Πάντως εκεί προς Χάρβαρντ μεριά, πιάνουν τόπο τα μαθήματα. Ο,τι πληρώνεις παίρνεις βέβαια. Αλλά πρέπει να «τραβάει» κι ο «μαθητής». Κι ο Τσίπρας αποδεδειγμένα «τραβάει» στα δύσκολα του κεφαλαίου.

Οπως και να 'χει, τόση εφευρετικότητα, μαστοριά, αγωνία και ξετσιπωσιά να κρυφτεί και να ξεπλυθεί ο πραγματικός ένοχος για τις κρίσεις, τους πολέμους, όλα τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, είχαμε καιρό να δούμε.

* * *

Εχουμε και λέμε: Δεν φταίει το καπιταλιστικό σύστημα, αλλά «ένα μοντέλο αυταρχικού καπιταλισμού και ένα μοντέλο ακραία νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, απέναντι στον δημοκρατικό καπιταλισμό».

Να μαζευτούμε να το ξετρυπώσουμε εκείνο το «μοντέλο» του «δημοκρατικού» και «δίκαιου» καπιταλισμού, γιατί είναι πολύ ντροπαλό και κρύβεται εδώ και 200 χρόνια...

* * *

Δεν φταίει η εξουσία του κεφαλαίου και το αστικό κράτος, το κράτος των καπιταλιστών δηλαδή, που τσακίζει τον λαό για τα κέρδη τους, που βάζει ακόμα και τη ζωή στο ζύγι του «κόστους - οφέλους», αλλά φταίει η έλλειψη«θεσμικών αντίβαρων της δημοκρατίας» που να αποτρέπουν «τον κίνδυνο να γίνουν τα κράτη Ανώνυμες Εταιρείες αυτών που κυβερνούν και των ολιγαρχών που τους στηρίζουν».

Οπότε, ας ξαναδοκιμάσουμε τις καπιταλιστικές «εταιρείες λαϊκής βάσης», αυτές που έβαζε λεφτά ο λαός και τα μάζευαν οι ...«ολιγάρχες».

* * *

Δεν φταίει το κεφάλαιο, αλλά οι «δισεκατομμυριούχοι που είναι υπεράνω νόμου», οι «τεχνο-ολιγάρχες» και οι εταιρείες που δεν έχουν «οικονομικό πατριωτισμό» και «αναζητούν φορολογικούς παραδείσους αντί να πληρώνουν τους φόρους στη χώρα που βγάζουν κέρδη».

Γιατί εντάξει να σε εκμεταλλεύονται. Αλλά να μην αφήνουν και φιλοδώρημα, ε αυτό πάει πολύ! Δεν ανέχεται τέτοια «έλλειψη ενσυναίσθησης» το «προοδευτικό μέτωπο».

* * *

Ακόμα και για τις «παγκόσμιες εξελίξεις» δεν φταίει η μάχη για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους καπιταλιστές, το σύστημά τους που σαπίζει, αλλά «η επανεκλογή του Προέδρου Τραμπ»! Αυτού που επί θητείας του ήταν «διαβολικός, αλλά για καλό». Τώρα όμως «ανατρέπει το ίδιο το πλαίσιο στο οποίο οικοδομήθηκαν οι διεθνείς σχέσεις μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδίως μετά τον Ψυχρό Πόλεμο».

Γιατί, ως γνωστόν, οι «διεθνείς σχέσεις» τότε οικοδομήθηκαν με «αλφάδι»: Ούτε εκατοστό απόκλιση από την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και τον νόμο. Του ισχυρού βεβαίως βεβαίως.

Ε, μετά απ' όλα αυτά, «τι πιο σύνηθες» από τη λαθροχειρία και την προσπάθεια να μετακινήσει την πραγματική διαχωριστική γραμμή που αναδείχθηκε μέσα από τις μεγάλες κινητοποιήσεις για τα Τέμπη, το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», στο κάλπικο δίλημμα «από τη μια η πατρίδα μας, από την άλλη τα πλούτη τους».

Οπότε, βουρ να υπερασπιστούμε την πατρίδα ...των κερδών τους.

* * *

Το είπε άλλωστε κι ο ίδιος ο Τσίπρας:«Το όραμα που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει» είναι «ένας νέοςπατριωτισμόςαπέναντι στην ολιγαρχία και τη κλεπτοκρατία». Βέβαια κάπου τα έχουμε ξανακούσει αυτά τα περί «κλεπτοκρατίας».

