Μια ματιά αν ρίξει κανείς στο πού βρισκόμαστε σήμερα, ένα χρόνο μετά τις εκτιμήσεις ότι η περιπέτεια ...τελειώνει, αρκεί. Οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους 20.000, και μόνο τον περασμένο Νοέμβρη ήταν πάνω από 4.000. Οι διασωληνωμένοι είναι σχεδόν 700 και οι θάνατοι πολλαπλάσιοι σε σχέση με πέρυσι. Την ίδια στιγμή, το εμβολιαστικό πρόγραμμα εξακολουθεί να «κουτσαίνει», αποτέλεσμα της ξεχαρβαλωμένης ΠΦΥ και της λογικής της «ατομικής ευθύνης», η οποία μάλιστα ποινικοποιείται με 100 ευρώ τον μήνα. Περίπου 20.000 ανήμποροι ακόμα περιμένουν τον κατ' οίκον εμβολιασμό τους, ενώ πριν προλάβει η κυβέρνηση να ανακοινώσει τον εμβολιασμό των παιδιών 5 - 11 ετών, αυτός ουσιαστικά «αναστέλλεται» για αργότερα, λόγω μη επάρκειας εμβολίων.

Στο φόντο της επιδείνωσης όλων των δεικτών, την περασμένη βδομάδα, και σαν να μην πέρασε μια μέρα, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το «μείγμα» των περιοριστικών μέτρων που θα εφαρμοστεί, τις μάσκες που επανέρχονται κ.ο.κ. Η «μετρολογία» από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια κορυφώθηκε εν αναμονή των ανακοινώσεων που θα γίνονταν το πρωί της Πέμπτης. Και οι «ραγδαίες εξελίξεις» ήταν απλά η ανακύκλωση των ίδιων συνταγών που οδήγησαν στο σημερινό χάλι. Ετσι, με την πανδημία να καλπάζει και τη μετάλλαξη «Ομικρον» να θεριεύει, έχουμε και λέμε:

• Ενώ είναι πιο αναγκαίες από ποτέ οι μόνιμες προσλήψεις προσωπικού, προαναγγέλλονται απολύσεις καταρχήν για τους υγειονομικούς που είναι σε αναστολή, συμβάλλοντας στο περαιτέρω ξεχαρβάλωμα των δημόσιων νοσοκομείων, με τους ιδιώτες να τρίβουν και πάλι τα χέρια τους.
• Ενώ είναι αναγκαία τα μαζικά και δωρεάν τεστ για όλο τον πληθυσμό, για μια ουσιαστική επιδημιολογική επιτήρηση, με ευθύνη κράτους και εργοδοσίας, αυτή επαφίεται στην καλύτερη περίπτωση στην «αυτοδιάγνωση» μέσω self test.
• Ενώ αποδεικνύεται αναγκαία η γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, για να λειτουργήσουν τα νοσοκομεία, ο προϋπολογισμός για το 2022 προβλέπει μόνο περικοπές, στέλνοντας περισσότερη πελατεία σε κλινικάρχες και άλλους εμπόρους της Υγείας.
• Ενώ αποδεικνύεται πιο αναγκαίο από ποτέ να επαναλειτουργήσουν τα 8 δημόσια νοσοκομεία που έκλεισαν πριν από σχεδόν 10 χρόνια και όλες οι κυβερνήσεις κράτησαν κλειστά, το λουκέτο παραμένει. Μάλιστα, το «νέο ΕΣΥ» της κυβέρνησης περιλαμβάνει νέες «συγχωνεύσεις», δηλαδή λουκέτα, στο πλαίσιο της «αναδιάρθρωσης του υγειονομικού χάρτη».
• Ενώ κάθε μέρα γίνεται και πιο φανερή η ανάγκη επίταξης του ιδιωτικού τομέα, αυτός παραμένει «ανέγγιχτος» και ελεύθερος να θησαυρίζει, «επενδύοντας» στα τραγικά αδιέξοδα του δημόσιου συστήματος. Ετσι, μπορεί χιλιάδες ασθενείς με άλλες νόσους που «κρεμάνε» δυο χρόνια τώρα να έχουν ανάγκη νοσηλείας χωρίς λεπτό αναμονής, η επιχειρηματική δράση στην Υγεία όμως επιβάλλει να μένουν κενές χιλιάδες κλίνες επειδή ανήκουν σε ιδιώτες κλινικάρχες που τις μοσχοπουλάνε.
• Ενώ είναι αναγκαία η ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας για να στηριχτεί και το εμβολιαστικό πρόγραμμα, αυτή ρημάζει όλο και περισσότερο, και η κατάσταση θα χειροτερέψει, από τις περικοπές του προϋπολογισμού.
• Ενώ γίνεται αναγκαίος ο εμβολιαστικός σχεδιασμός που να περιλαμβάνει συνδυασμένα μέτρα προσωποποιημένης ενημέρωσης, παρακολούθησης του πληθυσμού, προληπτικές εξετάσεις και ουσιαστική φαρμακοεπαγρύπνηση, όλα αυτά εξαντλούνται στο 15λεπτο αναμονής στο εμβολιαστικό κέντρο.

Ολα τα παραπάνω δεν είναι ούτε «αβλεψίες» της κυβέρνησης ούτε «ιδεοληπτικές εμμονές», όπως την κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν δεν της ζητάει «από κοινού διαχείριση της πανδημίας». Δεν είναι ούτε «εξαιρέσεις» σε έναν κατά τ' άλλα «άρτιο σχεδιασμό» για την αποτελεσματική προστασία του λαού ούτε «αποκλίσεις από τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», όπως έλεγε στη Βουλή η αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν οφείλονται ούτε στο «καινούριο» του ιού ούτε στη νέα επικίνδυνη μετάλλαξη ούτε στο γεγονός ότι μια έκθεση δεν έφτασε στο Μαξίμου ή έφτασε και ...την έκρυψαν.

Είναι αποτελέσματα της πιστής εφαρμογής της στρατηγικής εμπορευματοποίησης της Υγείας, του «εξορθολογισμού του κόστους», της μείωσης των κρατικών δαπανών, των εργαλείων με τα οποία διευκολύνονται οι επενδύσεις από τους επιχειρηματικούς ομίλους και στον τομέα της Υγείας. Και φέρνουν ξανά στην επιφάνεια τη «μεγάλη εικόνα»: Οτι κάθε βήμα για τη θωράκιση των κερδών του κεφαλαίου, για το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας υψώνει περισσότερα αδιέξοδα στον λαό, διαμορφώνει το έδαφος για ακόμα μεγαλύτερα εγκλήματα, όπως αυτό που είναι σε εξέλιξη με τη διαχείριση της πανδημίας.

Αποδεικνύεται καθαρά: Δεν γίνεται να υπάρχουν και νοσοκομεία με Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα και δωρεάν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας για τον λαό. Δεν γίνεται να ικανοποιούνται τα «θέλω» των φαρμακοβιομηχάνων, και την ίδια στιγμή ο λαός να έχει δωρεάν φάρμακα. Δεν γίνεται να ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, δίπλα στα ρημαγμένα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ και την ίδια στιγμή ο λαός να απολαμβάνει αναβαθμισμένη πρόληψη. Το χαράτσωμα των ασθενών, η ανταποδοτικότητα και η «ατομική ευθύνη» είναι η άλλη όψη του μακελειού που είναι σε εξέλιξη σχεδόν δύο χρόνια τώρα. Η γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα Υγείας, οι νέες επενδύσεις και η ισχυροποίηση των ομίλων που είναι σε εξέλιξη είναι η άλλη όψη των ράντζων στα νοσοκομεία, της πολύμηνης αναμονής για στοιχειώδεις ιατρικές πράξεις.

Ο μεγάλος ένοχος, λοιπόν, είναι η στρατηγική του κεφαλαίου και στον τομέα της Υγείας, που αποτελεί το «κοινό πρόγραμμα» για όλες τις κυβερνήσεις. Αυτή είναι η «μεγάλη εικόνα» που επιχειρούν να κρύψουν οι δικομματικοί καβγάδες στη Βουλή και που πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο της πάλης των εργαζομένων, δυναμώνοντας τον αγώνα για ουσιαστικά μέτρα προστασίας από την πανδημία.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα, εκτοξεύονται ξανά τα κρούσματα, οι νοσηλείες και οι θάνατοι διεθνώς, ενώ όλο και περισσότερες κυβερνήσεις στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο επιβάλλουν περιορισμούς, ακόμα και lockdown, μπροστά στον κίνδυνο εκ νέου κατάρρευσης των εμπορευματοποιημένων συστημάτων Υγείας. Ταυτόχρονα μπαίνει στη συζήτηση και η τέταρτη δόση εμβολίου...

