INTIME NEWS

Ετσι, διαφήμισε εκ νέου, με τον τίτλο «Ακαδημαϊκές δυνατότητες για τους φοιτητές» τα πτυχία - σούπα, τα πτυχία πολλών ταχυτήτων, προγραμμάτων σπουδών με αποσπασμένη και κατακερματισμένη γνώση, για πτυχία που σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζουν επαγγελματικά δικαιώματα.

Παρουσίασε ως «δεύτερη αλήθεια» τη «βελτίωση της καθημερινότητας των φοιτητών» που θα φέρουν τα άρθρα, όπως π.χ. αυτά για την «ψυχολογική υποστήριξη» κ.λπ., όταν πουθενά στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει λέξη για τα προβλήματα που πραγματικά βασανίζουν τους φοιτητές και τις οικογένειές τους, όπως η φοιτητική μέριμνα, το τεράστιο οικονομικό κόστος που αναγκάζει φοιτητές να μην μπορούν να πάνε στις σχολές τους και πάει λέγοντας.

Μία από τις ...αλήθειες της υπουργού ήταν υποτίθεται και τα «οφέλη» των καθηγητών από τον νόμο - πλαίσιο, κάνοντας λόγο για δημοκρατία και αξιοκρατία, στη βάση όμως της «αξιολόγησης» που θα είναι πάνω στους στόχους του Πανεπιστημίου - ΑΕ, που θα ανοιγοκλείνει θερινά, ξενόγλωσσα και άλλα προγράμματα και σεμινάρια, επί πληρωμή.

Οι πραγματικοί ωφελημένοι, ωστόσο, φαίνονται στη 10η αλήθειά της που έχει τίτλο «Εμβληματικές μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η κοινωνία». Φράση βέβαια που πίσω κρύβει ότι είναι ακριβώς οι εμβληματικές μεταρρυθμίσεις που θέλουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι θα έχουν «εύκολη πρόσβαση σε εργαστήρια πανεπιστημίων» και στους οποίους θα διαχέονται τα αποτελέσματα της πανεπιστημιακής έρευνας, προς όφελος της ανταγωνιστικότητας και των κερδών τους.

Η ίδια, σχολιάζοντας την αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ από την ψηφοφορία, είπε ότι «επέλεξε να δραπετεύσει για να μην υποχρεωθεί να ψηφίσει τα 9 στα 10 άρθρα του νομοσχεδίου» γιατί δεν μπορούσε να καταψηφίσει το εσωτερικό «Erasmus», όπως είπε, ή τα βιομηχανικά μεταπτυχιακά, τα πολλαπλά πτυχία κ.ά. και πρόσθεσε πως «η αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η περίτρανη απόδειξη ότι υπάρχει στις διατάξεις η κοινή λογική που απαιτεί η κοινωνία», δηλαδή το κεφάλαιο, που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ υπηρετούν, «γιατί», συνέχισε, «οι αλλαγές στην Εκπαίδευση δεν έχουν αποχρώσεις», δείχνοντας πόσο κάλπικες είναι οι διαχωριστικές τους γραμμές.

Αλλωστε, και ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε στιγμή δεν αμφισβήτησε τη στρατηγική του ΟΟΣΑ και της ΕΕ όπως αυτή κωδικοποιείται με τη διαδικασία της Μπολόνια, με τις διαφορές τους να είναι κυρίως στα σημεία για πολλή ή πιο λίγη εμπορευματοποίηση των πανεπιστημίων, ή αν το μοντέλο θα πρέπει να είναι «αγγλοσαξονικό» που λέει η ΝΔ ή «της κεντρικής Ευρώπης» που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα και με όσα ανέφερε ο εισηγητής του, Ν. Φίλης, που όμως το αποτέλεσμα είναι εξίσου αντιδραστικό.

Το ΠΑΣΟΚ και χτες εγκάλεσε την κυβέρνηση, σύμφωνα με όσα ανέφερε η κοινοβουλευτική του εκπρόσωπος, Κ. Γιαννακοπούλου, γιατί «δεν υπάρχει βούληση και διάθεση για την εφαρμογή των νόμων όπως η πανεπιστημιακή αστυνομία» και βέβαια υπερψήφισε τα περισσότερα άρθρα του νομοσχεδίου.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυρ. Βελόπουλος, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του χτες στη Βουλή έκανε μία μικρή αναφορά στο νομοσχέδιο και αυτό για να πει «έξω τα κόμματα και οι παρατάξεις από τα πανεπιστήμια».

Ο δε επικεφαλής του ΜέΡΑ25, Γ. Βαρουφάκης, ως «λαγός» συμφώνησε με την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία, αναρωτώμενος «πώς ένας που τελειώνει το Φυσικό, μπορεί να πάει σε ένα Γυμνάσιο να διδάξει», όπως και την ένταση του «κυνηγιού» χαρτιών, πιστοποιήσεων, των αποφοίτων για να μπορούν να εργαστούν στο αντικείμενο που σπούδασαν. Κατηγόρησε την κυβέρνηση για «διστακτικότητα» να κάνει μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται και συμφώνησε με τα «βιομηχανικά διδακτορικά», που εισάγει η κυβέρνηση, δηλαδή η έρευνα των διδακτορικών να αξιοποιείται από επιχειρηματικούς ομίλους, αρκεί να μην είναι οι επιβλέποντες! Ακόμα και με τη δυνατότητα δημιουργίας εταιρειών spin off από τους καθηγητές μέσα στα εργαστήρια συμφώνησε.

Επιλέγοντας να αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του σε θέματα πέρα από το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε μια γενικόλογη αντίθεση στον νόμο - πλαίσιο, αποφεύγοντας να τοποθετηθεί στην πλειοψηφία των διατάξεών του, που πολλές από αυτές εξάλλου ίσχυαν και κατά τη διακυβέρνησή του, αφού υπαγορεύονται από τη διαδικασία της Μπολόνια, τη στρατηγική της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, με τις οποίες κι ο ίδιος συμπλέει.

Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στις μαζικές διαφωνίες της πανεπιστημιακής κοινότητας στο νομοσχέδιο και επανέφερε απέναντι στην κυβέρνηση τα περί συκοφάντησης των δημόσιων πανεπιστημίων, που τα παρουσιάζει ως κέντρα ανομίας.

Καταθέτοντας στα πρακτικά στοιχεία του υπουργείου Εργασίας σύμφωνα με τα οποία το διάστημα 2020 - 2021 «111.549 άτομα με μεταπτυχιακό αποχώρησαν από την ελληνική αγορά εργασίας», κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «εσείς, λοιπόν, δεν θέλετε στην πραγματικότητα τη σύνδεση του πανεπιστημίου με την εργασία», ξεχνώντας βέβαια ότι η περιπλάνηση εργατικού και επιστημονικού δυναμικού εντός της ΕΕ, σύμφωνα πάντα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, είναι από τις βασικές αρχές της.

Χαρακτήρισε συγκεντρωτικό το νέο μοντέλο διοίκησης, ενώ σε σχέση με τη χρηματοδότηση είπε ότι «είναι ντροπή για τη συντεταγμένη πολιτεία να αφήνει τα πανεπιστήμιά της να στηρίζονται σε χορηγίες, στα τέλη φοίτησης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων και στα ξενόγλωσσα προπτυχιακά», όταν η δική του κυβέρνηση ήταν που πολλαπλασίασε τα μεταπτυχιακά με δίδακτρα και πρωτοέφερε τα ξενόγλωσσα προπτυχιακά με δίδακτρα. Ισχυρίστηκε βέβαια ότι «με τη δική μας ρύθμιση είχε αυξηθεί ο αριθμός των δωρεάν μεταπτυχιακών», ξεχνώντας ότι είχε αυξηθεί πολύ περισσότερο ο αριθμός αυτών με τα δίδακτρα, τα οποία τώρα ισχυρίστηκε ότι θα τα καταργήσει...

Μίλησε για την «πολυδιάσπαση των προγραμμάτων σε προπτυχιακό επίπεδο και την εισαγωγή διαφορετικών αλά καρτ πτυχίων», που οδηγεί με μια έννοια στο «όλα χωράνε στο ίδιο πανέρι», την ίδια ώρα που κι ο ίδιος δεσμεύτηκε να φέρει διετή προγράμματα κατάρτισης στα ΑΕΙ για αποφοίτους ΕΠΑΛ κατά παραγγελία της αγοράς, όπως αυτά που είχε έτοιμα όταν ήταν κυβέρνηση.

Οριοθέτησε την ιδεολογική αντιπαράθεση στα της Παιδείας λέγοντας ότι «αφορά όχι μόνο το δημόσιο πανεπιστήμιο, αλλά το δημόσιο συμφέρον, την έννοια του δημόσιου συμφέροντος», το οποίο κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δεν αντιλαμβάνεται, συσκοτίζοντας έτσι την πραγματική ιδεολογική αντιπαράθεση ανάμεσα στα συμφέροντα των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενων, αφού ενιαίο «δημόσιο συμφέρον» και για τους μεν και για τους δε δεν υπάρχει.

Κλείνοντας την τοποθέτησή του είπε ότι αν βγει κυβέρνηση θα καταργήσει αυτό το νομοσχέδιο και μοίρασε υποσχέσεις για αύξηση της χρηματοδότησης και του διδακτικού προσωπικού σε βάθος τετραετίας, ενώ ανακοίνωσε ότι η κοινοβουλευτική του ομάδα δεν θα συμμετάσχει στη διαδικασία της ψηφοφορίας, αποφεύγοντας έτσι να ψηφίσει σε μια σειρά από άρθρα και ρυθμίσεις του νομοσχεδίου για τα οποία είτε βουλευτές του έχουν τοποθετηθεί θετικά είτε πρόκειται για ρυθμίσεις που είχαν διατηρηθεί ή εισαχθεί από τη δική τους κυβέρνηση.

Στην αρχή της ομιλίας του ο Αλ. Τσίπρας αναλώθηκε να απαντάει στα περί «εκτσογλανισμού» της πολιτικής ζωής που είπε την προηγούμενη μέρα ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, ενώ με αφορμή τα περί «μύθου του Πολυτεχνείου» που είπε ο υφυπουργός Παιδείας, Αγγ. Συρίγος, ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε την αποβολή του από την κοινοβουλευτική ομάδα και από την κυβέρνηση ή την παραίτησή του.

Σε προκλητικές, ανιστόρητες και πολιτικά απαράδεκτες αναφορές επιδόθηκε ο υφυπουργός Παιδείας Αγγελος Συρίγος χτες στην Ολομέλεια της Βουλής. Παίρνοντας τον λόγο, για να μιλήσει υποτίθεται για το νομοσχέδιο, αυτό που έκανε ήταν να αφιερώσει όλη την ομιλία του στο να διαστρεβλώσει τα ιστορικά γεγονότα του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου, δείχνοντας την απέχθεια του ίδιου και της κυβέρνησης της ΝΔ στους λαϊκούς αγώνες.

Είπε συγκεκριμένα ότι «δεν υπήρξαν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις επί χούντας, αλλά μεμονωμένες ενέργειες κάποιων Ελλήνων» και ότι «η χούντα δεν έπεσε λόγω της εσωτερικής αντιστάσεως», αλλά «κατέρρευσε το 1974 υπό το βάρος των ανομημάτων της, και ιδίως υπό το βάρος της κυπριακής τραγωδίας»! Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Συκοφαντώντας τις αγωνιστικές αντιδράσεις του λαού, είπε ότι «μετά το 1974 είχαμε τις πορείες μας, είχαμε τα λάβαρά μας, τραγουδάγαμε αντάρτικα στις ταβέρνες και μετά πηγαίναμε σπίτι μας ήσυχοι ότι έχουμε εκπληρώσει - εκ του ασφαλούς, με καθυστέρηση ετών - το αντιστασιακό μας καθήκον έναντι της δικτατορίας. Επρόκειτο για μίμηση, για κακό θεατρικό παίγνιο, για παρωδία»! «Δεν αναφέρομαι στο αξιακό άρωμα του Πολυτεχνείου εν μέσω χούντας το 1973», συνέχισε, «αλλά στην πολιτική του λειτουργία ως μύθου στα μεταπολιτευτικά χρόνια. Ποιες ήταν οι εκφράσεις αυτού του μύθου; Οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις»!

Δίνοντας την κατάλληλη απάντηση στην πρόκληση του υφυπουργού, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης επεσήμανε: «Το να σας πω "δεν ντρέπεστε;" είναι λίγο, γιατί τα είπατε όλα συνειδητά. Και επειδή είστε και καθηγητής πανεπιστημίου, θα ήθελα να σας πω να διαβάζετε λίγο καλύτερα την Ιστορία, όχι όπως την έχετε στο μυαλό σας. Η αντίσταση στη χούντα, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, σε φοβερές συνθήκες, άρχισε αμέσως με την κήρυξη της δικτατορίας και πήρε πάρα πολλές μορφές, και δεν ήταν η μία στιγμή του Πολυτεχνείου, ήταν αποτέλεσμα. Δεν τα ξέρετε; Δεν ξέρετε για τους αγρότες; Δεν ξέρετε για τους οικοδόμους; Δεν ξέρετε για άλλους αγώνες μαζικούς; Δεν έχετε διαβάσει πόσοι αγώνες ξεδιπλώθηκαν σε τέτοιες συνθήκες δύσκολες; Δεν τα ξέρετε όλα αυτά; Τι νόημα έχει αυτή η παρέμβαση; Τι θέλετε να πείτε;».

Πρόσθεσε ότι «αν νομίζετε εσείς με αυτά που λέτε, που είναι ανιστόρητα και πολιτικά απαράδεκτα, ότι θα βάλετε φρένο στους αναγκαίους κοινωνικούς αγώνες και ιδιαίτερα στο φοιτητικό κίνημα, είστε πολύ μακριά νυχτωμένοι, στη Γη του Πυρός. Δεν πρόκειται να σταματήσει το κίνημα. Δεν πρόκειται, γιατί τα συνθήματα του Πολυτεχνείου, "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία", είναι ακόμα επίκαιρα. Εσείς τι κάνετε τώρα; Εμπόριο! Και να ξέρετε ότι θα φουντώσει και ακόμα περισσότερο. Ενα μήνυμα το πήρατε στις φοιτητικές εκλογές. Θα πάρετε πολύ περισσότερα».