«Ογδόντα χρόνια μετά, η Κοκκινιά της μνήμης και του αγώνα δεν ξεχνά. Κι αυτό γιατί η πόλη έχει ιστορία δεμένη με αγώνες και θυσίες του λαού, ιστορία δεμένη με την πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ», τονίζουν σε ανακοίνωσή τους οι Κομματικές Οργανώσεις Νίκαιας του ΚΚΕ.

Ανάμεσα σε άλλα αναφέρουν:

«Η Κοκκινιά είχε μια από τις μεγαλύτερες Οργανώσεις του ΚΚΕ, μια από τις καλύτερες Οργανώσεις του ΕΑΜ. Υπήρχε ισχυρός ΕΛΑΣ. Αυτήν την οργάνωση του λαού της Κοκκινιάς ήθελαν να χτυπήσουν οι Γερμανοί, να εκδικηθούν τους αγωνιστές που με την πρωτοπόρα στάση των κομμουνιστών είχαν κάνει την περιοχή περίπου άβατο για τους μισητούς φασίστες.

Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι σε μια πολύ μεγάλη λαϊκή συνοικία δεν θα κατάφερναν να ελέγξουν την κατάσταση, ιδιαίτερα γιατί ήθελαν το πέρασμα για τον Πειραιά και το λιμάνι να είναι σίγουρα και ασφαλή γι' αυτούς.

Αυτό το τεράστιο κατόρθωμα στηριζόταν στο ότι το ΚΚΕ ήταν το κόμμα που είχε πρωτοστατήσει συνολικά στην Αντίσταση, όταν οι υπόλοιποι το είχαν σκάσει για το Κάιρο, απεργάζονταν και συνωμοτούσαν ενάντια στον λαό μας, αρκετοί συνεργάζονταν ανοιχτά με τον κατακτητή, άλλοι είχαν κρυφτεί περιμένοντας τις εξελίξεις, όπως έλεγαν.

Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι οι ναζί και οι γερμανοτσολιάδες είχαν επιχειρήσει ξανά να χτυπήσουν την Κοκκινιά.

Αξέχαστη και τοποθετημένη ψηλά στα κατορθώματα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα είναι η μάχη στις 7 Μάρτη του '44, όπου οι ναζί κατακτητές και οι ταγματασφαλίτες βρήκαν κυριολεκτικά τον δάσκαλό τους από τον κοκκινιώτικο λαό.

Στις 17 Αυγούστου του '44, ο θρήνος σκέπασε όλη την Κοκκινιά. Ο ανθός της νεολαίας, τα παιδιά του λαού, αλλά και αγωνιστές και αγωνίστριες μεγαλύτερης ηλικίας έδωσαν τη ζωή τους, στάθηκαν με θάρρος και μαχητικότητα τόσο μπροστά στο δάχτυλο του ρουφιάνου κουκουλοφόρου καταδότη, όσο και στην κάννη του γερμανικού όπλου στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Ομως, ο αγώνας έπρεπε να συνεχιστεί... Η Κομματική Οργάνωση του Πειραιά πήρε άμεσα μέτρα για να στηρίξει το ηθικό του λαού, να δώσει το στίγμα ότι η πάλη συνεχίζεται αμείωτη με μεγαλύτερο πείσμα, ότι ο στόχος της τρομοκράτησης του λαού βρήκε τοίχο. Η προκήρυξη που κυκλοφόρησε μετά το μπλόκο ανέφερε ανάμεσα στα άλλα: "Ορκιζόμαστε να συνεχίσουμε με πιότερη ορμή το μισοτελειωμένο σας έργο". Τα χωνιά φώναζαν "Ο αγώνας συνεχίζεται".

Το μήνυμα έτσι στάλθηκε. Η Κοκκινιά ήταν χτυπημένη, αλλά όρθια. Συνέχισε να υψώνει το ανάστημά της, δεν λύγισε, αυτό είναι το μεγαλείο του λαού μας. Οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους απέτυχαν στο σκοπό τους.

Η συνέχεια της πάλης έδειξε ότι οι θυσίες δεν πήγαν χαμένες.

