Εντονα προβλήματα στην υδροδότησή τους αντιμετωπίζουν πολλές περιοχές της Κεφαλονιάς και στους τρεις δήμους της, ιδιαίτερα από την αρχή του καλοκαιριού, με τα λαϊκά στρώματα να λένε «το νερό νεράκι», ειδικά σε χωριά, την ίδια ώρα που αυτό υπάρχει άφθονο για τις μεγαλοξενοδοχειακές μονάδες. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στο νησί γίνονται αναφορές και για τα χρέη των 9 εκατ. ευρώ προς τη Δημοτική Επιχείρηση (ΔΙΑΔΕΥΑΔΚ), χωρίς να δίνεται απάντηση ποιους αφορούν οι απλήρωτοι λογαριασμοί και σε ποιους κλάδους δραστηριοποιούνται.

Συγκεκριμένα, το πρόβλημα της υδροδότησης «αγγίζει» έντονα τον δήμο Σάμης, όπου χωριά όπως τα Γριζάτα και ο Καραβόμυλος είχαν να λάβουν νερό για 5-6 μέρες, μέσα σε συνθήκες πολύ υψηλών θερμοκρασιών. Στον ίδιο δήμο μια σειρά άλλα χωριά αλλά και η πόλη της Σάμης είχαν παρόμοιο ζήτημα, με το Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης από κοινού με κατοίκους να παρεμβαίνουν πρόσφατα σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, απαιτώντας άμεσες λύσεις.

Στην ίδια μοίρα βρίσκονται και άλλα χωριά στους υπόλοιπους δήμους, όπως Παλαιά Σκάλα, Χελμάτα, Κομποθρετάτα στον δήμο Αργοστολίου, αλλά και σε Χαβδάτα και Φαβατάτα στον δήμο Ληξουρίου.

«Με διαχρονική ευθύνη όλων των έως και σήμερα κυβερνήσεων, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά., των περιφερειακών αλλά και τοπικών αρχών των εκπροσώπων των ίδιων και άλλων κομμάτων, δεν έχουν προχωρήσει μια σειρά έργα εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα», σημειώνει ο Γιάννης Κουρούκλης, δημοτικός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Αργοστολίου και εκπρόσωπός της στο ΔΣ της ΔΙΑΔΕΥΑΔΚ, εξηγώντας:

«Η υδροδότηση όλου του νησιού στηρίζεται σε γεωτρήσεις. Από την υπεράντλησή τους, λόγω των συνεχώς αυξημένων αναγκών, της λεγόμενης τουριστικής "ανάπτυξης", της απουσίας έργων εμπλουτισμού τους με φράγματα, λιμνοδεξαμενές κ.λπ., αλλά και άλλων προβλημάτων, αυτές στερεύουν, οι αντλίες καταστρέφονται και ολόκληρα χωριά μένουν χωρίς νερό, με τους αρμόδιους να αναζητούν "λύσεις" της τελευταίας στιγμής, όπως μίσθωση υδρομεταφορέων και άλλα παρόμοια, μη ολοκληρωμένα μέτρα».

Τα προβλήματα οξύνθηκαν φέτος, ιδιαίτερα σε χωριά, ενώ ενάμιση μήνα παραμένει χωρίς νερό η δημοτική αγορά Αργοστολίου, όπου πραγματοποιούνται οι λαϊκές, συνεχίζει ο Γ. Κουρούκλης και προσθέτει:

«Οι δημοτικές αρχές, όπως και οι εκπρόσωποί τους στη ΔΙΑΔΕΥΑΔΚ, από κοινού με την κυβέρνηση της ΝΔ, που πατά στα "χνάρια" των προηγούμενων, συμβάλλουν στην υλοποίηση των σχεδίων των μονοπωλίων, που σε ολόκληρη την ΕΕ επιβάλλουν το βάθεμα της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, που δεν αφορά μόνο τις μεγάλες εταιρείες αλλά και τις μικρότερες ΔΕΥΑ, όπως αυτή στο νησί. Αυτή η πολιτική, της "απελευθέρωσης" του νερού και της Ενέργειας, αυτά τα αποτελέσματα έχει: Ιδιωτικοοικονομική λειτουργία και χαράτσια για τον λαό. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που με την πολιτική τους στηρίζουν την προκλητική και σκανδαλώδη ασυλία που απολαμβάνουν διαχρονικά μεγάλες επιχειρήσεις ως προς την πληρωμή των λογαριασμών του νερού, με αποτέλεσμα οι οφειλές προς τη ΔΙΑΔΕΥΑΚ να έχουν εκτοξευθεί σε 9.000.000 ευρώ!».

Την ίδια ώρα η επιχείρηση, στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας που έχουν επιβάλει η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις, οφείλει από κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος 11 εκατ. ευρώ (!), χρέη που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο λαός, είτε από αύξηση των τιμολογίων είτε με συνέπειες όπως οι διακοπές της υδροδότησης, λόγω παύσης της ηλεκτροδότησης των αντλιοστασίων.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, πρόσφατα οι επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στους τρεις δήμους κατέθεσαν ολοκληρωμένη πρόταση στο ΔΣ της ΔΙΑΔΕΥΑΔΚ και στα Δημοτικά Συμβούλια, καλώντας και τα λαϊκά στρώματα να διεκδικήσουν μεταξύ άλλων: Να μην προχωρήσει καμία αύξηση των τιμολογίων. Να εξοφληθούν άμεσα όλα τα χρέη των επιχειρηματιών - μεγαλοοφειλετών στη ΔΙΑΔΕΥΑΔΚ. Να σταματήσει αμέσως η επιχειρηματική δράση στο νερό. Να πληρώσουν το κράτος και το κεφάλαιο και να ανακτήσουν οι δήμοι, με την ενίσχυση των υπηρεσιών τους, τη διαχείριση του νερού ως κοινωνικού αγαθού. Κρατική χρηματοδότηση για να προχωρήσουν όλα τα απαραίτητα έργα και πολιτικές εμπλουτισμού των υπόγειων και επιφανειακών υδροφορέων (φράγματα - λιμνοδεξαμενές), ώστε να εξασφαλιστεί φτηνό, επαρκές και υγιεινό νερό.