Ομοσπονδίες και Σύλλογοι ανεβάζουν στροφές για την υλοποίηση των αποφάσεων που πήρε η μαζική σύσκεψη της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων για το 2ο δεκαπενθήμερο του Γενάρη
Eurokinissi |
Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες που συντονίζονται μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων προγραμματίζουν συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων, περιοδείες στα χωριά και συσκέψεις για την ενημέρωση των αγροτών.
Οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι παλεύουν κυριολεκτικά για την επιβίωσή τους, αφού τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κάνουν όλο και πιο δύσκολη την παραμονή τους στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή και τους οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια. Προβάλλουν συγκεκριμένα αιτήματα, που θα τους δώσουν μια ανάσα, για να συνεχίσουν να παράγουν και να ζουν από τη δουλειά τους.
Απαιτούν να στηριχτεί το εισόδημά τους, που συρρικνώνεται συνεχώς, αφού το κόστος παραγωγής παραμένει στα ύψη, οι εμποροβιομήχανοι συνεχίζουν να αγοράζουν σε «ανοιχτές» και εξευτελιστικές τιμές τα περισσότερα προϊόντα, τα οποία φτάνουν πανάκριβα στη λαϊκή κατανάλωση, ενώ ο αναχρονιστικός κανονισμός του ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει την πραγματική αξία της απώλειας παραγωγής και κεφαλαίου από τις ζημιές και τις νόσους.
Την ίδια ώρα, σε πολλές περιοχές της χώρας οι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι με μειωμένη παραγωγή, π.χ. οι ελαιοπαραγωγοί και οι βαμβακοπαραγωγοί στη Θεσσαλία. Ιδιαίτερα δύσκολη είναι η κατάσταση για τους κτηνοτρόφους, με τις επιδημίες, τις σφαγές κοπαδιών και την καραντίνα, που κατάφεραν σημαντικό πλήγμα στο εισόδημά τους.
Παράλληλα, στο όνομα της «εξοικονόμησης», κυβέρνηση και τοπικές αρχές προωθούν σχέδια που βαθαίνουν την εμπορευματοποίηση του νερού και την εμπλοκή ιδιωτών στη διαχείρισή του. Τα σχέδια αυτά, που συνοδεύονται από τη συζήτηση περί «αναδιάρθρωσης» καλλιεργειών, επιδιώκουν να πετάξουν εκτός παραγωγής βιοπαλαιστές καλλιεργητές, ενισχύοντας τους μεγαλοπαραγωγούς και τη στρατηγική της ΚΑΠ για μεγαλύτερη συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής και γης.
Σαν να μην έφτανε η ήδη ζοφερή κατάσταση, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι έρχονται αντιμέτωποι και με τις επιπτώσεις από την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους, όπως η απώλεια αγορών για μια σειρά προϊόντα και το υπέρογκο κόστος παραγωγής σε ό,τι αφορά το πετρέλαιο, το ρεύμα, τα λιπάσματα, τις ζωοτροφές.
Πώς απαντά η κυβέρνηση στις δίκαιες διεκδικήσεις τους; Με ψίχουλα, στο πλαίσιο των «δημοσιονομικών ορίων» και των «αντοχών της οικονομίας», αλλά και με συκοφαντικές επιθέσεις σε βάρος των αγωνιζόμενων αγροτών.
Το παρακάτω απόσπασμα από συνέντευξη που έδωσε πριν δυο βδομάδες ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης είναι ενδεικτικό: «Το να έρχονται σήμερα κάποιοι αγρότες, με αόριστα λόγια, να διαδηλώνουν (...) προφανώς είναι μια πρακτική η οποία μάλλον πρέπει να ανάγεται στη λογική της "επαναστατικής γυμναστικής", παρά σε μια σοβαρή συζήτηση που πρέπει να γίνεται μεταξύ θεσμικών συνομιλητών (...) Επιστροφή ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο: Υλοποιήθηκε η νομοθετική ρύθμιση για την επιστροφή του στο 100% για τους κατ' επάγγελμα αγρότες».
Οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους γιατί παραμένουν τα οξυμένα προβλήματα και τα αδιέξοδα που ανακυκλώνει η κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, με όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις και με μοχλό την ΚΑΠ της ΕΕ. Προβλήματα που δεν είναι ούτε προσωρινά, ούτε συγκυριακά, ούτε «εισαγόμενα», όπως προσπαθεί να τα παρουσιάσει η κυβέρνηση. Η ίδια πολιτική βγάζει στους δρόμους χιλιάδες αγρότες σε όλη την Ευρώπη.
Οι νέες κινητοποιήσεις αποτελούν συνέχεια μιας πολύμηνης αγωνιστικής δραστηριότητας, αφού το οργανωμένο αγροτικό κίνημα είναι συνεχώς παρόν, με τοπικές και ευρύτερες κινητοποιήσεις για όλα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Ενδεικτικές ήταν οι κινητοποιήσεις των αγροτών της Θεσσαλίας με τρακτέρ μέσα στο καλοκαίρι, αλλά και πιο πρόσφατα των αγροτών της Καρδίτσας με τα τρακτέρ τους στον Ε65, ή των αμυγδαλοπαραγωγών της Λάρισας, που πραγματοποίησαν μαχητική διαδήλωση στις 30 Δεκέμβρη.
