Μένιος Ρήγας, εργάτης στη «Νηματουργία Βαρβαρέσος»
Ετσι και μεις οι εργάτες και οι εργάτριες στου Βαρβαρέσου ξεκινήσαμε από μικρά παιδιά μέσα στο εργοστάσιο, από τη δική μας δουλειά έχτισαν οι βιομήχανοι καινούρια εργοστάσια, το ένα έγινε δύο, τα δύο έγιναν τρία και ούτω καθ' εξής.
Μέσα στο εργοστάσιο συνειδητοποιούμε το πόσο σημαντική είναι η παραγωγή του νήματος για μας και για όλο τον λαό. Είδαμε τα μηχανήματα να εκσυγχρονίζονται, να βγαίνει το νήμα ακόμα πιο εύκολα, ακόμα πιο γρήγορα.
Είδαμε τους βιομήχανους να κολυμπάν στα κέρδη, να βαφτίζονται ευεργέτες. Είδαμε όμως και να κλείνουν τα εργοστάσια μόλις τα κέρδη τους λιγόστεψαν, μόλις μεγάλωσε ο ανταγωνισμός με άλλους βιομήχανους από την Κίνα και άλλες χώρες του κόσμου.
Και έτσι βλέπουμε την εργατομάνα Νάουσα σήμερα με κλειστά εργοστάσια, κουφάρια μέσα στην πόλη μας, αναπολούμε τα παλιά χρόνια, αλλά και δεν θέλουμε οι εναπομείναντες κλωστοϋφαντουργοί του Βαρβαρέσου να γίνουν δούλοι, χωρίς δικαιώματα.
Δίνουμε τη μάχη μέσα στο εργοστάσιο μαζί με το σωματείο μας για την καταβολή των δεδουλευμένων μας, για ανακούφιση των συναδέλφων μας από την ακρίβεια, τους υπέρογκους λογαριασμούς.
Δίνουμε τη μάχη για να ανεβάσουν τις απαιτήσεις οι συνάδελφοί μας, να μη μάθουν να ζούνε με τα λίγα, ακόμα και αν παίρνουν έναν μισθό στην ώρα τους. Ούτως ή άλλως γι' αυτούς τους μισθούς πείνας έχουν φροντίσει όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις με τους νόμους τους, οι οποίες πάγωσαν τις κλαδικές συμβάσεις, δημιούργησαν εργαζόμενους δύο ταχυτήτων και με τη συμβολή των εργοδοτικών συνδικαλιστών παλιότερα στο εργοστάσιο μας μείωσαν κατά 16% τον μισθό.
Μέσα από τον αγώνα μας συνειδητοποιούμε καλύτερα το τι είναι το κράτος, κράτος των εργοδοτών που σε μια μέρα μάς δικάζει, που στέλνει όλα τα περιπολικά στην πύλη του εργοστασίου για να μας τρομοκρατήσει. Είδαμε όμως και τη δύναμη της αλληλεγγύης των εργαζομένων και των σωματείων τους.
Αυτό είναι που φοβούνται: Τη δική μας οργάνωση, τον δικό μας αγώνα.
Είδαμε υπουργούς, αντιπεριφερειάρχες, βουλευτές και αντί να μας ενισχύσουν για να μπορέσουμε να ζήσουμε, βλέπουμε να δίνουν δισεκατομμύρια στους βιομήχανους, στους εφοπλιστές και για στρατιωτικούς εξοπλισμούς για να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ.
Σε όλη αυτήν τη μάχη είχαμε δίπλα μας το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές. Το Κόμμα των εργατών που ποτέ δεν μας κορόιδεψε, ποτέ δεν μας είπε ότι αυτό θα μας λύσει από μόνο του τα προβλήματα. Το ΚΚΕ ανέδειξε τα προβλήματά μας και μας δίνει δύναμη και κουράγιο για να μην το βάλουμε κάτω.
Η δύναμη και το μέλλον είναι στα δικά μας χέρια. Εμείς θα πλέξουμε το νήμα των δικών μας αναγκών και του μέλλοντος των παιδιών μας. Μαζί με το Κόμμα της εργατικής τάξης, δεν περιμένουμε κανέναν σωτήρα και προχωράμε μπροστά.
Γιάννης Σκεντερίδης, μέλος του ΔΣ του Αγροτικού Συλλόγου Νάουσας «Μαρίνος Αντύπας»
Γιατί το ΚΚΕ αναγνωρίζει στο πρόσωπο του αγρότη και κτηνοτρόφου έναν αγωνιστή που δίνει μάχη για την επιβίωση, δουλεύοντας μέσα σε πολύ σκληρές συνθήκες εργασίας, στο κρύο και στους καύσωνες, όχι για να αποκτήσει μεγάλα πλούτη, αλλά για να εξασφαλίσει το καθημερινό ψωμί της οικογένειάς του.
Γιατί το ΚΚΕ μας έλεγε πάντα την αλήθεια, ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική «κόβει κεφάλια» μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων προκειμένου να συγκεντρωθούν η παραγωγή και η γη σε λίγα χέρια. Δυστυχώς για τους αγρότες και γενικότερα για τον λαό μας, το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε, αφού η υλοποίηση των κατευθύνσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ παλιότερα, είχε ως αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν την αγροτική δραστηριότητα μόνο την τελευταία δεκαετία πάνω από 400.000 μικρομεσαίοι αγρότες. Επιπλέον, η χώρα μας να γίνει ελλειμματική σε όλα σχεδόν τα αγροτικά προϊόντα, οδηγώντας στη διατροφική εξάρτηση του λαού μας.
Το ΚΚΕ χρόνια πριν έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την εμπλοκή της χώρας μας στους ΝΑΤΟικούς συνδυασμούς και τις επιπτώσεις που αυτή θα έχει στους αγρότες και στον λαό γενικά. Δυστυχώς, και εδώ επιβεβαιώθηκε. 8 χρόνια τώρα πληρώνουμε τις συνέπειες του ρωσικού εμπάργκο, με τεράστια απώλεια στο εισόδημά μας, χωρίς ωστόσο καμία κυβέρνηση να αναπληρώσει το χαμένο αυτό εισόδημα.
Το ΚΚΕ στηρίζει τα αιτήματά μας για κατώτατες εγγυημένες τιμές, για τη μείωση του κόστους παραγωγής, για ΕΛΓΑ που να ασφαλίζει και να αποζημιώνει στο 100%, για έργα υποδομής που να μας προστατεύουν από τα διάφορα καιρικά φαινόμενα, για αξιοπρεπείς συντάξεις κ.λπ. Το ΚΚΕ δεν στηρίζει μόνο τα αιτήματά μας, αλλά και τις μορφές πάλης που το οργανωμένο αγροτικό κίνημα μέσα από συλλογικές διαδικασίες αποφασίζει.
Επειδή το ΚΚΕ με την πολιτική πρόταση και το Πρόγραμμά του εγγυάται την ουσιαστική καλυτέρευση της ζωής των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων. Το ΚΚΕ υποστηρίζει - και έτσι είναι - ότι η χώρα μας έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, κατάλληλες εδαφολογικές συνθήκες, μεγάλη μηχανοποίηση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής και τεχνογνωσία των αγροτών. Μπορούν λοιπόν οι αγρότες να καλύψουν με επάρκεια τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας και να παράγουν πρώτες ύλες για τη βιομηχανία, και έτσι να συμβάλουν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, σε μια περίοδο που η ανεργία τσακίζει κόκαλα. Και για να γίνει πραγματικότητα αυτό, χρειάζεται ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ΚΑΠ.
Με το δυνάμωμα των Αγροτικών Συλλόγων, των Ομοσπονδιών, τη δημιουργία νέων Αγροτικών Συλλόγων εκεί που δεν υπάρχουν, σε συμμαχία με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, μπορεί ο λαός μας να διεκδικήσει και τελικά να κερδίσει αυτό που του αξίζει.
Χρήστος Μπίνος, μαθητής 2ου ΓΕΛ Νάουσας
Αυτό το διάστημα ο νέος έχει μόνο μια πραγματική διέξοδο για τα προβλήματά του, που είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Και γιατί συμφέρει τον νέο να συμπορευτεί δίπλα στο ΚΚΕ;
Τα εκατομμύρια των νέων σε αυτή τη χώρα είναι ένας «καταπιεσμένος στρατός». Το μέλλον της χώρας εξαρτάται από αυτούς, αυτή η έκφραση δείχνει το πόσο σημαντική είναι η νεολαία, οι νέοι σχηματίζουν τα πιστεύω τους από αυτά που βλέπουν γύρω τους, που δυστυχώς είναι άσχημα για τους γιους και τις κόρες των εργατών και εργατριών. Βλέπουμε τους γονείς μας να εργάζονται όλη τους τη ζωή για να μας ζήσουν και να κρατήσουν τα κεφάλια των οικογενειών μας πάνω από το νερό.
Οι νεολαίοι μεγαλώνοντας με μεγάλες ελπίδες, όνειρα και ιδέες για τον κόσμο στον οποίο θα ήθελαν να ζήσουν, βρίσκουν καθημερινά μπροστά τους ένα τείχος που γράφει επάνω του με μεγάλα γράμματα «Καπιταλισμός».
Αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα κάθε μέρα και λεπτό προσπαθεί να μπολιάσει τα μυαλά μας με τις σάπιες ιδέες του. Μας λένε: Οτι θα πάμε ψηλά, να μην μπλέκουμε και να κοιτάμε τον εαυτό μας, γιατί έτσι θα βγούμε κερδισμένοι, μέχρι και ότι δεν έπρεπε να αντισταθούμε στους Γερμανούς μας λένε, για να είμαστε πιο πειθαρχημένος λαός μέσα στα σχολεία μας!
Ομως δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Η νεολαία έχει άλλα ιδανικά, ούτε ξεπουλιέται ούτε προσκυνά!
Τα δικά μας ιδανικά είναι:
-- Η τιμημένη Ιστορία του ΚΚΕ και των αγώνων του λαού μας, που πάνω από έναν αιώνα παλεύει για μια καλύτερη ζωή κόντρα σε θεούς και δαίμονες, καταφέρνοντας το ακατόρθωτο. Μόνο μέσα από αυτήν τη συμπόρευση ένας μικρός λαός γίνεται γίγαντας.
-- Οι σημερινοί αγώνες των εργατών όπως στην «e-food», στη COSCO, στη ΛΑΡΚΟ, που με όπλο την αλληλεγγύη μάς απέδειξαν ότι μπορούμε σήμερα να έχουμε αποτελέσματα.
-- Οι διεκδικήσεις των μαθητών για σχολείο που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει, στο οποίο δεν θα κυκλοφορούν με κουβέρτες οι μαθητές τον χειμώνα λόγω του κρύου. Που δεν θα χρειάζεται οι γονείς κάθε μήνα να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για φροντιστήρια και για το αυτονόητο, δηλαδή για μια εκπαίδευση που πρέπει να είναι δωρεάν.
-- Ιδανικό μας είναι η αντίθεση του λαού μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Ουκρανίας και την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτόν. Η πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ, στις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις θανάτου. Η νεολαία είναι πάντα με το πλευρό των λαών και όχι των ληστών.
-- Ιδανικό μας είναι ο σοσιαλισμός - κουμμουνισμός που είναι το μόνο δίκαιο σύστημα, που δεν εκμεταλλεύεται τον φτωχό και δεν τον πατάει, στο οποίο η εκπαίδευση και η ιατρική περίθαλψη είναι ανεπτυγμένες και δωρεάν, που η ανεργία θα αποτελεί ανέκδοτο. Εκεί η εξουσία ανήκει στον εργάτη και πράττει ανάλογα με το συμφέρον του.
Αυτά είναι τα ιδανικά μας. Ιδανικά που γίνονται πράξη όταν η νεολαία βαδίσει στον δρόμο της ανατροπής με την ΚΝΕ και το ΚΚΕ.
Και όπως λέει ο σύντροφός μας Τούρκος ποιητής κομμουνιστής Ναζίμ Χικμέτ:
«Είναι εδώ πέρα ένας κόσμος τόσο παράξενος
Που μες την αφθονία κανείς πεθαίνει.
Στις συνοικίες σαν άρρωστοι λυσσασμένοι λύκοι
Τριγυρνούνε οι άνθρωποι και οι αποθήκες είναι κλειδωμένες γιομάτες στάρι...
Είναι εδώ ένας κόσμος τόσο παράξενος που ενώ τα ψάρια πίνουνε καφέ
Τα μωρά δε βρίσκουνε γάλα.
Ζούνε οι άνθρωποι με λόγια κι οι χοίροι με πατάτες...
Αυτόν τον κόσμο μπορούμε να τον αλλάξουμε, θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό».