελή παρέμβαση των Κομματικών Οργανώσεων. Με την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ, κλιμάκια των Οργανώσεων βρέθηκαν τις προηγούμενες μέρες σε εκατοντάδες χώρους δουλειάς και γειτονιές, συζητώντας με τους ανθρώπους του μόχθου τις δραματικές εξελίξεις.

Η ανησυχία απέναντι στις εξελίξεις, η σαστιμάρα, το «σφίξιμο» αποτυπώνονται στις συζητήσεις. Δεν είναι μόνο η γενίκευση του πολέμου που προκαλεί ανησυχία. Η επιμονή των κομμουνιστών και των ταξικών σωματείων όλο το προηγούμενο διάστημα να φωτίζουν πλευρές της εμπλοκής της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς βοηθά ώστε σήμερα περισσότεροι εργαζόμενοι να αντιλαμβάνονται ολοένα και πιο καθαρά τη βαθιά εμπλοκή της χώρας στις πολεμικές εξελίξεις, τους κινδύνους που αυτή έχει. Οι εργάτες αναζητούν τη γνώμη του ΚΚΕ. Ακούν με προσοχή, οι περισσότεροι μετρούν στα σοβαρά τι έχει να πει το Κόμμα - για τον πόλεμο, για την ακρίβεια, για την ανασφάλεια. Εκφράζουν εμπιστοσύνη στους κομμουνιστές, τους αναγνωρίζουν ειλικρίνεια, συνέπεια και αγωνιστικότητα για κάθε τους πρόβλημα.

Από τις συζητήσεις ξεχωρίζουν ερωτήματα που επανέρχονται συνεχώς όπως το αν «μπορεί να αποτραπεί ο πόλεμος», «πώς μπορεί να αποφευχθεί η εμπλοκή της Ελλάδας» κ.ο.κ., με τα κομματικά μέλη να αναδεικνύουν με συγκεκριμένα παραδείγματα ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση και τον αγώνα του ίδιου του λαού. Θυμίζουν τη στάση των λιμενεργατών που αρνήθηκαν να μεταφέρουν πυρομαχικά από το λιμάνι του Πειραιά, των σωματείων στο Λαύριο και αλλού που έβαλαν φρένο σε ΝΑΤΟικές φάλαγγες, δείχνοντας στην πράξη πώς μπορεί να μπει φρένο στην πολεμική μηχανή.

Παράλληλα, δεν λείπουν και τα ερωτήματα που αφορούν το Ιράν. Οπως σημειώνουν τα κομματικά μέλη, δεν είναι σπάνιο να συναντά κανείς τη διακινούμενη «γραμμή» από την κυρίαρχη προπαγάνδα, που επιχειρεί να εμφανίσει τη σφαγή ως... εκστρατεία για την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών στο Ιράν! Απέναντι σε αυτές τις αμφιβολίες, οι κομμουνιστές υπογραμμίζουν ότι η αντιλαϊκότητα κάθε αστικού κράτους δεν κρίνεται από τη μορφή που παίρνει - αν είναι «θεοκρατικό» ή «κοσμικό» - αλλά από τον χαρακτήρα του ως εξουσία του κεφαλαίου και γι' αυτό ο λαός δεν πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο ληστών αλλά το «στρατόπεδο» των δικών του συμφερόντων. Υπενθυμίζουν ότι το κράτος - δολοφόνος Ισραήλ είναι αυτό που δολοφονεί κατά συρροή στη Γάζα παιδιά, γυναίκες και αμάχους, χωρίς κανέναν φραγμό.

Σημαντική συμβολή στην κατανόηση των εξελίξεων έχουν και οι συζητήσεις γύρω από τον IMEC και τους νέους «δρόμους του μεταξιού», οι οποίοι φωτίζουν στους εργαζόμενους με απτό τρόπο τις αιτίες των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Μέσα από παραδείγματα και συζήτηση αναδεικνύεται ότι το μοίρασμα των αγορών, των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών αποτελεί την πραγματική αιτία των πολέμων, μακριά από τα προσχήματα της αστικής προπαγάνδας.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, τα κομματικά μέλη υπογραμμίζουν την ανάγκη η ανησυχία να μετατραπεί σε αμφισβήτηση και η αμφισβήτηση να γίνει οργανωμένος αγώνας. Να δυναμώσουν οι διεκδικήσεις σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, να ορθωθεί εργατικό - λαϊκό τείχος αντίστασης. Καλούν τον λαό να μην αποδεχθεί καμία νέα θυσία για τα κέρδη των καπιταλιστών, να παλέψει μαζικά, οργανωμένα, με αποφασιστικότητα, ενισχύοντας το ΚΚΕ και τη γραμμή σύγκρουσης με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το σάπιο σύστημα που τον γεννά.

Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις των προηγούμενων ημερών

Στο κάλεσμά της η Παγκρήτια Επιτροπή τονίζει ότι «οι καπνοί του πολέμου σκέπασαν τη γειτονιά μας, έφτασαν στα σύνορά μας, δεν χωρά καμιά αδιαφορία, άλλη αναμονή!». Αναφέρεται στην πρόσφατη επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν, στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ και στα προσχήματα που επιστρατεύονται από τους ιμπεριαλιστές επί δεκαετίες για να κρυφτεί ο πραγματικός στόχος, «η επιβολή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για να ξαναμοιράσουν τη Γη, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της και τους δρόμους μεταφοράς αγαθών. Επιδιώκουν ένα ξαναμοίρασμα του κόσμου, που θα το πληρώσουν οι λαοί με το αίμα τους!».

Παράλληλα καταδικάζει τη μετατροπή της Σούδας σε ορμητήριο θανάτου για ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, με αμερικανικά F-16 να μετασταθμεύουν εκεί και ιπτάμενα τάνκερ των Αμερικανών να απογειώνονται από τη Σούδα στο πλαίσιο ανεφοδιασμού στον αέρα μαχητικών του Ισραήλ και των ΗΠΑ που επιχειρούν κατά του Ιράν, ενώ τονίζει πως «οι αναφορές ότι μεταφέρεται συστοιχία "Patriot" στη βάση της Σούδας από άλλα σημεία της χώρας "προκειμένου να παρέχουν προστασία σε αμερικανικούς στόχους", παρά τις "διαψεύσεις" από την κυβέρνηση, επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες της και των συμμάχων της για την ασφάλεια του ΝΑΤΟικού προμαχώνα στη Μεσόγειο».

«Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει κανένα δικαίωμα να μπλέκει τη χώρα μας και τον λαό μας στα φονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή! Δεν έχει κανένα δικαίωμα να μετατρέψει τη χώρα σε ορμητήριο πολέμου και στόχο αντιποίνων! Συνένοχοι είναι όσοι καλύπτουν την εγκληματική αυτή πολιτική», ξεκαθαρίζει η Επιτροπή και καλεί στις κινητοποιήσεις στις πρωτεύουσες όλων των νομών της Κρήτης την Πέμπτη 3 Ιούλη, απαιτώντας: «Εξω η Ελλάδα από τις πολεμικές επιχειρήσεις και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο! Καμία συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ! Να σταματήσει οποιαδήποτε συνεργασία των πανεπιστημίων και ερευνητικών ιδρυμάτων με το ΝΑΤΟ. Να κλείσουν η βάση της Σούδας και όλες οι βάσεις του θανάτου στη χώρα! Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό!».