«Ηχώ» της φωνής των βιομηχάνων και του μεγάλου κεφαλαίου αποτέλεσε η χτεσινή ομιλία του Κ. Καραμανλή στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ, «ξεπληρώνοντας» με αυτό τον τρόπο και την «τιμή» που του έκαναν να μιλήσει για πρώτη φορά φέτος στη μεσημεριανή εκδήλωση.

Ο πρόεδρος της ΝΔ ουσιαστικά προσπάθησε να πείσει το «εκλεκτό ακροατήριό» του ότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου να υποστηρίξουν και πριμοδοτήσουν ανοιχτά το κόμμα του, το οποίο είναι πάντα ο γνήσιος εκφραστής των συμφερόντων τους και ως «αντιπολίτευση» και πολύ περισσότερο ως «αυριανή κυβέρνηση». Ηταν τέτοια η ταύτιση του Κ. Καραμανλή με τις θέσεις της ηγεσίας του ΣΕΒ, ώστε ήταν εξαιρετικά δύσκολο να διακρίνει κανείς σε ποιον ανήκε η κάθε ομιλία: στον πρόεδρο του ΣΕΒ ή στον πρόεδρο της ΝΔ! «Η χώρα - τόνισε ο Κ. Καραμανλής - χρειάζεται μια νέα οικονομική πολιτική για τη νέα εποχή. Ενα σταθερό και αξιόπιστο επιχειρηματικό περιβάλλον. Χρειάζονται νέοι ρυθμοί. Νέα τόλμη. Νέα επιχειρηματικότητα. Η Πολιτεία υποχρεούται να στηρίξει το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου, να δημιουργήσει γόνιμο και εύκρατο κλίμα για την τόνωση των επενδύσεων». Στο πλαίσιο αυτό, ανέδειξε την «ανταγωνιστικότητα» ως την «πρόκληση της νέας εποχής» και στο όνομά της ζήτησε ευθέως τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων «για τη μείωση του κόστους παραγωγής», αλλά και την «χωρίς άλλη καθυστέρηση» προώθηση των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών (ιδιωτικοποιήσεις και όχι μετοχοποιήσεις, άνοιγμα κρίσιμων αγορών στον ανταγωνισμό, τέλος στους κρατικούς παρεμβατισμούς, αποφασιστική στήριξη της επιχειρηματικότητας κ.ά.). «Η οικονομία χρειάζεται άμεσα ένα σοκ θετικής μετάλλαξης», είπε σε άλλο σημείο, επισημαίνοντας την «καταλυτική σημασία» για το σκοπό αυτό μιας «γενναίας φορολογικής μεταρρύθμισης», με κυρίαρχο χαρακτηριστικό «τη μείωση των συντελεστών». Οι υποκλίσεις στους βιομηχάνους ήταν τόσο «βαθιές», ώστε δε δίστασε να τονίσει ότι «θέλουμε και την κοινωνική αναγνώριση της προσφοράς του επιχειρηματικού κόσμου και όχι μόνο την επιτυχία του»! Αναφερόμενος στο ασφαλιστικό το πρώτο που φρόντισε να ξεκαθαρίσει ήταν η θέση του «κανένας νέος φόρος» -θέση που ως γνωστόν μονότονα επαναλαμβάνει ο ΣΕΒ. Επί της ουσίας έκανε ένα ακόμα βήμα σε πιο νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, αφήνοντας σαφώς να διαφανεί ότι παραπέμπει την «οριστική λύση του προβλήματος» με την «επιτάχυνση της ανάπτυξης και στην τόνωση της απασχόλησης», εννοείται υπό την κυριαρχία και προς όφελος του κεφαλαίου.

Ενα μεγάλο «ευχαριστώ» -έστω και με διπλωματικό τρόπο- εκφράζει η ηγεσία του ΣΕΒ στη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Σημίτη, για την καθοριστική συμβολή που είχε η οικονομική της πολιτική στην αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων και γενικότερα στην ισχυροποίηση της θέσης τους στην ελληνική οικονομία. Η ικανοποίηση των βιομηχάνων, που βλέπουν χρόνο με το χρόνο τα κέρδη τους να διαμορφώνονται σε νέα επίπεδα ρεκόρ, είναι διάχυτη σε ολόκληρη την έκθεση του ΣΕΒ, με τον τίτλο «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2000», στην οποία παρατίθενταν σχολιασμένα μια σειρά στοιχεία με επίκεντρο τις σημαντικότερες εξελίξεις στη μεταποιητική βιομηχανία.

Δίνοντας το στίγμα για την πορεία των 5.638 μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων (μορφής ΑΕ και ΕΠΕ), η ηγεσία του ΣΕΒ, επικαλούμενη τους ισολογισμούς των επιχειρήσεων για το έτος 1999, καταλήγει στο «γενικό συμπέρασμα της σταθεροποίησης των θετικών εξελίξεων των προηγούμενων ετών, αλλά και της βελτίωσης μιας σειράς χρηματοοικονομικών δεικτών». Αποτυπώνοντας το «ευχαριστώ» των βιομηχάνων για όσα έκανε μέχρι τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ηγεσία του ΣΕΒ, σημειώνει μεταξύ άλλων στην έκθεση (σελίδα 37), πως στους ισολογισμούς του έτους 1999 «καταγράφεται» μεταξύ άλλων:

• «Βελτίωση της σχέσης ιδίων/ ξένων κεφαλαίων», που σημαίνει πως μειώθηκαν οι κάθε είδους υποχρεώσεις τους σε τρίτους και αυξήθηκαν τα δικά τους- με την τοποθέτηση μέρους των κερδών τους- ίδια κεφάλαια
• «Πτώση των χρηματοοικονομικών δαπανών», που σημαίνει πως πλήρωσαν πολύ λιγότερα στις τράπεζες για την εξυπηρέτηση των παλιών τους δανείων (τόκοι, χρεολύσια, προμήθειες κλπ.).
• «Αύξηση των πωλήσεων, των μεικτών και των καθαρών κερδών»
• «Βελτίωση της αποδοτικότητας των ιδίων κεφαλαίων και της παραγωγικότητας».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτουν οι βιομήχανοι, προκύπτει ότι και το 1999 (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, καθώς οι ισολογισμοί του έτους 2000 κλείνουν αυτή την περίοδο), το ποσοστό αύξησης των καθαρών κερδών όλων των βιομηχανικών επιχειρήσεων (κερδοφόρων και ζημιογόνων), ήταν πολλαπλάσιο όχι μόνο του πληθωρισμού και των ονομαστικών αυξήσεων των μισθών και συντάξεων, αλλά και των πωλήσεων της βιομηχανίας. Από την επεξεργασία αυτών των στοιχείων για το σύνολο των 5.638 (μικρών και μεγάλων, κρατικών και ιδιωτικών, ζημιογόνων και κερδοφόρων) βιομηχανικών επιχειρήσεων το 1999, προκύπτει ότι:

• Τα καθαρά προ φόρων κέρδη αυξήθηκαν κατά 41,7% ήτοι κατά 220 δισ. δραχμές. Συγκεκριμένα, εκτινάχτηκαν στα 747,3 δισ. δραχμές από 527,5 δισ.δραχμές που ήταν το 1998.
• Τα μεικτά κέρδη αυξήθηκαν κατά 14,1% ή κατά 420 δισ. δραχμές και ανήλθαν στο ποσό των 3.391 δισ. δραχμών από 2.970,7 δισ. δραχμές που ήταν το 1998.
• Οι πωλήσεις βιομηχανικών προϊόντων, αυξήθηκαν μόνο κατά 7,8% ή κατά 734 δισ. δραχμές και διαμορφώθηκαν στα 10.133 δισ. δραχμές έναντι 9.399 δισ. δραχμές το 1998.
• Η αποδοτικότητα αυξήθηκε κατά 1,4 ποσοστιαίες μονάδες και ανήλθε στο 12,4% από 11% που ήταν το 1998.

Η ηγεσία του ΣΕΒ, αφού σημειώνει πως «το κυριότερο χαρακτηριστικό του προηγούμενου έτους (1999) είναι η νέα βελτίωση της παραγωγικότητας στη μεταποίηση»- όπως αναφέρουν αυξήθηκε κατά 4%- στη συνέχεια αποκαλύπτουν με μισόλογα, πως η εξέλιξη αυτή οφείλεται στην εντατικοποίηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Οπως σημειώνουν, το 2000 «ο ρυθμός ανόδου του μοναδιαίου κόστους εργασίας υποχώρησε στο 1,9% από 2,5% το 1999» και δηλώνουν αισιόδοξοι πως «και το τρέχον έτος τα παραπάνω μεγέθη θα παραμείνουν στα ίδια επίπεδα αύξησης».

Τη μείωση του φορολογικού συντελεστή όλων των εταιριών στο 23% ζήτησε ο Στ. Μάνος, προσερχόμενος στην εκδήλωση του ΣΕΒ. Ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων, κατά πώς το συνηθίζει, συνόδευσε τη φιλομονοπωλιακή αυτή πρόταση με παχιά και ψεύτικα λόγια, ενώ την εμφάνισε ως πανάκεια για τη δημιουργία χιλιάδων νέων επιχειρήσεων, χιλιάδων θέσεων απασχόλησης και την ανάκαμψη του χρηματιστηρίου(!).

Ο Στ. Μάνος ζήτησε ακόμα το διπλασιασμό του ποσοστού των επιτρεπόμενων αποσβέσεων όλων των κατηγοριών «για να ενισχύσουμε περαιτέρω τις επενδύσεις», την κατάργηση της προείσπραξης φόρου για τις νέες εταιρίες μέχρι την παρέλευση τριετίας από την ίδρυσή τους, την κατάργηση του φόρου 5% μεταβίβασης μετοχών μη εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιριών και εξομοίωση του σχετικού φόρου με τις εισηγμένες και, τέλος, την παραγραφή φορολογικών υποχρεώσεων μετά 4ετία, «ώστε να πάψουν οι επιχειρήσεις να είναι όμηροι των φορολογικών αρχών».