Στη Ζάκυνθο, η προβολή που υπήρξε όλο το προηγούμενο διάστημα και οι αναφορές ότι το νησί αποτελεί έναν από τους «φτηνότερους» προορισμούς για all-inclusive διακοπές σε μεγάλες «πολυάστερες» ξενοδοχειακές μονάδες, όπως και το ότι παρουσιάζεται αξιοσημείωτη αύξηση στην πρόθεση ταξιδιού προς αυτό ακόμα και σε σύγκριση με το πρώτο εξάμηνο του 2024, έχουν αναπτερώσει για άλλη μια χρονιά το «ηθικό» των μεγάλων ξενοδοχειακών ομίλων και τουρ οπερέιτορ, που βλέπουν ακόμα μεγαλύτερες ευκαιρίες για κέρδη. Αντίστοιχα, στην Κεφαλονιά οι ξενοδοχειακοί όμιλοι προσβλέπουν σε άνοδο των αφίξεων και των διανυκτερεύσεων επισκεπτών.

Αυτό συνεπικουρείται από τα μέτρα των κυβερνήσεων για δουλειά - λάστιχο στον κλάδο, τη στήριξη των δημοτικών - περιφερειακών αρχών, τις συμμετοχές στις διάφορες τουριστικές εκθέσεις του εξωτερικού και τα χιλιάδες ευρώ που ξοδεύονται από τις τσέπες του λαού για τη λεγόμενη «τουριστική προβολή», μέχρι τα μέτρα ευνοϊκής οικονομικής στήριξής τους. Πρόσφατη είναι άλλωστε στη Ζάκυνθο η υλοποίηση του μέτρου της πληρωμής των τελών καθαριότητας μόνο για έξι μήνες από τις επιχειρήσεις που δουλεύουν σεζόν, την ίδια ώρα που οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, συνολικά οι εργαζόμενοι σε Επισιτισμό - Τουρισμό και ο λαός στο νησί πληρώνουν για όλο τον χρόνο!

Και ενώ μεγαλοξενοδόχοι και μεγαλοεπιχειρηματίες του Τουρισμού περιμένουν άλλο ένα καλοκαίρι για να αυγατίσουν τα κέρδη τους πάνω στις πλάτες των εργατοϋπαλλήλων τους, που δουλεύουν με 14 διαφορετικές συμβάσεις εργασίας (πολλούς από τους οποίους μάλιστα «εισάγουν» από άλλες χώρες μέσω διαφόρων δουλεμπορικών γραφείων), οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στον κλάδο προσπαθούν να σταθούν «στα πόδια τους», δουλεύοντας σκληρά και μετρώντας ...«κουκιά» για όλο τον χρόνο.

Μπροστά και στη νέα σεζόν, κομβικής σημασίας ζήτημα που ανοίγουν τα κλαδικά Σωματεία Ξενοδοχοϋπαλλήλων είναι η υπογραφή τοπικών κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας που να καλύπτουν τις ανάγκες των εργαζομένων στο σήμερα, να αποτελούν αντιστάθμισμα στις ξέφρενες ορέξεις των αφεντικών.

Οπως τονίζει σε συζήτησή του με τον «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος του Συνδικάτου στη Ζάκυνθο Θοδωρής Σαρακίνης, οι μεγαλοξενοδόχοι και οι τέσσερις Ενώσεις τους θέλουν να αποφύγουν την όποια συζήτηση, κινούνται ξανά στη λογική των «ατομικών διαπραγματεύσεων» και «συμφωνιών» με τους εργαζομένους τους.

Πατώντας στο γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους οι συνολικά περίπου 20.000 εργαζόμενοι στον Τουρισμό «έζησαν» με τα ψίχουλα των 505 ευρώ του ταμείου ανεργίας για τρεις μήνες μέσα στον χειμώνα, με τους ντόπιους να κυνηγούν όποιο άλλο μεροκάματο μπορούσαν αλλά και τους εργαζόμενους που έρχονται στο νησί για σεζόν να φεύγουν απ' αυτό, οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου θέλουν να παρουσιάσουν μια εικόνα καλοπληρωτών, κρύβουν τους όρους και τις συνθήκες δουλειάς.

Προβάλλοντας την πληρωμή με μισθό ανώτερο από τη ΣΣΕ, παρουσιάζουν την κατάσταση ως «ευκαιρία» να βγάλει κάποιος χρήματα, με τον πρόεδρο του σωματείου να επισημαίνει ότι την ίδια ώρα κρύβεται η εξαντλητική δουλειά χωρίς ρεπό για ένα εξάμηνο, το γεγονός ότι στην πλειοψηφία της αφορά καθημερινή εργασία πάνω από το 8ωρο, με τα 10ωρα - έως 12ωρα και 14ωρα - να οργιάζουν!

Αυτά παρά και τη λεγόμενη ψηφιακή κάρτα εργασίας, η οποία «χτυπιέται» μόνο για το 8ωρο στην πλειοψηφία των χώρων δουλειάς και οι υπερωρίες συνυπολογίζονται στο «συνολικό μηνιάτικο», που κάθε εργοδότης το καθορίζει από μόνος του, έχοντας συνολικότερη ισχύ απέναντι στους εργαζομένους του.

«Η λεγόμενη ατομική συμφωνία οδηγεί σε απώλειες τριετιών και προϋπηρεσιών, επιδομάτων, αδειών, αλλά και όλων των όρων ασφάλισης των εργαζομένων, ασφάλειας και προστασίας τους στους χώρους δουλειάς, όπου η εντατικοποίηση "χτυπά κόκκινο", με συχνά εργατικά "ατυχήματα", που για εμάς είναι εργοδοτικά εγκλήματα, όπως και οι ασθένειες που προκαλούνται σε εργαζόμενους από τους όρους δουλειάς», τονίζει ο Θ. Σαρακίνης. Και προσθέτει:

«Συνολικά οι εργατοϋπάλληλοι στον κλάδο πρέπει να σκεφτούμε - και σε αυτό δίνει τις δυνάμεις του το σωματείο - ότι είναι πολύ περισσότερα όσα χάνουμε χωρίς Σύμβαση Εργασίας, με απώλεια ακόμη και της αξιοπρέπειάς μας, παρά όσα υποτίθεται κερδίζουμε».

Εξηγεί δε ότι η τοπική Σύμβαση Εργασίας μπορεί να αποτελέσει απάντηση και στις πιέσεις μεγαλοξενοδόχων και μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου για πρόσληψη προσωπικού από τις λεγόμενες «τρίτες χώρες», με ακόμα χειρότερους όρους, όταν οι ίδιοι «παραπονιούνται» για έλλειψη εργατικών χεριών.

«Πέρυσι συναντήσαμε πολλούς συναδέλφους από την Ουκρανία, που δούλευαν κάτω από άθλιες συνθήκες, με την εργοδοσία να τους εκμεταλλεύεται άγρια, πατώντας στο γεγονός ότι η χώρα τους βρίσκεται σε πόλεμο, όπως και στις διάφορες συμφωνίες μεταξύ χωρών. Φέτος έχουν ήδη ξεκινήσει εκβιασμοί από επιχειρήσεις προς εργαζόμενους. Εργοδότες μέσω "γραφείων ευρέσεως εργασίας" προχωρούν μαζικά σε προσλήψεις εργαζομένων από τις Φιλιππίνες, το Μπαγκλαντές και άλλες χώρες. Την ίδια ώρα ασκούν πίεση για μείωση των μισθών. Είναι απαραίτητο λοιπόν να κατανοηθεί ότι η τοπική Σύμβαση προστατεύει όλους τους εργαζόμενους από τέτοια φαινόμενα που η εργοδοσία επιδιώκει για να μεγιστοποιεί τα κέρδη της, πατώντας στο σβέρκο μας, επενδύοντας και στην ξενοφοβία», συνεχίζει ο Θ. Σαρακίνης. Και υπογραμμίζει ότι ήδη στα ξενοδοχεία απασχολούνται εργαζόμενοι από χώρες της Ασίας, που προσλαμβάνονται αφού έχουν εργαστεί στον κλάδο είτε στο εξωτερικό (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κ.α.) είτε σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, πέφτοντας θύματα της εργοδοσίας, που τους εκμεταλλεύεται πολλαπλά.

Την ίδια ώρα οι μεγαλοξενοδόχοι προσλαμβάνουν και απολύουν κατά το δοκούν, όπως συνέβη σε ξενοδοχεία που άνοιξαν για το Πάσχα με ορισμένο προσωπικό, που εν συνεχεία το έδιωξαν μέχρι να αρχίσει η θερινή σεζόν! Επιπλέον, σε μεγάλες μονάδες εργαζόμενοι δεν πληρώνονται για τις εργασίες καθαριότητας και προετοιμασίας, με την εργοδοσία να αναφέρει ότι για τις συγκεκριμένες δουλειές θα γίνει συνολική «εκκαθάριση» στο τέλος της σεζόν!

