Eurokinissi |
Από διαμαρτυρία έξω από ΚΕΠΑ |
Πρόσφατες είναι και οι κοινές δηλώσεις των υπουργών Κώστα Χατζηδάκη και Σοφίας Ζαχαράκη από κοινού με τον Γιάννη Βαρδακαστάνη, πρόεδρο της ΕΣΑΜΕΑ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, κατά τη διάρκεια της υπογραφής της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για τη διεύρυνση των κριτηρίων και των προϋποθέσεων για την αναγνώριση στα ΑμεΑ της «ευαλωτότητας», στο πλαίσιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού για την προστασία - υποτίθεται - της πρώτης κατοικίας.
Κάποιες επιμέρους θετικές ρυθμίσεις που μπορεί να περιλαμβάνονται σε αυτές τις ανακοινώσεις, είναι αποτέλεσμα της πίεσης από το εργατικό - λαϊκό κίνημα, με αιτήματα και διεκδικήσεις που για χρόνια αρνείται να υιοθετήσει η κυβέρνηση.
Από παλιότερη κινητοποίηση με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Ατόμων με Αναπηρία |
Πολιτικές που διαμόρφωσαν το έτσι και αλλιώς αντιδραστικό νομικό πλαίσιο των τελευταίων χρόνων: Από τους πλειστηριασμούς, τις περικοπές στις διάφορες παροχές για τα ΑμεΑ (επιδόματα, θεραπείες, τεχνολογικά βοηθήματα), τους αντιασφαλιστικούς νόμους, τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση της Υγείας - Πρόνοιας, της Ειδικής Αγωγής και της Αποκατάστασης, με τραγικές συνέπειες ιδιαίτερα στους χρόνιους πάσχοντες.
Ανάπηροι και χρόνιοι πάσχοντες φτάνουν στο σημείο να κάνουν πλημμελώς τις θεραπείες τους ή και ακόμα να τις σταματούν γιατί δεν έχουν να πληρώνουν ή γιατί δεν βρίσκουν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Για να έχουμε το τραγικό φαινόμενο την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα να πέφτει το προσδόκιμο ζωής, να αυξάνεται η βαριά νοσηρότητα.
Η μαζική λαϊκή κινητοποίηση στην Ελευσίνα έσωσε το σπίτι της Διονυσίας, ΑμεΑ αθλήτριας με διακρίσεις |
Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει όλα τα στοιχεία στα χέρια της και τις στατιστικές, όπως της ΕΛΣΤΑΤ, που λένε ότι το 50% των οικογενειών των ΑμεΑ ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, με βάση τα δικά τους κριτήρια. Γιατί η αναπηρία στο σύστημά τους, τον καπιταλισμό, είναι στοιχείο φτωχοποίησης, όπως γράφουν, για να μην αναγνωρίσουν ότι είναι στοιχείο δραματικής χειροτέρευσης και εξαθλίωσης ενός μεγάλου ποσοστού των φτωχών λαϊκών οικογενειών.
Η Κοινή Υπουργική Απόφαση για τους πλειστηριασμούς για τα ΑμεΑ οδηγεί σε μια ρύθμιση των οφειλών με επέκταση των δόσεων και διασφάλιση σταθερού επιτοκίου, δυνατότητα καταγγελίας της ρύθμισης ως άκαρπης από τους πιστωτές, που σημαίνει ότι ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες οι τράπεζες θα βγαίνουν κερδισμένες.
Αρνούνται να προχωρήσουν σε απαγόρευση των πλειστηριασμών, όταν ξέρουν ότι οι ανάπηροι και οι οικογένειές τους, που παραδέρνουν στη δίνη των οξυμένων προβλημάτων, χωρίς καμία στήριξη από το κράτος, αδυνατούν να αξιοποιήσουν ακόμα και τις επιμέρους θετικές ρυθμίσεις προς όφελός τους. Γι' αυτό γίνεται ακόμα πιο αναγκαία η ρητή απαγόρευση του πλειστηριασμού πρώτης και δεύτερης κατοικίας για τα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους.
Η ακρίβεια, σε συνδυασμό με τον ευτελισμό των αναπηρικών συντάξεων με τον νόμο Κατρούγκαλου, τα επιδόματα ελεημοσύνης και τους μισθούς, που είναι τουλάχιστον 20% χαμηλότεροι από την αγοραστική δύναμη του 2009, η δαπανηρή υγειονομική περίθαλψη δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες για τις οικογένειες των ΑμεΑ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 90% των ικανών προς εργασία ατόμων με αναπηρία είναι άνεργα, ενώ πολλά μέλη αυτών των οικογενειών αναγκάζονται να μην εργάζονται, συνήθως οι γυναίκες, για να φροντίζουν τον βαριά ανάπηρο της οικογένειας που δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί.
Η αύξηση 8% στα επιδόματα είχε εξαϋλωθεί πριν καν δοθεί από την ακρίβεια σε είδη λαϊκής κατανάλωσης, στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και στα καύσιμα, οδηγώντας στην εξαθλίωση τις οικογένειες. Η μόνη χρησιμότητά του ήταν για τις ανάγκες της κυβέρνησης μπροστά στις εκλογές του 2023. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι με αυτές τις συνθήκες είναι ηλίου φαεινότερο ότι η ένταξη στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης δεν διασφαλίζει τα άτομα με αναπηρία από τον κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους.
Οσον αφορά τις ανακοινώσεις για τα ΚΕΠΑ, αυτό που ενδιαφέρει τους ανάπηρους και τους χρόνιους πάσχοντες είναι να αυξηθεί το ύψος των επιδομάτων, που είναι απαράδεκτα χαμηλά, ώστε να ανταποκρίνονται στις αυξημένες ανάγκες τους και να πάρουν επίδομα και σύνταξη οι κατηγορίες των ΑμεΑ που σήμερα δεν παίρνουν.
Επίσης, ενώ αδυνατούν να συνεχίσουν τη δουλειά τους λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν, εξαιτίας των κατευθύνσεων που έχουν οι επιτροπές των ΚΕΠΑ σφαγιάζονται κυριολεκτικά.
Την ίδια στιγμή, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις αναπήρων και χρόνιων πασχόντων που σακατεύτηκαν στη δουλειά τους από ατυχήματα ή επαγγελματικές ασθένειες οι οποίοι συνεχίζουν να δουλεύουν, βάζοντας σε κίνδυνο όχι μόνο την υγεία τους αλλά και την ίδια τη ζωή τους. Πρόσφατο είναι το εργατικό «ατύχημα» που έγινε με τον μεταλλεργάτη στη Σαλαμίνα.
Ακόμα και αυτό που εμφανίζεται ως «θετικό», η αύξηση των ασθενειών που εντάσσονται στον πίνακα των μη αναστρέψιμων παθήσεων, ώστε να «δύναται» να τους εγκρίνουν τα ΚΕΠΑ ποσοστό αναπηρίας διά βίου, δεν αναιρεί σε τίποτα τον κατασταλτικό χαρακτήρα των ΚΕΠΑ, το δικαίωμα του διευθυντή του ΕΦΚΑ ή του προϊστάμενου του ΚΕΠΑ, να παραπέμπει για ατομική ή ομαδική επανεξέταση συγκεκριμένες ομάδες - κατηγορίες σε μια περιοχή ή και πανελλαδικά, ανεξαρτήτως των αποφάσεων των ΚΕΠΑ.
Η πρόσληψη 700 γιατρών στα ΚΕΠΑ, οι οποίοι εκτός του μισθού τους αμείβονται και «με το κεφάλι», ως κίνητρο για «την αντιμετώπιση των καθυστερήσεων» - υλοποίηση των περικοπών, ενδέχεται να μειώσει τον χρόνο της εξέτασης, αλλά δεν διασφαλίζει τη θετική γνωμοδότηση ώστε να λάβει επίδομα ή σύνταξη κάποιο ΑμεΑ.
Αλλωστε, από πλειάδα αποφάσεων των ΚΕΠΑ αποδεικνύεται ότι τα μέλη των επιτροπών μέσα από τα σεμινάρια και τις οδηγίες που έχουν, χρησιμοποιούν διάφορα τεχνάσματα για να μειώνουν ή να κόβουν επιδόματα και συντάξεις από ΑμεΑ και χρόνιους πάσχοντες.
Αλήθεια, ποια είναι τα όρια μέσης και βαριάς νοητικής υστέρησης, ή του 65% της κινητικής αναπηρίας με το 69% ως προς την ποιότητα του επιπέδου ζωής του ίδιου και της οικογένειάς του, όταν ακόμα και με 90% συνολικό ποσοστό αναπηρίας στον επιμέρους προσδιορισμό, με 65% στην κινητική αναπηρία δεν παίρνει επίδομα, με 67% παίρνει; Οταν στη μέση νοητική υστέρηση παίρνει 300 ευρώ, στη βαριά 500 ευρώ; Ενώ αν έχεις άνοια ή Αλτσχάιμερ δεν παίρνεις τίποτα!
Τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους δεν θα συμβιβαστούν με τα ψίχουλα ούτε θα μασήσουν με την επικοινωνιακή διαχείριση της κυβέρνησης. Εχουν πάθει κι έχουν μάθει. Παρά τα προβλήματα και τον ελάχιστο χρόνο σε πολλές περιπτώσεις για κοινωνική δράση (γονείς με παιδιά με βαριές αναπηρίες), ολοένα και περισσότεροι συνειδητοποιούν τις αιτίες και τους υπεύθυνους για τα προβλήματά τους.
Εχουν πείρα από όλες τις κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως συνθέσεως κι αποχρώσεως, που τους κόψανε κατακτήσεις, παροχές και δικαιώματα στο όνομα του εξορθολογισμού των δαπανών, των δημοσιονομικών αναγκών. Κυβερνήσεις που έκλεισαν ιδρύματα και προνοιακές δομές στο όνομα της αποασυλοποίησης και αποϊδρυματοποίησης, ενισχύοντας εκκωφαντικά τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος κυριαρχεί στην αποκατάσταση, στον τομέα των θεραπειών, της Ειδικής Αγωγής αλλά και της «φιλοξενίας» βαριά αναπήρων.
Το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους. Αποκαλύπτει τα σχέδια της ΕΕ και του κεφαλαίου που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα της αστικής διαχείρισης, με βάση τα οποία δίνονται δισεκατομμύρια σε τράπεζες, πολεμικούς εξοπλισμούς, καπιταλιστές, ΠΑΕ, αλλά για τους ανάπηρους και τους χρόνιους πάσχοντες δεν περισσεύει τίποτα.
Ολο και περισσότεροι αναγνωρίζουν τη δράση του Κόμματος με τις Ερωτήσεις στη Βουλή, τα ειδικά φυλλάδια, τις συγκεντρώσεις σε πόλεις και γειτονιές. Βλέπουν τον ρόλο των κομμουνιστών που πρωτοστατούν με συνέπεια κι ανιδιοτέλεια στον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς, όπως στην Ελευσίνα με το σπίτι της Διονυσίας, στου Ζωγράφου με το σπίτι της Ιωάννας Κολοβού και του γιου της, στα Πετράλωνα, στη Χαλκιδική, στην Πετρούπολη, στο Αιγάλεω, αλλά και ενάντια στα σφαγεία των ΚΕΠΑ.
Αναγνωρίζουν τον αγώνα των υγειονομικών, της ΣΕΑΑΝ, των ταξικών συνδικάτων, του ΚΚΕ, ενάντια στην απαξίωση του δημόσιου συστήματος Υγείας, ενάντια στις υπομεταγγίσεις των παιδιών με μεσογειακή αναιμία, ενάντια στο κλείσιμο της Παιδοκαρδιοχειρουργικής στο Παίδων «Αγ. Σοφία» παλαιότερα και του Τμήματος Ανοσοανεπάρκειας σήμερα.
Ενάντια στην καθυστέρηση χημειοθεραπειών και στο κλείσιμο τμημάτων για τους καρκινοπαθείς. Ενάντια στο κόψιμο των αναλώσιμων υψηλής τεχνολογίας για τους διαβητικούς. Ενάντια στη διάλυση των μεταμοσχευτικών κέντρων και στη μείωση των μεταμοσχεύσεων. Για να ανοίξουν και να λειτουργήσουν πλήρως στελεχωμένες και οι 210 χειρουργικές τράπεζες, που σήμερα είναι κλειστές, σε πλήρες πρωινό ωράριο, για να μην πηγαίνουν οι καρκινοπαθείς και πολλοί άλλοι να πληρώνουν στον ιδιωτικό τομέα και στα απογευματινά χειρουργεία που εγκαινίασε ο υπουργός Υγείας, Αδ. Γεωργιάδης.
Σημαντική ήταν η δράση των κομμουνιστών που πρωτοστατούν στη ΣΕΑΑΝ και στον Ενιαίο Σύλλογο Γονέων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων, στον αγώνα ενάντια στο κόψιμο των θεραπειών, ιδιαίτερα των παιδιών με αυτισμό, που επιχείρησε η κυβέρνηση αξιοποιώντας την αναμπουμπούλα των πολλαπλών εκλογών το διάστημα Απρίλη - Ιούλη του 2023.
Το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων αναγνώρισε στη ΣΕΑΑΝ και στο ΚΚΕ την αποκάλυψη και καταγγελία της επιβολής πληρωμών στο 50% των θεραπειών των παιδιών τους με αναπηρία και της επιχείρησης της κυβέρνησης να καταργήσει το αμετάθετο του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων που έχει μέλος ανάπηρο στην οικογένειά του. Σημαντικές είναι και οι παρεμβάσεις ενάντια στο κλείσιμο των Ειδικών Σχολείων στην Πυλαία και στο 1ο Ειδικό της Θεσσαλονίκης, αλλά κι ενάντια στο ξεπούλημα του κτιρίου της Σχολής Τυφλών της πόλης τους.
Οπως και οι παρεμβάσεις για την απαράδεκτη κατάσταση των Ειδικών Σχολείων σε Ηράκλειο Κρήτης, Χαλκίδα, Αττική και Πειραιά που είναι ακατάλληλα κι επικίνδυνα. Υπάρχουν Ειδικά Σχολεία ακόμη και σε κοντέινερ - Ειδικό Νηπιαγωγείο δήμου Αθήνας, αλλά και σε Ηράκλειο και σε Χαλκίδα. `Η χτισμένα ακόμα και τον 19ο αιώνα, όπως το 6ο και το 10ο Ειδικό της Αθήνας.
Ενάντια στο γεγονός ότι πολλά Ειδικά Σχολεία παραμένουν στα χαρτιά, όπως του Βύρωνα, της Νέας Φιλαδέλφειας και το ΕΕΕΕΚ της Αθήνας, με αποτέλεσμα οι μαθητές με αναπηρία του 1ου δήμου της χώρας να διανύουν τεράστιες αποστάσεις για να βρουν Ειδικό Σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Οι ίδιες οι δυνάμεις πρωτοστάτησαν στους αγώνες και στις παρεμβάσεις για το δικαίωμα της αποκατάστασης που όλες οι κυβερνήσεις φρόντισαν να δοθεί στον ιδιωτικό τομέα. Οι κομμουνιστές ήταν που πρωτοστάτησαν και ενάντια στη διάλυση της Ψυχικής Υγείας και της Απεξάρτησης που επιχειρεί η κυβέρνηση με τον πρόσφατο κατάπτυστο νόμο που ψήφισε.
Είδαν ξανά και ξανά το ΚΚΕ με τους βουλευτές του, αλλά και τους ευρωβουλευτές του, με επανειλημμένες Ερωτήσεις και παρεμβάσεις τους, με δηλώσεις και παρεμβάσεις του Γενικού Γραμματέα, να αναδεικνύουν αυτά τα προβλήματα, να προβάλλουν τις αναγκαίες λύσεις με κριτήριο τα δικαιώματα και την προστασία των ΑμεΑ και των οικογενειών τους, βάσει των σύγχρονων αναγκών τους.
Πάνω από 100 είναι οι Ερωτήσεις που αφορούσαν συγκεκριμένες δομές για τα ΑμεΑ, ενάντια σε περικοπές ή αναγκαίες παροχές, στήριξη αιτημάτων. Ξεχωρίζουν αυτές για την προστασία των χρονίως πασχόντων από το σμπαράλιασμα και την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για την προστασία των ΑμεΑ από την ακρίβεια, για τα ακατάλληλα και επικίνδυνα Ειδικά Σχολεία, για τη μεταφορά των παιδιών με αναπηρία από και προς τα Ειδικά Σχολεία (όπως αυτή η τελευταία) ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς, για να μην έχουμε το φαινόμενο όπως πέρυσι να έχει φτάσει Φλεβάρης και το κουδούνι του σχολείου να μην έχει χτυπήσει για πάνω από 1.000 παιδιά με αναπηρίες.
Η δράση του Κόμματος λειτουργεί ως φάρος ελπίδας, ως στέρεο έδαφος για να πατήσουν οι ανάπηροι για δράση και διεκδίκηση όλων όσα στερούνται και όσα δικαιούνται με βάση τις ανάγκες τους και τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Γίνεται φανερό ότι μόνο με ριζικές αλλαγές σε οικονομία, κοινωνία και στο επίπεδο της εξουσίας, τα άτομα με αναπηρία θα μπορούν να λαμβάνουν όλο το πλέγμα θετικών υποστηρικτικών μέσων, μέτρων, υποδομών που θα τους επιτρέπουν να ζουν όλο και καλύτερα και να αντιμετωπίζουν το μέλλον με αισιοδοξία. Αυτή η κοινωνία και η εξουσία είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός που έχει κριτήριο την κοινωνική ιδιοκτησία στην παραγωγή, στη λογική της κάλυψης των συνεχώς διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών του λαού.