Οσο αυξάνονται οι μαρτυρίες των σεισμόπληκτων, που μετά τις 6 Φλεβάρη πασχίζουν να επιβιώσουν, τόσο επιβεβαιώνεται ότι ακόμα και μπροστά σε μια τέτοια καταστροφή δεν είναι όλοι ίσοι...

Την ώρα που η τουρκική κυβέρνηση καταγράφει τις περιοχές, για να αρχίσει η «ανοικοδόμηση» που θα φέρει νέα κέρδη σε κατασκευαστικούς και άλλους μονοπωλιακούς ομίλους, οι εργαζόμενοι παίρνουν ειδοποιήσεις για επιπτώσεις αν δεν γυρίσουν στη δουλειά.

Είναι χαρακτηριστικά τα όσα είπε στο «Sol» ο Γιασίν, εργάτης σε κλωστοϋφαντουργία, τον οποίο ο εργοδότης ειδοποίησε να πάει για δουλειά, μόλις μια βδομάδα μετά την καταστροφή, αλλιώς μπορεί να απολυθεί, όπως του είπε. «Η εταιρεία έχει προσωπικό πάνω από 500 άτομα, έχει ετήσιο κέρδος αρκετό για να ζει άνετα το αφεντικό ολόκληρη τη ζωή του (...) Ο σεισμός συντάραξε ολόκληρη τη χώρα, αλλά το αφεντικό δεν επηρεάστηκε καθόλου, καλεί τους εργαζόμενους να δουλέψουν σαν να μην έχει συμβεί τίποτα (...) Είναι πολύ δύσκολο να πάω αφήνοντας την οικογένειά μου σε αυτήν την κατάσταση (...) Ξεδιάντροπα τα αφεντικά απειλούν αν δεν πάμε για δουλειά (...) Εκείνοι έχουν ακόμα σπίτια να πάνε, έχουν λεφτά, έχουν τα πάντα. Με μας τι γίνεται όμως; Μάλιστα, όπως εξήγησε δε ο Γιασίν, κάποιοι συνάδελφοί του που επέστρεψαν στο εργοστάσιο, δουλεύουν σε πολύ άσχημες συνθήκες, μένουν στον χώρο εργασίας από το πρωί έως το βράδυ γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν πού να μείνουν...

Περιγράφοντας δε την κατάσταση της οικογένειάς του, λέει: «Πανικοβαλλόμαστε με οτιδήποτε (...) Ενα πρωί στο πρωινό στην καφετέρια του κοιτώνα, έπεσε μια καρέκλα, όλοι σηκωθήκαμε πανικόβλητοι, κάποιοι έτρεξαν να φύγουν (...) Είναι σαν να υπάρχει σεισμός κάθε στιγμή (...) Τα παιδιά μου έχουν εφιάλτες όλη την ώρα (...)».

Μέσα σε αυτά τα αδιέξοδα, που μεγαλώνουν για εκατομμύρια εργαζόμενους, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της οργάνωσης του λαού για την υπεράσπιση της ζωής του. Πολύτιμο στήριγμα ο αγώνας που δίνει το ΚΚ Τουρκίας (ΤΚΡ), έχοντας πρωτοστατήσει από την πρώτη στιγμή για την έμπρακτη στήριξη των σεισμόπληκτων, καλώντας τώρα σε δημιουργία συλλογικών οργανώσεων, σε όλες τις σεισμόπληκτες περιοχές.

Προχτές, έγινε γνωστό πως το «Κέντρο Αλληλεγγύης», που το ΤΚΡ είχε δημιουργήσει στη γειτονιά Γιουνούς Εμρέ της Οσμάνιγιε για τη διανομή βοήθειας σε σεισμόπληκτους, μετατράπηκε πλέον σε «Στέκι Γειτονιάς» του ΤΚΡ. Τέτοια «Στέκια» αποτελούν μόνιμες εστίες πολιτικών, πολιτιστικών και άλλων δράσεων, για την πολύπλευρη αφύπνιση λαϊκών στρωμάτων σε εργατογειτονιές, φτωχές συνοικίες κ.τ.λ.

Μιλώντας στα εγκαίνια του «Στεκιού», το στέλεχος του ΤΚΡ, Αϊντεμίρ Γκιουλέρ, τόνισε πως «αυτοί που λένε να μην "κάνουμε πολιτική" κατά τη διάρκεια των σεισμών, είναι αυτοί που άφησαν τους ανθρώπους να πεθάνουν με την πολιτική που ασκούν» και πρόσθεσε ότι η πολιτική που το ΤΚΡ υποστηρίζει είναι «η πολιτική τού να μην αφήνουμε τον κόσμο μόνο του».

Υπενθυμίζεται ότι στην Οσμάνιγιε πριν δέκα μέρες ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις είχαν εισβάλει στο Κέντρο Αλληλεγγύης και είχαν συλλάβει 10 μέλη του ΚΚ Τουρκίας που βοηθούσαν τους σεισμόπληκτους, αποτυπώνοντας έτσι την αντίδραση του αστικού κράτους στην πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών και το αυξημένο κύρος τους. Η κατακραυγή από τους σεισμόπληκτους για τις συλλήψεις, που οδήγησε στην απελευθέρωση των κομμουνιστών, χωρίς την απαγγελία κατηγοριών, όπως και τα εγκαίνια του νέου «Στεκιού Γειτονιάς» του ΤΚΡ, έδωσαν απάντηση στην κρατική καταστολή και επιβεβαίωσαν ξανά τη δύναμη της λαϊκής οργάνωσης και αλληλεγγύης.

Στο μεταξύ, ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού δήλωσε χτες ότι ο αριθμός των νεκρών έφτασε τους 43.556, ενώ δεκάδες χιλιάδες είναι ακόμα θαμμένοι κάτω από ερείπια. Πρόσθεσε ότι μετά τον πρώτο σεισμό των 7,8 βαθμών έχουν καταγραφεί 7.930 μετασεισμοί και ότι πάνω από 600.000 σπίτια και διαμερίσματα και 150.000 καταστήματα και εργασιακοί χώροι έχουν υποστεί το λιγότερο μέτριες ζημιές.

• Ο επικεφαλής του σοσιαλδημοκρατικού CHP Κεμάλ Κιλιντσάρογλου έστειλε συλλυπητήρια επιστολή στον Σύρο Πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «είμαστε εταίροι και γείτονες στη θλίψη» και εκφράζοντας την προσδοκία ότι «στο μέλλον δεν θα μοιραζόμαστε τις λύπες αλλά τις ελπίδες μας». Διεργασίες για αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας - Συρίας είχαν ξεκινήσει και πριν τους καταστροφικούς σεισμούς, με φόντο την όξυνση πολύπλευρων παζαριών σε όλη τη Μέση Ανατολή, για τους όρους της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης της Συρίας αλλά και τις ευρύτερες γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιφέρεια.