Την «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» του Ευριπίδη παρουσιάζει, σήμερα, το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, στο Θέατρο Πέτρας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Κύκλος της Νότιας Γης - Διεθνής Συνάντηση Αρχαίου Δράματος», που ξεκίνησε από τη Μεσσηνία και μεταφέρεται στην Πετρούπολη. Συνδιοργανωτές αυτών των εκδηλώσεων είναι το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας, οι Δήμοι Καλαμάτας και Πετρούπολης, η «Πολιτιστική Παρέμβαση» και το Κέντρο Ερευνας και Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος - Δεσμοί.

H μετάφραση είναι του K. X. Μύρη, η σκηνοθεσία του Σ. Σ. Τσακίρη και τα σκηνικά και κοστούμια του Γ. Μεντζικώφ. Τα τραγούδια που ακούγονται στην παράσταση προέρχονται από την ελληνική φυλή των Ιμαλαΐων KALAS, όπως τα κατέγραψε ο μουσικολόγος Γιάννης Μανωλεδάκης.

Τα μελίσματα του χορού στηρίζονται στις μελωδίες της νεκρώσιμης ακολουθίας και σε ένα θρακιώτικο τραγούδι. Παίζουν: Μαριάνθη Σοντάκη, Δημήτρης Σιακάρας, Γιώργος Κορμανός, Γιώργος Τσαπόγας, Ελενα Καμηλάρη, Αλεξία Κόκκαλη, Αγγελική Πέτκου, Ειρήνη Σπανουδάκη, Ανδρέας Κουτσουρέλης. H Αντιγόνη Βαλάκου ακούγεται στο ρόλο της Αθηνάς.

Η «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» έχει ήδη διανύσει μια εντυπωσιακή πορεία. Εκτός από την Καλαμάτα, την Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδας, έχει παρουσιαστεί στις Βρυξέλλες (στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας), στη Λευκωσία, την Τυφλίδα, το Βερολίνο, την Πάφο, ενώ έπεται συνέχεια. Μετά την Πετρούπολη θα παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη (3/9), στο Κάιρο και το Βεάκειο, ενώ υπάρχουν προσκλήσεις για Πακιστάν, Ιράν, Αργεντινή κ.ά.

Συνήθως μια παράσταση διαρκεί μια ή δύο θεατρικές περιόδους. Η συγκεκριμένη παράσταση κρατά τόσο πολύ ίσως γιατί, όπως λέει ο σκηνοθέτης της, είναι μια παράσταση που την αγαπούν πολύ πρώτα από όλους οι ίδιοι οι συντελεστές, αλλά και το κοινό. Είναι μια παράσταση που παίχτηκε σε μεγάλα θέατρα σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά και σε μικρά χωριά, αποκομίζοντας εγκωμιαστικά λόγια. Είναι πολύ σημαντικό, λέει ο Σ. Σ. Τσακίρης, να σου λένε ότι βγαίνοντας από την παράσταση αισθάνεσαι καλύτερος άνθρωπος.

Ο σκηνοθέτης χαρακτηρίζει την παράσταση «νεοτεριστική, αλλά όχι απόμακρη. Αυτό το λέμε πάντα σαν ζητούμενο, αλλά αυτή τη φορά είναι αποδεδειγμένο», λέει.

- Και δε φοβάστε τη λέξη «νεοτεριστική» που είναι μια έννοια παρεξηγημένη;

- Οτιδήποτε κάνουμε στο αρχαίο δράμα νεοτεριστικό θα είναι, αφού δεν έχουμε ακριβείς πληροφορίες για το ανέβασμά του. Απλά η παράστασή μας - σύμφωνα με τις αντιλήψεις - έχει ένα διαφορετικό ύφος.

