Eurokinissi |
Αυτή η κατάσταση σε συνδυασμό με την ακρίβεια εντείνουν την εκρηκτική κατάσταση για τα λαϊκά νοικοκυριά. Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, την Παρασκευή 29/11, ο πληθωρισμός στην Ελλάδα παραμένει στο 3%, με τον πληθωρισμό όμως στα τρόφιμα και στην Ενέργεια (δεν υπολογίζεται στον λεγόμενο δομικό πληθωρισμό) να παραμένει σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα και μάλιστα κοντά σε διψήφια νούμερα σε κάποια προϊόντα. Στην Ευρωζώνη ο πληθωρισμός από 2% τον περασμένο μήνα, διαμορφώνεται στο 3%, ενώ ο ετήσιος πληθωρισμός στην Ευρωζώνη ανηφόρισε στο 2,3% από 2% τον Οκτώβρη.
Ολα αυτά έχουν οδηγήσει τα νοικοκυριά σε απόγνωση και βαλτωμένα μέχρι τον λαιμό στην ακρίβεια. Σύμφωνα με στοιχεία από πρόσφατη έρευνα γνώμης (GPO):
Οπου οι υποχρεώσεις είναι πιο αυξημένες, η σκιά της ακρίβειας πέφτει πιο βαριά. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την έρευνα, οι γονείς που έχουν παιδιά σε ηλικία σχολείου ή πανεπιστημίου αναφέρουν δυσκολίες στην κάλυψη των εξόδων φροντιστηρίων και άλλων εκπαιδευτικών αναγκών σε ποσοστό 60,9% (πολύ - αρκετά), ενώ ένα σημαντικό ποσοστό (63,7%) δηλώνει ότι δυσκολεύεται να καλύψει τις δαπάνες για ρούχα και παπούτσια.
Η ψυχαγωγία και η διασκέδαση έχουν γίνει άπιαστο όνειρο για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών, με το 71,5% να θεωρεί ...πολυτέλεια ένα τέτοιο έξοδο. Το ίδιο ισχύει και με τις εκδρομές, όπου το 77,5% (σχεδόν 8 στους 10) δηλώνει αδυναμία να καλύψει τις δαπάνες.
Την εικόνα για το πραγματικό αδιέξοδο που βιώνουν τα νοικοκυριά συμπληρώνουν τα στοιχεία από το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών, όπου οι ατομικές ειδοποιήσεις για κατασχέσεις από οφειλές έχουν φτάσει τις 2.377.106 από την αρχή του χρόνου! Από τα στοιχεία προκύπτει ότι σχεδόν οι 9 στους 10, δηλαδή το 88,31%, χρωστάνε ποσά έως 30.000 ευρώ.
Αυτοί λοιπόν έχουν πιάσει στασίδια, αντικομμουνιστικές βίγλες και βιλαέτια, και χτίζουν ονοματάκι, κρεμώντας στους μαντρότοιχους των αφεντικών τους σε περίτεχνες ροκοκοκό κορνίζες την καταφατική απάντηση στο γνωστό μας δίλημμα: Ναι βαρβαρότητα, ποτέ σοσιαλισμός. Ισως δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς προσωπικά με τέτοιους λίθους, σαν τον Αρούλη, τον πολεμοχαρούλη, τον άλλο τον συνονόματό μου ή τη Σώτη που αυτοαναφλέγεται σαν το κοριτσάκι με τα αντικομμουνιστικά σπίρτα, τον Πάσχο, τον Μουμτζή, τον καθημερινό Θοδωρόπουλο, όλους αυτούς τέλος πάντων που για να ξεφύγουν από το πολιτικό στρες αυτοεγκλείονται σε κόκκινο δωμάτιο πανικού. Ομως αξίζει τον κόπο κάθε φορά που στον δημόσιο λόγο γίνονται ιατρικού τύπου αναφορές, με πρωταγωνιστές καταρχάς τους πολιτικούς και μετά τους δημοσιογράφους, να καταλάβουμε ότι ο μεγγελικός πέλεκυς είναι αμφίστομος. Λες μες στη Βουλή το ΚΚΕ αυτιστικό κόμμα για να το βρίσεις, ακαδημαϊκώς και ΠΑΣΟΚικώς ως υπουργός, αλλά λες κι ότι ο Χίτλερ ήταν παράφρων κι ως τέτοιος μόνο λέκιασε την καθαρότητα του ναζισμού. Η πολιτική ευγονική άλλωστε είναι τόσο αμφίστομη που ακόμα και μεταξύ δύο ογδοντάρηδων αποκεφαλίζει ως αδύναμο τον Μπάιντεν και αναδεικνύει ως άντρα φαινόμενο δύναμης τον ομήλικό του Τραμπ.
Μιλάω για προσοχή σ' αυτόν τον πέλεκυ, γιατί διανύουμε άκρως επικίνδυνη διαλεκτικά περίοδο όπου κυριαρχεί η έννοια του συνδρόμου σε όλα. Απ' τη συμπεριφορά των παιδιών στο σχολείο, μέχρι την πολιτική, αφού κάπου πήρε το μάτι μου ότι η μετακίνηση από κόμμα σε κόμμα βαφτίστηκε σύνδρομο πολιτικών μεταπτώσεων. Και μετά έρχονται οι φοβίες. Με κορυφαία τη σταλινοφοβία. Ετσι παγιδεύονται οι μάζες σε επικίνδυνα ανούσιες και σκοταδιστικές πολιτικές συζητήσεις, που στο βάθος είναι εντελώς αλλά χρήσιμα απολίτικες. Ιατρολογούμε μετ' ευτελείας, κάνοντας τονωτικές ενέσεις στο ασήμαντο σε βάρος του σημαντικού.
Σε δημόσια διαβούλευση αναμένεται να τεθεί τις επόμενες μέρες το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σχετικά με τον «Εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης», σύμφωνα με όσα δήλωσε την Παρασκευή ο αρμόδιος υπουργός, Θεόδωρος Σκυλακάκης. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η λειτουργία κατά κανόνα μίας ΔΕΥΑ σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα της ελληνικής επικράτειας.
Οι σχεδιαζόμενες συγχωνεύσεις ΔΕΥΑ και Υπηρεσιών Υδρευσης δήμων σε επίπεδο νομού στοχεύουν στο να δημιουργηθεί ένα μεγαλύτερο αντικείμενο - πεδίο, στο οποίο οι διάφοροι εργολάβοι θα μπορούν να ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και να εξασφαλίζουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι, χρόνια τώρα, οι ΔΕΥΑ απαξιώνονται, αφού απαγορεύονται οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι στη ΔΕΥΑ Πάτρας ο Οργανισμός Εσωτερικής Υπηρεσίας προβλέπει 373 εργαζόμενους και αυτήν τη στιγμή εργάζονται 170, με τις υπόλοιπες θέσεις να είναι κενές.
Ηδη, λόγω της μεγάλης έλλειψης προσωπικού, μια σειρά από λειτουργίες και εργασίες έχουν περάσει στους ιδιώτες - εργολάβους, ενώ ο πρόσφατος νόμος προβλέπει ότι αν δεν στελεχώνεται μια υποδομή ή υπηρεσία με προσωπικό, μπορεί να ανατίθεται σε «εξωτερικούς συνεργάτες». Ετσι, μετά τις σχεδιαζόμενες συγχωνεύσεις, θέλουν μια σειρά από πολύ κρίσιμες υποδομές και υπηρεσίες να ιδιωτικοποιηθούν.
Οι σχεδιασμοί αυτοί για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του νερού θα έχουν πολύ αρνητικά αποτελέσματα για τις λαϊκές ανάγκες συνολικά, αλλά και για τα δικαιώματα των εργαζομένων των ΔΕΥΑ.