Κομβικό ρόλο στην υλοποίηση ακριβώς τέτοιων στόχων παίζει ο Σταθμός Ελέγχου Ακριβείας Συστημάτων (ΣΕΑΣ).

Ο Σταθμός υπάγεται στη Διεύθυνση Ελέγχου Μετρήσεων του Ναυστάθμου Κρήτης, ο διευθυντής της οποίας (Δ/ΔΕΜ) έχει αρμοδιότητα σε θέματα όπως η ακρίβεια των διοπτεύσεων - αποστάσεων - πορειών - θέσεων των αισθητήρων των συστημάτων διεύθυνσης βολής / μάχης, εντοπισμού και θέσης, τα οποία είναι εγκατεστημένα σε πολεμικά πλοία - υποβρύχια - ελικόπτερα τόσο του Πολεμικού Ναυτικού, όσο και σε «συμμαχικές» ναυτικές μονάδες.

Σε αυτό το πλαίσιο στον ΣΕΑΣ εκτελούνται: Μετρήσεις ελικτικών στοιχείων. Κατάρτιση διαγραμμάτων ακτινοβολίας κεραιών (επικοινωνιών - ραντάρ). Διεξαγωγή ελέγχων συστήματος LINK-11. Προσομοίωση «ASMD» (Anti-Ship Missile Defence). Διενέργεια δοκιμών αποδοχής νεοεγκατασταθέντων συστημάτων.

Με άλλα λόγια, ο Σταθμός ελέγχει κρίσιμα επιχειρησιακά συστήματα των ναυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ, πολεμικό υλικό και συστήματα επικοινωνίας, ώστε οι προδιαγραφές τους να ενιαιοποιούνται για όλες τις μάχιμες μονάδες και κάτω απ' όλες τις συνθήκες. Παίζει δηλαδή σημαντικό ρόλο στη διαλειτουργικότητα των ΝΑΤΟικών ναυτικών μονάδων που δρουν σε παγκόσμια κλίμακα και ειδικά στην περιοχή.

Ο ΣΕΑΣ λειτουργεί στο πλαίσιο του προγράμματος ΝΑΤΟ Forces Sensor And Weapon Accuracy Check Sites (FOR.A.C.S.). Στο πλαίσιο των FORACS ο ελληνικός σταθμός αποκαλείται ΝΑΤΟ FORACS GREECE (NFG).

Για τη λειτουργία του ΣΕΑΣ έχει υπογραφεί διακρατική συμφωνία (ΜΟU) μεταξύ 8 κρατών: Ελλάδα, Ιταλία, Δανία, Νορβηγία, Γερμανία, Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες και Ηνωμένο Βασίλειο.

Με τη συμφωνία αυτή, οι 8 αποφάσισαν τη δημιουργία, λειτουργία και κοινή χρηματοδότηση συνολικά τριών σταθμών ελέγχου σε Βόρεια Αμερική και Ευρώπη, ένας εκ των οποίων είναι ο NFG. Οι άλλοι δύο είναι στη Νορβηγία (NATO FORACS Norway - NFN κοντά στην πόλη Stavanger) και στις ΗΠΑ (NATO FORACS US Atlantic Undersea Test And Evaluation Centre, AUTEC - NFA, στο West Palm Beach της Φλόριντα και στο νησί Andros στις Μπαχάμες).

Ο ελληνικός σταθμός λειτουργεί από το 1984. Κατά τα σχετικά ΝΑΤΟικά κείμενα, τα FORACS στήθηκαν και λειτουργούν «σύμφωνα με το δόγμα του ΝΑΤΟ, το οποίο αναγνωρίζει ότι η διαλειτουργικότητα είναι το κλειδί για την αποτελεσματικότητα και την επιτυχία των θαλάσσιων επιχειρήσεων».

Διακηρυγμένη αποστολή τους είναι «να μεγιστοποιήσουν την φονικότητα ("lethality"), την επιχειρησιακή ετοιμότητα και τη διαλειτουργικότητα των ναυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ μέσω ολοκληρωμένης βαθμονόμησης αισθητήρων, όπλων και συστημάτων μάχης, επικοινωνίας και πλοήγησης με σαφώς καθορισμένα πρότυπα ακρίβειας και απόδοσης».

Ο ΣΕΑΣ είναι εγκατεστημένος κοντά στις προβλήτες των Αμερικανών στη ναυτική βάση τους στο Μαράθι (NSA Souda Bay), συγκεκριμένα κοντά στο περιλάλητο κρηπίδωμα «NATO Carrier Pier K-14» (χρησιμοποιείται για αεροπλανοφόρα, ελικοπτεροφόρα και μεγάλα πλοία ανεφοδιασμού για εκφόρτωση υλικών), όπως και στις άλλες δύο προβλήτες, την «NATO West Fuel PierK-10» και την «NATO East Fuel Pier K-12» (χρησιμεύουν για «για ελλιμενισμό και ανεφοδιασμό» άλλων, μικρότερων πλοίων).

Σημειωτέον, στην εξειδίκευση των αποβάθρων στην περιοχή, οι Αμερικανοί εκμεταλλεύονται και μια τέταρτη πλατφόρμα, την «K-9 Ammunition Pier», που χρησιμοποιείται για τη φόρτωση και εκφόρτωση πυρομαχικών. Βρίσκεται πλησίον των άλλων τριών, εντός της λεγόμενης «NATO Ordnance Area», ζώνης με εγκαταστάσεις όπου φυλάσσουν υλικό πολέμου (όπλα, πυρομαχικά κ.ά.).

Σε μια τελευταία εξέλιξη, που επιβεβαιώνει τη σημασία αυτών των σταθμών στην επιχειρησιακή ικανότητα του ΝΑΤΟ, η αρμόδια υπηρεσία (NATO Communications and Information Agency - NCIA) σκοπεύει να αναβαθμίσει στα τρία FORACS Ελλάδας, Νορβηγίας και ΗΠΑ το σύστημα (σε LINK-22 από LINK-11) που διασυνδέει την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ στρατιωτικών μονάδων του ΝΑΤΟ «σε καιρό ειρήνης, κρίσης και πολέμου για να υποστηρίξει τις πολεμικές αποστολές του ΝΑΤΟ και των Συμμάχων», όπως λέγεται αρμοδίως.

Αλλωστε, «η διαλειτουργικότητα είναι απαραίτητη μεταξύ των ναυτικών μονάδων του ΝΑΤΟ προκειμένου να εδραιωθεί η εμπιστοσύνη ότι οι θέσεις των στόχων μπορούν να μεταβιβαστούν με ακρίβεια από αισθητήρες στα οπλικά συστήματα και σε άλλους μαχητές του ΝΑΤΟ».

Σε κάθε περίπτωση, και από αυτήν την εξέλιξη επιβεβαιώνονται οι τεράστιες ευθύνες των κυβερνήσεων όλων των αποχρώσεων, όπως και όλων των κομμάτων του ευρωατλαντισμού, που έχουν βάλει πλάτη στην υλοποίηση τέτοιων σχεδιασμών, καθιστώντας τη βάση, το νησί και τη χώρα ολόκληρη στόχο αντίπαλων κέντρων, με ανυπολόγιστους κινδύνους για τον λαό μας, όσο εντείνονται άλλωστε οι ανταγωνισμοί τους.

Διόλου τυχαία η εμβάθυνση της διμερούς «αμυντικής συνεργασίας» με τους Αμερικανούς πέρασε μέσα κι από τον περιλάλητο Στρατηγικό Διάλογο μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας και ΗΠΑ, που ξεκίνησε το 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζεται απρόσκοπτα επί ΝΔ, ενώ οι αναβαθμίσεις και επεκτάσεις των εγκαταστάσεών τους στη Σούδα (και όχι μόνο) έρχονται μέσα από τις δύο επικαιροποιήσεις της Συμφωνίας για τις Βάσεις, που συζητήθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ για να υπογραφούν τελικά επί ΝΔ.

Με τα παραπάνω αλλά και πολύ περισσότερα που βλέπουν διαρκώς το φως της δημοσιότητας, επιβεβαιώνεται ότι η χώρα είναι χωμένη μέχρι τα μπούνια σε επικίνδυνα σχέδια, που πυροδοτούν ραγδαίες εξελίξεις. Εξ ου και επείγει να ενταθεί η πάλη των εργαζομένων ενάντιά τους, βάζοντας στο στόχαστρο την ίδια την αστική τάξη, τους διεθνείς συμμάχους της, κι όσα απεργάζονται σε βάρος των λαών.