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο πρόεδρος του σωματείου καλεί κάθε εργαζόμενο να σκεφτεί σε ποιον πραγματικά στηρίζεται η «βιτρίνα» του λεγόμενου «τουριστικού θαύματος» και αναφέρεται στη μάχη που δίνει το σωματείο προκειμένου να υπογραφεί τοπική Σύμβαση Εργασίας:

«Σχεδιάζουμε να βρεθούμε σε κάθε επιχείρηση, να μιλήσουμε με τους συναδέλφους, να αξιοποιήσουμε γι' αυτόν τον σκοπό και το μητρώο του σωματείου, να συγκροτήσουμε πυρήνες του στους χώρους δουλειάς. Η οργάνωση στο Συνδικάτο ήταν που έφερε αποτελέσματα, και με τη συνδρομή του Εργατικού Κέντρου, όπως στο πρώην "Zante Beach" του ισπανικού ομίλου "Domes Aulus", με την πληρωμή των εργαζομένων για όσο διάστημα ήταν κλειστό για ανακαινίσεις, με την καταβολή δεδουλευμένων κ.λπ. Διεκδικούμε ίδια δικαιώματα και ανθρώπινες συνθήκες διαμονής για όλους τους συναδέλφους μας που εργάζονται στο νησί είτε από άλλες περιοχές της Ελλάδας είτε από το εξωτερικό, ζώντας πολλές φορές σε άθλιες συνθήκες, ζητήματα που μόνο συλλογικά μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Το Συνδικάτο απαιτεί στελέχωση της Επιθεώρησης Εργασίας, των αρμόδιων υπηρεσιών της, ένταση των ελέγχων στους χώρους δουλειάς. Αυτά κανένας δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του απέναντι στην εργοδοσία και στα μέτρα που τη στηρίζουν διαχρονικά».

Αλλά και στην Κεφαλονιά η θερινή περίοδος βρίσκει στην ίδια δύσκολη αφετηρία τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία, συνολικά σε Επισιτισμό - Τουρισμό. Οπως τονίζεται από την πρόεδρο του κλαδικού Συνδικάτου στο νησί, Μαρία Αλιβιζάτου, παρ' όλα τα «παράπονα» που εκφράζει η μεγαλοεργοδοσία για έλλειψη εργατικού δυναμικού, η ίδια «αξιοποιεί» διάφορα δουλεμπορικά γραφεία από την Αθήνα και άλλες περιοχές.

Εκατοντάδες εργαζόμενοι από Μπαγκλαντές, Φιλιππίνες, Ινδία, Σενεγάλη, Αίγυπτο, μέχρι και από τη Σιέρα Λεόνε, εργάζονται σε ξενοδοχεία και επισιτιστικά καταστήματα με άγνωστους όρους και συμφωνίες μερικών μηνών ή και έτους, άσχετα αν θα παραμείνουν στο νησί για τόσο διάστημα ή όχι.

Πρόκειται για ένα ατελείωτο δουλεμπόριο ανθρώπων, που διαμένουν σε υπόγεια και αποθήκες ξενοδοχείων, ακόμα και σε τροχόσπιτα, οι πιο «τυχεροί» στοιβαγμένοι σε διάφορα καταλύματα.

«Η όλη κατάσταση πιέζει για μείωση των μισθών, ιδιαίτερα για όσους Ελληνες εργαζόμενους από άλλες περιοχές της χώρας έρχονται για σεζόν στο νησί, που άλλα περίμεναν και άλλα βλέπουν», αναφέρει η Μ. Αλιβιζάτου. Και προσθέτει: «Συνάδελφοι από Πάτρα, Αγρίνιο και Βόρεια Ελλάδα ήρθαν και αναχώρησαν, γιατί οι συνθήκες δεν είναι καθόλου καλές. Την ίδια ώρα η εργοδοσία ελίσσεται με την απασχόληση προσωπικού από ασιατικές και αφρικανικές χώρες, ενώ ταυτόχρονα κλαίγεται για έλλειψη εργατικών χεριών».

Η κατάσταση αγγίζει κι άλλους κλάδους, π.χ. την οικοδομή, όπως αναφέρει ο Σπύρος Καμπίτσης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, με τις εργασίες να συνεχίζονται εντατικά για να «προλάβουν» τη σεζόν νέες βίλες και λοιπές τουριστικές και όχι μόνο υποδομές, με την εντατικοποίηση να χτυπά «κόκκινο» για το σύνολο των εργαζομένων.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, το Συνδικάτο Τουρισμού και Επισιτισμού Κεφαλονιάς - Ιθάκης καλεί Ελληνες και μετανάστες εργαζόμενους να διεκδικήσουν υπογραφή τοπικής κλαδικής Σύμβασης Εργασίας. Από κοινού με το Εργατικό Κέντρο σχεδιάζει την παρέμβασή του στους χώρους δουλειάς και θέτει μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων, παρεμβαίνοντας κόντρα στις πιέσεις και στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, καλώντας σε συσπείρωση και βγαίνοντας μπροστά για τις ανάγκες του κλάδου συνολικότερα, μπροστά σε άλλη μια δύσκολη για τους εργατοϋπαλλήλους θερινή περίοδο.