Η πλούσια δράση των μελών του ΠΣΕ, των αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων ειρήνης σε δεκάδες χώρες - η οποία αποτυπώνεται στις τρεις Περιφερειακές Διασκέψεις του, στην Ασία και Ειρηνικό (Ιούλης 2023 στο Κατμαντού/Νεπάλ) με τη συμμετοχή 12 κινημάτων, στην αμερικανική ήπειρο (στο Πατσούκα/Μεξικό Σεπτέμβρης 2023) με τη συμμετοχή 11 κινημάτων και στην Ευρώπη (τέλος Σεπτέμβρη στο Βερολίνο/Γερμανία) με τη συμμετοχή 11 κινημάτων μελών του ΠΣΕ - συνεχίστηκε με σημαντικές πρωτοβουλίες στο πλευρό του λαού της Παλαιστίνης αυτή την περίοδο, στη νέα κατάσταση που προέκυψε μετά την 7η Οκτώβρη στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη.

Το ΠΣΕ στηρίζει την αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού απέναντι στην επί δεκαετίες συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή, που πνίγει έναν ταλαιπωρημένο και βασανισμένο λαό, ο οποίος διεκδικεί την ελευθερία του και το δικαίωμα στη δική του πατρίδα.

Μπορεί η «τριχοτόμηση» των Παλαιστινιακών Εδαφών (Λωρίδα της Γάζας, Δυτική Οχθη και Ανατολική Ιερουσαλήμ) να δημιουργεί διαφορετικού επιπέδου εντάσεις και επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή του πολύπαθου Παλαιστινιακού λαού, ωστόσο είναι γενικευμένη η βαρβαρότητα του ισραηλινού κατοχικού κράτους με όλους τους μηχανισμούς του σε όλα τα εδάφη, πόλεις και χωριά, αλλά και απέναντι στους Παλαιστίνιους που συνεχίζουν να ζουν στις εστίες τους και μετά το 1948 στο ίδιο το Ισραήλ ως δεύτερης και τρίτης κατηγορίας πολίτες του.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης έχει ιστορικά άρρηκτους δεσμούς με τον Παλαιστινιακό λαό, τις φιλειρηνικές και αντιιμπεριαλιστικές του δυνάμεις, τον πόθο και την αγωνία ενός λαού να ζήσει ελεύθερα σε ένα ανεξάρτητο, βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα πριν την 4η Ιούνη 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Από την πρώτη στιγμή το ΠΣΕ τοποθετήθηκε με σαφήνεια και με βάση τις διαχρονικές του θέσεις για τις εξελίξεις στις 7 Οκτώβρη, σημειώνοντας ότι αυτές δεν ήρθαν ξαφνικά, ούτε πραγματοποιήθηκαν σε «κενό χρόνου», αλλά εκφράζουν τη συσσωρευμένη οργή από την αφαίρεση στοιχειωδών δικαιωμάτων και αναγκών, την καταπίεση ενός λαού, ιδιαίτερα στην παλαιστινιακή Λωρίδα της Γάζας, μια ανοιχτή φυλακή όπου στοιβάζονται 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι.

Το αναφαίρετο δικαίωμα της αντίστασης στην κατοχή και στον κατακτητή δεν μπορεί να θολωθεί από τη συντονισμένη εκστρατεία της κυβέρνησης του Ισραήλ και των υποστηρικτών του από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ενωση και των συμμάχων τους στα διεθνή ΜΜΕ.

Το ΠΣΕ και τα μέλη του δεν είναι οι «πολεμοχαρείς» που επιχαίρουν για τον θάνατο αμάχων. Αντίθετα συντάχτηκε με τις απόψεις και εκτιμήσεις των συνεπών φιλειρηνικών δυνάμεων μέσα στο Ισραήλ, όπως της Επιτροπής Ειρήνης και Αλληλεγγύης του Ισραήλ (PSCI) και του Μετώπου για την Ειρήνη και την Ισότητα (Hadash), που καταγγέλλουν τις κυβερνήσεις του Ισραήλ και ιδιαίτερα τη σημερινή κυβέρνηση της χώρας ως υπαίτιους για τη σημερινή κλιμάκωση, αλλά και τη συνεχιζόμενη κατοχή των Παλαιστινιακών Εδαφών ως τη βαθύτερη και βασική αιτία για τον σημερινό ξεσηκωμό του Παλαιστινιακού λαού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δυνάμεις του PSCI και του Hadash (του οποίου βασική δύναμη αποτελεί το ΚΚ Ισραήλ) οργάνωσαν σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες μαζικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας μπροστά στο υπουργείο του «πολέμου» (έτσι αποκαλούν το υπουργείο Αμυνας) στο Τελ Αβίβ.

Οι εξελίξεις τις τελευταίες βδομάδες, οι θηριωδίες του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας με πάνω από 10.000 άμαχους νεκρούς, αλλά και στα άλλα εδάφη της Παλαιστίνης, όπου επικρατεί η ανοιχτή τρομοκρατία του ισραηλινού στρατού και των πάνοπλων εποίκων από τους δεκάδες παράνομους εποικισμούς της Δυτικής Οχθης, επιβεβαιώνει τις θέσεις του ΠΣΕ, τις οποίες στηρίζουν πλήρως τα μέλη του με τη δράση τους σε πολλές δεκάδες χώρες.

Ο συντονιστής της Παλαιστινιακής Επιτροπής Ειρήνης και Αλληλεγγύης (PCPS) και μέλος της Γραμματείας του ΠΣΕ, Ακελ Τακάζ, σε δηλώσεις του το τελευταίο διάστημα τόνισε χαρακτηριστικά:

«Ο Παλαιστινιακός λαός ζει μια τεράστια αδικία σε βάρος του αναφαίρετου δικαιώματός του για ελεύθερη πατρίδα και δικό του κράτος εδώ και 75 χρόνια. Ο λαός μας ποτέ δεν βρέθηκε επιτιθέμενος σε καμιά φάση της σύγχρονης ιστορίας μας, υπήρξε πάντοτε αμυνόμενος και θύμα μιας βάρβαρης κατοχής και των σχεδίων των ιμπεριαλιστών στην ευρύτερη περιοχή.

Η κατάφωρη διαστρέβλωση και παραποίηση της αλήθειας από το Ισραήλ πάει χέρι - χέρι με την υποκρισία της "διεθνούς κοινότητας", των πανίσχυρων ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και ΕΕ και των ΜΜΕ τους που μιλούν για το δικαίωμα στην "αυτοάμυνα του Ισραήλ". Ενός κράτους που επιτίθεται με τα πιο σύγχρονα και βαριά οπλικά συστήματα σε έναν ουσιαστικά άοπλο λαό, ενός κράτους που τελικά εχθρεύεται και τον ίδιο τον λαό του.

Ο λαός μας και οι φιλειρηνικές δυνάμεις της Παλαιστίνης χαιρετίζουν τις πρωτοφανείς και μεγαλειώδεις διαδηλώσεις αλληλεγγύης υπέρ της Παλαιστίνης ανά τον κόσμο, οι οποίες μας δίνουν δύναμη και μας πεισμώνουν στον δίκαιο αγώνα μας για τερματισμό της κατοχής και για το δικό μας ανεξάρτητο κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπως αυτά προβλέπονται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ».

Το τελευταίο διάστημα και ενώ εντείνεται η συνεχιζόμενη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από την πολεμική μηχανή του Ισραήλ στη Γάζα, οι πολύμορφες πρωτοβουλίες, εκδηλώσεις, διαδηλώσεις υπέρ του Παλαιστινιακού λαού σε όλες τις γωνιές του κόσμου έζησαν πρωτόγνωρη μαζικότητα.

Οργανώσεις του λαϊκού κινήματος, εργατικά συνδικάτα και στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι Επιτροπές Ειρήνης που συσπειρώνονται στο ΠΣΕ, πρωτοστατούν σε μαζικές κινητοποιήσεις καταδίκης του κράτους - δολοφόνου του Ισραήλ με κοινό παρονομαστή το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» και την έκφραση αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο λαό της.

Κοινό γνώρισμα σχεδόν όλων των κινητοποιήσεων είναι ο μαζικός χαρακτήρας και ο κατά πολύ μεγαλύτερος όγκος συμμετοχής κόσμου σε σχέση με άλλες αντίστοιχες εκδηλώσεις. Οι ανακοινώσεις του ΠΣΕ, που κυκλοφόρησαν και αναρτήθηκαν σε 6 γλώσσες, αξιοποιήθηκαν όλο αυτό το διάστημα.

