Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία» θα διαβάσετε:

• Μια ανταπόκριση από το εργοστάσιο της «Μινέρβα» στο Σχηματάρι, στον απόηχο της Σύμβασης με αυξήσεις που κέρδισαν ύστερα από σκληρό αγώνα οι εργαζόμενοι
• Για τις εξελίξεις στον τομέα της Υγείας, όπου ξεχωρίζει το νομοσχέδιο για τον προσωπικό γιατρό και άλλες διατάξεις, το οποίο κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή
• Ενα μικρό αφιέρωμα στη συνδικαλιστική οργάνωση USB, που φιλοξενεί το 18ο Συνέδριο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας στη Ρώμη (ξεκινά αύριο, Παρασκευή)
• Αλλες ειδήσεις από το εργατικό ρεπορτάζ

Από τις κινητοποιήσεις και τις Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων της «Μινέρβα»

Η συμφωνία που πέτυχαν προβλέπει αυξήσεις που κυμαίνονται κατά μέσο όρο στο 5%, ενώ για τους χαμηλόμισθους ξεπερνούν το 6,5%. Πιο αναλυτικά, η νέα Σύμβαση περιλαμβάνει: Κατώτατο μισθό 1.100 ευρώ και αυξήσεις που στους πιο χαμηλόμισθους θα ξεπεράσουν τα 120 ευρώ τον μήνα. Επίδομα χειρισμού μηχανών, υπαλληλοποίηση των ωρομισθίων που εργάζονται πάνω από 5 έτη στην εταιρεία, διατακτικές επιταγές αξίας 240 ευρώ τον χρόνο, αυξήσεις παροχών σε είδος και επιβράβευση πολυετιών με δύο μέρες επιπλέον άδεια, εφάπαξ ποσά κ.ά.

Στη συμφωνία αποτυπώνονται επίσης η προσαύξηση 75% από την πρώτη ώρα υπερωρίας, η προσαύξηση 42% στο νυχτερινό, η μετακίνηση από και προς το εργοστάσιο, το γεύμα στις υπερωρίες, τα οποία οι εργαζόμενοι είχαν κερδίσει με παλιότερους αγώνες τους.

Το θετικό αποτέλεσμα έχει τη «σφραγίδα» της αποφασιστικής δράσης με καθολική συμμετοχή των εργαζομένων, της συσπείρωσης στο σωματείο τους.

Μια πρώτη αποτίμηση των κινητοποιήσεων, της συμφωνίας στην οποία οδήγησαν, αλλά και της πείρας που απέκτησαν οι εργαζόμενοι, κάνουν μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» μέλη της Εργοστασιακής Επιτροπής.

Ο αγώνας - όπως υπενθυμίζουν - ξεκίνησε πριν από τα Χριστούγεννα, για έκτακτα μέτρα οικονομικής ενίσχυσης, αλλά και μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στον χώρο δουλειάς. Στο έδαφος αυτό, αναδείχθηκε η ανάγκη για υπογραφή Σύμβασης που να κατοχυρώνει τα έως τώρα κεκτημένα και να κάνει ένα βήμα μπροστά στη διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς και νέων δικαιωμάτων.

«Εγινε ένα βήμα στην εδραίωση μιας σειράς κατακτήσεων και στην αύξηση των μισθών», σημειώνει ο Γιώργος Ζυμπουλέρης, πρόεδρος της Επιτροπής, ενώ επισημαίνει ιδιαίτερα τις σημαντικές αυξήσεις για τους πιο χαμηλόμισθους. «Υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν μεταφερθεί στο εργοστάσιο από άλλους χώρους, από γραμμές παραγωγής που εξαγοράστηκαν από την εταιρεία, και αμείβονται με χαμηλότερο μισθό. Με τις αυξήσεις που κερδίσαμε κάνουμε ένα βήμα ώστε να κλείσει η "ψαλίδα" αυτή», αναφέρει.

«Αποσπάσαμε μια αύξηση ικανοποιητική σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, που οι αυξήσεις δίνονταν με το σταγονόμετρο. Είναι μια καλή εξέλιξη που μπορεί να γίνει παράδειγμα και για άλλους χώρους», προσθέτει ο Σπύρος Μακρής, μέλος της Επιτροπής.

Και οι δύο εξηγούν πως οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να ...πλουτίσουν με 5% και 6% αύξηση. Θα μπορέσουν όμως να πάρουν μια ανάσα σε συνθήκες που η ακρίβεια λεηλατεί το οικογενειακό τους εισόδημα. Οπως αναφέρουν, υπάρχουν ζητήματα και διεκδικήσεις για τα οποία ο αγώνας συνεχίζεται, με καλύτερους όρους τώρα.

Οι παροχές στους εργαζόμενους που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση, αλλά και η κατάρτιση οργανογράμματος που θα καταμερίζει τη δουλειά στις μηχανές, είναι δύο μέτωπα αιχμής για το επόμενο διάστημα.

