Σε κλίμα συγκίνησης και θλίψης έγινε η πολιτική κηδεία στο Γ' Νεκροταφείο στη Νίκαια, όπου μεταξύ άλλων παρευρέθηκαν για να αποχαιρετήσουν τον σύντροφο Γιώργο οι Νίκος Σοφιανός, Γιάννης Πρωτούλης και Θοδωρής Χιώνης, μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Γιώργος Μαρίνος, επίσης μέλος του ΠΓ και βουλευτής, η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ και βουλευτής Β' Πειραιά, επίσης άλλα μέλη της ΚΕ, και ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.

Ακόμα, ο δήμαρχος Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος, ο πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ Σταύρος Τάσσος, ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, εκτελεστικός γραμματέας του ΠΣΕ, ο Σπύρος Χαλβατζής, αντιπρόεδρος του ΣΦΕΑ, και ο Ανδρέας Μαμωνάς, ο μόνος εν ζωή συνοδοιπόρος του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Δίπλα στο φέρετρο ήταν συνεχώς παρούσα τιμητική φρουρά, επίσης ήταν εκεί η σημαία του Κόμματος και το σήμα της ΕΕΔΥΕ, ενώ η κηδεία ολοκληρώθηκε με χειροκρότημα, με όλους και όλες να φωνάζουν με μια φωνή «αθάνατος», αλλά και αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ εκφώνησε επικήδειο ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας της Τομεακής Οργάνωσης Πειραιά και βουλευτής Α' Πειραιά, λέγοντας:

«Πολύτιμε σύντροφέ μας Γιώργο,

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ σε αποχαιρετάμε με πόνο και θλίψη, γνωρίζοντας καλά ότι είχες ακόμη πάρα πολλά να προσφέρεις.

Ξέροντας ότι εσύ, παράδειγμα σεμνού αγωνιστή, μαχητή της ζωής, έδωσες με παλικαριά και την τελευταία σου μάχη.

Η απλότητά σου, όλη η στάση σου, στη δουλειά, στον αγώνα, στο Κόμμα, στη ζωή σου, είναι ο λόγος που σήμερα όποιος και όποια σε γνώριζε νιώθει βαριά την απώλειά σου.

Ο σύντροφος Γιώργος Λαμπράκης γεννήθηκε το 1959, γιος του βαλκανιονίκη, γιατρού, αντιπροέδρου της ΕΕΔΥΕ και βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη.

Και "έφυγε" την ίδια ακριβώς μέρα 61 χρόνια μετά από τη δολοφονία του πατέρα του από το αστικό κράτος και τους παρακρατικούς μηχανισμούς στη Θεσσαλονίκη.

Τη μέρα που ήταν ούτως ή άλλως προγραμματισμένες εκδηλώσεις για να τιμήσουν τη μνήμη του, και που κανείς σε αυτές δεν λησμόνησε και την ανεξίτηλη συνεισφορά του Γιώργου.

Σε όλη του τη ζωή στάθηκε στο πλευρό των αδύναμων, των καταπιεσμένων, γι' αυτό από μικρός μπήκε στη δράση.

Εγινε μέλος του ΚΚΕ το 1983, στην ΚΟΒ Εργαζομένων Δήμου Πειραιά, όπου εργαζόταν.

Ως συνδικαλιστής και για χρόνια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά και πρόεδρος και γενικός γραμματέας του Σωματείου Οδηγών - Μηχανικών και Εργατών Καθαριότητας του Δήμου Πειραιά, είχε την αμέριστη εκτίμηση των συναδέλφων του, ως συνεπής και πρωτοπόρος σε κάθε διεκδίκηση και αγώνα.

Στις δύσκολες στιγμές που πέρασε το Κόμμα μας την περίοδο 1989 - 1991, στάθηκε στη σωστή πλευρά, υπερασπίστηκε το Κόμμα, τον επαναστατικό του χαρακτήρα και την αταλάντευτη πάλη για τη νέα κοινωνία, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Πάντα είχε έγνοια το ανέβασμα του Κόμματος, συνήθως έδινε τις πολιτικές μάχες ως υποψήφιος, όπως και στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές.

Στην κοινή δήλωση που είχε κάνει μαζί με τον γιο του, Γρηγόρη, στις βουλευτικές εκλογές τον Μάη του 2023, αποτίοντας φόρο τιμής στη μνήμη του πατέρα και παππού Γρηγόρη Λαμπράκη, καλούσε τον λαό να ενισχύσει το ΚΚΕ, για μια Ελλάδα έξω από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ, με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Και φεύγει σε μια περίοδο - φωτιά, που δεν χωρά κανένας εφησυχασμός, όπως χαρακτηριστικά και ο ίδιος έλεγε...

Διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ και μέχρι σήμερα αντιπρόεδρός της, με πολύ σημαντική συμβολή.

Βάδισε χιλιάδες χιλιόμετρα της ειρήνης και του αγώνα, περπάτησε σε όλες τις Μαραθώνιες Πορείες Ειρήνης από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα, ένας πραγματικός μαραθωνοδρόμος.

Με σθένος και αυταπάρνηση αντιμετώπιζε τα καθήκοντά του και τις υποχρεώσεις.

Εδινε με γενναιότητα τις μικρές και μεγάλες μάχες, χωρίς ταλαντεύσεις, όπως με ιδιαίτερη γενναιότητα έδωσε τη μάχη απέναντι στην αρρώστια.

Σύντροφε Γιώργο, το Κόμμα σου σε αποχαιρετά με την ίδια αγάπη που κι εσύ το αγάπησες.

Οι σύντροφοί σου και εδώ στον Πειραιά σε αποχαιρετάμε με σφιγμένη την καρδιά, θα μας λείπεις.

Το κενό, έως έναν βαθμό, θα το καλύπτουμε στον αγώνα.

Να είσαι σίγουρος ότι θα παραμένει ζωντανή και δεν θα ξεθωριάσει η θύμησή σου στις Μαραθώνιες Πορείες Ειρήνης, να πορεύεσαι μπροστάρης, ακούραστος και πάντα, μα πάντα γελαστός.

Να είσαι σίγουρος ότι θα δώσουμε τα δυνατά μας, όλοι, για να εκπληρωθούν τα ιδανικά που σε όλη σου τη ζωή τίμια πάλεψες, για έναν κόσμο, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, αδικία.

Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στην γυναίκα σου, συντρόφισσά μας Δέσποινα, που στάθηκε δίπλα σου, στα καλά και στα δύσκολα, στα παιδιά σου, στα εγγόνια σου και σε όλους τους οικείους σου».

Ο Στέλιος Μπενετάτος, εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, αποχαιρέτησε τον αντιπρόεδρό της και για χρόνια μέλος του Συμβουλίου.

Οπως είπε, ο σύντροφος Γιώργος συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη του αντιπολεμικού - αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Αναφέρθηκε σε όλη του τη διαδρομή, από την σύνδεσή του το 1983 με το κίνημα, την παρουσία του σε όλες τις Μαραθώνιες Πορείες στην Ελλάδα και σε άλλες, όπως στην Κύπρο κ.α. Τη σημαντική του συμβολή τη δεκαετία του 1990 για τη διατήρηση του αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕΔΥΕ, υπογραμμίζοντας το πώς «μαζί με τον αλησμόνητο Γρηγόρη Πετρόπουλο και μια ομάδα συναγωνιστών γυρνούσατε όλη την Ελλάδα και πετύχατε όχι μόνο να κρατηθεί όρθια η ΕΕΔΥΕ, αλλά σιγά σιγά να αναπτύξει τη δράση της».

Τόνισε δε πως ο Γιώργος Λαμπράκης τίμησε στην πράξη με τη δράση του τη μνήμη του πατέρα του και άλλων αγωνιστών του λαϊκού κινήματος.

Στη συνέχεια μετέφερε αυτούσια τα λόγια του συντρόφου Γιώργου, από επιστολή του για τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του πατέρα του, όπου - όπως πάντα - ύψωνε τείχος στην προσπάθεια καπηλείας της ιστορικής μνήμης: «Η τιμή στον Γρ. Λαμπράκη συμβάλλει και ατσαλώνει τη διαπαιδαγώγηση των νέων, αν συνδέεται στην πράξη με την ανυπακοή στην κυρίαρχη πολιτική, με τον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας και των αιτιών που την προκαλούν, με τον αγώνα για την ανατροπή του καθεστώτος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Κλείνοντας ο Στ. Μπενετάτος είπε ότι «το φως της οικουμένης που οραματίστηκες, όπου όλα τα παιδιά της Γης θα έχουν ψωμί, βιβλίο, κεραμίδι, η οικουμένη βασίλειο της ειρήνης και της πανανθρώπινης φιλίας, είναι μπροστά μας».

Ο Βασίλης Γκιτάκος, πρόεδρος του Σωματείου Οδηγών - Μηχανικών και Εργατοτεχνιτών Δήμου Πειραιά, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην προσφορά του συντρόφου Γιώργου στο συνδικαλιστικό κίνημα, υπογραμμίζοντας:

«Από την πρώτη μέρα εργασίας σου στον δήμο Πειραιά μέχρι και την τελευταία μέρα πριν τη συνταξιοδότησή σου ήσουν πάνω στο τιμόνι του απορριμματοφόρου, χωρίς να έχεις ποτέ επιδιώξει την παραμικρή διάκριση από την εργασία σου. (...)

Η προσφορά σου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, Γιώργο Λαμπράκη, είναι πολύ μεγάλη.

Από όποια θέση κι αν κατείχες στις διοικήσεις σωματείων, ήσουν πάντα μπροστάρης σε όλους τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων του δήμου Πειραιά, στους αγώνες του κλάδου, της εργατικής τάξης.

Δεν λύγισες ποτέ. Δεν κρύφτηκες ποτέ. Δεν τα δίπλωσες ποτέ. Δεν συμβιβάστηκες ποτέ με το άδικο και την εκμετάλλευση.

Πόσες και πόσες μάχες δεν έδωσες, Γιώργο, μπροστά στα ΜΑΤ και τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, στα αμαξοστάσια, στα δημαρχεία, στις χωματερές, στα υπουργεία, στους δρόμους του αγώνα, διεκδικώντας μαζί με τους εργαζόμενους καλύτερες μέρες.

Η πρωτοπόρα συνδικαλιστική σου δράση, Γιώργο Λαμπράκη, παραμένει αξεπέραστη έως σήμερα στον δήμο Πειραιά, είναι αναγνωρισμένη και καταξιωμένη στη συνείδηση όλων των συναδέλφων σου».

«Θα ζεις πάντα μέσα στην καρδιά μου», ήταν μερικά από τα συγκινητικά λόγια που είπε η κόρη του, Ειρήνη. Ενώ ο γιος του, Γρηγόρης, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα:

«Ηταν ένας πανάξιος συνεχιστής του πατέρα του, Γρηγόρη Λαμπράκη, και περπάτησε στα βήματά του αταλάντευτα και σεμνά. Ποτέ δεν προσπάθησε να βολευτεί κάπου, εκμεταλλευόμενος τη δύναμη του ονόματός του, και ποτέ δεν προσπάθησε να καπηλευτεί το όνομα του πατέρα του. Αντίθετα, μέσα από το λαϊκό κίνημα αναδείχθηκε σε έναν αγωνιστή που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τον πατέρα του, γέμιζε τα παπούτσια του επάξια.

Ηταν πάντα αυτόφωτος αστέρας, έλαμπε μέσα από τις δικές του πράξεις. Και δεν επαναπαυόταν στις πράξεις του πατέρα του, ούτε για αναγνωρισιμότητα, ούτε για να του ανοίξουν πόρτες. Δεν ήταν λόγιος, ούτε θεωρητικός, αλλά πρωτοστατούσε στο σωματείο του χώρου όπου εργαζόταν, πάντα μπροστάρης στους αγώνες του εργατικού κινήματος με το ΚΚΕ, με την ΕΕΔΥΕ, με το ΠΑΜΕ.

Οσο περήφανοι νιώθουμε που είμαστε εγγόνια του Γρηγόρη Λαμπράκη εγώ και τα αδέρφια μου, ο Τάσος και η Ειρήνη, άλλο τόσο και παραπάνω είμαστε που είμαστε παιδιά του Γιώργου. (...)

Σήμερα δεν αποχαιρετάμε ένα σύμβολο της ειρήνης και της αγωνιστικότητας, αλλά το τοποθετούμε στο βάθρο που του αξίζει και του αναλογεί. (...)

Στη μνήμη όλων των συγγενών σου, των φίλων σου, των συντρόφων σου, των συναγωνιστών σου, θα ζεις πάντα μέσα στην καρδιά μας».

• Το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης και το φιλειρηνικό κίνημα της Κύπρου εκφράζουν βαθιά θλίψη για τον θάνατο του αντιπροέδρου της ΕΕΔΥΕ Γιώργου Λαμπράκη.