Πολύ μικρή διαφορά μεταξύ των δύο στρατοπέδων με επικεφαλής τον Εμ. Μακρόν και τον Ζαν Λικ Μελανσόν δίνουν οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις στην πρόθεση ψήφου για τον α' γύρο των βουλευτικών εκλογών που διεξάγονται την Κυριακή στη Γαλλία, ενώ ανοιχτό παραμένει κατά πόσο το μπλοκ του Προέδρου θα μπορέσει να εξασφαλίσει τελικά τον έλεγχο του Κοινοβουλίου.

Χτεσινή δημοσκόπηση των ινστιτούτων Ipsos και CEVIPOF δίνει στη συμμαχία «Μαζί», όπου η συμμετέχει η «Αναγέννηση» του Εμ. Μακρόν, ποσοστό 28% στην πρόθεση ψήφου, έναντι 27,5% που παίρνει η Νέα Λαϊκή Κοινωνική και Οικολογική Ενωση (NUPES), το κεντροαριστερό μπλοκ με επικεφαλής τον Μελανσόν.

Η ίδια έρευνα δίνει 275 - 315 έδρες στο μπλοκ του Προέδρου και 160 - 200 έδρες στη NUPES. Για να έχει ένα κόμμα την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση πρέπει να έχει τουλάχιστον 289 έδρες.

Νωρίτερα, δημοσκόπηση του ινστιτούτου Ifop έδινε την πρώτη θέση στη NUPES, με 26%, ενώ ακολουθούσαν το μπλοκ «Μαζί» με 25% και ο «Εθνικός Συναγερμός» της Λεπέν με 21%.

Σε κάθε περίπτωση, στις συνθήκες του πολέμου στην Ουκρανία και της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, χαρακτηριστική είναι η στρατηγική στοίχιση των υποψηφίων πίσω από την προσπάθεια της αστικής τάξης να αναβαθμίσει τον γεωπολιτικό της ρόλο.

Ετσι, ο Μελανσόν υπερασπίστηκε τις δηλώσεις Μακρόν περί της σημασίας «να μην ταπεινωθεί η Ρωσία» και επικρίνοντας τις ουκρανικές αντιδράσεις είπε ότι «εάν ο Πρόεδρος Μακρόν μιλήσει με τον κ. Πούτιν, θεωρώ ότι έχει τους λόγους του, γιατί δεν πρέπει να αφήσουμε αυτόν τον άνθρωπο να απομονωθεί».

Αλλά και η Μαρίν Λεπέν είπε ότι «ο Γάλλος Πρόεδρος έχει δίκιο που προσπαθεί να βρει μέσω της συζήτησης μέσα για τον τερματισμό αυτού του πολέμου». Την ίδια στιγμή, χαρακτήρισε «ανόητες και επιβλαβείς» για τον λαό τις αποφάσεις που επιβάλλουν εμπάργκο στις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου γιατί «το ρωσικό πετρέλαιο που εμείς δεν θα αγοράσουμε θα πουληθεί σε άλλους» και «οι τιμές στην Ενέργεια θα αυξηθούν».

Συνεχίζεται σήμερα και ολοκληρώνεται αύριο η 9η Σύνοδος Κορυφής της Αμερικής, την οποία φιλοξενεί η αμερικανική κυβέρνηση στο Λος Αντζελες. Η Σύνοδος σημαδεύεται από την απαράδεκτη απόφαση των ΗΠΑ να αποκλείσει Κούβα, Βενεζουέλα και Νικαράγουα ως «χώρες που δεν λειτουργούν στο δημοκρατικό πλαίσιο», ξεσηκώνοντας αντιδράσεις, ενώ και η διοργάνωση είναι πολύ προβληματική, καθώς μέχρι και την τελευταία στιγμή ο κατάλογος των συμμετεχόντων δεν ήταν βέβαιος.

