Συγκέντρωση του ΚΚΕ με αφορμή την πρόσφατη φωτιά σε εργοστάσιο πλαστικών, που μετέτρεψε την περιοχή για άλλη μια φορά σε «θάλαμο αερίων»
Από τη συγκέντρωση |
Το άνοιγμα της συγκέντρωσης έκανε ο Αλέξης Τσοκάνης, στέλεχος του ΚΚΕ και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον δήμο Ασπροπύργου, επισημαίνοντας ανάμεσα σε άλλα τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας και τις ελάχιστες απαραίτητες υποδομές που υπάρχουν στην περιοχή. Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Κώστας Κώνστας, Γραμματέας της Τομεακής Οργάνωσης Βορειοδυτικής Αττικής του ΚΚΕ.
«Δεν μπορούμε να ζούμε άλλο με τον φόβο και τον κίνδυνο! Απαιτούμε τώρα μέτρα πρόληψης και προστασίας από βιομηχανικό ατύχημα στη Δυτική Αττική», έγραφε και το πανό των Οργανώσεων του ΚΚΕ, που μπήκε επικεφαλής της πορείας που ακολούθησε στους δρόμους της εργατούπολης του Ασπροπύργου.
Με τις σημαίες και τα συνθήματά τους έστειλαν μήνυμα αντίστασης και συνέχισης του αγώνα. «Η ανάπτυξή τους τσακίζει τη ζωή μας, οργάνωση και αγώνας η απάντησή μας», «Στον Ασπρόπυργο μένει η εργατιά, εμπόδιο θα γίνει σε νέφη τοξικά» ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν, ενώ στη διάρκεια της πορείας μέλη του Κόμματος μοίραζαν την ανακοίνωση των Οργανώσεων, με την ανταπόκριση του κόσμου να είναι πολύ θετική.
Αποσπάσματα από την κεντρική ομιλία στην χτεσινή συγκέντρωση
Στο βήμα ο Κ.Κώνστας |
Το "τοξικό νέφος" που δημιουργήθηκε, η αποπνικτική ατμόσφαιρα έδειξαν για μια ακόμα φορά ότι οι εργαζόμενοι, οι κάτοικοι του Ασπροπύργου, της Δυτικής Αττικής εκτός από το να αναπνέουν τον καρκίνο του ΧΥΤΑ Φυλής και των άλλων δεκάδων παράνομων χωματερών, είναι αναγκασμένοι κάθε τόσο να εισπνέουν τοξικά αέρια και επικίνδυνες ουσίες.
ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ έχουν συμφωνήσει και διαμορφώσει ενιαίο σχέδιο για να συνεχίσει η Δυτική Αττική να είναι η πίσω αυλή της Αττικής και να συγκεντρώνει το σύνολο των ρυπογόνων δραστηριοτήτων. Μαζί σήκωσαν τα χεράκια τους τον Οκτώβρη του 2019 για δημιουργία νέου, 3ου ΧΥΤΑ στη Δυτική Αττική. Αυτά προέβλεπαν τα "αναπτυξιακά" συνέδρια της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που έγιναν πάνω στις λάσπες της Μάνδρας, τα ίδια προβλέπουν σήμερα τα "αναπτυξιακά" σχέδια της ΝΔ που γράφονται με το μαύρο του καρκίνου που καταδικάζουν τους εργαζόμενους και τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής.
