2025 The Associated Press. All |
Οι σφοδροί βομβαρδισμοί που προηγήθηκαν την Τετάρτη και την Πέμπτη σε νοσοκομεία και καταυλισμούς εκτοπισμένων αμάχων συμπληρώθηκαν μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής με την έναρξη νέας χερσαίας επίθεσης στη βόρεια Γάζα. Η εξέλιξη θα μπορούσε να σημάνει την έναρξη της ισραηλινής στρατιωτικής επιχείρησης «Αρματα του Γεδεών», που ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπ. Νετανιάχου είχε αναγγείλει στις αρχές του μήνα, απειλώντας να την ξεκινήσει στο τέλος της περιοδείας Τραμπ σε χώρες του Κόλπου. «Η επιχείρηση "Αρματα του Γεδεών" επιδιώκει την ήττα της Χαμάς και την απελευθέρωση όλων των ομήρων. Θα δράσουμε με μεγάλη ισχύ για να καταστρέψουμε όλες τις στρατιωτικές και διοικητικές δυνατότητες της Χαμάς, ενώ θα δημιουργήσουμε ισχυρή πίεση για την απελευθέρωση όλων των ομήρων», είχε ισχυριστεί τότε και ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας Ισ. Κατς.
Ο επίσημος απολογισμός έφτασε την Παρασκευή (σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του υπουργείου Υγείας στη Γάζα) τους 53.010 νεκρούς (στην πραγματικότητα είναι πάνω από 61.700, αν προσθέσει κανείς και τους αγνοούμενους που χάθηκαν κάτω από τα συντρίμμια) και τουλάχιστον 119.919 τραυματίες.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις οργανώσεων του ΟΗΕ, πλέον οι 2,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι έχουν στριμωχτεί στο 30% της Λωρίδας της Γάζας. Η συντριπτική πλειοψηφία των αμάχων βασανίζεται από οξύ υποσιτισμό, καθώς από τις 2 Μάρτη δεν έχει μπει στην περιοχή κανένα είδος βοήθειας σε τρόφιμα, φάρμακα, νερό ή καύσιμα.
Είναι δε σίγουρο ότι η πείνα δεν θα καταλαγιάσει σύντομα. Τα σχέδια της αμερικανικής οργάνωσης «Gaza Humanitarian Foundation» (GHF) είναι για τη δημιουργία ενός συστήματος καθαρής κοροϊδίας των πολύπαθων Παλαιστινίων, αφού επιδιώκουν (στα χαρτιά) να ταΐσουν μόλις το 50% του πληθυσμού, ώστε να εξωθήσουν τον άλλο μισό πληθυσμό σε εξορία ή σε δήθεν «εκούσια μετανάστευση». Είναι δε χαρακτηριστικό ότι την Παρασκευή ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, ακούγοντας τις εντεινόμενες αντιδράσεις οργανώσεων του ΟΗΕ για τη σχεδιαζόμενη κακόγουστη φάρσα της διανομής βοήθειας μέσω της GHF, αναγκάστηκε να δηλώσει ανοιχτός να συζητήσει ένα εναλλακτικό «καλύτερο» σχέδιο.
Βεβαίως η λιμοκτονία των Παλαιστινίων συντελείται με τη στήριξη όχι μόνο των ισχυρών χωρών της «Δύσης», αλλά και αραβικών χωρών, όπως οι τρεις πλουσιότερες του Κόλπου, Σαουδική Αραβία, Κατάρ και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που συνυπέγραψαν μέσα στη βδομάδα «χρυσές» συμφωνίες με αμερικανικά μονοπώλια. Αυτό το Σάββατο, 17 Μάη, κατά την 34η Σύνοδο Κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου στη Βαγδάτη, ο πόλεμος στη Γάζα αναμένεται να τεθεί στο επίκεντρο. Ωστόσο κανείς δεν περιμένει σοβαρά ότι θα αποφασιστούν ουσιαστικά αντίποινα σε βάρος του Ισραήλ, το οποίο, παράλληλα με το μακελειό στη Γάζα, κλιμακώνει τη βία της κατοχής και στη Δυτική Οχθη. Στην ατζέντα της Συνόδου υπάρχουν κι άλλα μακελειά σε εξέλιξη, όπως αυτά σε Υεμένη, Συρία, Σουδάν και Λιβύη.
