Στις εισηγητικές ομιλίες τους ανέδειξαν πώς οι εγκληματικές πολιτικές της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ διαχρονικά απαξίωσαν τη ΛΑΡΚΟ και την έθεσαν εκτός λειτουργίας. Υπογράμμισαν την υποκρισία της ΕΕ, η οποία ευθύνεται και στηρίζει το κλείσιμο και την απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, και την ίδια στιγμή οργανώνει εκστρατείες που χρυσώνουν επιχειρηματικούς ομίλους για την εξεύρεση «κρίσιμων πρώτων υλών», όπως είναι το νικέλιο και το κοβάλτιο που μπορεί να παράξει η ΛΑΡΚΟ, από τα μοναδικά στην ΕΕ ιδιόκτητα κοιτάσματα σιδηρονικελίου που η ίδια διαθέτει.

Τόνισαν ότι οι δυνατότητες αυτές της ΛΑΡΚΟ αναβαθμίζονται ακόμα περισσότερο με δεδομένο ότι έχει αυξηθεί ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΕΕ - Κίνα και Ρωσία για τις λεγόμενες πρώτες ύλες και την εκμετάλλευσή τους, κι ενώ στα τέλη του μήνα Οκτώβρη η τιμή του νικελίου έφτασε τα 18.000 δολάρια ανά τόνο, καταγράφοντας υψηλό τριμήνου, με αύξηση κατά 30%, αυξάνοντας την αξία των κοιτασμάτων σιδηρονικελίου της ΛΑΡΚΟ.

Οπως σημείωσαν, την ίδια στιγμή που συμβαίνουν τα παραπάνω μια επιχείρηση - «θησαυρός» κλείνει, πετώντας στον δρόμο και σε «προγράμματα ανεργίας» 700 εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, με πρόσχημα τα μεγάλα χρέη και τις «παράνομες κρατικές ενισχύσεις» που επικαλείται η ΕΕ. Χρέη που δεν τα δημιούργησαν οι εργαζόμενοι αλλά οι διοικήσεις, που διορίζονταν από την εκάστοτε κυβέρνηση. Επίσης, ευθύνεται το γεγονός ότι η ΛΑΡΚΟ υπερχρεωνόταν από τη ΔΕΗ, την ώρα που άλλες επιχειρήσεις είχαν χαμηλότερα τιμολόγια ρεύματος, να πληρώνει πολλαπλάσια.

Αναφέρθηκαν επίσης στην κατάσταση που βιώνουν οι απολυμένοι εργάτες και οι οικογένειές τους, τονίζοντας την αγωνία τους για το πώς θα ανταποκριθούν στις καθημερινές ανάγκες αυτών και των παιδιών τους, ενώ «δεν έχει υπάρξει καμία ρύθμιση για να ελαφρυνθούν από τα "κόκκινα" δάνειά τους και η ευρύτερη περιοχή που μένουν μαραζώνει. Από την άλλη, όσοι έχουν ενταχθεί σε προγράμματα απασχόλησης συνεχίζουν να δίνουν τον αγώνα για την επαναλειτουργία της επιχείρησης», όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης.

«Οι εργαζόμενοι έχουν δίκιο και γι' αυτό έχουν τη στήριξη από τους εργαζόμενους όλης της Ελλάδας. Παλεύουν για να γυρίσουν πίσω στις δουλειές, για να μην ερημώσουν τα χωριά τους, δίνοντας τη μάχη της επιβίωσης και ικανοποίησης των αιτημάτων τους. Είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο και να ματαιωθεί ο διαγωνισμός ιδιωτικοποίησης, να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, να μην πεταχτούν οι οικογένειές τους στον δρόμο», τόνισε μεταξύ άλλων στην παρέμβασή του ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, ζητώντας να παραπεμφθεί η υπόθεση στην Επιτροπή Βιομηχανίας, Ερευνας και Ενέργειας (ΙTRE) και στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL) και να παραμείνει η Αναφορά ανοιχτή για περαιτέρω διερεύνηση.

Ενδεικτική των προθέσεων της ΝΔ για κλείσιμο και απόλυση των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ ήταν η τοποθέτηση του ευρωβουλευτή της Φρ. Μπελέρη, ο οποίος για λογαριασμό της παρουσίασε τη ΛΑΡΚΟ ως απαξιωμένη, επικαλέστηκε τα περί χρεών, ενώ επιδίωξε να εμφανίσει ως αποκλειστικά εσωτερικό ζήτημα το κλείσιμο της επιχείρησης προκειμένου να θάψει τις διεκδικήσεις των απολυμένων, ζητώντας να κλείσει η Αναφορά.

Οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ, το οποίο φέρει τεράστιες ευθύνες ως κυβέρνηση για την απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, έλαμψαν διά της απουσίας τους από την Επιτροπή.

Οι «Πατριώτες», πολιτική ομάδα στην οποία ανήκει η Λατινοπούλου («Φωνή Λογικής»), η οποία ήταν επίσης απούσα από τη συνεδρίαση, ζήτησαν να κλείσει ο φάκελος της Αναφοράς για τη ΛΑΡΚΟ, όπως άφαντοι ήταν και οι ευρωβουλευτές της Ελληνικής Λύσης.

Η ευρωβουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας, Μ. Ζαχαρία, στην τοποθέτησή της επιχείρησε να «ξεπλύνει» την ΕΕ και τις ευθύνες της παρουσιάζοντας ως δήθεν φιλεργατική την Οδηγία για τις ομαδικές απολύσεις, την οποία τάχα δεν εφάρμοσε η κυβέρνηση της ΝΔ. Ομως, σε απάντηση του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην τοποθέτησή της τονίστηκε ότι «η Οδηγία 98/59 της ΕΕ δεν απαγορεύει τις ομαδικές απολύσεις» και ότι αντιθέτως οι κυβερνήσεις την έχουν ενσωματώσει πλήρως στο ελληνικό δίκαιο, αναδεικνύοντας τον αντεργατικό χαρακτήρα της ΕΕ αλλά και τα αδιέξοδα όσων επικαλούνται ότι το ευρωενωσιακό δίκαιο «προστατεύει τα συμφέροντα των εργαζομένων».

Να σημειώσουμε ότι η Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου σε συνεδρίαση των συντονιστών των πολιτικών ομάδων θα αποφασίσει αν θα συνεχίσει να παρακολουθεί την κρίσιμη αυτή Αναφορά για τη ΛΑΡΚΟ.

Στην κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι, οι οικογένειές τους αλλά και συνολικότερα οι τοπικές κοινωνίες στα χωριά που δραστηριοποιούνταν η ΛΑΡΚΟ, στάθηκε μεταξύ άλλων στην παρέμβασή του ο Παναγιώτης Πολίτης, καλώντας παράλληλα σε συνολική επανεξέταση της κατάστασης στη ΛΑΡΚΟ με βάση τα νέα δεδομένα γύρω από τα σπάνια ορυκτά.

Τόνισε τις χιλιάδες απολύσεις που έφερε το «λουκέτο» στη ΛΑΡΚΟ, αλλά και τις επιπτώσεις σε εργαζόμενους άλλων βιομηχανιών που μεταποιούσαν το προϊόν της επιχείρησης. Επίσης, τον μαρασμό ολόκληρων περιοχών που προκλήθηκε από το έγκλημα αυτό της κυβέρνησης, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι τα μέτρα στήριξης των απολυμένων δεν επαρκούν ούτε στο ελάχιστο. «Η ερημοποίηση και η εξαθλίωση στις περιοχές που δραστηριοποιούνταν η ΛΑΡΚΟ, μετά την απόλυση των εργαζομένων είναι απερίγραπτες. Εκατοντάδες νέα ζευγάρια δεν έχουν ούτε την επιλογή της μετανάστευσης. Η ελληνική κυβέρνηση ούτε μπορεί ούτε και θέλει να λύσει τα προβλήματα», τόνισε.

Επισήμανε τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται από το έντονο ενδιαφέρον για τα σπάνια μέταλλα, όπως το νικέλιο και το κοβάλτιο, την αυξανόμενη ζήτηση και τους διεθνείς ανταγωνισμούς, και τόνισε:

«Ο διαγωνισμός για την πώληση της ΛΑΡΚΟ - που εκτός του ότι δόθηκαν ένα σωρό χρήματα που θα μπορούσαν να την είχαν βάλει σε λειτουργία - ματαιώθηκε, ναυάγησε, και όλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για το τι θέλουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλα λέει ο ένας, άλλα λέει ο άλλος και το ίδιο ισχύει και με τις κυβερνήσεις.

Επειδή συζητάμε για μια στρατηγικής σημασίας επιχείρηση που συνδέεται άμεσα τόσο με τη ζωή των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ όπου δραστηριοποιούνταν όσο και με την ανάπτυξη της βιομηχανίας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, με τη ζωή δηλαδή χιλιάδων εργαζομένων, καλούμε την Επιτροπή Αναφορών να μην κλείσει σήμερα τη συζήτηση. Να επανέλθουμε εκ νέου εξετάζοντας τα νέα δεδομένα και τα τυχόν ακόμη νέα που μπορεί να έχουμε το επόμενο διάστημα».