Με τη φετινή αγωνιστική σεζόν στη Super Leauge να μετράει αντίστροφα για το φινάλε (11 Μάη) και στη Super League 2 να ρίχνει αυλαία αυτό το Σαββατοκύριακο, μεταξύ των επιχειρηματιών των ΠΑΕ φαίνεται ότι έχουν επιστρέψει στο τραπέζι οι σχεδιασμοί για νέα αναδιάρθρωση των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων.

Το ζήτημα έδειξε να ανοίγει και πάλι - έπειτα από μια πενταετία - μεσούσης της φετινής σεζόν και μάλιστα «ξαναζεστάθηκε» το τελευταίο διάστημα, καθ' οδόν προς τη λήξη των πρωταθλημάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατο ΔΣ της Λίγκας των ΠΑΕ της πρώτης κατηγορίας, λίγο πριν τη διακοπή για το Πάσχα, αποτέλεσε - για πρώτη φορά επίσημα - αντικείμενο συζήτησης, χωρίς όμως να παρθούν αποφάσεις. Εξάλλου, με τη λήξη της σεζόν στη SL2, τη δεύτερη τη τάξει Λίγκα, αναμένεται να βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Παράλληλα με τις δύο επαγγελματικές ποδοσφαιρικές Λίγκες, σχέδια επί χάρτου για αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων που έχει υπό την αιγίδα της φαίνεται να υπάρχουν και στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, με τους διοικούντες την ΕΠΟ να έχουν πάρει το «πράσινο φως» από τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα. Ας σημειωθεί πάντως ότι ειδικά για τη Super League σύμφωνα με το ισχύον καταστατικό οι όποιοι σχεδιασμοί δεν μπορούν να υλοποιηθούν πριν τη σεζόν 2026 - 2027, ενώ στην περίπτωση της Super League 2 το ενδεχόμενο δομικών αλλαγών (π.χ. ένας όμιλος, αντί για δύο όπως ισχύει τώρα) μοιάζει πιο εφικτό.

Με βάση τα όσα διαφαίνονται από την αρχή του έτους, κυβέρνηση, επιχειρηματίες του ποδοσφαίρου και ΕΠΟ έχουν μπεί για τα καλά στον δρόμο νέων σχεδιασμών σε ό,τι αφορά τα εγχώρια ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε ημι-ερασιτεχνικό η ερασιτεχνικό επίπεδο.

Αλλωστε, το συγκεκριμένο εγχείρημα μόνο άγνωστο ή σπάνιο δεν είναι στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου, αφού τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια επανέρχεται στο προσκήνιο ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ενδεικτικά, μόνο την τελευταία δεκαετία έχουν εφαρμοστεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο 7 οριζόντιες αναδιαρθρώσεις σε ό,τι αφορά τις κύριες κατηγορίες, ενώ αρκετές ήταν και εκείνες σε πιο μεμονωμένο επίπεδο, είτε στις επαγγελματικές Λίγκες (SL, SL2) είτε στις πιο χαμηλές κατηγορίες.

Τα ίδια τα αποτελέσματα των μέχρι σήμερα εγχειρημάτων δείχνουν ότι στους εκάστοτε σχεδιασμούς το κύριο μέλημα είναι η εξυπηρέτηση των όσων απαιτούν τα συμφέροντα κάθε φορά, παρά η ουσιαστική αναβάθμιση κατηγοριών με στόχο τη συνολική ανάπτυξη του ποδοσφαίρου σε μαζικό επίπεδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τραγική κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι ποδοσφαιριστές και τα σωματεία των μικρότερων κατηγοριών σε πανελλήνιο και τοπικό επίπεδο και η οποία, φυσικά, καμία σχέση δεν έχει με τα ευχολόγια και τις ...δάφνες που στολίζουν τις κάθε φορά αλλαγές.

Ειδικά δε μετά την ένταξη - στις αρχές του 1980 - του ελληνικού ποδοσφαίρου στον χώρο του επαγγελματικού και της εμπορευματοποίησης, η προστασία του «προϊόντος» από τα αδιέξοδα όπου βρισκόταν κάθε φορά, καθώς και η διαφύλαξη των κερδών από περαιτέρω απώλειες, ήταν ξεκάθαρα ο μπούσουλας για τους όποιους σχεδιασμούς. Σχεδιασμοί που κάθε φορά έχουν υλοποιηθεί με τις ευλογίες και την αμέριστη βοήθεια όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, οι οποίες έχουν προστρέξει προκειμένου να ικανοποιήσουν τα «θέλω» των επιχειρηματιών του ποδοσφαίρου και να προστατεύουν το «προϊόν».

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν έρθει στο φως το τελευταίο διάστημα, η ΕΠΟ και φυσικά η κυβέρνηση φέρεται να προκρίνουν σχέδια στα οποία μελλοντικά περιλαμβάνονται: Η αύξηση των ομάδων της SL1 από 14 σε 16, η διεξαγωγή της SL 2 σε έναν όμιλο, με συμμετοχή το πολύ 16 ομάδων, και η διαμόρφωση της Γ' Εθνικής σε δύο ομίλους (Βορράς - Νότος), με συμμετοχή 12 ή 14 ομάδων.

Παράλληλα, μοιάζει να προκρίνεται η δημιουργία μίας ακόμα κατηγορίας, καθώς μελετάται η επαναφορά της Δ' Εθνικής - η οποία έχει καταργηθεί εδώ και χρόνια - με τη συμμετοχή άνω των 100 ομάδων, οι οποίες θα χωριστούν σε τουλάχιστον 10 ομίλους, ή και 12, ανάλογα με τον αριθμό των συμμετοχών.

Οι νέοι σχεδιασμοί δεν δείχνουν όμως να έχουν μεγάλη αποδοχή στον ευρύτερο ποδοσφαιρικό χώρο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται να ρίχνουν και νέο «νερό στον μύλο» των ανταγωνισμών. Για παράδειγμα, στο πρόσφατο ΔΣ της SL η ιδέα της αύξησης των ομάδων της κατηγορίας δεν έτυχε της καλύτερης υποδοχής, με μεγάλη μερίδα των επιχειρηματιών των ΠΑΕ να εκδηλώνουν την προτίμησή τους στο υπάρχουν «στάτους» στην κατηγορία, έχοντας ως μέλημα προφανώς το μοίρασμα των κομματιών της «πίτας» των κερδών.

Αντιδράσεις εκδηλώνονται και στη SL2, όπου τα σχέδια προβλέπουν τη μείωση την ομάδων της κατηγορίας και τη δημιουργία ενός ομίλου, αλλά και για το γεγονός ότι στο εγχείρημα - σε πρώτη φάση τουλάχιστον - δεν προβλέπεται μόνιμη αύξηση των θέσεων ανόδου στη μεγάλη κατηγορία, πέραν ίσως της σεζόν εφαρμογής των αλλαγών. Αυτό, θυμίζουμε, αποτελεί εδώ και χρόνια αιτία κόντρας μεταξύ των επιχειρηματιών των ΠΑΕ της πρώτης και της δεύτερης κατηγορίας.

Ούτε όμως οι σκέψεις για επαναφορά της Δ' Εθνικής φαίνεται να γίνονται αποδεκτές από τις τοπικές Ποδοσφαιρικές Ενώσεις (ΕΠΣ), στους κόλπους των οποίων επικρατεί η άποψη ότι κάτι τέτοιο θα αποδυναμώσει τα τοπικά πρωταθλήματα, από τη στιγμή που προβλέπεται η συμμετοχή πλήθους ομάδων στην υπό σύσταση κατηγορία.