Συγκεκριμένα, το απόγευμα, ο Κ.Μητσοτάκης και κλιμάκιο συναρμόδιων υπουργών (Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Εσωτερικών, Πολιτικής Προστασίας κ.ά.) μεταβαίνουν στην Πεντέλη, όπου θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη, με τη συμμετοχή της Περιφέρειας Αττικής και δημάρχων (Πεντέλης, Χαλανδρίου, Παλλήνης, Βριλησσίων, Ωρωπού, Διονύσου, Μαραθώνα, Ραφήνας - Πικερμίου), «σχετικά με τα ευρήματα των αυτοψιών και τις δράσεις αποκατάστασης που έχει δρομολογήσει η πολιτεία στις περιοχές που επλήγησαν από την πυρκαγιά», όπως λένε από το Μαξίμου.

Στην πράξη, οι ίδιες φωτιές καίνε εδώ και χρόνια τις ίδιες περιοχές, με τη μια πίσω από την άλλη τις κυβερνήσεις να επιστρατεύουν άλλα κάθε φορά προσχήματα για την πλήρη απουσία ολοκληρωμένου αντιπυρικού σχεδιασμού και πρόληψης.

Τα όποια κονδύλια εκταμιεύονται κατά καιρούς, αποδεδειγμένα ανεπαρκή μπροστά στις διογκωμένες ανάγκες, δίνονται «με το κομμάτι» σε ιδιώτες εργολάβους και λοιπά «τρωκτικά», οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση κάνουν μερικά αποσπασματικά και επιμέρους έργα που καμία σχέση δεν έχουν με ολοκληρωμένη πρόληψη, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζεται η πολιτική της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης των απαραίτητων κρατικών υπηρεσιών, της Πυροσβεστικής και της Δασικής Υπηρεσίας, οδηγώντας νομοτελειακά σε ανεπαρκέστατα μέτρα πρόληψης, που έπρεπε να είχαν παρθεί πολύ νωρίτερα από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου.

Οσο δε για τις αποζημιώσεις που τάζει η κυβέρνηση στους πυρόπληκτους, είναι ψίχουλα, ενώ, όπως έχει αποδειχθεί και από άλλες περιπτώσεις (πυρόπληκτοι στο Μάτι, πλημμυροπαθείς Εύβοιας, Θεσσαλίας, σεισμόπληκτοι Δαμασίου Λάρισας, Αρκαλοχωρίου Ηρακλείου και ο κατάλογος δεν έχει τέλος...), ακόμα και αυτές δίνονται με το σταγονόμετρο και μετά από πολλή ταλαιπωρία και πολλά «κόσκινα», όπως αυτά που επιστράτευσε η κυβέρνηση απ' την πρώτη στιγμή και στη νέα φωτιά.

Στο μεταξύ, πάνω σε αυτά τα αποκαΐδια της πολιτικής της ΕΕ και διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων, που βλέπουν τα μέτρα πρόληψης ως κόστος, ξέσπασε άλλη μια κοκορομαχία μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, βασικά για το ποιος ευθύνεται περισσότερο για το χάλι και ποιος μπορούσε να διαχειριστεί αποτελεσματικότερα την καταστροφή και τη λαϊκή αγανάκτηση, αλλά και τα περιβόητα «ευρωπαϊκά κονδύλια», τα οποία βέβαια έρχονται με «οδηγίες χρήσης» κόστους - οφέλους για το αστικό κράτος, που καμία σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες του αντιπυρικού σχεδιασμού.

Ενδεικτικά, ο Στ. Κασσελάκης κατηγόρησε την κυβέρνηση για «αναποτελεσματικότητα» και αργούς ρυθμούς απορρόφησης πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης που υποτίθεται πάνε για την Πολιτική Προστασία, αποσιωπώντας ότι τα όποια κονδύλια δίνονται εκεί πάνε για την παραπέρα ιδιωτικοποίησή της. Κυβερνητικές πηγές έσπευσαν να απαντήσουν κατηγορώντας τον για «αστήρικτες αιτιάσεις» και «χονδροειδή ψέματα», βάζοντας βέβαια τη γνωστή επωδό ότι «πρέπει να κάνουμε πολλά ακόμα ώστε να αντιμετωπίσουμε τις ολοένα και πιο δύσκολες προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής». Στην ίδια ρότα κινείται και το ΠΑΣΟΚ.

Συνολικά, μέχρι χτες, στους πυρόπληκτους δήμους είχαν γίνει 277 αυτοψίες, από τις οποίες 242 σε κατοικίες, 28 σε αποθήκες, 3 σε δημόσια κτίρια και 4 σε επαγγελματικούς χώρους. Οπως προκύπτει, 55 κατοικίες χαρακτηρίζονται ως ακατάλληλες προς χρήση και κατεδαφιστέες («κόκκινες») και 91 προσωρινά ακατάλληλες προς χρήση που απαιτούν επισκευαστικές εργασίες («κίτρινες»). Επίσης, 96 κατοικίες χαρακτηρίζονται ως κατάλληλες για χρήση («πράσινες»).

Οπως «συνηθίζεται» πάντως μετά από κάθε καταστροφή, σε επόμενους ελέγχους μειώνονται τα «κόκκινα» και «κίτρινα» σπίτια, προκειμένου να πέσει και το κόστος της κρατικής αρωγής ή των αποζημιώσεων.

Σε σχόλιό του για τις δηλώσεις του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο υπουργός της, στην προσπάθειά τους να κρύψουν τις εγκληματικές τους ευθύνες για την πυρκαγιά στην Αττική που έφτασε μέσα στον οικιστικό ιστό, εξακολουθούν με φτηνές δικαιολογίες να μην απαντούν στο κρίσιμο ζήτημα, αυτό της έλλειψης ολοκληρωμένου σχεδίου αντιπυρικής προστασίας με επίκεντρο την πρόληψη!

Αυτές τις εγκληματικές ευθύνες δεν μπορούν φυσικά να τις αναδείξουν πολιτικές δυνάμεις όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες δεν αμφισβητούν την πολιτική εμπορευματοποίησης των δασών, την πολιτική που θεωρεί κόστος την προστασία της ζωής του λαού, που έχει τη σφραγίδα της ΕΕ και είναι η βασική αιτία για το γεγονός ότι καμία κυβέρνηση δεν κατάρτισε ποτέ ένα τέτοιο σχέδιο».