Χτες αργά ώρα Ελλάδας αναμενόταν η έναρξη της Συνόδου των 23 αρχηγών κρατών και αξιωματούχων της ηπείρου που συμμετέχουν, με την ομιλία του Αμερικανού Προέδρου Τζο Μπάιντεν. Μετά την υπόσχεση της αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις για 1,9 δισ. δολάρια από αμερικανικές επιχειρήσεις τα οποία θα επενδυθούν σε χώρες της Κεντρικής Αμερικής προκειμένου να μειωθεί η μετανάστευση προς τις ΗΠΑ, ο Μπάιντεν ετοίμαζε ανακοίνωση για την εκπαίδευση 500.000 υγειονομικών στη Λατινική Αμερική με πρόγραμμα για το οποίο οι ΗΠΑ θα διαθέσουν 100 εκατ. δολάρια, υποτίθεται στο όνομα της βελτίωσης των συστημάτων Υγείας και της Ερευνας, αντλώντας εμπειρία από την πανδημία. Επίσης, αναλύσεις σε διάφορα ΜΜΕ επισήμαιναν ότι βασική αιχμή της παρέμβασης Μπάιντεν θα ήταν η αντιμετώπιση της Κίνας και της Ρωσίας, καθώς και η ανησυχητική για τις ΗΠΑ διείσδυσή τους εδώ και χρόνια στη Λατινική Αμερική, την οποία η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να θεωρεί «πίσω αυλή» της, ζήτημα που προκαλεί αντιδράσεις.

Τον αποκλεισμό των τριών χωρών κατήγγειλαν οι σοσιαλδημοκράτες Πρόεδροι του Μεξικού, Αντρες Ομπραδόρ, της Βολιβίας, Λουίς Αρτσε, και της Ονδούρας, Ζιομάρα Κάστρο, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν αυτοπροσώπως, ενώ κριτικές φωνές ακούγονται και από άλλους Προέδρους που παρευρίσκονται, όπως της Χιλής, Γκαμπριέλ Μπόριτς, και της Αργεντινής, Αλμπέρτο Φερνάντες.

Το αφήγημα των ΗΠΑ περί «δημοκρατικών χωρών που συνεργάζονται» και ο τίτλος της Συνόδου («Χτίζοντας ένα βιώσιμο, ανθεκτικό και δίκαιο μέλλον») ...δεν προχωράνε, καθώς ακόμα και στις ελεγχόμενες εκδηλώσεις, όπως η υποτιθέμενη «Σύνοδος της κοινωνίας των πολιτών», η αμερικανική κυβέρνηση και οι σύμμαχοί τους δέχονται αποδοκιμασίες. Χαρακτηριστικές ήταν οι περιπτώσεις του αντιδραστικού προέδρου του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, Λουίς Αλμάργκο, και του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Αντονι Μπλίνκεν, που αποδοκιμάστηκαν από εκπρόσωπο της Βολιβίας (απομακρύνθηκε με τη βία), ο οποίος τους κατήγγειλε για την αποδεδειγμένη στήριξή τους στο πραξικόπημα στη Βολιβία το 2019, που ανέτρεψε τον σοσιαλδημοκράτη εκλεγμένο Πρόεδρο Εβο Μοράλες.

Επίσης ο εκπρόσωπος του Μεξικού, υπουργός Εξωτερικών Μαρσέλο Εμπραντ, δήλωσε ότι θα θέσει θέμα να αρθεί ο απαράδεκτος χρηματοπιστωτικός και εμπορικός αποκλεισμός της Κούβας από τις ΗΠΑ, σημειώνοντας ότι πρέπει «να υπάρχει αμοιβαία αναγνώριση όλων με όλους και να αναπτυχθεί η συνεργασία των κρατών». Ωστόσο οι κινήσεις αυτές για το απόλυτα αναγκαίο της άρσης του αποκλεισμού δεν αναιρούν ότι επιδίωξη των αστικών τάξεων των χωρών της περιοχής είναι να χτυπηθεί το παράδειγμα της Κούβας και οι κατακτήσεις που έφερε στον λαό της ο σοσιαλισμός.

Τον μεγαλύτερο απεργιακό αγώνα στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 1989 ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν από τις 21 ως τις 25 Ιούνη περίπου 50.000 σιδηροδρομικοί διεκδικώντας απόσυρση των σχεδίων της διοίκησης για χιλιάδες απολύσεις και πάγωμα των μισθών που παραμένουν καθηλωμένοι εδώ και χρόνια ενώ ο πληθωρισμός πλέον καλπάζει σε διψήφια νούμερα.

Η τριήμερη απεργία αναμένεται να είναι η μεγαλύτερη κλαδική εργατική κινητοποίηση των τελευταίων 30 ετών. Σύμφωνα με το συνδικάτο των εργαζομένων στις μεταφορές, RMT, ένα από τα βασικά αιτήματα αφορά την αποτροπή των σχεδίων της διοίκησης της «Network Rail» (ιδιοκτήτρια και διαχειρίστρια του μεγαλύτερου μέρους του σιδηροδρομικού δικτύου στη Βρετανία) να πετάξει στον δρόμο περίπου 2.500 εργαζόμενους στον τομέα συντήρησης των δικτύων για την εξοικονόμηση 2 δισεκατομμυρίων λιρών.

Στις 21 Ιούνη ξεχωριστή θα είναι η μαζική απεργία χιλιάδων εργαζομένων στο λονδρέζικο μετρό που διεκδικούν αξιοπρεπείς μισθούς, καλύτερες συνθήκες εργασίας και αποτροπή των σχεδίων της διοίκησης για τις απολύσεις τουλάχιστον 600 υπαλλήλων και το πετσόκομμα επιδομάτων και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Ο Βρετανός υπουργός Υγείας, Σάτζιντ Τζάβιντ, μιλώντας χτες στο «Σκάι Νιους» προειδοποίησε για τις επιπτώσεις της απεργίας στην οικονομία μετά την πανδημία, αποφεύγοντας βεβαίως να πει οτιδήποτε θίγει τα συμφέροντα των μονοπωλίων που εκμεταλλεύονται τους (άλλοτε δημόσιους) βρετανικούς σιδηρόδρομους.

«Προφανώς δεν συμφωνούμε με αυτήν την απόφαση των συνδικάτων. Εάν πραγματοποιηθούν αυτές οι απεργίες, δεν είναι μόνο κακό για τους ταξιδιώτες, νομίζω ότι είναι κακό για τους εργαζόμενους γιατί χρειάζεται μια βιομηχανία βιώσιμη», ισχυρίστηκε ο Τζάβιντ, παραβλέποντας την κρατική επιχορήγηση 16 δισεκατομμυρίων λιρών που πήραν τα μονοπώλια του κλάδου στη διάρκεια της πανδημίας.

Επίσκεψη στην Τουρκία πραγματοποίησε χτες ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, κατόπιν πρόσκλησης από τον Τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Στη συνάντησή τους συζητήθηκαν οι διμερείς σχέσεις που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται και ειδικά οι εμπορικές οι οποίες τριπλασιάστηκαν τα περασμένα 3 χρόνια. Ο Βενεζουελανός Πρόεδρος ευχαριστώντας για την πρόσκληση ανέφερε ότι η χώρα του βρίσκεται στον δρόμο της ανάκαμψης και μιας «νέας εποχής, όπου ανακαλύπτουμε νέους πόρους έπειτα από μια χιονοστιβάδα κυρώσεων που επιβλήθηκαν το 2019 από τις ΗΠΑ και την παρένθεση της πανδημίας». Κάλεσε δε τους Τούρκους επενδυτές να αξιοποιήσουν «ευκαιρίες» στην εξορυκτική βιομηχανία, στον τουρισμό, στις αλυσίδες εφοδιασμού.

Από όσα έγιναν γνωστά καταλήχθηκαν συμφωνίες στους τομείς του τουρισμού, της γεωργίας και των τραπεζικών συναλλαγών, ενώ οι διμερείς συμφωνίες και από παλιότερα ξεπερνούν τις 50.

Μετά την Τουρκία, ο Νικολάς Μαδούρο αναμένεται να μεταβεί στην Αλγερία.

Τη «Συνθήκη φιλίας, καλής γειτονίας και συνεργασίας» που σύναψε το 2002 με την Ισπανία, ανέστειλε χτες η Αλγερία. Αφορμή έδωσε η επιλογή της κυβέρνησης του Ισπανού πρωθυπουργού, Πέδρο Σάντσεθ, να στηρίξει το σχέδιο του Μαρόκου για την αυτονομία της Δυτικής Σαχάρας.

Εκτιμώντας ότι η νέα θέση των ισπανικών αρχών συνιστά «παραβίαση των νομικών, ηθικών και πολιτικών τους υποχρεώσεων», η Αλγερία (που στηρίζει επί δεκαετίες το Κίνημα Πολισάριο που επιδιώκει την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας) «αποφάσισε να προχωρήσει στην άμεση αναστολή της Συνθήκης Φιλίας, Καλής Γειτονίας και Συνεργασίας που σύναψε στις 8 Οκτωβρίου 2002 με το Βασίλειο της Ισπανίας και που πλαισίωνε την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών», ανέφερε η Προεδρία της Δημοκρατίας.

Η ισπανο-αλγερινή Συνθήκη προέβλεπε την ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών σε όλα τα επίπεδα και την ανάπτυξη της συνεργασίας στον οικονομικό, χρηματοοικονομικό, εκπαιδευτικό και αμυντικό τομέα.