Eurokinissi

Χαρακτηριστικά ο Κυρ. Μητσοτάκης, παραπέμποντας στην καπιταλιστική ανάπτυξη και στην προσέλκυση «επενδύσεων», υποστήριξε ότι αυτά δημιουργούν «το πιο μόνιμο ανάχωμα απέναντι στο πρόβλημα της ακρίβειας», την ώρα που ο λαός βλέπει από πρώτο χέρι το πώς αυτή η πολιτική, που μπουκώνει με «ζεστό» χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους, αποτελεί μόνιμο ανάχωμα για την ικανοποίηση των αναγκών του.

«Οσο αυξάνονται οι επενδύσεις, όσο η ανάπτυξη τρέχει με ρυθμό υπερδιπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου, όσο βελτιώνεται η παραγωγικότητα, τόσο μειώνονται τα κόστη, τόσο αυξάνεται η διαπραγματευτική δύναμη του εργαζόμενου, τόσο αυξάνονται οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα», επέμεινε, σε ένα σχήμα που έβγαλε ...από την κοιλιά του, καθώς αναζητείται ο εργαζόμενος που πράγματι είδε τον πραγματικό μισθό και το εισόδημά του να αυξάνονται τόσο ώστε να υπερκαλυφθούν οι απώλειες από την πολιτική τους.

Παρέπεμψε στην περιλάλητη επιστολή - κοροϊδία που έστειλε στην πρόεδρο της Κομισιόν για τις πολυεθνικές, προσπαθώντας να πείσει ότι ο πληθωρισμός οφείλεται ...στην «απληστία» μεμονωμένων εταιρειών, ισχυριζόμενος ότι «κατακερματίζει στην πράξη την ενιαία αγορά» και ότι «τραυματίζει τον ελεύθερο ανταγωνισμό», και αποσιωπώντας ότι αυτή ακριβώς είναι η πρακτική των μεγαλοεπιχειρηματιών για να αυξήσουν τα κέρδη τους, όπως εφαρμόζεται πάντα και παντού.

Συνδύασε την επιστολή του «με δύο πολύ σημαντικές εκθέσεις, την έκθεση Λέττα για τη λειτουργία της ενιαίας αγοράς και την έκθεση Ντράγκι για τον ανταγωνισμό», που κινούνται με άξονα την ακόμα μεγαλύτερη «ολοκλήρωση» της κοινής αγοράς σε τομείς όπως οι κοινές στρατιωτικές προμήθειες, οι τηλεπικοινωνίες και η Ενέργεια, προετοιμάζοντας έτσι για έναν ακόμα γύρο «απελευθέρωσης», συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης που θα πληρώσουν πανάκριβα οι λαοί.

Παραπέρα, κάλεσε τον λαό να αρκεστεί στα «στοχευμένα» μέτρα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, δηλαδή στα κουπόνια ή στα επιδόματα της ανέχειας, που κι αυτά «κόβονται μαχαίρι» με το Σύμφωνο Σταθερότητας, καθώς και την αύξηση - κοροϊδία του κατώτατου μισθού, με κριτήριο πάντα την «ανταγωνιστικότητα», που έχει ήδη εξανεμιστεί από την τεράστια ακρίβεια. Στο μεταξύ, απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες κάθε συζήτηση για κατάργηση ή μείωση του ΦΠΑ, αφού όπως υποστήριξε «δεν το αντέχει ο προϋπολογισμός» και «όπου δοκιμάστηκε απέτυχε», επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τα μνημόνια διαρκείας που έχουν καταδικάσει τον λαό σε συνεχή φοροληστεία.

Η κοκορομαχία για το ποιος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα την αστική διαχείριση συνεχίστηκε και αργότερα, όταν στη δευτερολογία του ο πρωθυπουργός αξιοποίησε όλες τις «πάσες» που του έδωσαν προηγουμένως οι Φάμελλος και Ανδρουλάκης, επιχειρηματολογώντας για τα περί «σύγκλισης» ενώ καρφώνοντας τη σύγκλισή τους στα βασικά, ο Κυρ. Μητσοτάκης παραδέχτηκε ότι «σε ορισμένες βασικές επιλογές μπορούμε να βρισκόμαστε από την ίδια πλευρά», θυμίζοντας την ταυτόσημη θέση τους π.χ. για το Ταμείο Ανάκαμψης, ή για την «πράσινη μετάβαση» που χρυσοπληρώνει ο λαός.

Αποκαλυπτικός στην παρέμβασή του ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «ζητάτε παρέμβαση της Κομισιόν, όταν δεν αξιοποιείτε την εργαλειοθήκη της Κομισιόν. Ζητάει μέτρα με επιστολή ο κ. Μητσοτάκης, όχι όταν την φιλοξένησε στην Ελλάδα αλλά τώρα που λήγει η θητεία της και δεν έχει περιθώριο σχεδιασμού. Τα υπερκέρδη τα αναγνωρίζετε μόνο όταν σας πιέζει κάποιος».

Σε μια γραμμή δηλαδή, όπως και στην υπόλοιπη τοποθέτησή του, ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ:

• Ζήτησε αξιοποίηση της «εργαλειοθήκης» της Κομισιόν, που ρίχνει αλάτι στις πληγές των λαών τις οποίες δημιούργησε η πολιτική της, παρουσιάζοντας ως λύση την επιτάχυνση της
• Ξέπλυνε και έκρυψε τον σχεδιασμό της ΕΕ, που και ξέρει και έχει συνυπογράψει ο ΣΥΡΙΖΑ: Το Ταμείο Ανάκαμψης με τα πάνω από 600 αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, το υπερμνημόνιο του Συμφώνου Σταθερότητας με τα ματωμένα πλεονάσματα, τα σχέδια για νέο γύρο «απελευθέρωσης» και ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας», με νέα επίθεση στους λαούς
• «Εβγαλε λάδι» την καπιταλιστική κερδοφορία και τη «φυσιολογική» λειτουργία της καπιταλιστικής αγοράς, που εκτοξεύει τις τιμές για τα κέρδη των ομίλων, αναμασώντας ξανά τα περί «υπερκερδών» και «πληθωρισμού της απληστίας» και σπέρνοντας τις γνωστές αυταπάτες που καλλιεργεί και η επιστολή Μητσοτάκη, περί μιας άλλης λειτουργίας της αγοράς, που τάχα θα είναι υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Στο μεταξύ, την ίδια ώρα ο πρόεδρος του, Στ. Κασσελάκης, σε άλλη μια ανάρτηση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης έσπευσε να διαμαρτυρηθεί που κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για «λεφτόδεντρα», αφού «παραποιούν το πλήρως κοστολογημένο πρόγραμμά του». Κονταροχτυπιόταν ξανά δηλαδή με τη ΝΔ περί «κοστολόγησης» και «ρεαλιστικών» προτάσεων, προκειμένου να εγκλωβίσουν τον λαό στις «δημοσιονομικές αντοχές». Αλλωστε, και στην Ερώτησή του, που προκάλεσε τη συζήτηση στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει μερικά μέτρα - ψίχουλα κοροϊδίας «έως ότου διασφαλιστεί το αναγκαίο αποτέλεσμα και επικρατήσει μια νέα κανονικότητα, στοιχισμένη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο»...

Ματωμένα πλεονάσματα ...με κοινωνικό κράτος ζήτησε από την πλευρά του λίγη ώρα μετά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκης, παρουσιάζοντας και εκείνος ως «πρότυπο» και δεδομένο το αντιλαϊκό πλαίσιο της ΕΕ που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και βρίσκεται πίσω από κάθε λαϊκό πρόβλημα, όπως και αυτό της ακρίβειας.

«Οικονομικά, κοινωνικά, θεσμικά, η χώρα δεν συγκλίνει επί διακυβέρνησής σας. Η χώρα, με την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, αποκλίνει σταθερά από τον σκληρό πυρήνα της Ενωσης», τόνισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ενώ και εκείνος παρουσίασε ως λύση την «ενίσχυση του ανταγωνισμού», μέσα και από τις περιβόητες «ρυθμιστικές αρχές». Δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το «μενού», ως «παράδειγμα προς μίμηση», οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις σε Γερμανία και Ισπανία, που τσακίζουν τους λαούς τους, πρωτοστατώντας μεταξύ άλλων και στα πολεμικά σχέδια.

Μια σούπα με τα ξαναζεσταμένα υλικά της σοσιαλδημοκρατίας και του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» παρουσίασε ως απάντηση στο πρόβλημα της ακρίβειας και ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, κατηγορώντας την κυβέρνηση για «έκπτωση από το ευρωπαϊκό κεκτημένο» και «απόκλιση από τους μέσους όρους της ΕΕ», λέγοντας ότι πληθωρισμός και ακρίβεια αποτελούν «συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης ΝΔ, αποτέλεσμα μιας συστηματικής απόπειρας ενίσχυσης εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων».

Συνεχίζοντας το ξέπλυμα της πολιτικής της ΕΕ, ο Αλ. Χαρίτσης σημείωσε επίσης ότι η «ευρωπαϊκή δεξιά» είναι αυτή «που δημιούργησε την κρίση» και πρόσθεσε, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση, ότι «αν θέλετε να είστε αποτελεσματικοί έχετε διαθέσιμα εργαλεία», φέρνοντας το παράδειγμα της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας, ως δήθεν λύση που αύξησε μισθούς και ταυτόχρονα εξασφάλισε την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Στο μεταξύ, κατά την έναρξη της ομιλίας του απογείωσε το ρεσιτάλ υποκρισίας, καθώς ζήτησε την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης, χειροκροτούμενος από τους βουλευτές του - τους ίδιους που κατείχαν κορυφαίες θέσεις στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία αφενός απέρριπτε τις επανειλημμένες προτάσεις του ΚΚΕ για αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, αφετέρου αναβάθμισε σε στρατηγική τη συνεργασία με το Ισραήλ.

Με τα γνωστά πυροτεχνήματα και διάφορες εθνικιστικές κορώνες ο Βελόπουλος έσπευσε να ξεπλύνει την ΕΕ, να διαχωρίσει τους επιχειρηματικούς ομίλους σε καλούς και «ασύδοτους» κ.ο.κ. Ο ντεμέκ αντι-ΕΕ τηλεσχολιαστής έφτασε να υπερασπίζεται μέχρι και την ...φον ντερ Λάιεν, λέγοντας ότι «δεν φταίει η φον ντερ Λάιεν που έχουμε ακριβά καύσιμα, φταίει η κυβέρνησή σας», και φυσικά χωρίς μισή αναφορά στα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, που και εκείνοι υπερψήφισαν στην Ευρωβουλή. Κατηγόρησε δε τη ΝΔ για μη ολοκληρωμένη εφαρμογή του αντιλαϊκού της προγράμματος, διερωτώμενος: «Πόσα χρόνια χρειάζεται να κυβερνήσει η ΝΔ για να κάνει τις μεταρρυθμίσεις που λέει από το 2019;».