Το αγωνιστικό τους ανάστημα υψώνουν οι λιμενεργάτες στα λιμάνια των ανατολικών ακτών των ΗΠΑ (μέλη του συνδικάτου ILA - International Longshoremen's Association) συνεχίζοντας την απεργία που ξεκίνησαν τη Δευτέρα, διεκδικώντας ικανοποιητικές Συλλογικές Συμβάσεις, με αξιοπρεπείς αυξήσεις μισθών και κατοχύρωση των θέσεων εργασίας τους, που απειλεί η όξυνση του ανταγωνισμού για μεγιστοποίηση της κερδοφορίας στον κλάδο των Μεταφορών και γενικότερα.

Πρόκειται για μια ιστορική κινητοποίηση, που έχει να γίνει στον κλάδο από το 1977.

Μόνο την Τετάρτη, δημοσιεύματα κατέγραφαν ότι τουλάχιστον 45 πλοία μεταφοράς εμπορευμάτων δεν κατάφεραν να ξεφορτώσουν και έμεναν αγκυροβολημένα έξω από τα λιμάνια της Ανατολικής Ακτής και του Κόλπου του Μεξικού. Η απεργία επηρεάζει 36 λιμάνια - συμπεριλαμβανομένων αυτών της Νέας Υόρκης, της Βαλτιμόρης και του Χιούστον.

Ο πλούτος που παράγουν οι εργάτες του κλάδου αποτυπώνεται στις εκτιμήσεις για τις ημερήσιες «ζημιές» των εργοδοτών, που αναλυτές υπολογίζουν σε 1-5 δισεκατομμύρια δολάρια. Η απεργία επηρεάζει την κίνηση σε εγκαταστάσεις που αφορούν το 51% της συνολικής χωρητικότητας των λιμανιών της χώρας. Σε αυτό το πλαίσιο, η Εθνική Ομοσπονδία Λιανικού Εμπορίου, μαζί με άλλες 272 εμπορικές ενώσεις, κάλεσε την κυβέρνηση Μπάιντεν να παρέμβει για να σταματήσει η απεργία, καθώς - όπως είπε - μπορεί να έχει «καταστροφικές συνέπειες» για την οικονομία.

Από τη μεριά τους, οι απεργοί συνεχίζουν αντλώντας δύναμη και από την αλληλεγγύη που εκφράζουν εργαζόμενοι από μια σειρά άλλους κλάδους.

Τη συμπαράστασή του στην απεργία εξέφρασε το σωματείο εργαζομένων στην «Amazon», ανακοινώνοντας μάλιστα ότι επρόκειτο να συμμετάσχει και σε απεργιακή συγκέντρωση στο Port Liberty στο Staten Island της Νέας Υόρκης.

Μήνυμα αλληλεγγύης εξέδωσε η International Association of Machinists and Aerospace Workers (Διεθνής Ενωση Μηχανολόγων και Εργατών Αεροδιαστημικής) - ενώ συνεχίζεται και η πολυήμερη απεργία στη «Boeing» επίσης για αξιοπρεπείς μισθούς - τονίζοντας ότι «είμαστε περήφανοι που βρισκόμαστε σε αυτό το κίνημα κάθε μέρα και οι εργαζόμενοι έχουν εισέλθει σε μια νέα εποχή εμπιστοσύνης και δύναμης, καθώς διεκδικούμε το μερίδιο που μας αναλογεί».

Συμπαράσταση στους απεργούς εκφράζει και η Ενωση των Αεροσυνοδών, τονίζοντας: «Η απεργία είναι η τακτική μας. Η αλληλεγγύη είναι η δύναμή μας».

Η Ομοσπονδία εργαζομένων σε μεταφορές και βιομηχανία TEAMSTERS σε δικό της μήνυμα τονίζει χαρακτηριστικά: «Οποιοσδήποτε εργαζόμενος - στον δρόμο, στα λιμάνια, στον αέρα - θα πρέπει να μπορεί να αγωνιστεί για μια καλύτερη ζωή χωρίς κρατικές παρεμβάσεις (...)».

Συμπαράσταση στους «ηρωικούς λιμενεργάτες» εκφράζει και η Ενωση εργαζομένων στην αυτοκινητοβιομηχανία UAW (United Automobile, Aerospace and Agricultural Implement Workers of America), που τονίζει ότι «χωρίς την εργασία τους, τίποτα σε αυτή τη χώρα δεν κινείται».

Στο μεταξύ, η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας Τζούλι Σου υποστήριξε ότι «υπάρχει χώρος για να ευημερήσουν και οι δύο εταιρείες και οι εργαζόμενοί τους», καλώντας «τα μέρη να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

Σε μήνυμά του το σωματείο Ενωση Εργαζομένων Διακίνησης Εμπορευματοκιβωτίων στις προβλήτες του Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ) εκφράζει την αλληλεγγύη του και τονίζει: «Οι συνάδελφοι λιμενεργάτες στις ΗΠΑ κάτω από την πίεση του αυξανόμενου κόστους ζωής προχωρούν σε κινητοποιήσεις, την ίδια ώρα που οι εργοδότες θησαυρίζουν και αυγατίζουν τα κέρδη τους. Η απεργία των λιμενεργατών αποδεικνύει στην πράξη ότι χωρίς τους εργάτες δεν κινείται ΤΙΠΟΤΑ και για αυτό τα εργοδοτικά και κυβερνητικά κέντρα των ΗΠΑ αλλά και όλου του κόσμου κινούν γη και ουρανό για να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις.

Σε όλο τον κόσμο γίνεται ολοφάνερο ότι η εργοδοσία και οι κυβερνήσεις τρέμουν μπροστά στον οργανωμένο αγώνα των εργατών. Αξίζει να σημειωθεί ότι μεγάλο ποσοστό ευθύνης για την αρνητική κατάσταση των εργαζομένων βαραίνει πολλά αμερικανικά συνδικάτα, αφού για χρόνια βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη αγώνων και διεκδικήσεων, καλλιεργούν την λογική της ταξικής συνεργασίας, των κοινωνικών διαλόγων, της αδράνειας και της ανάθεσης. Από το λιμάνι του Πειραιά και το ΣΕΜΠΟ Ικονίου στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα των λιμενεργατών των ΗΠΑ. Κανείς εργαζόμενος μόνος απέναντι στην αδικία και τον πόλεμο από αυτούς που μας θέλουν σκλάβους από τη μια άκρη του κόσμου ως την άλλη. Με οργάνωση και αγώνα μπορούμε να βγούμε νικητές!

Από το New Jersey ως τον Πειραιά, χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά!».

Κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία και για δουλειά με δικαιώματα διαδήλωσαν ανθρακωρύχοι που απασχολούνται σε ορυχεία του ομίλου «Fernas Madencilik», που την περασμένη Πέμπτη ξεκίνησαν από τη Σόμα (στην δυτική επαρχία Μανίσα, την οποία βρέχει η Μαύρη Θάλασσα) και προχτές έφτασαν στην Αγκυρα, με συνθήματα όπως «Δεν είμαστε σκλάβοι!».

Η αποφασιστικότητα των διαδηλωτών έκαμψε για άλλη μια φορά την επιχείρηση τρομοκράτησης που έστησε η κυβέρνηση, στέλνοντας δυνάμεις καταστολής για να τους εμποδίσει την είσοδο στην πρωτεύουσα, ώστε να μην ακουστούν τα δίκαια αιτήματα εργατών που διένυσαν εκατοντάδες χιλιόμετρα, κλιμακώνοντας έναν αγώνα που άρχισαν τέλη Αυγούστου, όταν η διεύθυνση της εταιρείας (που ανήκει στον βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος, Ferhat Nasaroglu) προχώρησε σε δεκάδες απολύσεις εργαζομένων επειδή είχαν ενταχθεί στο κλαδικό τους συνδικάτο (Ανεξάρτητο Συνδικάτο Εργαζομένων Μεταλλείων). Στις 27/8 η χωροφυλακή είχε παρέμβει με ρόπαλα στην πρώτη διαμαρτυρία των εργατών για να ανακληθούν οι απολύσεις, προχωρώντας σε δεκάδες συλλήψεις. Οι εργάτες όμως δεν πτοήθηκαν και στα μέσα Σεπτέμβρη προχώρησαν σε νέα δυναμική κινητοποίηση, έξω από το πολυτελές ξενοδοχείο του βουλευτή, «Cape Bodrum Luxury», στην περιοχή Μποντρούμ, καταγγέλλοντας: «Μεγαλοπρέπεια στο ξενοδοχείο - Δυστυχία στο ορυχείο!»

Εκτενές ρεπορτάζ στη διαδικτυακή εφημερίδα του ΚΚ Τουρκίας «Sol» καταγράφει μαρτυρίες των ανθρακωρύχων για τις άθλιες και εξαντλητικές συνθήκες δουλειάς που αντιμετωπίζουν, ενώ η διοίκηση του ομίλου επεκτείνει τις επενδύσεις της σε όλο και περισσότερους ομίλους (π.χ. Υποδομές). Κάποιοι από τους διαδηλωτές περιλαμβάνονταν στους 787 που τον Μάη του 2014 βρίσκονταν μέσα στις στοές της περιοχής, όπου ένα πολύνεκρο δυστύχημα κόστισε τη ζωή σε πάνω από 300 εργάτες.

Ο Basaran Aksu, εκπρόσωπος του Ανεξάρτητου Συνδικάτου Μεταλλωρύχων, δήλωσε: «Περπατούμε ξυπόλητοι σε αυτό το χειμωνιάτικο κρύο για να αποκαλύψουμε τη σκληρή πραγματικότητα, δείχνοντας στο κοινό ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από την αντίσταση (...) Οι ανθρακωρύχοι ασκούν το δικαίωμά τους να αρνηθούν την επικίνδυνη εργασία σύμφωνα με το άρθρο 13 του νόμου για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία. Υπάρχει κίνδυνος θανάτου μέσα σε αυτές τις στοές. Αυτό το ορυχείο έχει εκκενωθεί τρεις φορές. Το μήνυμα των ανθρακωρύχων είναι σαφές: Πεθαίνουμε - Θέλουμε να ζήσουμε».