Το ποιες είναι οι επιδιώξεις της κυβέρνησης φαίνεται ήδη από τον τίτλο του νομοσχεδίου, που είναι: «Στρατηγικές επενδύσεις και βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος μέσω της επιτάχυνσης διαδικασιών στις ιδιωτικές και στρατηγικές επενδύσεις και δημιουργία πλαισίου για τις εταιρείες τεχνοβλαστούς».

Το νομοσχέδιο είναι ένα ακόμα αντιλαϊκό προαπαιτούμενο για την εκταμίευση των δεκάδων δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάκαμψης προς τους επιχειρηματικούς ομίλους. Συνεχίζει στη διαμόρφωση του φιλοεπενδυτικού περιβάλλοντος, για να βρουν κερδοφόρα διέξοδο συσσωρευμένα κεφάλαια, στις πράσινες και ψηφιακές μπίζνες, με τον λαό να πληρώνει πολύ ακριβά τον λογαριασμό σε κάθε πτυχή της ζωής του, καθώς για να προσελκυστούν επενδυτές θα πρέπει να βγουν από τη μέση εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις, ακόμα και οι όποιοι όροι και προϋποθέσεις είχαν απομείνει για την προστασία του περιβάλλοντος.

Εντελώς ενδεικτικά, η περιβαλλοντική αδειοδότηση γίνεται μία ανούσια τυπική διαδικασία, αυξάνονται οι συντελεστές δόμησης για λογαριασμό των στρατηγικών και εμβληματικών επενδύσεων, προβλέπονται νέες διευκολύνσεις για την παραχώρηση της χρήσης αιγιαλού και παραλίας σε επενδυτές, προκειμένου να επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους.

Μάλιστα, προβλέπεται ότι αν ο επιχειρηματικός όμιλος χρειαστεί αιγιαλό, παραλία ή θαλάσσιο χώρο για την κατασκευή ή την επέκταση των έργων του και προσχώσεων, τότε αυτά θα καταγράφονται ως δημόσια κτήματα που θα παραχωρούνται ή θα εκμισθώνονται στον κύριο του έργου. Με άλλα λόγια, ακόμα και το μπάζωμα της θάλασσας ή η αλλοίωση του φυσικού τοπίου από τον μεγαλοεπιχειρηματία θα θεωρείται παρέμβαση για το δημόσιο συμφέρον. Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου απαίτησε την απόσυρση αυτών των διατάξεων.

Επιπλέον, οι επιχορηγήσεις είναι απλόχερες σε όλο το φάσμα της επένδυσης, από πρόσληψη προσωπικού, έρευνα και ανάπτυξη, βιομηχανική έρευνα, πειραματική ανάπτυξη ή μελέτες σκοπιμότητας, μέχρι την απόκτηση καινούργιου μηχανολογικού και μη εξοπλισμού.

Ενώ στις πολεοδομικές ρυθμίσεις εντός των εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις, ακόμα και από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής. Οι προκλητικές ρυθμίσεις αφορούν και τα συνοδά βοηθητικά έργα.

Η κυβέρνηση, όπως ήταν αναμενόμενο, εισέπραξε τα εύσημα του ΣΕΒ για το νομοσχέδιό της, με τον Γ. Ξηρογιάννη, αναπληρωτή γενικό διευθυντή του ΣΕΒ, κατά την ακρόαση των φορέων στην Επιτροπή να λέει ότι «το νομοσχέδιο αφήνει σαφώς θετικές εντυπώσεις. Είναι μια θετική εξέλιξη που βρίσκει σύμφωνες τις επιχειρήσεις και καλύπτει πάγια αιτήματά τους».

Ηταν αποκαλυπτική και εδώ η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, με τη «διαφορά» τους να είναι στις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, κάτι που και οι δύο προβάλλουν ως προκάλυμμα για τη στήριξη των συμφερόντων του κεφαλαίου. Ηταν χαρακτηριστική η αναφορά της εισηγήτριάς του, Θ. Πέρκα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «συνδυάσαμε τις στρατηγικές επενδύσεις με την εθνική αναπτυξιακή στρατηγική 2017 - 2021, στην οποία προβλέπουμε αύξηση των επενδύσεων, ιδιαίτερα των ξένων άμεσων επενδύσεων, σε συνδυασμό με την υλοποίηση δράσεων, αντιμετώπιση της ανεργίας με την παράλληλη αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας»!

Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου αναφέρθηκε στις προβλέψεις του νομοσχεδίου, τονίζοντας ότι πρόκειται για προαπαιτούμενο του Ταμείου Ανάκαμψης και έρχεται σε συνέχεια από τον νόμο - έκτρωμα για τα Εργασιακά, καθώς «ακόμη και στις στοιχειώδεις θέσεις εργασίας που προβλέπονται στο νομοσχέδιο ανά επένδυση, όχι μόνο δεν υπάρχει καμία δέσμευση για μόνιμη και σταθερή απασχόληση εργαζομένων, αλλά αντικαθίσταται από τον όρο "ετήσιες μονάδες εργασίας" στο πλαίσιο της ελαστικής απασχόλησης και των αλλαγών στην εργασιακή νομοθεσία που έχουν προωθηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα. Στην ουσία, ακόμα και οι επενδύσεις μεγάλης κλίμακας δεν απαιτείται να οδηγούν καν σε μόνιμες σταθερές θέσεις εργασίας. Αυτό το θεωρείτε κόστος και τους εργαζόμενους βάρος για να έχουν πλήρη δικαιώματα».

Πρόσθεσε ότι το νομοσχέδιο αυτό «το οποίο ουσιαστικά παίρνει τη σκυτάλη από το ν. 4608/2019, του ΣΥΡΙΖΑ, που, βέβαια, η ΝΔ τον είχε ψηφίσει», δίνει τώρα «ακόμα περισσότερα νέα κίνητρα, φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις, για να επενδυθούν συσσωρευμένα κεφάλαια και κυρίως για να καταβροχθίσουν οι όμιλοι τα δισεκατομμύρια ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, του ΕΣΠΑ και του αναπτυξιακού νόμου. Φυσικά, σε κάθε περίπτωση, τα ποσά αυτά θα φορτωθούν στους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών - μελών και βέβαια στις πλάτες των λαών, μαζί με τις αντεργατικές ανατροπές που προβλέπονται στα εθνικά σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας».