Απέναντι σε αυτό το σχέδιο, οι φοιτητές έχουν την ευκαιρία να δυναμώσουν τους συλλόγους τους, την κατεύθυνση και τον συντονισμό της πάλης τους, τη συμπόρευσή τους με το ταξικό εργατικό κίνημα στον αγώνα για πτυχίο με αξία και δουλειά με δικαιώματα. Να κάνουν τους συναδέλφους, τις οικογένειες και την πλειοψηφία του λαού μας να χαμογελάσουν ξανά με την καρδιά τους.
Για αυτό, αντί για την ανάδειξη των πραγματικών προβλημάτων των φοιτητών, ενορχηστρώνουν τις τελευταίες μέρες με τη βοήθεια πρόθυμων παπαγάλων των ΜΜΕ μια επιχείρηση κατασυκοφάντησης των φοιτητικών συλλόγων, αξιοποιώντας τις καταδικαστέες από όλους τους φοιτητές επιθέσεις κουκουλοφόρων, που αποδεικνύεται ξανά πόσο χρήσιμες είναι για την αλλαγή της «ατζέντας» και τον εκφοβισμό. Πρόκειται για χουλιγκανικού τύπου στημένα σκηνικά, εχθρικά και ξένα προς τους φοιτητές και τις δημοκρατικές διαδικασίες των συλλόγων τους. Ολως τυχαίως, τέτοιες ομάδες «ανασταίνονται» κάθε φορά που η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη από τους αγώνες των φοιτητών.
Οι φοιτητές, όπως έκαναν στην άκρη την κυβερνητική προπαγάνδα και τρομοκρατία και διαδήλωσαν μαζικά για το έγκλημα στα Τέμπη, όπως έστειλαν μαζικό μήνυμα αγώνα και ελπίδας στις συνελεύσεις και τις εκλογές τους αυτά τα χρόνια, έτσι μπορούν να μην πέσουν στην ίδια παγίδα και τώρα.
Καθόλου δεν ενδιαφέρει το σύστημα, τα κόμματα και τα παπαγαλάκια τους η «πάταξη της βίας και της ανομίας» ούτε στα πανεπιστήμια ούτε πουθενά. Μα δεν είναι αυτοί που χρηματοδοτούν και καμαρώνουν τα φυτώρια της διαφθοράς, της εξαγοράς, της νοθείας και του τραμπουκισμού, της υποκουλτούρας και του παρτακισμού μέσα στα ΑΕΙ, τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ που για δεκαετίες εκμαυλίζουν και συκοφαντούν την έννοια του φοιτητικού συνδικαλισμού; Τα ίδια και χειρότερα δεν κάνουν σήμερα, τώρα, στο εργατικό κίνημα με εκλογές και συνέδρια νοθείας που ψηφίζουν μέχρι και πεθαμένοι; `Η μήπως δεν ξέρουν τίποτα για την απροκάλυπτη παρέμβαση επιχειρηματικών συμφερόντων στα πανεπιστήμια και στην Ερευνα, τον ρόλο εργολάβων που ξεκοκαλίζουν εκατομμύρια, τον ανταγωνισμό για τη διαχείριση κονδυλίων κ.ά. που συνθέτουν την πραγματική ανομία στα ΑΕΙ;
Οι «προτάσεις» τους είναι ομολογία της αγωνίας τους να εφαρμοστούν οι κατασταλτικοί νόμοι που έχουν ήδη ψηφίσει για να περιφρουρούν την επιχειρηματική δράση στα ΑΕΙ, και που έως τώρα βρίσκουν εμπόδια από τον αγώνα των φοιτητών (πειθαρχικές, οικονομικές και ποινικές τιμωρίες, στέρηση φοιτητικής ιδιότητας, κάμερες παρακολούθησης, τουρνικέ, περιπολίες αστυνομικών κ.λπ.). Αλλωστε η πρώτη πανελλαδικά εφαρμογή πειθαρχικής δίωξης έγινε σε εκλεγμένους αγωνιστές φοιτητές για την οργάνωση του αγώνα του συλλόγου τους ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ και για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη. Οσα λένε δεν είναι για την «πάταξη της ανομίας», αλλά για την «πάταξη» της οργανωμένης πάλης των φοιτητών.
