ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 20 Ιούνη 2023
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«Διαδρομές Μνήμης» του Αριστείδη Πατσόγλου

«Διαδρομές Μνήμης» είναι ο τίτλος της ατομικής έκθεσης του αναγνωρισμένου γλύπτη, ζωγράφου και χαράκτη Αριστείδη Πατσόγλου, τα εγκαίνια της οποίας θα πραγματοποιηθούν σήμερα Τρίτη, στις 8 το βράδυ στην γκαλερί «Thalatta Art» (Χρήστου Λαδά 5 - 7, Αθήνα).

Μέσα από την έκθεση ο Αριστείδης Πατσόγλου μάς προσκαλεί να εξερευνήσουμε την αλληλεπίδραση της μνήμης με το παρόν, τον τρόπο που η προσωπική και η συλλογική μας ιστορία επηρεάζουν την ταυτότητά μας και την κατανόηση του κόσμου γύρω μας. Είναι μια ευκαιρία να αναρωτηθούμε για την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και τον τρόπο που οι προσωπικές εμπειρίες συνδέονται με την κοινωνία και την ιστορία.

Οπως σημειώνει η ιστορικός Τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης, Ελένη Γατσά, στο εισαγωγικό κείμενό της για τον κατάλογο της έκθεσης: «Τα έργα του Πατσόγλου αναδεικνύουν τη διαδικασία του ανασκαλεύειν της μνήμης, καθώς και τη σημασία της για την κατανόηση του παρόντος και της ταυτότητάς μας. Με τη χρήση διαφόρων μέσων όπως η γλυπτική, η ζωγραφική και η χαρακτική, ο Αριστείδης Πατσόγλου εξερευνά τη συνείδηση και την παρουσία, δημιουργώντας έναν μαγευτικό διάλογο μεταξύ της ύπαρξης και της τέχνης. Οι οργανικές μορφές των έργων του αντιπροσωπεύουν την αιώνια κίνηση και τη σύνδεση μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ο καλλιτέχνης παρουσιάζει μια σύνθεση συμβολικών στοιχείων, αποτυπωμάτων και αφηγήσεων που διηγούνται ιστορίες από το παρελθόν. Με την επιδεξιότητά του, δημιουργεί εικόνες που αφήνουν ανοιχτά πολλά ερωτηματικά και παράλληλα προσκαλούν τον θεατή να ανακαλύψει τη δική του συνδεσμολογία και να δημιουργήσει τη δική του αφήγηση».

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 31 Ιούλη.

Πέθανε η Μαρία Λαμπαδαρίδου - Πόθου

«Γράφω γιατί έτσι μόνο μπορώ να υπάρχω. Ετσι μόνο να αναζητώ τη διαίσθησή μου για τον κόσμο και για την ύπαρξη. Να συνειδητοποιώ την κάθε στιγμή που ζω για να βρω το ουσιώδες που κρύβει, να το μεταποιήσω σε ποίηση, σε ομορφιά. Την ομορφιά αναζητώ γράφοντας, το χαμένο ιερό της ψυχής. Κι όταν ακόμα μιλώ για τον φόβο ή τη σκληρότητα, την ομορφιά αναζητάει η ψυχή μέσα στη δικαιοσύνη και την υπέρβαση. Να γι' αυτό έγραψα όσα έγραψα, για να πλουτίσω την ψυχή μου. Να δω λίγο πιο πέρα αυτό που δεν φαίνεται. Την άλλη αλήθεια».

«Εφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών η συγγραφέας Μαρία Λαμπαδαρίδου - Πόθου.

Γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1933 στη Λήμνο και εκεί έζησε τα παιδικά και νεανικά της χρόνια. Το 1959, κυκλοφόρησε η πρώτη της ποιητική συλλογή, «Συναντήσεις», και ο Οδ. Ελύτης, ο αγαπημένος της ποιητής, αναγνώρισε το ταλέντο της και της έστειλε γράμμα αποκαλώντας την ποιήτρια.

Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μετέπειτα με υποτροφία στη Σορβόννη για θεατρικές σπουδές. Εκεί, ήρθε σε επαφή με σύγχρονα φιλοσοφικά ρεύματα, καθώς και με το Θέατρο του Παραλόγου. Επηρεάστηκε βαθιά από τον Σάμιουελ Μπέκετ. Οταν είδε το έργο του «Oh les beaux jours», το 1967, στο θέατρο «Odeon» του Παρισιού, αμέσως ζήτησε από τον ίδιο την άδεια να το μεταφράσει και ξεκίνησε μια αλληλογραφία μαζί του που κράτησε πολλά χρόνια. Εγινε μελετήτρια του έργου του και μεταφράστρια κάποιων από αυτά. Εκείνη τη χρονιά έγραψε και το θεατρικό της έργο, «Αντιγόνη - Η Νοσταλγία της Τραγωδίας», παίρνοντας με αυτόν τον τρόπο θέση ενάντια στη χούντα.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα δούλεψε για κάποια χρόνια στο Δημόσιο και στη συνέχεια παραιτήθηκε για να αφοσιωθεί στην οικογένειά της και στα βιβλία της. Τα μυθιστορήματά της «Η Μαρούλα της Λήμνου», «Η Δοξανιώ», «Το ξύλινο τείχος» κ.ά. αγαπήθηκαν από γενιές και γενιές νέων, ενώ απέσπασε και σημαντικά βραβεία, όπως το Α' Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για την «Μαρούλα της Λήμνου».

Υπήρξε πολυγραφότατη και δημιουργική μέχρι το τέλος της ζωής της παραδίδοντας δεκάδες βιβλία, ποίηση, μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμιο, θεατρικά έργα, μεταφράσεις,

Η κηδεία της θα γίνει σήμερα στις 10 το πρωί από την Αγία Τριάδα της Μύρινας.

Από τον Πειραιά ξεκινά η «Δωδέκατη Νύχτα»

Από την ερχόμενη βδομάδα ξεκινά η καλοκαιρινή περιοδεία της «Δωδέκατης Νύχτας» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη.

Την Τρίτη 27 Ιούνη θα παρουσιαστεί στο Βεάκειο στον Πειραιά και την Τετάρτη 28 Ιούνη στο Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο στο Λαύριο.

Η «Δωδέκατη Νύχτα» είναι μία ξεκαρδιστική κωμωδία ανεκπλήρωτου έρωτα. Δύο δίδυμα αδέρφια κατορθώνουν να επιβιώσουν μετά από ένα ναυάγιο και αναγκάζονται να ζήσουν στην ίδια παράξενη χώρα, χωρίς να ξέρει ο ένας αν ο άλλος είναι ζωντανός. Οι διαρκείς παρεξηγήσεις, λόγω της απόλυτης ομοιότητας των δύο αδερφών, καθιστούν το διασκεδαστικό αυτό έργο μία από τις πιο δημοφιλείς κωμωδίες του Σαίξπηρ.

Ο θίασος αποτελείται από τους Γιώργο Κιμούλη, Σοφία Βογιατζάκη, Αννα Μονογιού, Λίλη Τσεζματζόγλου, Σταύρο Καραγιάννη, Χρήστο Μουστάκα, Αρη Τρουπάκη, Γιώργο Ζιόβα, Κώστα Κοράκη, Τζώρτζη Παπαδόπουλο, Γιώργο Τσουρουνάκη.

Τα σκηνικά είναι της Φαίης Παπαδοπούλου, τα κοστούμια της Μαρίας Νικολαΐδου, ο Θανάσης Ντέμκο έχει επιμεληθεί τους φωτισμούς. Τους στίχους και τη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Διονύσης Τσακνής.

Εισιτήρια: viva.gr

«Ο Θησαυρός της Βαγίας» σε καλοκαιρινή περιοδεία

«Ο Θησαυρός της Βαγίας», ένα από τα πιο δημοφιλή μυθιστορήματα της Ζωρζ Σαρή, που συντρόφευσε πολλές γενιές παιδιών, ανέβηκε φέτος για πρώτη φορά στο θέατρο, από τη θεατρική ομάδα «Kids Theater», σε σκηνοθεσία της Αθανασίας Καλογιάννη και πρωτότυπη μουσική σύνθεση της Ζωής Τηγανούρια.

Η πετυχημένη παράσταση θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι σε περιοδεία σε δεκάδες πόλεις όλης της χώρας.

Διηγείται την ιστορία μιας παρέας παιδιών που βρίσκονται στην Αίγινα για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Εκεί συναντούν μια οικογενειακή φίλη από το Παρίσι, όπου εργάζεται ως βοηθός ψυχιάτρου και έχει υπό τη φροντίδα της έναν Γερμανό ασθενή, τον Χανς, ο οποίος πάσχει από αμνησία μετά την έκρηξη μιας νάρκης που πάτησε στην Αίγινα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Από τότε, ο ασθενής επαναλαμβάνει σκόρπιες λέξεις από τις οποίες τα παιδιά προσπαθούν να βγάλουν νόημα. Η αναζήτησή τους τα οδηγεί στη Βαγία και στο σπίτι της οικογένειας Χαλδαίου, όπου έμενε ο Χανς στη διάρκεια του πολέμου. Οταν μαθαίνουν ότι ο Χανς έχει κλέψει από την οικογένεια χρυσές λίρες, ξεκινούν την αναζήτηση ενός χαμένου θησαυρού που τα οδηγεί σε συναρπαστικές περιπέτειες!

Παίζουν οι: Ευγενία Βησσαρίου, Μέλανι Μαρχάινε, Νεφέλη Παπαδερού, Κωνσταντίνος Ρόδης, Γιάννης Φιλίππου, Νάνσυ Χρυσικοπούλου.

Το πρόγραμμα της περιοδείας έχει ως εξής:

21/6 Νίκαια, 9/7 Μέτσοβο, 10/7 Πρέβεζα, 11/7 Λευκάδα, 12/7 Αρτα, 13/7 Ηγουμενίτσα, 14/7 Γιάννενα, 17/7 Καβάσιλα, 18/7 Πάτρα, 21/7 Βριλήσσια, 22/7 Χαλκούτσι, 23/7 Κατερίνη, 24/7 Βέροια, 25/7 Δράμα, 26/7 Αλεξανδρούπολη, 27/7 Καβάλα, 28/7 Σέρρες, 29/7 Ξάνθη, 30/7 Μουδανιά, 31/7 Ασπροβάλτα, 1/8 Εδεσσα, 2/8 Γιαννιτσά, 3/8 Λάρισα, 4/8 Βόλος, 5/8 Αίγινα, 7/8 Χίος, 8/8 Λήμνος, 9/8 Μυτιλήνη, 21/8 Ρέθυμνο, 22 και 23/8 Ηράκλειο, 24/8 Αγιος Νικόλαος, 25/8 Χανιά, 27/8 Αθήνα (Κηποθέατρο Παπάγου), 29/8 Χαλκίδα, 17/9 Πειραιάς (Βεάκειο).


«Μάης 2054», μια ταινία από μαθητές

«Μάης 2054». Αυτός είναι ο τίτλος της ταινίας μικρού μήκους που ετοίμασαν με μεράκι και μας πρόσφεραν απλόχερα οι μαθητές του Γενικού Λυκείου Αγίας Τριάδας Αργολίδας, καταφέρνοντας να διακριθούν στον 13ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους στην Δράμα. Στην ταινία απονεμήθηκε το δεύτερο βραβείο στην κατηγορία Μυθοπλασία.

Στα δέκα λεπτά της ταινίας καταφέρνουν να γεμίσουν την καρδιά και τον νου του θεατή με πολλές σκέψεις και συναισθήματα... Θυμός, αγανάκτηση, αλλά και ελπίδα ότι δεν θα επιτρέψουμε να γίνουν τα σχολεία σαν αυτό που περιγράφει η ταινία...

Πανδημία, εγκλεισμός, πόλεμος, μετανάστευση, φτώχεια, εξουσία, αυτές είναι οι θεματικές που ενέπνευσαν τους μαθητές και τους δασκάλους τους. Η ταινία περιγράφει μια μέρα στο σχολείο ενός δυστοπικού μέλλοντος. Οι οδηγίες από τον εκπρόσωπο της εξουσίας, τόσο στους μαθητές όσο και στους δασκάλους που τολμούν να ξεφύγουν από το πλαίσιο, σαφείς: Η προσωπική επαφή και οι διάλογοι απαγορεύονται... Η μη συμμόρφωση θα επιφέρει ποινές... Η σκέψη σου είναι μη επιτρεπτή, να διαγραφεί αμέσως... Το νέο πρόγραμμα σπουδών απαιτεί να περιοριστείτε στις οδηγίες διδασκαλίας...

Ομως οι μαθητές, οι δάσκαλοί τους δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη... Οι απρόσωποι μαθητές, τα αριθμημένα θρανία έχουν ονόματα. Είναι η Σόνια, ο Λευτέρης, η Μαίρη, η Κωνσταντίνα και θέλουν να ονειρεύονται, να ελπίζουν, να μαθαίνουν, να σκέπτονται κι άλλα πράγματα «κι όχι μόνο αυτά που "εκείνοι" θέλουν...». Η Πρωτομαγιά δείχνει τον δρόμο... «Αφησέ μας να μιλήσουμε!».

Μια δουλειά που φανερώνει, εκτός των άλλων, και την ευεργετική επίδραση της Τέχνης, που είναι «εξόριστη» από το αναλυτικό πρόγραμμα του Λυκείου...



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