Οσο για τα μέτρα - ψίχουλα που έχει πάρει η κυβέρνηση, αυτά δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες και τα δίκαια αιτήματα των αγροτών.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με την επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο αγροτικό πετρέλαιο, που κερδήθηκε μέσα από τους σκληρούς αγώνες και τα μπλόκα των τελευταίων χρόνων. Ομως το κονδύλι του προϋπολογισμού, ύψους 100 εκατ. ευρώ, για την επιστροφή του ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο, είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, καθώς πριν την κατάργησή της το 2016, με το τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν όλοι μαζί (ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), η επιστροφή έφτανε τα 180 εκατομμύρια, με τιμή πετρελαίου στο 1 ευρώ και όχι στα 1,60 που είναι σήμερα.
Οι αγρότες διεκδικούν αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία, όπως αυτό που όλες οι κυβερνήσεις έχουν εξασφαλίσει στους εφοπλιστές, στις αεροπορικές εταιρείες κ.λπ.
Η κυβέρνηση συκοφαντεί προκαταβολικά τις αγροτικές κινητοποιήσεις, επειδή θα ήθελε να έχει απέναντί της έναν «θεσμικό συνομιλητή» και όχι το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, που παλεύει και διεκδικεί. Ουσιαστικά βάζει στο στόχαστρο τον συντονισμό των βιοπαλαιστών και κτηνοτρόφων μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, που αποτελεί μεγάλη κατάκτησή τους τα τελευταία χρόνια.
Το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, που μάχονται για την επιβίωσή τους, δεν πρόκειται να κάνουν πίσω. Απέναντι στην προσπάθεια εξωραϊσμού και συκοφαντίας, κλιμακώνουν τον αγώνα τους, μέσα από τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες, την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, απαιτώντας να ικανοποιήσει η κυβέρνηση τα δίκαια αιτήματά τους.
Σε αυτήν τη μάχη χρειάζονται δίπλα τους τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Γιατί η ελπίδα και η προοπτική βρίσκονται στη συμμαχία των εργαζομένων με τα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης. Στην πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και το κράτος τους, στη σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους την οποία στηρίζουν η κυβέρνηση, η ΕΕ και όλα τα άλλα κόμματα.
Ζω στη Δύση. Και ως γυναίκα μπορώ, εκτός των άλλων, και να γράφω. Αν ήμουν στο Αφγανιστάν θα απαγορευόταν να πλησιάσω σε παράθυρο. Σκέφτομαι πως οι γυναίκες εκεί ζουν χωρίς ο ήλιος να επιτρέπεται να αγγίζει το δέρμα τους όλη τους τη ζωή. Αυτός ο ταλιμπανικός ίκτερος με τρομοκρατεί. Επειδή με αφορά. Κόντρα στις συμβουλές, ειδικών και μη, ότι μπορώ να χαίρομαι την ευλογημένη λιακάδα της ΝΑΤΟικής Ελλάδας και να μη δίνω φράγκο. Αυτό δεν το μπορώ. Ούτε και το θέλω, να μη δίνω φράγκο για το αλλού. Το 2025 ήδη μου δείχνει τα δόντια του. Δεν φοβάμαι. Εχω μάθει, ακριβώς επειδή έχω την ευκαιρία να μπορώ να γεράσω, να σέβομαι την πλάτη μου που σηκώνει χρόνια. Μπορεί να πρέπει να της δείξω και λίγη τρυφερότητα, όπως και στις χρονικές καμπούρες των άλλων ανθρώπων που ξέρω ή δεν ξέρω γύρω μου. Τα δόντια της χρονιάς είναι αυτά που μπήγονται βαθιά στο μυαλό των ανθρώπων, και φτιάχνουν ωραίες λέξεις κι ωραίες εικόνες για τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Αυτή είναι μια κακιά πρόοδος και εξέλιξη του εικοστού πρώτου αιώνα, που έφαγε ήδη το πρώτο του τέταρτο. Η Δύση σπεύδει στη Συρία ως χορηγός της συμφέρουσας Τζιχάντ. Οι ψηφιακοί σαράφηδες άνοιξαν τεφτέρια και μου λένε ότι μπορούν να ανοικοδομήσουν τα βομβοχαλάσματα σε Ουκρανία και Παλαιστίνη με εξακόσια και τετρακόσια δισ. αντίστοιχα. Τι είναι δηλαδή ένα ψωροτρισεκατομμύριο. Ενα κουστούμι φορά ο όποιος μακελάρης και γίνεται απλώς χιπστερόφατσα ηγετικών προδιαγραφών.
Πόσο κοστίζει ένας τέτοιος δράκος; Δεν ξέρω. Βάζω στοίχημα ότι είναι φτηνότερος απ' τον άλλον, που ξερνάει φωτιές. Και έχει και μια υπεραξία που ουδείς ασχολείται να υπολογίσει σε κάθε προβλεπτική πρώτη βδομάδα του χρόνου, οπότε και ξεπετάγονται μιλιούνια ερασιτέχνες μάντεις και μάντισσες αυτοεκπληρούμενων προφητειών. Δεν φτιάχνει εκδικητές.