Παρά την αποσιώπηση αυτών των εκδηλώσεων από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης σε κάθε χώρα και διεθνώς, η παγκόσμια καταδίκη του μοναδικού υπεύθυνου γα το δράμα του Παλαιστινιακού λαού δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι εικόνες από όλη την Ευρώπη, τη Σκανδιναβία, τη Δυτική και Ανατολική Ευρώπη, τις μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Τουρκία και την Κύπρο, τις εντυπωσιακές διαδηλώσεις σε Λονδίνο, Μαδρίτη και Ρώμη έχουν όλες ένα στοιχείο κοινό: Την παλλαϊκή κατακραυγή και καταδίκη της ισραηλινής θηριωδίας, την απαίτηση για άμεση εκεχειρία και προστασία των αμάχων, τον τερματισμό της δολοφονίας των Παλαιστινίων και της κατοχής.

Ανάλογες τεράστιες διαδηλώσεις αλληλεγγύης με τον λαό της Παλαιστίνης πραγματοποιούνται το ίδιο διάστημα σε δεκάδες χώρες στην Ασία, στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Στην Ινδία ογκώδεις κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν σε δεκάδες πόλεις με πρωτοπόρα δράση της Πανινδικής Οργάνωσης Ειρήνης και Αλληλεγγύης (AIPSO), αντίστοιχες δράσεις αναπτύχθηκαν στη Σρι Λάνκα από την Οργάνωση Ειρήνης και Αλληλεγγύης (PASOS) και στο Μπαγκλαντές από το Συμβούλιο Ειρήνης της χώρας (BPC), ενώ στο Πακιστάν (PPSC) και τις Φιλιππίνες (PhPSC) οι οργανώσεις του ΠΣΕ πήραν πρωτοβουλία για πλατιές επιτροπές φορέων για το ίδιο ζήτημα.

Αυτονόητα μεγάλες και μαζικές υπήρξαν και συνεχίζονται οι εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Το τμήμα Μέσης Ανατολής του ΠΣΕ σε δική του ανακοίνωση (στα Αραβικά) από την πρώτη στιγμή καλούσε τα μέλη του ΠΣΕ σε Λίβανο, Αίγυπτο, Ιορδανία, Συρία, Μπαχρέιν, Κουβέιτ, Τυνησία, Ισραήλ, εκφράζοντας την αμέριστη αλληλεγγύη στον αδερφό Παλαιστινιακό λαό, σε μαζική δράση για την καταδίκη της σφαγής στη Γάζα και τον τερματισμό της κατοχής των αραβικών εδαφών από το Ισραήλ στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο και τη Συρία και τη δημιουργία και αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους με βάση τις θέσεις του ΠΣΕ.

Εντυπωσιακές σε όγκο και παλμό υπήρξαν και οι συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ και τον Καναδά, όπου ξεχωρίζει με τον ιδιαίτερο συμβολισμό της αυτή της Ουάσιγκτον μπροστά στον Λευκό Οίκο αλλά και στους δρόμους της Νέας Υόρκης και άλλων μεγάλων πόλεων των ΗΠΑ.

Το Συμβούλιο Ειρήνης των ΗΠΑ (USPC) στη δική του ανακοίνωση υπογραμμίζει τη βαριά ευθύνη των αμερικανικών κυβερνήσεων και την πλήρη στήριξή τους στο Ισραήλ, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε όλα αυτά τα χρόνια να εγκληματεί ανενόχλητα σε βάρος λαών και ιδιαίτερα του Παλαιστινιακού.

Στις χώρες της Λατινικής Αμερικής η αλληλεγγύη διαχρονικά με τον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού εκφράστηκε με ιδιαίτερα μαζικές κινητοποιήσεις, στις οποίες πρωτοστάτησαν τα μέλη του ΠΣΕ, σε Βραζιλία, Βενεζουέλα, Χιλή, Αργεντινή, στο Νησί Μπαρμπάντος αλλά και στο Νησί της Επανάστασης, την Κούβα, όπου λαός, φορείς και κυβέρνηση κατήγγειλαν τη γενοκτονία σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης από το Ισραήλ. Στην Κολομβία και τη Βολιβία οι λαϊκές διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις συνέβαλαν στις αποφάσεις των κυβερνήσεων για διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ.

Στην αφρικανική ήπειρο ξεχωρίζει η δράση του κινήματος στη Νότια Αφρική, όπου στην ανακοίνωση της Νοτιοαφρικανικής Πρωτοβουλίας Ειρήνης (SAPI) υπενθυμίζεται η δήλωση του ιστορικού ηγέτη της χώρας Νέλσον Μαντέλα, πως «η δική μας ελευθερία θα είναι πάντα ελλιπής, όσο δεν θα έχει επιτευχθεί η ελευθερία της Παλαιστίνης».