- Ο νόστος στη συγκεκριμένη τραγωδία πώς αντιμετωπίζεται;

- Ο νόστος περνάει μέσα σε μια πλατιά έννοια. Χρησιμοποιούνται τραγούδια του νόστου από την ελληνική φυλή των Ιμαλαΐων KALAS. Αυτό το στοιχείο δίνει μια μεταφυσική έννοια στο νόστο. Από τη μια υπάρχει ο νόστος της Ιφιγένειας για την πατρίδα της, αλλά και ο νόστος του Ορέστη να βρει το ιδεατό του για να κρατηθεί. Λέει η Ιφιγένεια «εμένα ως γνωστό ο πατέρας μου με έσφαξε» και λίγο πιο κάτω «είδα στο όνειρό μου ότι ο αδελφός μου είναι νεκρός». Τον βλέπουμε επίσης να έρχεται, ο οποίος δεν μπορεί να φανταστεί ότι η Ιφιγένεια ζει. Πιθανά, λοιπόν, ο θάνατός μας να είναι η γενέθλια γη των ονείρων μας. `Η όπως λέει ο Ηράκλειτος «ο κόσμος των ζωντανών και των νεκρών συνεργούν τα αυτά» ή πιο ποιητικά όπως είπε ο Σεφέρης «η συνωμοσία των κεκειμημένων». Γι' αυτό και το βασικό μέλισμα του χορού στηρίζεται στη νεκρώσιμη ακολουθία. Η συγκίνηση όμως προσφέρεται σε τέτοια δοσολογία ώστε να γίνεται ευχάριστη. Από την άλλη, δεν ταυτιζόμαστε με το αίσθημα του ρόλου, αλλά ακολουθούμε τη σκέψη του, τη διάνοια του ρόλου. Αυτό ίσως ακούγεται Μπρεχτικό. Αυτό όμως είναι πιστεύω και το ζητούμενο της τραγωδίας. Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί κάθε φορά το λαϊκό θέατρο που θέλει λαϊκό κοινό σκεπτόμενο και όχι αυτό που θέλει η μπουρζουαζία, έναν εσμό ασυνειδήτων.

Ο πανανθρώπινος λόγος του μεγάλου Χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούντα, μελοποιημένος από το Μίκη Θεοδωράκη θα πλημμυρίσει το Θέατρο του Λυκαβηττού στις 6 Σεπτέμβρη (9 μ.μ.), που θα παρουσιαστεί το «Κάντο Χενεράλ». Εργο παγκόσμιο, που ένωσε την Ελλάδα με τη Χιλή, την ποίηση του Πάμπλο Νερούντα με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, το «Κάντο Χενεράλ» παρουσιάζεται και πάλι, 26 χρόνια μετά από την πρώτη του παρουσίαση στην Ελλάδα, με τις ανεπανάληπτες ερμηνείες της Μαρίας Φαραντούρη και του Πέτρου Πανδή. Συμμετέχουν η Μεικτή Δημοτική Χορωδία Αθηνών (με διευθυντή τον Σταύρο Μπερή) και η Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Διαβάζει ο Γιάννης Φέρτης. Διευθύνει ο Ανδρέας Πυλαρινός.

Τα τραγούδια του έργου γράφτηκαν το 1972 στη Νότια Γαλλία (Cap d' Agde) και τα πρώτα απ' αυτά παρουσιάστηκαν στις 28/8/72 στο Luna Park του Μπουένος Αϊρες και αργότερα σε περιοδεία στη Νότια Αμερική το 1973, λίγες μέρες πριν τη σφαγή στο Σαντιάγο, την επιβολή της Χούντας στη Χιλή και το θάνατο του Νερούντα. Δόθηκαν λαϊκές συναυλίες σε δεκάδες χώρες, μέχρι να παιχτεί το έργο στην Ελλάδα, μετά την πτώση της Χούντας, τον Οκτώβρη του 1975. Τον ίδιο χρόνο ο Θεοδωράκης προσθέτει στο έργο και ένα ακόμη μέρος, σε ποίηση δική του, αφιερωμένο στον Νερούντα. Το 1980 ολοκληρώνει την ενορχήστρωση του έργου στη μετασυμφωνική του μορφή. Η συναυλία πραγματοποιείται με τη συνεργασία του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων. Τα εισιτήρια κοστίζουν 6.000 δραχμές και προπωλούνται από τα ταμεία του Ελληνικού Φεστιβάλ (Σταδίου 3, τηλ. 3221.459), Virgin-Megastores (τηλ.3314.788), Metropolis (τηλ. 3830.804 - 3840.639), Ticket Hellas (τηλ. 6189.300).