Αν τους ενδιέφερε η καθημερινότητα των φοιτητών, θα άκουγαν τα δίκαια αιτήματά τους για την αναβάθμιση των σπουδών τους, για την προάσπιση των μορφωτικών τους δικαιωμάτων, αντί να τα αποσιωπούν και να τα λοιδορούν. Θα επιβράβευαν τις ελπιδοφόρες εικόνες και δράσεις αλληλεγγύης των συλλόγων, τις επιστημονικές, πολιτιστικές και αθλητικές πρωτοβουλίες τους. Θα ενθάρρυναν τη συλλογική δημοκρατική συζήτηση εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας, τη συμμετοχή στα κοινά και όχι την απαξίωση και τον χυδαίο καριερισμό - ατομισμό. Θα αναβάθμιζαν τις υποδομές και τη φύλαξή τους από επαρκές, μόνιμο προσωπικό στην ευθύνη των ιδρυμάτων κ.ά.
Αλλωστε, οι «τελευταίοι» που μπορούν να κάνουν στους φοιτητές «κήρυγμα» περί «βίας και ανομίας», είναι η κυβέρνηση και όσοι υπηρετούν αυτό το σάπιο σύστημα. Των δισεκατομμυριούχων που «τραμπουκίζουν» όλη τη Γη με γενικευμένο πόλεμο. Της καθημερινής πολύμορφης βίας και των άδικων νόμων, της εκμετάλλευσης των πολλών για τα κέρδη των λίγων. Της ατιμωρησίας για καταστροφές και εγκλήματα σαν τα Τέμπη, το Μάτι, την Πύλο κ.ά., των σάπιων και διεφθαρμένων θεσμών, των δελτίων ειδήσεων - ρουτίνα για τη «greekmafia» και πολλά άλλα.
Είναι σαφές. Αφού δεν μπορούν να πείσουν τους φοιτητές να στηρίξουν τις παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, πασχίζουν να τους καθηλώσουν στον καναπέ. Αν ο συσχετισμός στα ΑΕΙ της χώρας δεν προσφέρεται για τις πάλαι ποτέ καθιερωμένες πανηγυρικές δηλώσεις των προέδρων των αστικών κομμάτων το βράδυ των φοιτητικών εκλογών, τότε καλύτερα να απαξιωθούν. Εφόσον οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν είναι υποστηρικτές της εφαρμοζόμενης αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων, τότε να αλλάξουμε το «μοντέλο του συνδικαλισμού» στα ΑΕΙ, και άλλα γνωστά.
Ενοχλεί η ήττα της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, που εκφράζει την αγανάκτηση για όσα βιώνουν οι φοιτητές μέσα και έξω απ' τις σχολές, την εναντίωση στα ιδιωτικά ΑΕΙ, την απόρριψη αντιεκπαιδευτικών νόμων, την πάλη για αναβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων τους, όπως για τα επαγγελματικά δικαιώματα των πρώην ΤΕΙ, τη διατήρηση της παιδαγωγικής επάρκειας στα πτυχία κ.ά., τη διάθεση να μετρήσει νέες ήττες η αντιλαϊκή πολιτική, να μπουν εμπόδια στην περαιτέρω επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ.
Ας θυμηθούμε ότι το 2021 οι εκλογές δεν έγιναν για δεύτερη συναπτή χρονιά, με ευθύνη της ΔΑΠ και με το πρόσχημα της πανδημίας. Ο λόγος ήταν οι μαζικές φοιτητικές και μαθητικές κινητοποιήσεις που θορυβούσαν τη ΝΔ και τη ΔΑΠ. Ομως το 2022 οι εκλογές επιβλήθηκαν μαζικά από τους φοιτητές κόντρα στη θέληση της κυβέρνησης και αναδείχτηκε πρώτη δύναμη η «Πανσπουδαστική ΚΣ» μετά από 35 χρόνια, όπως ξαναέγινε το 2023 και το 2024. Ας θυμηθούμε ότι αυτά τα 3 χρόνια είναι που αμφισβητήθηκε και η εγκυρότητα του αποτελέσματος, φυσικά μόνο από την ηγεσία της ΝΔ και της ΔΑΠ και από κανέναν άλλον. Η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» συνέβαλε στο δυνάμωμα των αγώνων, την παρεμπόδιση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής στα ΑΕΙ. Με αυτούς τους αγώνες εμποδίστηκε η είσοδος της πανεπιστημιακής αστυνομίας - περιφρουρητή για τις μπίζνες του ΑΕΙ ΑΕ, τα σχέδια για διάλυση των φοιτητικών συλλόγων και υποκατάστασή τους από ελεγχόμενα συμβούλια φοιτητών - χειροκροτητών της εκάστοτε κυβέρνησης, ακυρώθηκαν ψηφισμένα μέτρα όπως η επιβολή ενοικίων στις εστίες και η πληρωμή των συγγραμμάτων, κατακτήθηκε η αύξηση του φοιτητικού στεγαστικού επιδόματος. Αυτή η αγωνιστική δράση είναι που ενοχλεί την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του συστήματος.