Χρυσές δουλειές για τα συμφέροντα του αμερικανικού κεφαλαίου έκανε αυτήν τη βδομάδα ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, στο πλαίσιο της περιοδείας σε Σαουδική Αραβία, Κατάρ και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μέσα σε περίπου τρεις μέρες, έπεσαν υπογραφές σε δεκάδες συμβόλαια και στις τρεις χώρες ή δόθηκαν υποσχέσεις για μπίζνες συνολικής αξίας άνω των 3,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Στη Σαουδική Αραβία ανακοινώθηκαν συμφωνίες άνω των 600 δισ., δόθηκαν υποσχέσεις για επενδύσεις 1 τρισ. δολαρίων στις ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια, ενώ από τις συμφωνίες που έγιναν γνωστές, ξεχώρισε το εξοπλιστικό πακέτο στρατιωτικών εξοπλισμών αξίας 142 δισ. δολαρίων, που θεωρείται το ακριβότερο στην ιστορία της Σαουδικής Αραβίας.
Στο Κατάρ, ανακοινώθηκαν συμφωνίες συνολικής αξίας άνω των 1,2 τρισ. δολαρίων, με την παραγγελία της «Qatar Airways» στην «Boeing», για την πώληση 210 αεροσκαφών 787 Dreamliner και 777X με κινητήρες αεροσκαφών από την εταιρεία «GE Aerospace», να δίνει μία γερή ταμειακή ανάσα στο αμερικανικό μονοπώλιο, στο φόντο προβλημάτων που προέκυψαν μετά από πολύνεκρα αεροπορικά δυστυχήματα με αεροσκάφη της εταιρείας.
Στα ΗΑΕ ανακοινώθηκαν συμφωνίες ή υποσχέσεις για συμφωνίες ύψους 1,4 τρισ. δολαρίων με έμφαση στην Τεχνητή Νοημοσύνη και στη διάθεση προηγμένων τσιπ, καθώς και εμιρατινές επενδύσεις για ανέγερση νέων μεγάλων Data Center στις ΗΠΑ. Και εκεί η «Boeing» έκλεισε συμφωνίες αρκετών εκατομμυρίων δολαρίων για την πώληση αεροσκαφών 28 Boeing 797 και 777X από την «Etihad».
Την ίδια ώρα, ξεχώρισε η προσπάθεια του Τραμπ, μιλώντας στη Σύνοδο Κορυφής και σε επενδυτικό φόρουμ, να εμφανίσει τις ΗΠΑ ως «παράγοντα ειρήνης», κάνοντας κριτική σε προηγούμενες αμερικανικές διοικήσεις, που είχαν τον ίδιο στόχο: Την προώθηση των συμφερόντων των αμερικανικών μονοπωλίων, λέγοντας ότι «ο μεγάλος μετασχηματισμός δεν έρχεται από τους Δυτικούς που κάνουν επεμβάσεις και σας δίνουν διαλέξεις για το πώς θα ζήσετε ή θα κυβερνήσετε».
Βέβαια, αυτά τα «φιλειρηνικά» φληναφήματα δεν έχουν καμία σχέση με τις διαχρονικές επιδιώξεις του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, αλλά εκφράζουν μια διαφορετική τακτική. Αλλωστε η στήριξη του κράτους - δολοφόνου στην περιοχή, του Ισραήλ, και τα περί «Ριβιέρας» στην ισοπεδωμένη Γάζα, το αποδεικνύουν.
Με τα αμερικανικά μονοπώλια «χορτάτα» και μία βδομάδα μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας εκεχειρίας με τους Χούθι της Υεμένης, με τη μεσολάβηση του Ομάν, ο Τραμπ επιχείρησε επίσης να κορυφώσει τη διαπραγμάτευση και με το Ιράν.
Με τη γνωστή μέθοδο του «καρότου και του μαστιγίου», ο Τραμπ από τη μία υποστήριζε πως προβαίνει σε «γενναιόδωρες» προτάσεις κρατώντας «κλαδί ελιάς», από την άλλη φοβέριζε, υπαινικτικά, την Τεχεράνη με επίθεση, προβλέποντας την Παρασκευή πως εάν δεν κλείσει γρήγορα μία συμφωνία, τότε «κάτι κακό μπορεί να συμβεί». «Εχουν μια πρόταση. Το πιο σημαντικό είναι ότι γνωρίζουν ότι πρέπει να κινηθούν γρήγορα, αλλιώς κάτι κακό θα συμβεί», είπε στην πτήση από τα ΗΑΕ προς τις ΗΠΑ.
Αυτό ενώ μία μέρα πριν, ο Τραμπ δήλωνε πως το Ιράν έχει συμφωνήσει «κατά κάποιο τρόπο» στους όρους μιας συμφωνίας και τόνιζε ότι οι δύο χώρες είναι «σε πολύ σοβαρές διαπραγματεύσεις για την επίτευξη μιας μακροπρόθεσμης ειρήνης». Στο μεταξύ, το αμερικανικό axios.com μετέδιδε την ίδια μέρα πως ο Αμερικανός απεσταλμένος Στιβ Γουίτκοφ παρουσίασε μία γραπτή «κομψή και πολύ μεγάλη» πρόταση στους Ιρανούς αξιωματούχους και πως ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Αμπάς Αραγτσί τη μετέφερε στην Τεχεράνη για επείγουσες διαβουλεύσεις με τον ανώτατο ηγέτη Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, τον Πρόεδρο Μασούντ Πεζεσκιάν κ.ά.
Αλλωστε, ο Αμερικανός απεσταλμένος Στ. Γουίτκοφ είχε πρόσφατα δηλώσει στον δημοσιογράφο Τάκερ Κάρλσον πως εάν ο Τραμπ καταφέρει να «φέρει το Ιράν και τις αραβικές χώρες μαζί, τότε η Μέση Ανατολή θα μπορούσε να ξεπεράσει την Ευρωπαϊκή Ενωση οικονομικά», προσθέτοντας: «Ο Κόλπος είναι πολύ υποτιμημένος. Η Ευρώπη δυσλειτουργική. Ενας ενωμένος Κόλπος θα μπορούσε να ξεπεράσει την Ευρώπη»...
Στο φόντο αυτό, Ιρανοί αξιωματούχοι ενέτειναν την Παρασκευή τις διαβουλεύσεις και με Ευρωπαίους διπλωμάτες (από Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, γνωστές ως Ε3) στην Κωνσταντινούπολη, πριν από έναν αναμενόμενο πέμπτο γύρο διαπραγματεύσεων ΗΠΑ - Ιράν. Ο Ιρανός αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Καζέμ Γκαριμπαμπάντι δήλωσε πως συμφώνησαν να διεξαγάγουν περαιτέρω συνομιλίες εάν χρειαστεί.
Βεβαίως, στη γωνία περιμένει το Ισραήλ, που είναι σίγουρο πως υπό τον παρόντα συσχετισμό δυνάμεων δεν θα ήταν ευχαριστημένο από μία πιθανή αποκλιμάκωση της αμερικανικής πίεσης σε βάρος της Τεχεράνης και πολύ περισσότερο από μία «μακροπρόθεσμη» αμερικανο-ιρανική συμφωνία, που θα διατηρούσε το ιρανικό πυρηνικό και βαλλιστικό πρόγραμμα και θα οδηγούσε στην άρση των ασφυκτικών αμερικανικών και ευρωπαϊκών κυρώσεων, προσφέροντας γερές ενέσεις στο ιρανικό μεγάλο κεφάλαιο.
