• Η κατάσταση με το προσωπικό στο ΠαΔΑ, χαρακτηριστικό αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης στα πανεπιστήμια
• Εκδηλώσεις για τα 82 χρόνια από την ίδρυση της ηρωικής ΕΠΟΝ
• Κινηματογραφική Λέσχη του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ - «Μάνος Λοΐζος»

Από την κινητοποίηση της περασμένης Παρασκευής στο υπουργείο Παιδείας

Στο ΠαΔΑ οι έκτακτοι διδάσκοντες είναι πάνω από 300 και οι συμβάσεις τους ανανεώνονται κάθε εξάμηνο. Από την έναρξη λειτουργίας του ΠαΔΑ ως πανεπιστημίου (μετά τη συγχώνευση των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά) οι έκτακτοι εργάζονται με το καθεστώς του «ακαδημαϊκού υποτρόφου ορισμένου χρόνου», με τετράμηνες συμβάσεις. Είναι όμως μια κατάσταση που χρονίζει κι από πιο πριν, από την εποχή των ΤΕΙ που οι έκτακτοι ήταν πολλαπλάσιοι των μονίμων και κάθε χρόνο γινόταν «αγώνας δρόμου» από τα ιδρύματα για την ανανέωση των συμβάσεών τους και την καταβολή των δεδουλευμένων τους.

Αυτά τα προβλήματα έρχονται τώρα ξανά πολύ έντονα στην επιφάνεια, αφού με διάφορες κατηγορίες έκτακτου προσωπικού επιχειρείται να καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ιδρυμάτων εδώ και χρόνια. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι στο ΠαΔΑ η αναλογία μόνιμων / έκτακτων διδασκόντων είναι περίπου 1 προς 1.

Αυτό στην πράξη μεταφράζεται σε: 83 πλήρεις θέσεις «ακαδημαϊκών υποτρόφων» (το καθεστώς με το οποίο εργάζονταν οι έκτακτοι μέχρι τώρα) για τους επόμενους τρεις μήνες (δεν θα δουλέψουν δηλαδή την περίοδο της εξεταστικής του καλοκαιριού) και άλλες 77 πλήρεις θέσεις «ανταποδοτικών υποτρόφων» για τους επόμενους 4 μήνες με μόλις 800 ευρώ τον μήνα, αντί για 1.000 που γράφει ο εσωτερικός κανονισμός. Πρακτικά, μιλάμε για ανανέωση των συμβάσεων στους μισούς περίπου έκτακτους εργαζόμενους, ενώ από αυτούς οι μισοί και παραπάνω θα πρέπει να εργαστούν με χειρότερους όρους και απολαβές απ' ό,τι μέχρι τώρα.

«Πρόκειται για εργασιακό μεσαίωνα», καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, εξηγώντας ότι μέχρι τώρα οι «ανταποδοτικές υποτροφίες» δεν αξιοποιούνταν με αυτόν τον τρόπο από το ίδρυμα, αφορούσαν πολύ λίγους απόφοιτους που ήθελαν πιθανόν να συνεχίσουν την έρευνά τους, ενώ τώρα μετατρέπονται σε «εργασιακό καθεστώς» και μάλιστα πολύ κακό...

Τι θα σημάνουν τα παραπάνω για το ίδρυμα και τις σπουδές; Καταρχάς δεκάδες εργαζόμενοι θα αντιμετωπίσουν το φάσμα της ανεργίας, είτε είναι αυτοί που δεν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις τους είτε αυτοί που δεν θα δεχτούν να δουλέψουν με «ανταποδοτικές υποτροφίες», γιατί δεν τους συμφέρει να δουλεύουν με τέτοιους όρους.

Να σημειωθεί εδώ παρενθετικά ότι οι «ανταποδοτικές υποτροφίες» θεσμοθετήθηκαν εδώ και αρκετά χρόνια στα ιδρύματα, με τη λογική να μπορούν μεταπτυχιακοί φοιτητές και κυρίως υποψήφιοι διδάκτορες των ιδρυμάτων να παίρνουν υποτροφία (μια ορισμένου ύψους αποζημίωση δηλαδή), με υποχρέωση υποστήριξης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και παροχής επικουρικού διδακτικού έργου. Εμφανίζονταν έτσι ως βοηθοί πανεπιστημιακών σε κάποια μαθήματα, επιτηρητές σε εξεταστικές περιόδους κ.ο.κ. Τώρα με αυτό το καθεστώς πάνε να καλύψουν πάγιες ανάγκες διδασκαλίας μαθημάτων και συντήρησης και διδασκαλίας εργαστηρίων.

