Την απαράδεκτη λογοκρισία του YouTube σε βάρος της Σεμίνας Διγενή καταγγέλλει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με Ερώτησή της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την αναστολή του καναλιού της δημοσιογράφου από την εν λόγω πλατφόρμα.

Στις 23 Μάη το διαδικτυακό μονοπώλιο ΥouTube προχώρησε στην απαράδεκτη αναστολή του καναλιού της δημοσιογράφου Σεμίνας Διγενή, με τον προκλητικό ισχυρισμό ότι «έχει σκοπό να υποκινήσει τη βία ή να ενθαρρύνει επικίνδυνες, παράνομες δραστηριότητες που ενέχουν εγγενή κίνδυνο σοβαρών σωματικών βλαβών ή θάνατο».

Σημειωτέον, η Σεμίνα Διγενή είχε αναρτήσει στο YouTube ένα πλούσιο αρχειακό υλικό από εκπομπές της στην τηλεόραση, οι οποίες ήταν αφιερωμένες ή στις οποίες συμμετείχαν σπουδαίες προσωπικότητες της Τέχνης, του Πολιτισμού, που απ' ό,τι φαίνεται εμπίπτουν στην κατηγορία του «μη αρεστού περιεχομένου»... Πρόκειται για ένα ακόμα περιστατικό φίμωσης στο πλαίσιο της δήθεν «ελευθερίας του διαδικτύου», ενώ ολοένα και περισσότερες περιπτώσεις οργανωμένων δικτύων τύπου πυραμίδας με επί πληρωμή likes και ακολούθους επιχειρήσεων και ιδιωτών βγαίνουν στη δημοσιότητα.

Ομως η παραπάνω λογοκρισία δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Αντίθετα, συνιστά εφαρμογή της Οδηγίας της ΕΕ 2010/13, όπως τροποποιήθηκε με την 2018/1808 στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας και της λεγόμενης «πρόληψης κατά της ριζοσπαστικοποίησης». Η Οδηγία αυτή έχει ενεργοποιήσει δεκάδες διώξεις σε πολλές χώρες της ΕΕ σε βάρος καλλιτεχνών και έργων με προοδευτικό κοινωνικό περιεχόμενο (π.χ. υπεράσπιση του Παλαιστινιακού λαού έναντι στις ωμότητες του κράτους του Ισραήλ) ή σατιρικών έργων που θεωρήθηκε ότι θίγουν θεσμούς κ.ο.κ. Ενισχύονται και πολλαπλασιάζονται μηχανισμοί ασφυκτικού ελέγχου στο περιεχόμενο του οπτικοακουστικού έργου που προβάλλεται στο διαδίκτυο, όπου πλέον εμφανίζεται το μεγαλύτερο μέρος της οπτικοακουστικής παραγωγής. Στην ίδια κατεύθυνση, τον Δεκέμβρη του 2020 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωκοινοβούλιο συμφώνησαν σε «εντολές αφαίρεσης τρομοκρατικού περιεχομένου ή απενεργοποίησης της πρόσβασης σε αυτό (...) εντός μίας ώρας». Επιχειρείται να ενοχοποιηθεί η πολιτική, συνδικαλιστική δράση και διαμαρτυρία, όπως και η καλλιτεχνική έκφραση, με στόχο τη θωράκιση του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, στην Ελλάδα έχουν γίνει δεκάδες διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις από συνδικάτα, φοιτητικούς συλλόγους, μαζικούς φορείς και καλλιτεχνικά σωματεία για να μην εφαρμοστεί η Οδηγία, με τελευταίες αυτές που έγιναν στις αρχές του 2021, όταν η ελληνική κυβέρνηση ενσωμάτωσε την Οδηγία στο ελληνικό Δίκαιο.

Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης υπέβαλε το εξής ερώτημα:

«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο γεγονός ότι η Οδηγία της ΕΕ 2010/13, όπως τροποποιήθηκε και με την 2018/1808, έχει σηματοδοτήσει ένα άνευ προηγουμένου κυνήγι μαγισσών, με απαράδεκτες απαγορεύσεις, όπως αυτή σε βάρος της δημοσιογράφου Σεμίνας Διγενή, καθώς και διώξεις με ανυπόστατες και προκλητικές κατηγορίες;».

Με την εκλογή της Ράνιας Σβίγκου στη θέση του νέου γραμματέα του κόμματος, του Γ. Βασιλειάδη στη θέση του αναπληρωτή γραμματέα και 38μελούς Πολιτικής Γραμματείας ολοκληρώθηκε η πρώτη συνεδρίαση της νεοεκλεγείσας Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο.

Η πρόταση του Αλ. Τσίπρα για τοποθέτηση της Ράνιας Σβίγκου αιφνιδίασε και προκάλεσε αντιδράσεις, καθώς φάνηκε ότι δεν ικανοποίησε κανένα απ' τα εσωκομματικά «βιλαέτια», ούτε καν αυτό της «Ομπρέλας», παρότι προέρχεται απ' αυτήν, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει κοινή γραμμή της τάσης στην ψηφοφορία για την εκλογή της. Δεν έλειψαν όσοι ερμήνευσαν τη συγκεκριμένη πρόταση του Αλ. Τσίπρα ως επίδειξη της πλήρους κυριαρχίας του στο κόμμα και επισφράγιση της μετατροπής του σε αρχηγοκεντρικό.

Σε ό,τι αφορά την εκλογή Πολιτικής Γραμματείας, παρότι δεν συμπεριλαμβάνονταν στην πρόταση κατόρθωσαν να εκλεγούν οι Ν. Φίλης, Π. Λάμπρου και Αν. Καββαδία.

Για έναν ΣΥΡΙΖΑ «ώριμο κόμμα εξουσίας» μίλησε ο Αλ. Τσίπρας, περιγράφοντάς τον προς την αστική τάξη σαν «αριστερό στην ψυχή και τις ιδέες του, αποτελεσματικό στις δράσεις του, ρεαλιστικό και αποφασιστικό στο πρόγραμμα και στις προθέσεις του», ένα κόμμα δηλαδή «αποφασιστικό» να υλοποιήσει τα προτάγματα του κεφαλαίου και ταυτόχρονα «αποτελεσματικό» στη χειραγώγηση του λαού με τον «φερετζέ» της «προοδευτικότητας».

Δεν έλειψαν και οι αναφορές που ευθέως παρέπεμπαν στο ΠΑΣΟΚ για «τον ήλιο της πολιτικής αλλαγής, της κοινωνικής δικαιοσύνης» κ.ο.κ. και φυσικά η προσπάθεια να παρουσιαστεί ως πολιτική αλλαγή η εναλλαγή του κυβερνητικού διαχειριστή που θα υλοποιεί την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική. Και βέβαια η προσπάθεια η στρατηγική αυτή που φέρει την υπογραφή του κόμματός του, να «βγει λάδι», μέσα από τη δήθεν σφοδρή κριτική στην κυβέρνηση που παρουσίασε σαν «τον ένοχο και την αιτία» για την πολιτική στην Υγεία, την εργασία, την εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, και με άγχος για το ότι οι υποτιθέμενες «εμμονές» της κυβέρνησης «υπομονεύουν» την «κοινωνική συνοχή».

Αλλωστε ζητώντας εκλογές, ο Αλ. Τσίπρας υποσχέθηκε οτιδήποτε άλλο πέρα απ' το ξήλωμα αυτού του πλαισίου που συνδιαμόρφωσαν με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και βαραίνει αφόρητα τη ζωή του λαού, αρκούμενος σε «φούσκες» του τύπου «να ξηλώσουμε τους μηχανισμούς της διαφθοράς, της διαπλοκής, της ληστείας του δημοσίου πλούτου» κ.ά.

Για την επάνοδο στη διακυβέρνηση χρέωσε την Κεντρική Επιτροπή με την αποστολή της ενεργοποίησης όσων ψήφισαν για την εκλογή του στις 15 Μάη, της αντιστοίχησης της εκλογικής με την κοινωνική επιρροή ώστε να μην καταγράφονται «χαμηλές πτήσεις» στις κοινωνικές διεργασίες και με στόχο να μετατρέψουν το λαϊκό κίνημα σε «σκαλάκι» για να γίνουν ξανά χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Ενώ ξιφούλκησε κατά ομάδων και τάσεων - καρικατούρων, όπως είπε, που «εμφανίζονται ως ρεύματα ιδεών, στην πράξη λειτουργούν πολλές φορές ως ρεύματα άγονης εσωτερικής αντιπαλότητας και ως μηχανισμοί αναπαραγωγής στελεχών. Και μάλιστα, εν ονόματι οποιουδήποτε προσχήματος ή προσώπου, να τα πω όλα. Ακόμη και του προέδρου του κόμματος».