Το τελευταίο περιστατικό την περασμένη Δευτέρα μόνο μεμονωμένο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Οι περιπτώσεις τον τελευταίο καιρό που οι κάτοικοι του Ασπροπύργου και της ευρύτερης περιοχής "είδαν τον Χάρο με τα μάτια τους" είναι πολλές. Τι να πρωτοθυμηθούμε:
Από την μαχητική πορεία που ακολούθησε στους δρόμους της πόλης |
- Τη φωτιά που σημειώθηκε σε αντιδραστήρα τον Γενάρη φέτος στα διυλιστήρια της Ελευσίνας;
- Την πυρκαγιά που ξέσπασε στο Κέντρο Υπερύψηλης Τάσης στον Ασπρόπυργο τον Φλεβάρη του '21 που προκάλεσε μπλακάουτ μέχρι και στο 70% των νομών της Πελοποννήσου;
- Τη φωτιά που ξέσπασε μετά από έκρηξη σε αποθήκη με μπουκάλες υγραερίου και προπανίου λίγους μήνες μετά, που είχε και τραυματίες, μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από τις εγκαταστάσεις των διυλιστηρίων;
- Τη φωτιά τον περσινό Αύγουστο στη βιομηχανική ζώνη του Ασπροπύργου;
- Εναν μήνα μετά τη φωτιά σε εργοστάσιο ξυλείας στην οδό Μεγαρίδος;
- Τη φωτιά πάλι που ξέσπασε πρόπερσι σε εργοστάσιο πλαστικών - λιπαντικών στη λεωφόρο ΝΑΤΟ και οι καπνοί φαίνονταν μέχρι το κέντρο της Αθήνας;
`Η, τέλος, να θυμηθούμε τη μεγάλη φωτιά στο ΚΔΑΥ του Ασπροπύργου το 2015 που προκάλεσε τοξικό νέφος σε όλη την Αττική και έκαιγε για μήνες;
Ο κατάλογος των ατυχημάτων στην "πίσω αυλή" της Αττικής δεν έχει σταματημό. Και αν κάτι δείχνουν όλες αυτές οι περιπτώσεις και άλλες τόσες που δεν χωράνε σε μια ομιλία, είναι ότι μόνο από τύχη δεν έχει γίνει ακόμα Βιομηχανικό Ατύχημα Μεγάλης Εκτασης στην περιοχή».
Στη συνέχεια επισήμανε ανάμεσα σε άλλα: «Παρ' όλα αυτά όμως η απουσία ουσιαστικού κρατικού ελέγχου για την εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας είναι εξόφθαλμη!
Είναι τόσο μικρός ο αριθμός των επιθεωρητών Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας και των επιθεωρητών Περιβάλλοντος, που για να γινόταν έστω και μια απλή επίσκεψη για έλεγχο σε όλους τους χώρους θα απαιτούνταν χρόνια!
Γι' αυτήν την κατάσταση είναι συνένοχες όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η σημερινή. Ολες υλοποιούν τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θυσιάζει τις ανάγκες μας για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Και είναι υποκριτικό να μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ για την ανάγκη χαρτογράφησης των βιομηχανικών εγκαταστάσεων που υπάγονται στη "Seveso", λες και τον εμπόδισε κάποιος να την υλοποιήσει όταν ήταν κυβέρνηση.
Που ως κυβέρνηση καθήλωσε στην ανυπαρξία τον κρατικό έλεγχο, αναθέτοντας σε 16 επιθεωρητές Περιβάλλοντος να ελέγξουν πανελλαδικά το σύνολο της χώρας, τώρα ζητά από την κυβέρνηση τακτικούς ελέγχους με εξειδικευμένο προσωπικό».
Ο ομιλητής τόνισε επίσης: «Αντί να έχουν ληφθεί μέτρα προστασίας, αντί να έχουν διαμορφωθεί σχέδια διαφυγής για τους χιλιάδες εργαζόμενους σε εργοστάσια της περιοχής η πολιτική προστασία εξαντλήθηκε σε ένα sms.
Αποδεικνύεται λοιπόν ότι ακόμα και τα λεγόμενα ΣΑΤΑΜΕ, τα λεγόμενα σχέδια αντιμετώπισης τεχνολογικών ατυχημάτων μεγάλης έκτασης, είτε υπάρχουν και τελικά μένουν στα χαρτιά είτε δεν υπάρχουν καθόλου.
Το αντίστοιχο ισχύει και για τα όποια σχέδια υπάρχουν στα χαρτιά για την αντιμετώπιση πλημμυρών, δασικών πυρκαγιών, για την πολιτική προστασία γενικότερα.
(...) Μπορεί στα σχέδια αυτά να αναφέρονται ρόλοι και αρμοδιότητες διαφόρων εμπλεκομένων (Πυροσβεστικής, Περιφερειών, δήμων, κεντρικών υπηρεσιών Πολιτικής Προστασίας κ.λπ.), στην πράξη όμως από την κατάσταση που επικρατεί σήμερα, προκύπτει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα αποτελεσματικής εφαρμογής τους.
