«Επιτακτική η ανάγκη να ληφθούν μέτρα για τη διασφάλιση του εισοδήματος», τονίζει το Σωματείο της Λάρυμνας | Αναποτελεσματικά τα προγράμματα απασχόλησης
Από πρόσφατη συγκέντρωση του Σωματείου στις εγκαταστάσεις της Λάρυμνας |
Αποκούμπι των εργαζομένων η συνέχιση του αγώνα, με ενότητα και συσπείρωση στα Σωματεία τους, αλλά και η πλατιά αλληλεγγύη που εκφράζεται από την εργατική τάξη και τον λαό της χώρας.
Στο μεταξύ, σήμερα, Πέμπτη, στη 1 μ.μ., αντιπροσωπεία των Σωματείων θα συναντηθεί με τον νέο γραμματέα του υπουργείου Εργασίας για ζητήματα που αφορούν την επιβίωση των εργαζομένων, τη διασφάλιση του εισοδήματος και τα προβλήματα στα προγράμματα απασχόλησης της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ).
Την τραγική κατάσταση που έχουν διαμορφώσει οι εγκληματικοί σχεδιασμοί της κυβέρνησης στη ΛΑΡΚΟ αναδεικνύει το Σωματείο Εργαζομένων στο εργοστάσιο της Λάρυμνας με υπόμνημά του προς τα αρμόδια υπουργεία, καλώντας άμεσα σε ουσιαστικό διάλογο προκειμένου να δοθούν λύσεις στα σοβαρά προβλήματα επιβίωσης των απολυμένων, να παρθούν μέτρα για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων και αποφυγή βιομηχανικού ατυχήματος.
Το Σωματείο τονίζει την επιτακτική ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα για τη διασφάλιση του εισοδήματος και την επιβίωση των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ και των οικογενειών τους, αλλά και για να σταματήσει ο παραπέρα οικονομικός και κοινωνικός μαρασμός των περιοχών που δραστηριοποιούνταν η εταιρεία.
«Η ΛΑΡΚΟ είχε δραστηριότητα γύρω από δεκάδες χωριά σε 6 νομούς. Αντικειμενικά η λειτουργία της για 6 δεκαετίες έχει μετατρέψει αυτά τα χωριά σε βιομηχανική περιοχή που κύρια πηγή εισοδήματος ήταν ο μισθός των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι απολυμένοι ήμασταν δεύτερης, τρίτης, σε ορισμένες περιπτώσεις και τέταρτης γενιάς βιομηχανικοί εργάτες της ίδιας οικογένειας (παππούς, πατέρας, εγγονός, ακόμη και δισέγγονο)», αναφέρει χαρακτηριστικά στο υπόμνημά του το Σωματείο.
Επισημαίνει ότι οι απολυμένοι της ΛΑΡΚΟ είναι έμπειροι και εξειδικευμένοι βιομηχανικοί εργάτες, όμως δεν υπάρχουν σε σχετικά κοντινή απόσταση αντίστοιχες βιομηχανίες ή γενικότερα βιομηχανίες για να τους απορροφήσουν, με αποτέλεσμα να πρέπει να αναζητήσουν αλλού δουλειά, εγκαταλείποντας τα σπίτια και τα χωριά τους που θα ερημώσουν.
Κάνει μάλιστα ιδιαίτερη αναφορά στην κατάσταση που επικρατεί γύρω από το εργοστάσιο της Λάρυμνας Φθιώτιδας και τα γειτονικά μεταλλεία της Βοιωτίας. Τονίζει ότι τα χωριά της περιοχής ζούσαν από τους περίπου 1.100 εργαζόμενους που εργάζονταν στη ΛΑΡΚΟ μέχρι τον Μάρτη του 2020 που τέθηκε σε εκκαθάριση και ότι η σταδιακή μείωση των εργαζομένων και η απόλυση τον Ιούλη του 2024 όσων είχαν απομείνει έχουν διαμορφώσει τραγική κατάσταση συνολικότερα στους βιοπαλαιστές επαγγελματίες των χωριών που βασίζονταν στο εισόδημα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ.
Στο υπόμνημά του το Σωματείο αναδεικνύει τα προβλήματα που προκύπτουν στα προγράμματα απασχόλησης των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ, ζητώντας την άμεση τροποποίησή τους με νομοθετική ρύθμιση. Συγκεκριμένα, τονίζει ότι περίπου 160 απολυμένοι έχουν απορριφθεί από το επίδομα ανεργίας και το δικαίωμα συμμετοχής στα προγράμματα απασχόλησης, καθώς είχαν παράλληλο επάγγελμα για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους, όπως αγροτικές ασχολίες. Μάλιστα, επισημαίνει ότι πρόκειται για εισοδήματα που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν ξεπερνούν τις 2.000 και 3.000 ευρώ ετησίως.