Την πάλη του ΕΑΜ στήριξαν πλατιά εργατικά στρώματα και είχε κορμό του την εργατική τάξη, εξ ου και η ίδρυση του Εργατικού ΕΑΜ, προκειμένου να γίνει δυνατή και η συμμαχία της με τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της αγροτιάς.

Ψυχή και ραχοκοκαλιά του ήταν το ΚΚΕ.

Γιατί είναι νους και καρδιά της εργατικής τάξης και όλων των βιοπαλαιστών, γιατί παλεύει για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που με ανιδιοτέλεια αγωνίζεται για να είναι ο λαός μας αφέντης στον τόπο του, αφέντης του πλούτου που παράγει, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Ολη η Ιστορία διδάσκει και δείχνει ότι όπως κανένα κοινωνικό οικονομικό σύστημα, έτσι και ο καπιταλισμός δεν είναι αιώνιος, δεν είναι άτρωτος όπως ίσως φαίνεται σήμερα λόγω του διεθνούς αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων.

Βλέπουμε και σήμερα πώς μαστίζεται από τις εσωτερικές του αντιθέσεις, που φουντώνουν και οξύνονται.

Αντιθέσεις που φτάνουν μέχρι τα πολεμικά μέτωπα που είναι ανοιχτά στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή και με τον κίνδυνο γενίκευσής τους.

Την ίδια ώρα, εντείνονται οι στρατιωτικές προετοιμασίες για νέο "μπουρλότο" στην ευρύτερη περιοχή, με τις ΗΠΑ να πρωταγωνιστούν στον εξοπλισμό του Ισραήλ, με ενίσχυση των ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων στην περιοχή και τη χώρα μας να εμπλέκεται ενεργά και επικίνδυνα, με "γην και ύδωρ", με τη μεθοδική προετοιμασία από την κυβέρνηση και τη συνένοχη στήριξη ή σιωπή των άλλων αστικών κομμάτων.

Γι' αυτό και αγωνιούν και εντείνουν συνεχώς τις προσπάθειές τους οι εκμεταλλευτές του λαού να φέρουν την Ιστορία στα μέτρα τους. Αλλά δεν θα τους περάσει.

Τέτοια προσπάθεια είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ, της ταύτισης του κομμουνισμού με το έκτρωμα - γέννημα του καπιταλισμού, τον φασισμό.

Τι τολμούν να ταυτίζουν; Τους ναζί εκτελεστές και τους ντόπιους συνεργάτες τους στο έγκλημα εδώ στην Κοκκινιά που έχει μείνει χαραγμένο στη συλλογική μνήμη της πόλης, με τους αγωνιστές της λευτεριάς, τους σκοτωμένους του Μπλόκου, με το μεγαλείο της ψυχής εκείνων που μπροστά στα βασανιστήρια, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, στάθηκαν αλύγιστοι, στάθηκαν όρθιοι, στάθηκαν περήφανοι.

Τολμούν να βάζουν δίπλα δίπλα τον φασισμό, τους ναζί και τις θηριωδίες τους στην Κοκκινιά, στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα κι αλλού, με τη Σοβιετική Ενωση, την πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού, που μέσα στις μεγάλες κατακτήσεις στους όρους ζωής των εργαζομένων και της νεολαίας περιλαμβάνεται και η τεράστια και αποφασιστική προσφορά της στη συντριβή του φασισμού.

Μαζί με αυτές τις αθλιότητες υπάρχει και η προσπάθεια διαφόρων απολογητών του σάπιου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος (κυβερνήσεις - τοπικές διοικήσεις) ώστε να κατανοούνται τα ιστορικά γεγονότα αποσπασματικά και ασύνδετα με αυτά που βιώνουμε σήμερα, έχοντας ειδική στόχευση στη νεολαία. Ματαιοπονούν όμως! Ο,τι γράφεται με αίμα, δεν σβήνεται με βρώμικο μελάνι.

Και ταυτόχρονα προσπαθούν να αναστηλώσουν και την αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία με τα αντι-ακροδεξιά "Λαϊκά Μέτωπα", τύπου Γαλλίας, που όχι μόνο δεν ανέκοψαν την πορεία της ακροδεξιάς ποτέ και πουθενά, γιατί είναι σάρκα από τη σάρκα του συστήματος, αλλά αποδεδειγμένα της άνοιξαν διάπλατα τον δρόμο. Εφαρμόζοντας ως κυβερνήσεις τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, "ξεπλένοντάς" την με το άθλιο κατασκεύασμα της ταύτισης των 2 άκρων, αλλά και συγκυβερνώντας μαζί της σε μια σειρά από χώρες, όπως και στην Ελλάδα, με το ΠΑΣΟΚ να συγκυβερνά με τον ΛΑ.Ο.Σ. και τον ΣΥΡΙΖΑ και όσους αποτελούν τη Νέα Αριστερά, με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ κ.λπ.

Ο λαός δεν έχει τίποτα απολύτως να περιμένει από "ξαναζεσταμένες σούπες". Εχει πείρα, έχει τη δύναμη, μαζί με ισχυρό ΚΚΕ, να κάψει τα σενάρια που του μαγειρεύουν, να μεγαλώνει σταθερά τα ρήγματα και τις δυσκολίες τους, να βάζει δύσκολα στην αντιλαϊκή τους σταθερότητα.

Σταθερά και αμετακίνητα υποστηρίζουμε πως το 2024 η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν προχωρήσει τόσο πολύ που μπορούμε να ζούμε σαν άνθρωποι, να δουλεύουμε λιγότερο και να πληρωνόμαστε ώστε να καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες μας κι όχι να τελειώνει ο μισθός στις 15 του μήνα, να είναι ασήκωτη η ακρίβεια στα πάντα!

Να δουλεύουμε με ασφάλεια και όχι χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας, να θρηνούμε θύματα από εργοδοτικά εγκλήματα. Να δουλεύουμε σταθερά και όχι εποχικά, εργολαβικά, "ευέλικτα" και όπως αλλιώς έχουν ονομάσει τη σύγχρονη εργασιακή ζούγκλα.

Να ζούμε ειρηνικά με τους γύρω λαούς γιατί δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με κανέναν λαό και όχι να γίνονται τα παιδιά μας κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών.

Να έχουμε σύγχρονα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας και όχι να κλείνουν ή να ασφυκτιούν με τραγικές ελλείψεις, όπως στην περιοχή μας.

Να έχουμε σύγχρονα σχολεία και παιδικούς σταθμούς για τα παιδιά μας και όχι αυτήν την κατάσταση που ζούμε.

Να έχουμε ελεύθερους χώρους που να αξιοποιούνται για τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, για άλλες ζωτικές ανάγκες του λαού.

Να υπάρχει αντισεισμική θωράκιση και όχι να είμαστε στην ουσία αθωράκιστοι στην πιο σεισμογόνο περιοχή της Ευρώπης, τα σχολεία και τα νοσοκομεία να μην έχουν ελεγχθεί και ο κίνδυνος να είναι πολύ μεγάλος.

Γιατί σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να ζούμε πολύ καλύτερα. Εχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε την πορεία. Η λύση βρίσκεται στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ, στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας για την ανατροπή.

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, για δουλειά με δικαιώματα αντίστοιχα των δυνατοτήτων του 21ου αιώνα, για αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, κόντρα στην εκμετάλλευση, στην προσφυγιά και στον πόλεμο.

Είναι ο δρόμος που καλεί να βαδίσουμε το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που παλεύει καθημερινά με όλες του τις δυνάμεις και σε κάθε μικρό και μεγάλο μέτωπο, ώστε να οργανωθεί η εργατική - λαϊκή αντεπίθεση, για την κατάργηση της βαρβαρότητας, για τον σοσιαλισμό, με την εξουσία και την οικονομία στα χέρια του λαού.

Σε αυτόν τον δρόμο βαδίζει ανυποχώρητα το ΚΚΕ. Και η ιστορία και εδώ της Κοκκινιάς τον επιβεβαιώνει.

Αθάνατοι οι νεκροί μας, τους τιμάμε στους αγώνες μας».