ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Ζητάει ΜΚΟ με αναβαθμισμένο ρόλο σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος

Την επικίνδυνη αναβάθμιση του ρόλου των ΜΚΟ, τη θέσπιση νομικής μορφής «ευρωπαϊκών ΜΚΟ» και την ενιαιοποίηση των κανόνων που διέπουν τη λειτουργία τους ζητάει το Ευρωκοινοβούλιο με την έκθεση με τίτλο «Καταστατικό για τις ευρωπαϊκές διασυνοριακές ενώσεις και τις μη κερδοσκοπικές οργανώσεις» που καταψηφίστηκε από την Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε πρόσφατη Ολομέλεια.

Η έκθεση που υιοθετήθηκε με τις ψήφους των πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Φιλελεύθερων, των Σοσιαλδημοκρατών, των Πρασίνων και της λεγόμενης «Αριστεράς», καθώς και από τους Ελληνες ευρωβουλευτές των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και τον εκλεγμένο με τη ΧΑ, συντάχτηκε στο πλαίσιο του λεγόμενου «δικαιώματος νομοθετικής πρωτοβουλίας» του Ευρωκοινοβουλίου, του δικαιώματος δηλαδή να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να του υποβάλει προτάσεις νόμου. Σε αυτό το πλαίσιο, το Ευρωκοινοβούλιο συνόδευσε την έκθεση με «πρόταση κανονισμού περί του καταστατικού του ευρωπαϊκού σωματείου» και «πρόταση οδηγίας σχετικά με κοινά ελάχιστα πρότυπα για τις μη κερδοσκοπικές οργανώσεις στην ΕΕ».

ΜΚΟ «κοινής ωφέλειας», με στόχο και το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης

Η έκθεση επικαλούμενη την «κάλυψη κενών» προωθεί τη λειτουργία ΜΚΟ με καθεστώς μάλιστα «κοινής ωφέλειας» (άρθρο 14 της προτεινόμενης Οδηγίας και άρθρο 20 του προτεινόμενου Κανονισμού), ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα για την παράδοση κρατικών δομών και υπηρεσιών - από την Υγεία, την Εκπαίδευση, την υποδοχή και φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών μέχρι τον Πολιτισμό και την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών - στις ΜΚΟ και μέσω αυτών και σε ιδιώτες. Την ώρα που οι περικοπές των κρατικών προϋπολογισμών για τις λαϊκές ανάγκες (π.χ. Υγεία, Παιδεία κ.λπ.) αποτελούν γενική κατεύθυνση, η έκθεση ζητάει προκλητικά αύξηση της χρηματοδότησής τους από ευρωενωσιακά και εθνικά κονδύλια - χρήματα από τη φορολογία των εργαζομένων - και την άρση διοικητικών, νομικών, φορολογικών κ.λπ. εμποδίων για την απρόσκοπτη δράση και χρηματοδότησή τους, την επέκταση της διείσδυσής τους παντού.

Η έκθεση δεν παραλείπει να υπογραμμίσει τη συμβολή των ΜΚΟ που «βάζουν πλάτη» για τον εγκλωβισμό και τη χειραγώγηση της συνείδησης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, σε «στρατηγικούς στόχους της ΕΕ, όπως η κλιματική κρίση, ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η ανάκαμψη από την πανδημία». Σε στόχους δηλαδή για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας που καμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα.

Παράλληλα, οι ...«ανεξάρτητες» ΜΚΟ, με κρατική και ευρωενωσιακή χρηματοδότηση και στήριξη, πλήρως εξαρτημένες και χρηματοδοτούμενες από το κεφάλαιο, το αστικό κράτος και την ΕΕ επιστρατεύονται ως εργαλείο για την υπονόμευση της δράσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της συνδικαλιστικής δράσης. Σε περίοδο έντασης της επίθεσης στο δικαίωμα στη συνδικαλιστική οργάνωση και πάλη, στο δικαίωμα στην απεργία και συνολικά στις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα, η έκθεση βρίθει διακηρύξεων για το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι προκειμένου να δικαιολογήσει την ανεπιφύλακτη στήριξη κάθε ΜΚΟ. Στη μόνη αναφορά που γίνεται στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, προκλητικά υπογραμμίζεται ότι «...υπάγονται σε ειδικό ευνοϊκό καθεστώς και, ως εκ τούτου... θα πρέπει να αποκλείονται από τα προτεινόμενα μέσα»!