Η παραλλαγή «Ομικρον» «καλπάζει» και έχει ήδη επικρατήσει σε αρκετές περιοχές. Οι σχετικές μελέτες μέχρι τώρα επιβεβαιώνουν την υψηλή μεταδοτικότητά της, ωστόσο δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αν τελικά προκαλεί πιο ήπια συμπτώματα από την παραλλαγή «Δέλτα».

Στο μεταξύ, σχεδόν όλα τα μονοκλωνικά αντισώματα που έχουν αναπτυχθεί και χρησιμοποιηθεί για την αποτροπή της σοβαρής λοίμωξης φαίνεται ότι δεν έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα έναντι της νέας παραλλαγής «Ομικρον», σύμφωνα με τις πρώτες εργαστηριακές μελέτες.

Και ενώ ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη η χορήγηση τρίτης δόσης εμβολίου σε αρκετά κράτη, ήδη συζητιέται η χορήγηση τέταρτης δόσης.

Η κυβέρνηση του Ισραήλ ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι όλοι οι άνω των 60 ετών, οι ανοσοκατασταλμένοι και οι υγειονομικοί θα μπορούν να κάνουν και τέταρτη δόση του εμβολίου, κατόπιν σύστασης μιας επιτροπής ειδικών.

Το Ισραήλ ήταν η πρώτη χώρα που προχώρησε στη χορήγηση τρίτων δόσεων, και μπροστά στην εξάπλωση της «Ομικρον» η χορήγηση της τέταρτης δόσης θα χορηγείται τουλάχιστον τέσσερις μήνες μετά την τρίτη δόση, διευκρίνισε το υπουργείο Υγείας.

Η τέταρτη δόση «μπορεί να είναι απαραίτητη κατά της μετάλλαξης "Ομικρον"», δήλωσε και ο Γερμανός υπουργός Υγείας Καρλ Λάουτερμπαχ. Η «Ομικρον», είπε, θα γίνει το κυρίαρχο στέλεχος στη Γερμανία μέσα στις επόμενες τρεις βδομάδες και η χώρα έχει παραγγείλει 80 εκατ. δόσεις ειδικού εμβολίου πάνω στη μετάλλαξη, για παράδοση τον Απρίλη ή τον Μάη.

«Καμία χώρα δεν θα μπορέσει να εξέλθει από την πανδημία με αναμνηστικές δόσεις», δήλωσε ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους.

«Προγράμματα αναμνηστικών δόσεων χωρίς διάκριση έχουν κάθε πιθανότητα να παρατείνουν την πανδημία παρά να της βάλουν τέλος, διοχετεύοντας τις διαθέσιμες δόσεις σε χώρες που έχουν ήδη αυξημένα ποσοστά εμβολιασμού και προσφέροντας έτσι στον ιό περισσότερες πιθανότητες να εξαπλωθεί και να μεταλλαχθεί», υπογράμμισε, αναφερόμενος στην ανισομετρία των εμβολιασμών, που εντείνεται, καθώς οι φαρμακευτικοί όμιλοι διοχετεύουν εμβόλια στις πιο συμφέρουσες αγορές.

Στο μεταξύ, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι το 2020 το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ - με πάνω από 800.000 θανάτους - μειώθηκε κατά ενάμιση χρόνο και πλέον, σε σύγκριση με το 2019, συρρίκνωση άνευ προηγουμένου εδώ και 75 χρόνια, κυρίως εξαιτίας της αντιλαϊκής διαχείρισης της πανδημίας.

Το προσδόκιμο ζωής υποχώρησε από τα 78,8 έτη το 2019 στα 77 το 2020, σύμφωνα με τα οριστικά δεδομένα των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC). Η COVID-19 ήταν η τρίτη κυριότερη αιτία θανάτου στις ΗΠΑ το 2020, με 350.000 νεκρούς, πίσω από τις καρδιαγγειακές παθήσεις και τον καρκίνο.