Η δυσαρέσκεια αυτή εκφράστηκε το απόγευμα της Πέμπτης με μία νέα αεροπορική επιδρομή σε περιοχές υπό τον έλεγχο των Χούθι της Υεμένης, με αφορμή την εκτόξευση νέου βαλλιστικού πυραύλου των τελευταίων στο διεθνές αεροδρόμιο «Μπεν Γκουριόν» στο Τελ Αβίβ σε αντίποινα για τα συνεχιζόμενα λουτρά αίματος στη Γάζα...
Ωστόσο το ίδιο διάστημα καταγράφονται ενδιαφέρουσες εξελίξεις και σε άλλα δύο μέτωπα. Το ένα είναι η Συρία, της οποίας ο τζιχαντιστής «Πρόεδρος» Αχμεντ αλ Σαράα κατάφερε να «ξεπλυθεί» από τον Αμερικανό Πρόεδρο όταν τον συνάντησε μεσοβδόμαδα στο Ριάντ και να πάρει διαβεβαιώσεις για άρση των αμερικανικών κυρώσεων. Αυτά ενώ δεν έχει στεγνώσει καλά - καλά το αίμα χιλιάδων αμάχων που σφαγιάστηκαν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο από τους τζιχαντιστές των δικών του «δυνάμεων ασφαλείας».
Επιπλέον, η άρση των αμερικανικών κυρώσεων έναντι της Δαμασκού φαίνεται να αναγκάζει την ΕΕ σε ένα αντίστοιχο βήμα, παρά τις επιφυλάξεις και τις ανησυχίες ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών για πισωγυρίσματα της σημερινής συριακής κυβέρνησης τζιχαντιστών σε ό,τι αφορά τη διασφάλιση της ασφάλειας και των δικαιωμάτων εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Σαράα διαλαλεί πως είναι έτοιμος για μπίζνες με δυτικά μονοπώλια και να παζαρέψει μία συμφωνία σύναψης σχέσεων με το Ισραήλ, χώρα που κατέλαβε νέα εδάφη στη Νότια Συρία από τις 8 Δεκέμβρη 2024.
Το άλλο ζήτημα αφορά την επικίνδυνη ανάφλεξη των συγκρούσεων που είδαμε από την αρχή αυτής της βδομάδας στην Τρίπολη της Λιβύης. Πρόκειται για χώρα (με τεράστια, εκτός των άλλων, πετρελαϊκά κοιτάσματα και πηγές), που 14 χρόνια μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ του 2011 για την ανατροπή του τότε Προέδρου Μ. Καντάφι στο όνομα της ...δημοκρατίας, παραμένει «καζάνι που βράζει». Εκτοτε, και με εξαίρεση τις βουλευτικές εκλογές τον Ιούνιο του 2014, έχουν να γίνουν εκλογές οποιουδήποτε είδους επί περίπου μία δεκαετία. Στο μεταξύ, η «νέα» Λιβύη διαθέτει δύο παράλληλες κυβερνήσεις σε ανατολικό και δυτικό τμήμα, υπό τη σκιά «προστασίας» της Τουρκίας που πλέον σήμερα δεν προσφέρει μόνο καίριες υπηρεσίες «διάσωσης» στον πρωθυπουργό Α. Ντμπεϊμπά στην Τρίπολη, αλλά φλερτάρει συστηματικά και με την παράλληλη «ανατολική» κυβέρνηση σε Βεγγάζη και Τομπρούκ, εντείνοντας τις συναντήσεις μεταξύ άλλων και με μέλη της οικογένειας του Λίβυου στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ.