Μεγάλη συζήτηση γίνεται από χτες για την υποψηφιότητα Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βέβαια δεν έπεσε ...από τον ουρανό, αφού στις πρόσφατες εκλογές ήταν από τα «βαριά χαρτιά» στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κασσελάκης είναι ομογενής εφοπλιστής από τις ΗΠΑ, με παρελθόν στην Goldman Sachs και πολιτική δράση στο επιτελείο του Τζο Μπάιντεν. Ο ίδιος διαφημίζει τις «άκρες» του στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, καλώντας μάλιστα τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ να ζήσουν μαζί του το ...«ελληνικό όνειρο», κατά το περίφημο «american dream». Και ενώ στις βουλευτικές εκλογές όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ τον αποθέωναν γι' αυτούς ακριβώς τους λόγους, τώρα παρουσιάζεται από τα επιτελεία των άλλων υποψηφίων ως «φυτευτός» και ως πολύ «δεξιός», ενώ συνδέουν την υποψηφιότητά του και με το πρόσφατο ταξίδι του Τσίπρα στις ΗΠΑ. Το τι ισχύει το ξέρουν καλύτερα οι ίδιοι. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όποιος πάρει μέρος στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ έχει να επιλέξει ανάμεσα σε υποψηφίους που εκφράζουν είτε άμεσα - φωναχτά είτε έμμεσα και «διακριτικά» την προσήλωση στον αμερικανοΝΑΤΟικο σχεδιασμό και στο καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό επιβεβαιώνει άλλωστε και η επιλεκτική «αφωνία» του «όλου ΣΥΡΙΖΑ» για την περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, αλλά και για τις αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής διευθετήσεις που επιταχύνονται στα Ελληνοτουρκικά.

Οταν το 2019 το μονοπώλιο της «Chevron» εμφανίστηκε στην κυπριακή ΑΟΖ για να εκμεταλλευτεί το κοίτασμα «Αφροδίτη», τα αστικά επιτελεία ξεσάλωναν για τα οφέλη που θα είχε τάχα ο λαός του νησιού από την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου και για το πόσο «σκούρα» θα τα βρει η Τουρκία, με την αναβάθμιση του αμερικανικού ενδιαφέροντος για την περιοχή. Σήμερα, 4 χρόνια μετά, το κυπριακό υπουργείο Ενέργειας καλεί τον αμερικανικό όμιλο «σε εντατική διαβούλευση 30 ημερών» για νέα συμφωνία, επειδή ο αναθεωρημένος σχεδιασμός του μονοπωλίου «κουρεύει» τα έσοδα του κυπριακού κράτους και πετάει την Κύπρο έξω από τα σχέδια μεταφοράς του αερίου στις αγορές. Με άλλα λόγια, τα συμφέροντα των μονοπωλίων κάνουν «κουμάντο» στην ΑΟΖ, όπως έγινε και στην περίπτωση του Ισραήλ με τον Λίβανο, όπου το ενδιαφέρον των πετρελαϊκών εταιρειών για τα μεγάλα κοιτάσματα επέβαλε τελικά τον μεταξύ τους συμβιβασμό, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της κερδοφορίας τους, πυροδοτώντας νέο γύρο ανταγωνισμών. Στην Κύπρο, μαζί με τα ενεργειακά αναθερμαίνονται και οι διεργασίες πάνω στα διχοτομικά σχέδια, στο πλαίσιο ευρύτερων διευθετήσεων με την εποπτεία των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, ενώ ο κυπριακός λαός μπαίνει ακόμα πιο βαθιά στη δίνη των ανταγωνισμών, με την άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων. Τόση «ασφάλεια» και τόση «ευημερία» προσφέρουν, λοιπόν, στους λαούς τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τα σενάρια για συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της περιοχής, που προωθεί και στη χώρα μας η κυβέρνηση, με τη στήριξη όλων των αστικών κομμάτων.