Δόθηκε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση κείμενο που αφορά στην Εθνική Στρατηγική με τίτλο «"Μία Ελλάδα με Ολους για Ολους" για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία 2024 - 2030», διανθισμένο με διακηρύξεις, ευχολόγια σε ό,τι αφορά τα άτομα με αναπηρία, δομημένο σε 6 άξονες που αποτελούν, σύμφωνα με τις «καλές» προθέσεις των συντακτών, πυλώνες στρατηγικής προτεραιότητας. Μεταξύ αυτών είναι και η συμπερίληψη στην Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες.

Καταρχάς να πούμε ότι καθετί που αναφέρεται σε αυτό το Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, σε ό,τι αφορά την Εκπαίδευση, με συγκεκριμένους και μεγαλόπνοους στόχους μέχρι το 2030, είναι copy paste από το προηγούμενο αντίστοιχο Σχέδιο Δράσης, που εκπονήθηκε το 2020, δηλαδή 4 χρόνια πριν! Φυσικά, γελάμε με μία πίκρα, καθώς όλα όσα διακηρύττονται είναι αναφαίρετα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία, που αδιαπραγμάτευτα και καθολικά θα έπρεπε να προσφέρονται χτες και όχι να εξακολουθούν να πηγαίνουν στα αζήτητα μέχρι το 2030, και έπειτα για το επόμενο Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με αναπηρία!

Τι να πρωτογράψουμε; Ενισχύουμε τις ενταξιακές δομές... ισότιμη πρόσβαση σε τριτοβάθμια εκπαίδευση... καθολική πρόσβαση σε σχολεία, πανεπιστήμια, δομές διά βίου εκπαίδευσης... επιμορφώνουμε τους εκπαιδευτικούς... ενισχύουμε τις συμπεριληπτικές δομές εκπαίδευσης και υποστήριξης φοιτητών..., βελτιώνουμε την περιβαλλοντική και μαθησιακή προσβασιμότητα, με παροχές και προσαρμογές στο περιβάλλον, στην υποστηρικτική τεχνολογία, στο εκπαιδευτικό υλικό και στην κοινωνική ζωή (πολιτιστικές, αθλητικές δραστηριότητες) και τόσα άλλα όμορφα, με φορέα υλοποίησης το υπουργείο Παιδείας και χρονοδιάγραμμα υλοποίησης με συγκεκριμένους πάλι στόχους μέχρι τον Ιούνιο του 2023 (όπως προέβλεπε το αντίστοιχο σχέδιο του 2020).

Λοιπόν, έχουμε Ιούνιο του 2024 και τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει υλοποιηθεί! Σημαία έχουν κάνει τους μόνιμους διορισμούς που έγιναν κάτω από την πίεση του κινήματος, αλλά και την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει όλες οι δομές Ειδικής Εκπαίδευσης από τη χρόνια αδιοριστία. Φυσικά, διορισμοί αναντίστοιχοι των πραγματικών αναγκών των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, σε ειδικά σχολεία, τμήματα ένταξης, ΚΕΔΑΣΥ.

Σε όλα τα παραπάνω, αξίζει να τονίσουμε την εκκωφαντική σιωπή μέσα στα πολυσέλιδα κείμενα και των δύο Εθνικών Σχεδίων Δράσης για τους μαθητές με αναπηρία που φοιτούν στα ειδικά σχολεία. Ακόμα κι αυτές οι επίπλαστες διακηρύξεις τους για τα δικαιώματα των αναπήρων δεν χωρούν μία αράδα για τις σύνθετες παιδαγωγικές, θεραπευτικές ανάγκες αυτών των μαθητών. Είναι οι «αόρατοι» της εκπαιδευτικής πολιτικής τους!

Και είναι «αόρατοι» οι μαθητές με συνθετότερες ανάγκες, καθώς η εκπαίδευσή τους είναι πιο δαπανηρή και η απόδοση ως «επένδυση» για την αγορά εργασίας αδιάφορη για το κεφάλαιο. Ετσι, τα ειδικά σχολεία, με τις ευλογίες της ΕΕ και τη σύμφωνη γνώμη τόσο της κυβέρνησης όσο και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, θα παραμείνουν λίγα σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών, σε ακατάλληλα, ασυντήρητα και επικίνδυνα κτίρια, ελλιπές προσωπικό, γιατί αυτό επιβάλλουν οι προτεραιότητες της οικονομίας που λογίζει τα πάντα ως κόστος.

Πάμε τώρα στο ζουμί του Σχεδίου Δράσης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, γιατί θα ήταν άδικο να τους κατηγορήσουμε για απραξία και έλλειψη νομοθετικού έργου, καθώς «ιδρώνουν τη φανέλα», όχι όμως για την αναβαθμισμένη, σύγχρονη κάλυψη των αναγκών των μαθητών με αναπηρία στην Εκπαίδευση, αλλά με όρους εμπορευματοποιημένους, υποβαθμισμένους, με γιγαντωμένη την ατομική ευθύνη των οικογενειών.

Πιο συγκεκριμένα, το μοναδικό θεσμοθετημένο μέτρο αυτά τα τέσσερα χρόνια είναι το voucher πρώιμης παρέμβασης! Μετά από τρία χρόνια συναντήσεων με πανεπιστημιακούς, μέλη της ιατρικής κοινότητας, φορείς του χώρου της αναπηρίας, εκπρόσωπους του Συνηγόρου του Πολίτη, του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, με μακροσκελή και πανηγυρικά δελτία Τύπου για τις στρατηγικές προτεραιότητες της κυβέρνησης ξεφουρνίστηκαν - με τις ευλογίες και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, καθώς τα χρήματα για το πιλοτικό αυτό πρόγραμμα εκταμιεύονται από το Ταμείο Ανάκαμψης - τα voucher πρώιμης παιδικής παρέμβασης!

Τι σημαίνει αυτό για την οικογένεια; Καταρχάς πρέπει οι ίδιοι οι γονείς να εντοπίσουν ότι το παιδί τους έχει κάποια αναπηρία, καθώς το voucher δεν προβλέπει τη διάγνωση! Ομως η διάγνωση αποτελεί το βασικό προαπαιτούμενο της παρέμβασης και πρέπει να καλύπτεται με έναν ενιαίο και διεπιστημονικό τρόπο. Δυστυχώς, για ακόμα μία φορά οι γονείς οδηγούνται πελατεία στον γιγαντωμένο ιδιωτικό τομέα, αφού οι μονάδες, κυρίως στα παιδιατρικά νοσοκομεία, με τους αντίστοιχους παιδοαναπτυξιολόγους, είναι ελάχιστες, υπερκορεσμένες, με πολύμηνες λίστες.

Δεν θα τελειώσει όμως εκεί ο Γολγοθάς των γονιών! Αφού πληρώσουν για το πολυπόθητο χαρτί, αφού πάρουν από τα προσφερόμενα voucherάκια, που ισχύουν μέχρι εξαντλήσεως όπως δείχνει η αρνητική πείρα από τα ΚΔΑΠ και τους παιδικούς σταθμούς, μετά, στο όνομα της λεγόμενης «αποϊδρυματοποίησης» (αλήθεια, από ποιο ίδρυμα θα φύγουν τα μικρά βρέφη), θα ανατρέχουν στο Μητρώο Παροχών Υπηρεσιών ώστε να βρουν την κατάλληλη διεπιστημονική ομάδα που θα κάνει πρόγραμμα παρέμβασης στο σπίτι του μικρού παιδιού!

Καμία απολύτως σκέψη για ολοκληρωμένες επιστημονικές, ιατρικές παιδαγωγικές υπηρεσίες, δημόσιες και δωρεάν, όπου το μικρό παιδί, η οικογένειά του θα λαμβάνουν τη στήριξη, ψυχολογική, επιστημονική, θεραπευτική και παιδαγωγική, που έχουν ανάγκη. Η ευθύνη αυτή μετακυλίεται ακόμα μία φορά στην ίδια την οικογένεια, που ανατρέχει στη γιγαντωμένη ιδιωτική αγορά, αλιεύοντας παρόχους από το μητρώο, για να κάνουν «παρέμβαση» κατ' οίκον!

Αυτό ήταν το μοναδικό μέτρο που θεσμοθετήθηκε από το προηγούμενο μέχρι το σημερινό Εθνικό Σχέδιο Δράσης.

Τώρα σε ό,τι αφορά τα εξαγγελλόμενα για τη «συμπεριληπτική» και «ενταξιακή» εκπαίδευση - αφού κάνανε copy paste όλα τα διακηρυκτικά σημεία, καθώς δεν υλοποιήθηκε κανένα από αυτά, πέρα από τους ελάχιστους διορισμούς που έγιναν - κι εκεί όπως φαίνεται θα υπάρξουν περικοπές.

Χωρίς να έχουμε νομοσχέδιο στα χέρια μας, με τη γενικότερη ασκούμενη πολιτική τους, τις τροχιοδεικτικές βολές και τη συνάντηση που είχε η υφυπουργός Παιδείας με τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες (ΔΟΕ και ΟΛΜΕ) μετά από πρόσκληση του υπουργείου Παιδείας, δυστυχώς τα μελλούμενα δεν είναι και τόσο ευοίωνα για τους μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Ετσι, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις την επομένη της συνάντησης, φαίνεται ότι ετοιμάζονται να «εξορθολογίσουν» - δηλαδή να μπει κόφτης - στις, έτσι κι αλλιώς, κουτσουρεμένες δαπάνες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, παρά τα όσα υποκριτικά γράφονται περί αύξησης της χρηματοδότησης. Φυσικά οι κόφτες θα μπουν πάλι με την επίκληση της εύηχης «δικαιωματικής» συμπεριληπτικότητας.

Αναφέρουμε, λοιπόν, πως σε ό,τι αφορά τη «βελτίωση» των ΚΕΔΑΣΥ, πουθενά δεν αναφέρεται η πρόσληψη μόνιμου επιστημονικού προσωπικού που είναι επιβεβλημένη, ούτε η εξασφάλιση κατάλληλων υποδομών, κτιρίων, χώρων και επιστημονικών εργαλείων. Τουναντίον! Οπως ανέφερε η ίδια η υφυπουργός, αποτελεί σοβαρό πρόβλημα ορισμένα ΚΕΔΑΣΥ να δίνουν πληθώρα εγκρίσεων για παράλληλη στήριξη, ενώ άλλα να είναι πιο αυστηρά, και στόχος τους είναι να δημιουργηθούν ενιαίοι κανόνες και πρωτόκολλα που θα ακολουθούνται σε όλα τα ΚΕΔΑΣΥ. Ενώ στο ερώτημα πώς θα καθορίζονται αυτά τα πρωτόκολλα και οι κανόνες, από επιστημονικά κριτήρια ή από τα δημοσιονομικά μεγέθη, απάντηση δεν δόθηκε! Χωρίς να το ομολογούν ευθέως, ετοιμάζονται να περικόψουν θέσεις στην παράλληλη στήριξη και τα τμήματα ένταξης, όπως εκτιμά και η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» (σε ανακοίνωσή της μετά τις συναντήσεις υπουργείου και Ομοσπονδιών).

Από τη συνάντηση επιβεβαιώθηκε ότι ετοιμάζονται να θεσμοθετήσουν την περαιτέρω περικοπή των προσλήψεων σε παράλληλη στήριξη και τμήματα ένταξης, καθώς η «ερμηνευτική» εγκύκλιος του Σεπτεμβρίου, που απέστειλε το υπουργείο Παιδείας με αναφορά μία παράλληλη στήριξη ανά τάξη και σήκωσε κύμα αντιδράσεων από γονείς παιδιών που δικαιούνται παράλληλη στήριξη, ήταν έωλη, καθώς δεν είχε νομικά ερείσματα, οπότε ετοιμάζονται να τα δημιουργήσουν. Ετσι, για να είναι καλυμμένοι!

Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται ότι σκοπεύουν να αλλάξουν τη λειτουργία των Τμημάτων Ενταξης και της Παράλληλης Στήριξης, καθώς εάν δεν κάνουν πιο συμπεριληπτικό το σχολείο, θα υπάρξει δυσκολία στην απρόσκοπτη ευρωπαϊκή χρηματοδότηση της Ειδικής Αγωγής! Κριτήριο ψήφου μπροστά στις 9 Ιούνη, καθώς το «συμπεριληπτικό» σχολείο των περικοπών, της υποστελέχωσης αποτελεί κατεύθυνση της ΕΕ, που τη στηρίζουν με τα μπούνια όλα τα αστικά κόμματα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά.

Εχουμε συσσωρευμένη πείρα γονείς παιδιών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, οι εκπαιδευτικοί, επιστήμονες, βοηθητικό προσωπικό, που σε αντίξοες συνθήκες παλεύουν να προσφέρουν ό,τι είναι αναγκαίο, επιστημονικά σύγχρονο για τους μαθητές.

Τα σχέδιά τους, τα κιτάπια εξωραϊσμού της πολιτικής που οδηγεί στο περιθώριο και τον αποκλεισμό, γράφονται για να αδρανοποιούν ή να εγκλωβίζουν τους φορείς, συλλόγους, όλους όσοι βρίσκονται στον χώρο αυτό, για να δημιουργούν ψεύτικες προσδοκίες ότι στα τραπέζια των συζητήσεων και στις ψηφιακές διαβουλεύσεις θα λυθεί και θα ικανοποιηθεί το δικαίωμα στη μόρφωση για τα παιδιά με αναπηρία.

Απεναντίας, έχουμε συσσωρευμένη πείρα από τους αγώνες μας, γονείς και εκπαιδευτικοί, ότι μπορούμε να επιβάλουμε τα δικά μας σχέδια δράσης για τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία, βαδίζοντας τον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα της διεκδίκησης, ώστε να καταφέρουμε να αποσπάσουμε κατακτήσεις. Η στάση καταδίκης αυτής της πολιτικής, η διάθεση να αγωνιστούμε για όλα όσα δικαιούνται τα παιδιά με αναπηρία, είναι ευκαιρία να εκφραστεί και στην κάλπη που θα στηθεί στις 9 Ιούνη.

Είναι ευκαιρία να καταδικάσουμε την πολιτική της ΕΕ, τα κόμματα που τη στηρίζουν και οδηγούν τα παιδιά αυτά στο περιθώριο και την αμορφωσιά, με υποβαθμισμένες, εμπορευματοποιημένες, κατακερματισμένες υπηρεσίες και την οικογένεια γονατισμένη από τα ασήκωτα βάρη. Είναι μία ευκαιρία να δυναμώσουμε τη φωνή του ΚΚΕ, γιατί, έξω και μέσα, στα εθνικά και ευρωπαϊκά Κοινοβούλια, είναι η φωνή τους.