Σε συνάρτηση με αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε και την αποψίλωση των ιδρυμάτων από Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό (ΕΔΙΠ) και Ειδικό Τεχνικό Εργαστηριακό Προσωπικό (ΕΤΕΠ). Για φέτος προβλέφθηκαν μόνο 30 θέσεις ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ για όλα τα πανεπιστήμια της χώρας, αριθμός μηδαμινός αν λάβουμε υπόψη τις ανάγκες των ιδρυμάτων και τις αφυπηρετήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Με όλα αυτά γίνεται φανερό ότι συνολικά χάνεται από τα ιδρύματα εξειδικευμένο προσωπικό με ειδικές γνώσεις κι αυτό θα γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στα εργαστηριακά μαθήματα.

Για τους φοιτητές είναι ξεκάθαρο ότι θα μειωθεί η ποιότητα του παρεχόμενου διδακτικού έργου, ενώ είναι πολύ πιθανό να αρχίσουν και πάλι να δημιουργούνται λίστες αναμονής για τους φοιτητές προκειμένου να παρακολουθήσουν εργαστήρια ή να «κουτσουρεύονται» προγράμματα σπουδών προκειμένου να μπορούν να διδαχτούν με το υπάρχον ανεπαρκές προσωπικό. Ενώ παράλληλα οι εργαζόμενοι θα σπρώχνονται σε ένα κυνήγι πιστοποιήσεων σε σεμιναριακού τύπου μεταπτυχιακά και σε εξ αποστάσεως προγράμματα κατάρτισης, όλα επί πληρωμή, προκειμένου, εμφανίζοντας περισσότερα «προσόντα», να έχουν μια καλύτερη τύχη ανανέωσης των συμβάσεών τους.

Φοιτητές και εργαζόμενοι στο ΠαΔΑ δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στις σπουδές, ότι δεν θα χάσει κανένας εργαζόμενος τη δουλειά του και ότι θα λυθεί οριστικά το θέμα με τη μονιμοποίηση όλου αυτού του απαραίτητου για τη λειτουργία του ιδρύματος έκτακτου προσωπικού. Στο πλαίσιο αυτό οι φοιτητικοί σύλλογοι, ο Σύλλογος Εκτακτου Εκπαιδευτικού Προσωπικού και αντιπροσωπείες του ΔΣ Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΠαΔΑ και του ΔΣ της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας την Παρασκευή στο υπουργείο Παιδείας, ενώ προχτές Δευτέρα προχώρησαν σε νέα κινητοποίηση στη διοίκηση του ιδρύματος. Χτες είχε Γενική Συνέλευση ο Σύλλογος Εκτακτου Εκπαιδευτικού Προσωπικού για να καθορίσει τα επόμενα βήματά του.

Θυμίζουμε ότι το θέμα των ΑΕΙ που στενάζουν να ανανεώσουν τις συμβάσεις των εκτάκτων ανέδειξε το ΚΚΕ και με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή και συζητήθηκε την προηγούμενη βδομάδα, όπου η βουλευτής του Κόμματος Αφροδίτη Κτενά επισήμανε μεταξύ άλλων προς την υφυπουργό Παιδείας, Ζέττα Μακρή: «Εφόσον έχουμε φτάσει στο σημείο να χρειάζεται έκτακτο προσωπικό για να καλυφθούν οι ανάγκες, το ελάχιστο που μπορείτε να κάνετε είναι να πάρετε μέτρα, ώστε και οι πιστώσεις να φτάνουν στην ώρα τους στα ιδρύματα, να είναι επαρκείς, να φτάνουν για να προσλάβουν το προσωπικό που χρειάζονται και η διαδικασία της πρόσληψης να είναι τέτοια, ώστε να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και να είναι ένα το εργασιακό καθεστώς και όχι δέκα που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή μέσα στα πανεπιστήμια και με ενιαίο τρόπο να υπολογίζονται οι αμοιβές τους και να δίνονται στην ώρα τους και όχι να δίνονται δύο φορές τον χρόνο ή μία φορά τον χρόνο».

Παράλληλα, ανέδειξε ότι το «κλειδί» του όλου προβλήματος είναι το θέμα της γενικότερης υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, σημειώνοντας ότι τα 127 εκατομμύρια της τακτικής χρηματοδότησης είναι προφανές ότι δεν φτάνουν, αφού «κάθε τόσο δίνετε και κάτι λίγα επιπλέον για να καλύπτονται τρύπες», ενώ «το 1 δισεκατομμύριο που λέτε ότι δίνει το κράτος στα πανεπιστήμια, δεν είναι για τις ανάγκες φοιτητών. Δεν καλύπτουν τίποτα από αυτά που λέμε τόση ώρα. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι για τις φοιτητικές εστίες με ΣΔΙΤ για να καλυφθούν οι ανάγκες, με κέρδος όμως γι' αυτόν που θα τις λειτουργεί και τα υπόλοιπα είναι για την επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων»...