Το προσωπικό, τα μέσα και οι υποδομές για μεταφορά, επικοινωνία, πυρόσβεση, παροχή πρώτων βοηθειών, περίθαλψη και αποκατάσταση της υγείας του πληθυσμού κ.λπ. δεν επαρκούν. Δεν υπάρχουν οι αναγκαίοι χώροι καταφυγής του πληθυσμού.
Μιλώντας επίσης για μονάδες Υγείας που μπορεί να είναι μέρος ενός τέτοιου σχεδίου, στην περιοχή μας, είναι χαρακτηριστικό ότι η ΜΕΘ του Κέντρου Εγκαυμάτων στο Θριάσιο Νοσοκομείο εξακολουθεί να νοσηλεύει μόνο ασθενείς με COVID-19, με αποτέλεσμα να μην είναι διαθέσιμη για νοσηλεία εγκαυματιών, ενώ και στις δύο ΜΕΘ του νοσοκομείου (Γενική και Εγκαυμάτων) υπάρχουν σοβαρότατες ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό υγειονομικό προσωπικό. Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στο Κέντρο Υγείας Ασπροπύργου, όπου υπάρχουν μόνο 6 γιατροί και ελάχιστο νοσηλευτικό προσωπικό, με αποτέλεσμα να λειτουργεί μόνο πρωινά τις καθημερινές.
Για να μην αναφερθούμε στην ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού, που αποτελεί το πιο σύντομο ανέκδοτο. Γνωρίζετε από την ίδια σας την πείρα ότι μέχρι σήμερα στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να έχουν δοθεί κάποια φυλλάδια ή ότι υπάρχουν κάποιες οδηγίες στο διαδίκτυο. Ουσιαστική ενημέρωση, ουσιαστική εκπαίδευση, ασκήσεις ετοιμότητας του πληθυσμού δεν έχουν γίνει και δεν προβλέπεται να γίνουν!
Αποδεικνύεται λοιπόν περίτρανα ότι το κράτος είναι αποτελεσματικό όταν πρόκειται για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ απουσιάζει παντελώς όταν πρόκειται για την προστασία της ζωής της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.
Δεν πρόκειται βέβαια για τυχαία κενά και ελλείμματα! Σχετίζονται με τα συμφέροντα που υπηρετεί το σημερινό αστικό κράτος, τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Η αιτία βρίσκεται στην καρδιά της λειτουργίας του σημερινού συστήματος. Ενός συστήματος όπου το τι θα παραχθεί, πώς θα παραχθεί, ποιες εγκαταστάσεις θα λειτουργήσουν και πού θα λειτουργήσουν χωροταξικά σε μια περιοχή, σε τι αποστάσεις μεταξύ τους και σε τι αποστάσεις από κατοικημένες περιοχές και άλλες δραστηριότητες, με τι όρους θα λειτουργήσουν, σήμερα, στον καπιταλισμό, γίνεται άναρχα και με κριτήριο την εξασφάλιση της κερδοφορίας.
Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις λοιπόν μετά από μια πυρκαγιά, ένα "ατύχημα", μια διαρροή τοξικών αερίων, θα βρεις από κάτω το κυνήγι του κέρδους και τους νόμους όλων των κυβερνήσεων που το προστατεύουν. Αλλά και την επιλεκτική ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να προστατεύσει τη ζωή των εργαζομένων και του λαού, προπάντων με μέτρα πρόληψης, αλλά και όταν προκύψει μια έκτακτη και επικίνδυνη κατάσταση. Οπως στις πυρκαγιές και στις πλημμύρες, έτσι και εδώ "μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό", παλεύοντας μέσα από τα σωματεία και τους άλλους φορείς του κινήματος για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής του.
Πρέπει να πούμε "δεν πάει άλλο!" Οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής δεν μπορούμε να περιμένουμε με σταυρωμένα τα χέρια την επόμενη καταστροφή. Είναι ώρα να παλέψουμε για την προστασία της ζωής και της υγείας μας, για το μέλλον των παιδιών μας.
Πρέπει να δυναμώσει τώρα ο αγώνας συγκεκριμένα για: