Στο Νεστόριο, στις όχθες του Αλιάκμονα, στήθηκε μια πολιτεία νεανική, «κόκκινη», μαχητική. Σε εκείνα τα χώματα, τα καθαγιασμένα από τον αγώνα των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στις επισκέψεις σε τόπους όπου σημειώθηκαν σημαντικές μάχες και στο Μουσείο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΔΣΕ, η προβολή του ντοκιμαντέρ «Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε», συνολικά η γνωριμία με την Ιστορία του Κόμματος και την ηρωική εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ήταν διάχυτη. Η δίψα των κατασκηνωτών για γνώση αυτής της Ιστορίας φάνηκε τόσο από τη συμμετοχή σε αυτές τις εκδηλώσεις, όσο και από το διαρκές «κύκλωμα» της έκθεσης βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής».
Μέσα από μια σειρά δράσεων έστειλαν το μήνυμα ότι τα επιχειρηματικά σχέδια που απειλούν το περιβάλλον για τα κέρδη των καπιταλιστών θα συνεχίσουν να βρίσκουν τη νεολαία απέναντι, να υπερασπίζεται τον φυσικό πλούτο. Εγινε ξεκάθαρο πως στην κοινωνία όπου οι ανάγκες του λαού θα έχουν τον πρώτο λόγο, η πρόοδος συμβαδίζει με τον σεβασμό και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Με την Κατασκήνωση να γίνεται στον απόηχο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, στάλθηκε μήνυμα ότι η νέα γενιά δεν διαλέγει στρατόπεδα ληστών, ότι συντάσσεται με τον λαό και τη νεολαία κάθε χώρας, ενάντια σε όσους παίζουν με τις ζωές για να εξυπηρετήσουν τους ανταγωνισμούς τους.
Δεν έλειψαν, βέβαια, οι στιγμές χαλάρωσης στο ποτάμι, στα μπαρ, αλλά και η συμμετοχή στο τουρνουά μπάσκετ που διοργανώθηκε.
Παράλληλα με την 32η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ, ξεδιπλωνόταν και ένα γεμάτο πρόγραμμα δραστηριοτήτων στην παιδική κατασκήνωση, η οποία χάρισε μοναδικές στιγμές και εμπειρίες στα παιδιά που συμμετείχαν και μάλιστα έβαλαν τη δική τους σφραγίδα σε αυτήν τη διοργάνωση.
Οι «τίτλοι τέλους» αυτής της Κατασκήνωσης «έπεσαν» την Κυριακή, με την αναχώρηση των κατασκηνωτών. Φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, μέλη των Οργανώσεων Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας, που συνέβαλαν όλες τις προηγούμενες μέρες στην προετοιμασία και τη λειτουργία της Κατασκήνωσης, καθάρισαν τον χώρο και μάζεψαν όλα τα υλικά, παραδίδοντάς τον, όπως κάνει κάθε φορά η ΚΝΕ, σε καλύτερη κατάσταση.
RIZOSPASTIS |
Εκδήλωση βιβλιοπαρουσίασης - φόρος τιμής στις γυναίκες του ΔΣΕ
RIZOSPASTIS |
«Πώς μπόρεσαν να φτάσουν εδώ, προχωρώντας συχνά κάτω από αεροπορικές επιθέσεις του αστικού στρατού με Βρετανούς πιλότους;».
«Πώς ξεπέρασαν τις συνθήκες της καθυστερημένης κοινωνίας στο χωριό, έβγαλαν το μαντήλι και φόρεσαν το δίκοχο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας;».
Ευκαιρία να απαντηθούν ερωτήματα σαν τα παραπάνω αποτέλεσε η όμορφη εκδήλωση - παρουσίαση της έκδοσης του Τμήματος για τη Γυναικεία Ισοτιμία και Χειραφέτηση της ΚΕ του ΚΚΕ, «Η συμμετοχή των γυναικών στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (1946 - 1949)», που προσφέρει χρήσιμη πείρα και συμπεράσματα για την πάλη των γυναικών στο σήμερα.
Με φόντο την έκθεση φωτογραφίας και εντύπων από το Αρχείο του ΚΚΕ, μέσα από την οποία η γυναίκα μαχήτρια του ΔΣΕ σε διάφορες θέσεις αναβίωνε στα ίδια μέρη που γράφτηκαν ηρωικές σελίδες της τρίχρονης εποποιίας του, νέες και νέοι που συμμετείχαν στην κατασκήνωση παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον την παρουσίαση από την Γωγώ Θεοδωροπούλου, μέλος του ΚΣ και επικεφαλής της Επιτροπής του για τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια.
Οπως τόνισε, «η έκδοση είναι ενταγμένη στη συνολική προσπάθεια να φωτιστεί η συμβολή του ΚΚΕ στη γυναικεία συμμετοχή στον κοινωνικό και πολιτικό αγώνα, στις μεγάλες στιγμές της ταξικής πάλης στην Ελλάδα στην υπερεκατοντάχρονη Ιστορία του. Κομμουνίστριες και άλλες γυναίκες, συμπορευόμενες με το ΚΚΕ, έγραψαν ηρωικές σελίδες σε κάθε φάση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, πρώτα από όλα στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και στη συνέχεια στον ΔΣΕ.
RIZOSPASTIS |
Στη συνέχεια ανέπτυξε την εξελικτική διαδικασία μέσα από την οποία, με θεσμούς και δράσεις που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο του ΔΣΕ, ξεδιπλώθηκε μία μεγάλη προσπάθεια που χάραξε νέους δρόμους στις σχέσεις των δύο φύλων, που συγκρούστηκε με ό,τι αναχρονιστικό, σκοταδιστικό κύκλωνε τη θέση της γυναίκας και αναφέρθηκε σε σταθμούς της.
«Αξιοποιώντας τη συγκλονιστική Ιστορία του Κόμματος, της ΚΝΕ, του επαναστατικού κινήματος, γυναικείες μορφές που γεννήθηκαν μέσα στα σπλάχνα του, αποδεικνύεται ότι η συμμετοχή στην ταξική πάλη αναπτύσσει ολόπλευρα την προσωπικότητα καθενός και καθεμιάς. Σφυρηλατεί τις αξίες της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, του αμοιβαίου σεβασμού, της ανιδιοτέλειας, την ικανότητα κάθε προσωπικότητας να βελτιώνεται συνεχώς, χωρίς να συμβιβάζεται με ό,τι έχει καταφέρει, χωρίς να εγκλωβίζεται στις κυρίαρχες αξίες του ατομισμού, του εγωιστικού τρόπου ζωής και στα κοινωνικά στερεότυπα για τον άνδρα και τη γυναίκα. Πολλαπλασιάζει τις ψυχικές και σωματικές αντοχές».
RIZOSPASTIS |
Ακολούθησαν ερωτήματα από τους παρευρισκόμενους, που αφορούσαν μεταξύ άλλων την έννοια που έχει για την αστική στρατηγική η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή, το πώς στο πλαίσιο της προσπάθειας παραχάραξης της Ιστορίας αντιμετωπίζεται από τα αστικά επιτελεία και η συμμετοχή των γυναικών στον ΔΣΕ, που αποτέλεσαν αφορμή για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης μοιράστηκε ένα ξεχωριστό αναμνηστικό από την 32η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ: Μία κάρτα με μαχήτριες του ΔΣΕ να αντικρίζουν τον φακό με εκείνο το περήφανο ανεπανάληπτο ενθουσιώδες βλέμμα που τις χαρακτήριζε και μία επιστολή με ημερομηνία 7-8-1949, με την οποία μία μαχήτρια απευθυνόταν για τελευταία φορά στον αγαπημένο της:
«Πεθαίνω έτσι που πρέπει να πεθαίνει μια πραγματική αγωνίστρια. Πεθαίνω μόνο για εκείνους που με μισούν για να ζω αιώνια σε εκείνους που μ' αγαπούν και αγαπώ...», διαβάζουμε πάνω από την υπογραφή «Γρήγορα λεύτεροι, Με αγάπη, Ελλη».