Οι υπερασπιστές του σάπιου συστήματος μιλάνε για την «κανονικότητα» του «Πανεπιστημίου - επιχείρηση»της ΕΕ, του εχθρικού τους κράτους και των κυβερνήσεων. Την «κανονικότητα» της επιλεκτικής υποχρηματοδότησης, της ιδιωτικοποίησης, της προσέλκυσης εταιρειών. Της ΝΑΤΟικής διείσδυσης στα ΑΕΙ και της Ερευνας για τους πολεμικούς σκοπούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, του φοιτητή - πελάτη, της απαξίωσης της συλλογικής συζήτησης και δράσης, της καταστολής, του συμβιβασμού με τις «ανάγκες της αγοράς και της οικονομίας», της αποθέωσης του καπιταλιστικού συστήματος.
Οι φοιτητές, από την άλλη, έχουν κάθε δικαίωμα να παλέψουν ενάντια σε μια τέτοια «κανονικότητα». Να διεκδικήσουν αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν, σύγχρονες, υψηλού επιπέδου σπουδές, πανεπιστήμιο και Ερευνα στην υπηρεσία του λαού και των αναγκών του και όχι του κέρδους των λίγων, φοιτητική μέριμνα και μέτρα στήριξης των φοιτητών αντί για διαγραφές, την επιστημονική γνώση μέσα στο πτυχίο και όχι στο ακριβοπληρωμένο κυνήγι προσόντων, μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα αντί για τη σημερινή άγρια ζούγκλα της αγοράς εργασίας που τσαλαπατά την ελευθερία, δολοφονεί τα δικαιώματα, έως και την ανθρώπινη ζωή.
Γιατί «ενοχλεί», τις μέρες που θα συζητούνται στη Βουλή οι ποινικές και πολιτικές ευθύνες υπουργών για το έγκλημα στα Τέμπη, οι φοιτητές μαζικά να στείλουν μήνυμα καταδίκης της εγκληματικής πολιτικής. «Ενοχλεί», την ώρα που η χώρα εμπλέκεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς και υλοποιείται η «στροφή» στην πολεμική οικονομία σε βάρος της ζωής του λαού, να δυναμώνουν οι αντιδράσεις και η αποκάλυψη της αλήθειας για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. «Ενοχλεί», την ώρα που θα συζητιέται η εφαρμογή παλιών και νέων αντιεκπαιδευτικών νόμων, να δυναμώνει η πάλη για αύξηση της χρηματοδότησης, προσλήψεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού, οι εκδηλώσεις και ημερίδες των συλλόγων με τα αντίστοιχα σωματεία για το επιστημονικό αντικείμενο και την κατάσταση στον κλάδο εργασίας.
Γιατί «ενοχλούν» οι εικόνες με τα πανό των φοιτητικών συλλόγων στους δρόμους, τις απεργίες, έξω από σπίτια που πλειστηριάζουν τα κοράκια, στις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, «ενοχλεί» η αλληλεγγύη ανάμεσα σε νέους επιστήμονες και εργαζόμενους, η πάλη για την απομόνωση του εθνικισμού - ρατσισμού, η ουσιαστική πολιτική συζήτηση μέσα στα αμφιθέατρα, οι αθλητικές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες, οι επιστημονικές εκδηλώσεις των συλλόγων που φωτίζουν τον δρόμο του συλλογικού αγώνα για την κατάκτηση της γνώσης και των σύγχρονων δικαιωμάτων των φοιτητών.
«Ενοχλούν» όλα όσα δυνάμωσαν με την «Πανσπουδαστική ΚΣ» 1η δύναμη στα ΑΕΙ!
Είναι στο χέρι των φοιτητών λοιπόν να σηκώσουν το κόκκινο γαρύφαλλο της ελπίδας και του αγώνα ακόμα πιο ψηλά. Κάθε μέρα, και στις 14 Μάη. Αυτό έκανε και μπορεί να συνεχίσει να κάνει τη διαφορά!