Ας θυμηθούμε μερικά αποσπάσματα: «Μορφώματα και εγκληματικές οργανώσεις είναι τα κόμματα του κλεπτοκρατικού και του αντισυνταγματικού τόξου», «Νίκη της κλεπτοκρατίας που αφήνει στο απυρόβλητο την πραγματική εγκληματική οργάνωση».

Ποιος τα έλεγε όλα αυτά; Η Χρυσή Αυγή, που ήθελε να «εξαγνίσει το ελληνικό έθνος από την κοινωνική παρακμή που συνδέεται με τη διαφθορά, την εξαπάτηση, τα κομματικά συμφέροντα και την κλεπτοκρατία».

Αυτά κι άλλα παρόμοια, από τους «τοκογλύφους» έως τους «κλέφτες», επιστρατεύουν άλλωστε πάντα όλοι οι «αντισυστημικοί» του συστήματος όταν θέλουν να κρύψουν τον πραγματικό αντίπαλο, αυτόν που ευθύνεται για την κρίση και τους πολέμους: Τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την εξουσία του κεφαλαίου, την εργοδοσία.

Οταν θέλουν να συσκοτίσουν τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές, να αφήσουν στο απυρόβλητο την ΕΕ, να ευνοήσουν τις αντιδραστικές λογικές που αναπαράγουν συνεχώς τα αστικά επιτελεία, πως δεν χρειάζεται η ταξική πάλη, αλλά μια αστική «εναλλακτική στους κουρασμένους πολίτες», όπως έλεγε τις προάλλες ο Τσίπρας.

Τόση «πρόοδος» και τόσο «φρέσκα κουλούρια» τα δηλητηριώδη, σάπια φρούτα που έβγαλε ο Τσίπρας στον γνώριμο για εκείνον πάγκο της εξαπάτησης.

Αλλά το είπε, βέβαια... Δεν θα χαρίσει στην ακροδεξιά την «ασφάλεια», τον «πατριωτισμό» και τις υπόλοιπες μάσκες, πίσω από τις οποίες κρύβονται κάθε φορά τα πιο αποτρόπαια σχέδια του κεφαλαίου.

Η είδηση της βδομάδας που ολοκληρώνεται με την κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολή, ήταν ότι η κυβέρνηση του χασάπη Νετανιάχου και το κράτος του Ισραήλ χρηματοδοτούν και εξοπλίζουν μια ομάδα τζιχαντιστών της Γάζας, για να αντιμετωπίσουν τη Χαμάς!

Ο επικεφαλής της είναι ένας πρώην καταδικασμένος για εμπόριο ναρκωτικών και δολοφονικές επιθέσεις, ενώ η ομάδα του είναι γνωστή στην περιοχή για τις σχέσεις της με τον ISIS. Με βάση δηλαδή τα κριτήρια των ιμπεριαλιστών, η οργάνωση αυτή χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική» από τα αποδυτήρια.

Η είδηση αυτή «έπαιξε» για λίγες ώρες στα ελληνικά ΜΜΕ και μετά, σαν κάποιος να πάτησε ένα κουμπί, εξαφανίστηκε κάθε αναφορά στις σχέσεις του κράτους - τρομοκράτη με την τρομοκρατική οργάνωση. Τις οποίες (σχέσεις) ομολόγησε (και υπερασπίστηκε) ο ίδιος ο Νετανιάχου.

Φυσιολογικότατο θα σκεφτεί κανείς, αφού έτσι καταρρέει όλο το ιμπεριαλιστικό αφήγημα ότι η γενοκτονία των Παλαιστινίων γίνεται για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Τόσο ...αντι-τρομοκράτες οι ιμπεριαλιστές (Ισραήλ - ΗΠΑ - ΕΕ) που αξιοποιούν τους τρομοκράτες για να προωθήσουν τα εγκληματικά τους σχέδια σε βάρος των λαών. Ενίοτε μάλιστα τους κατασκευάζουν κιόλας...

Αλήθεια, τι λένε η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα γι' αυτήν την πολύ σοβαρή αποκάλυψη; Θα ακούσουμε τη φωνούλα όλων αυτών που υπερασπίζονταν το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» απέναντι στην τρομοκρατία; `H την κατάπιαν, όπως κατάπιαν την είδηση τα ΜΜΕ του συστήματος στη χώρα μας;