Σε ύποπτη δράση με την κάλυψη της ΕΕ

Οι ΜΚΟ θα χαίρουν μάλιστα ιδιαίτερης νομικής προστασίας (βλ. άρθρα 26 και 27 της προτεινόμενης οδηγίας) για να μπορούν να φέρουν σε πέρας ύποπτες αποστολές τους, καθώς προβλέπεται όχι μόνο «η ταυτότητα των ιδρυτών και των μελών» τους να συνιστά «ευαίσθητη πληροφορία», αλλά και η «μη αδικαιολόγητη και δυσανάλογη παρακολούθησή τους», την ώρα μάλιστα που όλο και περισσότερο βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας υποθέσεις για διασύνδεσή τους με επιχειρηματικούς ομίλους, διάφορα κυκλώματα, ξένες μυστικές υπηρεσίες κ.ά.

Παράλληλα, βέβαια, με απανωτούς αντιδραστικούς νόμους και κανονισμούς της ΕΕ και των κρατών - μελών (βλέπε ευρω-τρομονόμοι, απεργοκτόνοι νόμοι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, προβλέψεις για τον ψηφιακό έλεγχο μητρώων των συνδικαλιστικών οργανώσεων στον νόμο - έκτρωμα Χατζηδάκη), επί της ουσίας επιδιώκεται να ποινικοποιηθεί η μαζική οργανωμένη εργατική - λαϊκή πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματα και μεθοδεύεται το γενικευμένο φακέλωμα και η παρακολούθηση της δράσης των συνδικάτων και των μελών τους.

Με βάση και τα παραπάνω, ιδιαίτερα επικίνδυνη εξέλιξη συνιστά το γεγονός ότι με βάση το άρθρο 13 του προτεινόμενου κανονισμού «το ευρωπαϊκό σωματείο αποκτά νομική προσωπικότητα σε όλα τα κράτη - μέλη από την καταχώρησή του ως ευρωπαϊκό σωματείο στο κατάλληλο εθνικό μητρώο». Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι κάθε λογής ΜΚΟ θα αρκεί να αναγνωριστούν σε οποιοδήποτε κράτος - μέλος, για να έχουν απρόσκοπτη δράση σε όλα τα κράτη της ΕΕ, και βεβαίως στην Ελλάδα...

Με αφορμή την επικίνδυνη αυτή έκθεση, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ τονίζει πως «είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα οργανωμένα να παλέψουν για την ανατροπή όλων των αντιδραστικών νόμων που επιδιώκουν να χτυπήσουν τη συνδικαλιστική οργάνωση και πάλη, σε σύγκρουση με την ΕΕ, τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, να απαιτήσουν την ικανοποίηση των δικαιωμάτων τους στην εργασία, στην Υγεία, στην Παιδεία, στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, στη στήριξη των προσφύγων, χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ, οι οποίες πρέπει να καταργηθούν».

«Μήλον της Εριδος» στην ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση

Ο σκληρός ανταγωνισμός ανάμεσα στη Ρωσία από τη μία και τους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από την άλλη, για τον «σιτοβολώνα της Ευρώπης» όπως αποκαλείται η Ουκρανία, δεν είναι διόλου ανεξήγητος, βλέποντας τη γεωστρατηγική της θέση στη Μαύρη Θάλασσα, τις παραγωγικές της δυνατότητες, σε πολλές περιπτώσεις κατάλοιπο της σοσιαλιστικής κληρονομιάς της, τα πλούσια, αχανή καλλιεργήσιμα εδάφη και κυρίως τον σπάνιο και άφθονο ορυκτό πλούτο της ουκρανικής γης. Αυτόν τον πλούτο ο σοσιαλισμός τον είχε θέσει για δεκαετίες στην υπηρεσία της ευημερίας του λαού, που ζούσε αδελφωμένος κάτω από τη ίδια στέγη. Εδώ και 30 χρόνια, όμως, μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, ο πλούτος αυτός από ευλογία έγινε κατάρα για τον λαό. Αποτέλεσε και αποτελεί αντικείμενο καταλήστευσης από τα μονοπώλια της Ουκρανίας και άλλων κρατών, αλλά και το «μήλον της Εριδος» στον ανταγωνισμό ανάμεσα σε αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για το ποιος θα τον βάλει στο χέρι, βάζοντας την Ουκρανία στη δική του σφαίρα επιρροής, απέναντι στα συμφέροντα του αντιπάλου. Αυτή ήταν η «καύσιμη ύλη» που οδήγησε στα γεγονότα του 2014 και στον σημερινό ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για να αναφερθούμε στα πιο πρόσφατα μόνο συμβάντα.

* * *

Η Ουκρανία, πέρα από την εξόφθαλμα στρατηγική της θέση, διαθέτει ένα τεράστιο και μοναδικό στον κόσμο σύστημα με 37,6 χιλιάδες χλμ. αγωγών Ενέργειας, 120 σταθμούς διατήρησης της πίεσης του φυσικού αερίου και 13 υπόγειες αποθήκες φύλαξης. Ετησίως από το έδαφος της Ουκρανίας μπορούσαν να μεταφέρονται έως και 130 δισ. κυβικά μέτρα ρωσικού φυσικού αερίου, από τα οποία το κράτος και η αστική τάξη της Ουκρανίας αποκομίζουν μεγάλα οικονομικά οφέλη, εισπράττοντας τα τέλη διαμετακόμισης. Αποτελεί το μεγαλύτερο κανάλι εξαγωγής ρωσικού φυσικού αερίου, ακόμα και μετά την κατασκευή του αγωγού «Nord Stream 2» στη Βαλτική μεταξύ Ρωσίας - Γερμανίας. Η Ουκρανία είναι ταυτόχρονα η πρώτη χώρα στον κόσμο σε κοιτάσματα ορυκτού ουρανίου, η δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα σε αποθέματα τιτανίου (κρίσιμο για βιομηχανίες και τεχνολογίες αιχμής), δεύτερη στον κόσμο σε αποθέματα σιδήρου και σε κοιτάσματα υδραργύρου, έβδομη διεθνώς σε κοιτάσματα γαιανθράκων. Οι ουκρανικές βιομηχανίες είναι πρώτες πανευρωπαϊκά σε παραγωγή αμμωνίας, δεύτερες σε αγωγούς και συστήματα διανομής φυσικού αερίου (δυνατότητας μεταφοράς 142 δισ. κ.μ. ετησίως), τρίτες σε παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικούς σταθμούς. Η ουκρανική οικονομία είναι τρίτη παγκοσμίως σε εξαγωγές χάλυβα, τέταρτη σε παραγωγή τουρμπινών για πυρηνικούς σταθμούς και σε παραγωγή πυραύλων, ένατη στην παραγωγή οπλικών συστημάτων.

* * *

Σημαντική και πλούσια είναι η αγροτική παραγωγή της χώρας, καθώς το μεγαλύτερο τμήμα της (περίπου 54%) είναι πεδινό και καλλιεργήσιμο. Είναι πρώτη παγκοσμίως σε εξαγωγή ηλιελαίου, δεύτερη σε παραγωγή κριθαριού, τρίτη σε παραγωγή καλαμποκιού και τέταρτη σε παραγωγή πατάτας, σίκαλης, σίτου. Ανάλογες επιδόσεις καταγράφει και στους τομείς των κτηνοτροφικών και πτηνοτροφικών προϊόντων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2018 η Ουκρανία εξήγαγε περίπου 18 εκατομμύρια τόνους σιτηρών από τη συνολική της παραγωγή, που έφτασε τα 24 εκατομμύρια τόνους. Ηταν ο πέμπτος μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο, με μεγαλύτερους πελάτες την Κίνα και την ΕΕ. Το ουκρανικό σιτάρι είναι θέμα «ζωής και θανάτου» για εκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη. Στοιχεία του ΟΗΕ αναφέρουν ότι το μισό σιτάρι που καταναλώθηκε το 2020 στον Λίβανο, προέρχεται από την Ουκρανία. Επίσης, 14 χώρες στον κόσμο εξαρτώνται από τις ουκρανικές εξαγωγές κατά περισσότερο από 10% της κατανάλωσής τους σε σιτηρά. Η Υεμένη κατά 22%, η Λιβύη κατά 43%. Το 2021 η Αίγυπτος εισήγαγε 3 εκατ. τόνους από την Ουκρανία, το 14% της κατανάλωσης σιτηρών στη χώρα. Η Μαλαισία το 28%, το ίδιο και η Ινδονησία, το 21% το Μπαγκλαντές κ.ο.κ.

* * *

Αυτά είναι ορισμένα ενδεικτικά μόνο στοιχεία της ουκρανικής οικονομίας, του πλούσιου εδάφους και του υπεδάφους της, της στρατηγικής της θέσης στη Μαύρη Θάλασσα, στο «μαλακό υπογάστριο» της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Για όλους αυτούς τους λόγους η Ουκρανία αποτελεί «πολύφερνη νύφη» για ΝΑΤΟ και ΕΕ, στο σχέδιο στρατιωτικής και οικονομικής περικύκλωσης της Ρωσίας, η αστική τάξη της οποίας επιχειρεί τη δική της καπιταλιστική ολοκλήρωση στην περιοχή, με τους σχεδιασμούς της να περιλαμβάνουν βέβαια και την Ουκρανία. Σ' αυτό το έδαφος, με τους συμβιβασμούς να εξαντλούνται, προετοιμάστηκε ο σημερινός ιμπεριαλιστικός πόλεμος, που πληρώνει ο ουκρανικός λαός και αποτελεί τεράστια απειλή για όλους τους λαούς της περιοχής.

Ο.