Επίσης τονίζει ότι 25 ακόμη απολυμένοι που εργάζονταν με σύμβαση έργου στη ΛΑΡΚΟ έχουν απορριφθεί από τη συμμετοχή τους στα προγράμματα, καθώς «αν και στη σχετική νομοθετική ρύθμιση προβλεπόταν η ένταξη τους σε αυτά, στην Κοινή Υπουργική Απόφαση δεν συμπεριλήφθηκαν».
Ωστόσο, όπως σημειώνει το Σωματείο, μεγάλο πρόβλημα στα προγράμματα απασχόλησης είναι η μεγάλη χιλιομετρική απόσταση που θα πρέπει να διανύουν οι απολυμένοι. Σημειώνει ότι για την περιοχή της Λοκρίδας, από όπου προέρχεται ο μεγαλύτερος αριθμός των απολυμένων, για τους κάτω των 55 ετών υπάρχουν μόνο 30 διαθέσιμες θέσεις από τους φορείς υποδοχής, ενώ την ίδια στιγμή έχουν ανοίξει 103 θέσεις με φορέα υποδοχής τις υπηρεσίες της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας στη Λαμία, που όμως απέχουν 100 χιλιόμετρα από τον τόπο διαμονής τους.
«Εάν δεν τροποποιηθεί το νομοθετικό πλαίσιο των προγραμμάτων, δεν πρόκειται αυτά να δώσουν τη λύση για την οποία ψηφίστηκαν», επισημαίνει το Σωματείο και προσθέτει: «Σε κάθε περίπτωση η καθυστέρηση ένταξης της πλειοψηφίας των απολυμένων στα προγράμματα απασχόλησης θα πάρει πολύ χρόνο ακόμη και αυτό σημαίνει έλλειψη εισοδήματος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και οι συνάδελφοι που θα απορροφήσει από τους πρώτους στις αρχές Σεπτέμβρη, ακόμη και αυτοί θα πληρωθούν από το πρόγραμμα αρχές Οκτώβρη, δηλαδή 2,5 μήνες χωρίς εισόδημα. Αυτονόητη είναι η τραγική κατάσταση της πλειοψηφίας που καλείται να ζήσει για ακόμη μεγαλύτερο διάστημα με το επίδομα ανεργίας και ακόμη πιο αυτονόητη η τραγικότερη κατάσταση όσων είχαν βιβλία με εισόδημα 2.000 και 3.000 ευρώ ετησίως και γι' αυτόν τον λόγο έχουν απορριφθεί ακόμη και από το επίδομα ανεργίας. Ακόμη τραγικότερη είναι η κατάσταση σε οικογένειες απολυμένων που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας οι ίδιοι ή μέλη των οικογενειών τους και δεν έχει προβλεφθεί καμία απολύτως ειδική μέριμνα προστασίας».
Συνεχίζοντας, το Σωματείο τονίζει για μία ακόμη φορά τον κίνδυνο βιομηχανικού ατυχήματος που προκύπτει από την απομάκρυνση του έμπειρου και εξειδικευμένου προσωπικού από τις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ.
«Η ΛΑΡΚΟ είναι μία βιομηχανία που ακόμη και σε αυτήν τη φάση που βρίσκεται σήμερα είναι απαραίτητο να εργάζονται αρκετοί εξειδικευμένοι εργαζόμενοι έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η κατάλληλη συντήρηση και ετοιμότητα για την τήρηση του Κανονισμού Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΚΜΛΕ), τη λειτουργία του λιμανιού, των ιατρείων και των οικισμών, αλλά προς την αποφυγή βιομηχανικού δυστυχήματος», τονίζει το Σωματείο, προσθέτοντας ότι δεν έχει κοινοποιηθεί συγκεκριμένος σχεδιασμός για την τήρηση των παραπάνω.
Οπως αναφέρει, «για την ετοιμότητα και τη συντήρηση των εγκαταστάσεων του εργοστασίου της Λάρυμνας έχουν προσληφθεί σε μια εταιρεία ανάθεσης (η οποία σύμφωνα με τις πληροφορίες είναι εταιρεία στελέχους της ειδικής διαχείρισης) μόλις 10 πρώην εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, ενώ για την ετοιμότητα πυρασφάλειας υπάρχει μόνο ένας».
Τονίζει επίσης πως το γεγονός ότι για τη φύλαξη των εγκαταστάσεων «δεν προσλαμβάνονται πρώην εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ που γνωρίζουν τις εγκαταστάσεις και αυτό, εκτός από αναποτελεσματικό, ηθικά διεγείρει και οδηγεί το αίσθημα των απολυμένων στα άκρα. Το πλιάτσικο στην περιουσία της ΛΑΡΚΟ, εάν δεν έχει αρχίσει, είναι προ των πυλών, καθώς οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ που τις φύλαγαν και τις συντηρούσαν γιατί είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους για την επαναλειτουργία τους, γιατί αυτή ήταν η εργασία τους, γιατί είχαν δημιουργήσει τη ζωή τους, το σπιτικό τους, τις κοινωνικές σχέσεις γύρω από τη ΛΑΡΚΟ, απολύθηκαν και τους απαγορεύεται κάθε δικαίωμα εργασίας σε αυτή (...)
Η πρότασή μας είναι να υπάρξουν απογραφή και καταγραφή της περιουσίας της ΛΑΡΚΟ, υπάρχουν καταγγελίες που λένε ότι το προηγούμενο διάστημα υπήρξε λογιστικός μηδενισμός ανταλλακτικών μεγάλης αξίας. Παράλληλα, να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις στις εταιρείες που τους έχουν ανατεθεί η φύλαξη και η συντήρηση της ΛΑΡΚΟ, ο αριθμός των οποίων να αποτελείται αποκλειστικά και μόνο από πρώην εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, απολυμένους σήμερα και να επαρκεί για ουσιαστική φύλαξη, συντήρηση και επέμβαση όποτε και αν χρειαστεί».
Παράλληλα, στο υπόμνημά του προς τα αρμόδια υπουργεία το Σωματείο στο εργοστάσιο της Λάρυμνας αναδεικνύει συνοπτικά τις δυνατότητες επαναλειτουργίας και ανάπτυξης της ΛΑΡΚΟ, δίνοντας παράλληλα απαντήσεις στην προπαγάνδα της κυβέρνησης και των μηχανισμών της ότι η ΛΑΡΚΟ αποτελεί «βαρέλι δίχως πάτο», αλλά και αναδεικνύοντας τις πραγματικές αιτίες απαξίωσής της και τις εγκληματικές ευθύνες όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.
Επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι η χώρα μας διαθέτει το 90% των συνολικών κοιτασμάτων νικελίου και κοβαλτίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αναδεικνύοντας τις αναπτυξιακές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ, ιδιαίτερα σε νέους τομείς και κατευθύνσεις, όπως στην ηλεκτροκίνηση, κάτι που θα διαμόρφωνε δυνατότητες για παραπέρα ανάπτυξη και άλλων βιομηχανιών και δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας, ενώ παράλληλα τονίζει:
«Η πρόταση που κάνουν τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ ακόμη και σήμερα είναι με την αυτοχρηματοδότηση που μπορεί να έχει η ΛΑΡΚΟ μέσα από την πώληση δικαιωμάτων ρύπων (περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ) και τα διαθέσιμα 60 εκατομμύρια ευρώ για τα προγράμματα ανεργίας, να επαναπροσληφθούμε όλοι στη ΛΑΡΚΟ, να υπάρξει ρύθμιση της τιμής της Ενέργειας για τη ΛΑΡΚΟ στη βάση των τιμών που προμηθεύονται και άλλες μεγάλες βιομηχανίες της χώρας μας, κι αυτά τα χρήματα να αποτελέσουν το κεφάλαιο για τους μισθούς, την ουσιαστική συντήρηση και τη συνολική προετοιμασία επαναλειτουργίας της. Με το που θα ολοκληρωθεί αυτό το σχέδιο, η ΛΑΡΚΟ να μπει σε επαναλειτουργία και με τα έσοδα που θα αποκτήσει, να μπει σε εφαρμογή ένα συνολικό σχέδιο εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης στην κατεύθυνση παραγωγής τελικών προϊόντων».
Στο πλαίσιο αυτό το Σωματείο καλεί την κυβέρνηση σε ουσιαστικό διάλογο για την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων που έχουν προκύψει, ενώ παράλληλα καταθέτει στο υπόμνημά του και το πλαίσιο των αιτημάτων που διαμόρφωσε και ψήφισε η Γενική Συνέλευση μετά και την οριστική απόλυση των εργαζομένων.
Συγκεκριμένα, βασική κατεύθυνση των αιτημάτων αφορά την επιβίωση των εργαζομένων και των οικογενειών τους, με εξασφάλιση εισοδήματος στο ύψος των 1.000 ευρώ για τους μήνες που θα βρίσκονται εκτός προγραμμάτων απασχόλησης, το πάγωμα δανείων και οφειλών, την προστασία από πλειστηριασμούς, την επιδότηση του ενοικίου για οικογένειες και φοιτητές κ.ά. Επίσης, οι αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν στα «προγράμματα ανεργίας», όπως η επέκταση στα 7 χρόνια για τους απολυμένους κάτω των 55 ετών, η διεύρυνση των φορέων υποδοχής, να συμπεριληφθούν σε αυτούς η ΕΑΒ αλλά και η ίδια η ΛΑΡΚΟ, η ένταξη όλων των απολυμένων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, καθώς και η διασφάλιση της επαναλειτουργίας και ανάπτυξης της ΛΑΡΚΟ μετά και το «ναυάγιο» των διαγωνισμών εκποίησής της.