Με την κωμωδία του Αριστοφάνη «Νεφέλες» από το Εθνικό Θέατρο θα ξεκινήσουν στις 8 Σεπτέμβρη (8.30 μ.μ.) οι φετινές, τρίτες κατά σειρά, «Παγκόσμιες Πολιτιστικές Συναντήσεις», στο Κοινοτικό Θέατρο Ανοιξης «Ησίοδος». Το έργο παρουσιάζεται σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ, σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη, σκηνικά Ανδρέα Σαραντόπουλου, κοστούμια Γιάννη Μετζικώφ, μουσική Φίλιππου Τσαλαχούρη, χορογραφίες Φωκά Ευαγγελινού. Παίζουν: Γιώργος Μοσχίδης, Γιώργος Αρμένης, Ιωσήφ Μαρινάκης, Θανάσης Ευθυμιάδης, Σωτήρης Τζεβελέκος, Νίκος Μπουσδούκος, Τάκης Χρυσικάκος, Περικλής Καρακωνσταντόγλου, Γιάννης Δεγαΐτης, Τάσος Κοντραφούρης. Κορυφαίες του γυναικείου Χορού: Τάνια Τρύπη, Σία Κοσκινά. Στις 12/9 η Θεατρική Ομάδα «Ρόδα» θ' ανεβάσει την «Τρικυμία» του Σαίξπηρ, σε μετάφραση Δημήτρη Περετζή, σκηνοθεσία Μαρίας Περετζή, μουσική των Π. Πιερράκου, Αγγ. Γιαννάτου, Στ. Κάππα και Γ. Ντούνη, κοστούμια των Ι. Βεντίκου, Β. Τσέλιου και Γ. Ψαρρά και φωτισμούς Δ. Νέλλα. Παίρνουν μέρος: Βασίλης Τσακόπουλος, Σταύρος Κάππας, Αλίκη Μέρμηγκα, Ιουλία Βεντίκου, Γεωργία Ψαρρά, Γιώργος Μπουκουβάλας κ.ά.

Θ' ακολουθήσει στις 15/9 η παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, επίσης, με την «Ορέστεια» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία και σκηνογραφία Γιάννη Κόκκου. Η μετάφραση είναι του Δημήτρη Δημητριάδη, τα κοστούμια της Λιλής Κεντάκα, η μουσική του Γιώργου Απέργη και οι φωτισμοί του Πατρίς Τροτιέ. Ερμηνεύουν: Νικήτας Τσακίρογλου, Λυδία Κονιόρδου, Ολια Λαζαρίδου, Αμαλία Μουτούση, Νίκος Κουρής, Ολγα Τουρνάκη, Μαρία Ναυπλιώτου, Αριστοτέλης Αποσκίτης, Θέμης Πάνου, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος κ.ά.

Οι «Παγκόσμιες Πολιτιστικές Συναντήσεις» θα ολοκληρωθούν στις 16/9, με λαμπαδηδρομία, βραβεύσεις και μια ξεχωριστή συναυλία. Τη λαμπαδηδρομία για τη «Φλόγα της Παιδείας και του Πολιτισμού» διοργανώνει το Πολιτιστικό και Αθλητικό Κέντρο της κοινότητας Ανοιξης, σε συνεργασία με τους έντεκα γειτονικούς δήμους και κοινότητες. Θα καταλήξει στο θέατρο «Ησίοδος», όπου θα τιμηθούν η ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγί και ο Εμμανουήλ Κριαράς. Θ' ακολουθήσει (8 μ.μ.) συναυλία των Μίκη Θεοδωράκη, Χρήστου Λεοντή και Διονύση Τσακνή, με ερμηνευτές τους: Νένα Βενετσάνου, Καλλιόπη Βέτα, Δώρο Δημοσθένους, Σωτηρία Λεονάρδου, Κώστα Μακεδόνα, Δημήτρη Μπάση, Γιάννη Μπέζο, Δ. Τσακνή και Λάκη Χαλκιά.