«Πότε είναι η κρίση, πότε η πανδημία, συνεχώς την πληρώνουμε εμείς οι εργαζόμενοι», σχολιάζει ο Γ. Ζυμπουλέρης και προσθέτει πως οι εργαζόμενοι στη «Μινέρβα» δεν μένουν με τα χέρια σταυρωμένα: «Δώσαμε μάχη για να κρατήσουμε τη δουλειά μας και τους μισθούς στα χρόνια της κρίσης, τα προηγούμενα χρόνια κάναμε αγώνες για αυξήσεις, τώρα κάνουμε ένα βήμα παραπέρα».

Κοινή διαπίστωση στην οποία καταλήγουν είναι ότι η συλλογική δράση και συζήτηση, η συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων στη διαμόρφωση του πλαισίου πάλης και στην οργάνωση των κινητοποιήσεων, είναι αυτά που έκαναν τη διαφορά. «Αλλιώς είναι όταν τα νερά είναι στάσιμα, αλλιώς όταν είναι ταραγμένα», σχολιάζει ο Σπ. Μακρής.

Τονίζει ότι η συμμετοχή στις συνελεύσεις και τις συσκέψεις δεν ήταν τυπική, ότι οι εργαζόμενοι δεν έμειναν απλοί ακροατές, αλλά είπαν τη γνώμη τους, εξέφρασαν σκέψεις και διαφωνίες, έγιναν μέσα από αυτή τη διαδικασία πιο δυνατοί. «Δείξαμε τη δύναμή μας απέναντι στην εργοδοσία. Ο,τι αποφασίσαμε όλοι μαζί, το υλοποιήσαμε όλοι μαζί», υπογραμμίζει ο Γ. Ζυμπουλέρης.

«Η δουλειά στις μηχανές, στη διαδικασία της παραγωγής, μας απομακρύνει τον έναν από τον άλλον. Η δράση που αναπτύξαμε δυνάμωσε τους μεταξύ μας δεσμούς. Σήμερα αισθανόμαστε όλοι πολύ "ψηλότεροι"», συμπεραίνει και επισημαίνει τη δυνατότητα η εξέλιξη στη «Μινέρβα» να δώσει τον τόνο για κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις σε άλλους χώρους δουλειάς, να γίνει αντικείμενο συζήτησης «με τους φίλους και τις οικογένειές μας, με εργαζόμενους που δουλεύουν σε επιχειρήσεις που δεν υπάρχουν σωματεία», να διαδοθεί πλατιά το μήνυμα: «Μόνο με τη δική μας δράση μπορούμε να πάρουμε ανάσα, να ανοίξουμε δρόμο για να ζήσουμε καλύτερα».

«Ο αγώνας στη "Μινέρβα" είναι σημαντικός και δείχνει σε ολόκληρο τον κλάδο τον δρόμο που πρέπει να βαδίσουν οι εργαζόμενοι για να κερδίζουν. Είναι οδηγός και για άλλους χώρους που βρίσκονται σήμερα σε διαπραγματεύσεις, όπως είναι οι εργαζόμενοι στην "Upfield" (πρώην ΕΛΑΪΔΑ)», τονίζει ο Σωτήρης Αγγελόπουλος, πρόεδρος της Πανελλαδικής Ενωσης Ελαιουργοσαπωνοποιών και Χημικής Βιομηχανίας Αττικής.

Στέκεται ιδιαίτερα στον τρόπο με τον οποίο οργανώθηκε ο αγώνας: Στις συχνές συνελεύσεις και συσκέψεις με τη συμμετοχή των εργαζομένων, όπου διαμορφώθηκε το πλαίσιο των διεκδικήσεων, μέσα από ανοιχτή συζήτηση για όλα τα θέματα που προέκυπταν. Ενωμένοι και συσπειρωμένοι γύρω από το σωματείο και την Εργοστασιακή τους Επιτροπή, οι εργαζόμενοι έκαναν σαν μια γροθιά πράξη τις αποφάσεις τους.

Ο πρόεδρος του σωματείου υπενθυμίζει ότι η εργοδοσία προσπάθησε να βάλει στον «πάγο» τις διεκδικήσεις των εργαζομένων επικαλούμενη τις εξελίξεις με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η ενδεχόμενη απώλεια των αγορών της Ρωσίας και της Ουκρανίας για το ελαιόλαδο, οι ανατιμήσεις στην προμήθεια πρώτων υλών για την παραγωγή ηλιελαίου επιστρατεύτηκαν για να αρνηθεί τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων.

«Κάτω από την αποφασιστική στάση και την ενότητα των εργαζομένων η εταιρεία αναγκάστηκε να κάνει ελιγμούς, να καταλήξει σε αυτήν τη συμφωνία», σημειώνει ο Σωτ. Αγγελόπουλος.

«Η θετική εξέλιξη του αγώνα στη "Μινέρβα" μπορεί να δώσει ώθηση στη διεκδίκηση όλων των εργαζομένων στον κλάδο. Ηδη, το Διοικητικό Συμβούλιο, μαζί με τις Εργοστασιακές Επιτροπές, οργανώνει συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς και συναντήσεις με την εργοδοσία, για την υπογραφή ικανοποιητικών Συμβάσεων που θα αποτελέσουν ανάσα για τους εργαζόμενους», καταλήγει ο συνδικαλιστής.