Από τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις των ξενοδοχοϋπαλλήλων

Για τους εργαζόμενους του κλάδου, όμως, ποιο είναι το «μέρισμα επιτυχίας από την ανάπτυξη του τουριστικού μας προϊόντος», όπως προκλητικά δήλωνε πρόσφατα ο πρωθυπουργός;

Από τη συζήτηση με εργαζόμενους του κλάδου γίνεται φανερό ότι τα ρεκόρ των εισπράξεων και των κερδών για τους επιχειρηματικούς ομίλους έχουν και την άλλη τους όψη: Την αδυναμία των λαϊκών νοικοκυριών να διασφαλίσουν αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα. Μια μεγάλη αντίφαση που αναδεικνύεται και με το «τουριστικό θαύμα» στην Κέρκυρα, ένα από τα διαμάντια του ελληνικού στέμματος στον Τουρισμό.

«Ζούμε με 400 ευρώ», σχολιάζει τα παραπάνω η Ελένη Μυρίλλα, σερβιτόρα στο «Labranda Sandy Beach Resort» και πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου Εργαζομένων, εξηγώντας ότι τόσα είναι τα χρήματα που αναλογούν για κάθε μήνα, όταν δουλεύεις από 4 έως 6 μήνες τον χρόνο.

Αντίστοιχα, ο Παναγιώτης Χονδρογιάννης, εργαζόμενος στη ρεσεψιόν στο «Dreams Corfu Resort and Spa» και πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου Εργαζομένων «Ποπολάρος», υποστηρίζει ότι πριν από 15 χρόνια είχε καλύτερο εισόδημα, Ασφάλιση, εργασιακές σχέσεις. Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, οι σημερινοί μισθοί είναι χαμηλότεροι και από τον κατώτατο που υπήρχε στον κλάδο πριν από 10 χρόνια, ενώ ο εισερχόμενος τουρισμός στην Κέρκυρα έχει διπλασιαστεί και το κόστος ζωής των εργαζομένων έχει εκτιναχθεί.

Παράλληλα, επισημαίνουν ότι το κράτος στάθηκε πολύτιμος αρωγός των επενδυτών, διαμορφώνοντας το κατάλληλο χωροταξικό πλαίσιο, επιδοτώντας αδρά τους ξενοδοχειακούς ομίλους με νόμους του ΣΥΡΙΖΑ (4399/2016) και της ΝΔ (4887/2022, 4914/2022, 4949/2022). Ετσι, τα μεγάλα ξενοδοχεία στην Κέρκυρα πήραν επιχορηγήσεις, έκαναν ανακαινίσεις, μετατράπηκαν σε πεντάστερα με υπερδιπλάσιες χρεώσεις και τιμές και το προσωπικό πάντα το ίδιο όπως και πριν.

«Στο πόστο που εργάζομαι, παλιά δουλεύαμε 5 και 6 συνάδελφοι, σήμερα 2, πολλές φορές και μόνη μου για να εξυπηρετήσω 600 ανθρώπους!», τονίζει η Ελένη Μυρίλλα, για να επισημάνει ότι η κόλαση που ζει «δεν είναι αστείο, δεν είναι παιχνίδι. Η πίεση είναι τρομακτική, σε τρέχουν και σου λένε από πάνω ότι δεν βγάζεις τη δουλειά». Το ξεζούμισμα των ξενοδοχοϋπαλλήλων συμπυκνώνουν τα ανύπαρκτα ωράρια, η απασχόληση σε πολλά διαφορετικά πόστα, τα κομμένα ρεπό, αποδεικνύοντας ότι τα ρεκόρ κερδοφορίας χτίζονται με την εκτίναξη της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Παίρνοντας υπόψη αυτήν την κατάσταση, πάει πολύ να ...κλαίγονται οι εργοδότες του κλάδου επειδή υποτίθεται ότι ψάχνουν και δεν βρίσκουν 50.000 εργαζόμενους για τις επιχειρήσεις τους. Και προφανώς θα κλαίγονταν ακόμα περισσότερο αν δεν υπήρχε και η εκτεταμένη ανήλικη και «μαύρη» εργασία, η οποία ειδικά πέρυσι έσπασε ρεκόρ μαζί με τις εισπράξεις και τα κέρδη. Αυτήν την «έλλειψη εργατικών χεριών» η κυβέρνηση προκλητικά επιδιώκει να τη λύσει μέσω διακρατικών συμφωνιών με τρίτες χώρες (Μπανγκλαντές, Πακιστάν, Συρία, Αίγυπτος), με το γνωστό μοντέλο του κρατικού «σκλαβοπάζαρου», δίνοντας τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να απασχολήσουν αυτούς τους εργαζόμενους, χωρίς να δεσμεύονται από τις κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις. Λεπτομέρεια ότι στις λίστες ανέργων στον ΟΑΕΔ Κέρκυρας υπάρχουν 400 καταγεγραμμένες άνεργες καμαριέρες, μόνο που αυτές πρέπει να προσληφθούν με την κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, κάτι που όπως φαίνεται πέφτει «βαρύ» στους ξενοδόχους. Ολα «στα πόδια τους», δηλαδή, προκειμένου η σταθερότητα της κερδοφορίας να γίνει πράξη, με τον λογαριασμό να τον πληρώνει πάντα ο λαός.

Την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι του κλάδου καλούνται να επιβιώσουν με μισθούς - ψίχουλα σε συνθήκες εξοντωτικής ακρίβειας, η κυβέρνηση συνεχίζει το πετσόκομμα του εποχικού επιδόματος ανεργίας στο όνομα των «δημοσιονομικών αντοχών» της χώρας. Ετσι, με τις απαράδεκτες προϋποθέσεις που προβλέπονται στον νόμο 3986/2011 για την επιδότηση ανεργίας, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό δικαιούνται μόνο τρεις μήνες το επίδομα, ενώ υπάρχουν εργαζόμενοι που δεν το δικαιούνται καθόλου, καθώς εργάζονται εποχικά σε επιχειρήσεις μη εποχικές.

Αποκούμπι για τον ξενοδοχοϋπάλληλο της Κέρκυρας είναι το κλαδικό Συνδικάτο και τα 9 επιχειρησιακά σωματεία. Το κλαδικό Συνδικάτο ήδη από την περίοδο της καραντίνας ανέλαβε πρωτοβουλίες και οργάνωσε μια σειρά από δράσεις για την προστασία της υγείας και του εισοδήματος των εργαζομένων. Ενισχύθηκαν οι δεσμοί και η εμπιστοσύνη των ξενοδοχοϋπαλλήλων στο κλαδικό σωματείο, απέκτησαν ζωντανή λειτουργία τα επιχειρησιακά σωματεία. «Πέρα από την ενημέρωση και τη συζήτηση μπορεί να βρεθούμε και δύο και τρεις φορές τη μέρα στην πύλη για οποιοδήποτε θέμα υπάρχει, είτε αυτό αφορά την εντατικοποίηση, την τήρηση των ωραρίων, τα εργατικά ατυχήματα», υπογραμμίζει η Ελένη Μυρίλλα, για να επισημάνει τη διαρκή σύγκρουση με την εργοδοσία για κάθε ζήτημα που απασχολεί τους εργαζόμενους. Ετσι αποσπάστηκαν κατακτήσεις, τονίζει ο Π. Χονδρογιάννης, μεταφέροντας τη δική του πείρα πώς πέρυσι οι εργαζόμενοι στο «Korkyra» πέτυχαν να πληρώνονται για όλους τους μήνες που παρέμενε κλειστό το ξενοδοχείο λόγω ανακαίνισης.

Βασικό εμπόδιο στις διεκδικήσεις των εργαζομένων ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, εγγυητής κι αυτός της σταθερότητας του «τουριστικού θαύματος». Με κριτήριο το τι υπηρετεί την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θέσπισαν ότι ο εκάστοτε υπουργός θα αποφασίζει για την υποχρεωτική ή μη εφαρμογή της κλαδικής Σύμβασης των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Εδωσε έτσι την αβάντα στους μεγαλοξενοδόχους να μην προσέρχονται στις διαπραγματεύσεις, να μην αναγνωρίζουν τα σωματεία, όπως η εργοδοσία του «Sandy», που επικαλέστηκε ότι το συνδικάτο δεν είναι γραμμένο στο ΓΕΜΗΣΟΕ.

Πέρυσι το διάστημα από τον Ιούνη μέχρι τον Αύγουστο πραγματοποιήθηκαν 8 επιχειρησιακές απεργίες σε μεγάλους ξενοδοχειακούς ομίλους με κορύφωση την παν-κερκυραϊκή 24ωρη απεργία στις 18/8 σε όλο τον ιδιωτικό τομέα. Απεργίες με βασικό αίτημα την εφαρμογή της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας σε όλα τα ξενοδοχεία, υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης στο νησί και επίδομα για όλους τους ανέργους. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις συνδυάστηκαν με διαπραγματεύσεις για την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων για όλες τις ειδικότητες των εργαζομένων και στηρίχθηκαν σχεδόν καθολικά από τις καμαριέρες και τους εργαζόμενους στην κουζίνα και το service.

Και φέτος η μάχη συνεχίζεται με όπλο την πείρα από τους αγώνες αυτούς, με τα σωματεία ακόμα πιο δυνατά, με τους εργαζόμενους να έχουν δει στην πράξη ότι έχουν τη δύναμη να διεκδικήσουν με ακόμα καλύτερους όρους το δίκιο τους, μας μεταφέρουν οι συνδικαλιστές.