Καθώς συνεχίζονται οι αναλύσεις για τις εκλογές, ένα από τα ασφαλέστερα κριτήρια για να μη χάσει την μπάλα ο λαός, είναι να δει πόσο ικανοποιημένα ή ανήσυχα είναι τα επιχειρηματικά συμφέροντα από το αποτέλεσμα στους διάφορους δήμους και στις Περιφέρειες. Θα διαπιστώσει, λοιπόν, ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, η διοίκηση απλά «άλλαξε βάρδια», ανεξάρτητα από το ποιος εκλέχτηκε. Πέρα από την όποια αντιπαράθεση, ούτε η κυβέρνηση αισθάνεται κάποια ...ανασφάλεια για το πώς θα συνεργαστεί με τους νέους δημάρχους και περιφερειάρχες για να ξεδιπλώσει την αντιλαϊκή της πολιτική, ούτε τα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν καμιά ιδιαίτερη «αγωνία» - το αντίθετο μάλιστα - για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Για παράδειγμα, η εκλογή του Χ. Δούκα στην Αθήνα δεν θα ανακόψει, αντίθετα θα επιταχύνει τις «πράσινες» μπίζνες στον δήμο, με την ταχύτερη εφαρμογή ευρωενωσιακών Οδηγιών και νόμων για την ενεργειακή «μετάβαση», που φορτώνει τον λαό με νέα «πράσινα» χαράτσια και ακριβότερα προϊόντα για τα κέρδη ενεργειακών, κατασκευαστικών και άλλων ομίλων. Εκεί που χαλάει πραγματικά η «σούπα», είναι στους δήμους όπου η «Λαϊκή Συσπείρωση» αναδείχτηκε δημοτική αρχή, έχοντας όλους τους άλλους απέναντί της. Τα «πράσινα» αρπαχτικά έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν, όπως εκεί που ακονίζουν μαχαίρια για την εγκατάσταση σταθμού LNG ή μεθοδεύουν τη διαιώνιση του αίσχους της χωματερής και την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων. Ολοι αυτοί θα έχουν απέναντι και όχι δίπλα τους τις αγωνιστικές δημοτικές αρχές, να παλεύουν μαζί με τον λαό ενάντια σε επιχειρηματικά συμφέροντα που οι σχεδιασμοί τους υποβαθμίζουν κι άλλο τη ζωή του.

Τη μεγάλη εκλογική επιτυχία του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δεν μπορεί να την προσπεράσει κανείς, κι ας ...γκαρίζει η Βούλτεψη ότι «δεν γίναμε ξαφνικά όλοι μπολσεβίκοι». Επειδή όμως τους έπεσε βαρύ, ψάχνουν τρόπους να τη διαβάλουν και να τη μειώσουν. Λένε για παράδειγμα ότι στον β' γύρο η θέση για άκυρο ή λευκό «δεν περπάτησε». Είναι να θαυμάζει κανείς τη ...διεισδυτικότητα τέτοιων καφενειακών αναλύσεων, που ξεχωρίσουν με μια ματιά τι έκαναν οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ μέσα στο «δάσος» της αποχής που εκτοξεύτηκε και της τεράστιας κινητικότητας μεταξύ των ψηφοφόρων των αστικών κομμάτων. Για παράδειγμα, ο Αγοραστός στη Θεσσαλία χάνει περίπου 50.000 ψήφους από τον α' στον β' γύρο και ο Κουρέτας των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ κερδίζει περίπου 23.000, με την αποχή στο 60%, από 41% στον α' γύρο, ενώ ο Δούκας εκλέγεται στον δήμο Αθηναίων με τη συμμετοχή να φτάνει στο 27%. Από πουθενά δεν προκύπτει λοιπόν το συμπέρασμα της ...Πυθίας. Το άλλο που ακούγεται από την ανάποδη (ούτε σ' αυτό δεν μπορούν να συγχρονιστούν τα επιτελεία τους...) είναι ότι το ΚΚΕ «συνεχίζει στον μοναχικό του δρόμο», επειδή δεν ψήφισε τους κοινούς υποψηφίους των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ! Με 10% στις Περιφέρειες, 481.000 ψήφους, περίπου 110.000 πάνω από όσες το 2019 και 80.000 πάνω απ' ό,τι στις βουλευτικές του Ιούνη, με πάνω από 20.000 συμμετέχοντες στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και τελικά με έξι δήμους κερδισμένους, δεν το λες και ...φυσιολογικό να καταλογίζουν στο ΚΚΕ «μοναχική πορεία». Μάλλον το αντίθετο επιβεβαιώνεται και εδώ, γι' αυτό βγάζουν το άχτι τους, με αλχημείες και αναλύσεις της χωματερής.