Η ομιλία του προέδρου του ΔΣ, Βασίλη Παρασκευόπουλου, η υπερψήφιση του απολογισμού, οι τοποθετήσεις των μουσικών οι οποίοι μετέφεραν πλούσια πείρα, οι αφίσες που στόλιζαν τον χώρο και έφερναν στο νου του καθένα τις μεγάλες κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών, που πίεσαν την κυβέρνηση και έφεραν σημαντικές κατακτήσεις, γέμιζαν δύναμη τους παρευρισκόμενους και σιγουριά: «Συνεχίζουμε την πορεία που έχουμε χαράξει. Στέλνουμε μήνυμα συσπείρωσης και διεκδίκησης σε κυβέρνηση και εργοδοσία».

Στη συνέλευση αποφασίστηκε ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσης, με πρώτους σταθμούς την κινητοποίηση στο υπουργείο Πολιτισμού τη Δευτέρα 1 Νοέμβρη στη 1.30 μ.μ. για τα δικαιώματα των μουσικών που εργάζονται στις κρατικές ορχήστρες, στα σύνολα της ΕΡΤ, στη Λυρική, στην Καμεράτα, στα μουσικά σύνολα των δήμων και στις 4 Νοέμβρη στην πανελλαδική πανεργατική μέρα δράσης ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη.

«Κοιτώντας πίσω, μετράμε την τεράστια απόσταση που διανύσαμε», ανέφερε ο Β. Παρασκευόπουλος κάνοντας τον απολογισμό της δράσης του ΠΜΣ τα τελευταία δύο χρόνια.

«Το Σωματείο μας από την πρώτη στιγμή της καραντίνας έδωσε μια δύσκολη μάχη όχι μόνο για να κρατήσει το ηθικό του κλάδου ψηλά αλλά και για να οργανωθεί και να γίνει δύναμη η δικαιολογημένη οργή απέναντι στην πολιτική που άφησε αστήρικτο τον κλάδο. Μετρήσαμε σημαντικές κατακτήσεις. Υποχρεώσαμε την κυβέρνηση να ενισχύσει τους εργαζόμενους του κλάδου μας σε αναλογία που είναι καλύτερη ακόμα και από πιο ισχυρές οικονομικά χώρες, ακυρώνοντας στην πράξη την πρόθεσή τους να μας αφήσουν στην τύχη μας. Αλλάξαμε τα σχέδιά τους για ένα Μητρώο που θα λειτουργούσε σαν "κόφτης" και τους αναγκάσαμε να κάνουν ένα Μητρώο που ενίσχυσε περισσότερους συναδέλφους. Με την κινητοποίηση του Σωματείου μας την άνοιξη του 2020 οι μουσικοί παρέμειναν σε χρηματοδότηση αναστολής επιβάλλοντας εξαίρεση των καλλιτεχνών από την προϋπόθεση των 16 ωρών εβδομαδιαίας απασχόλησης. Με τις κινητοποιήσεις μας στη Λυρική υποχρεώσαμε τη διοίκησή της να εξαγγέλλει αμοιβή για την άδεια χρήσης του ψηφιακού υλικού ακόμα και στους μουσικούς που δεν έχουν σταθερή εργασιακή σχέση μαζί της, όταν μέχρι πριν από λίγους μήνες έδειχνε την έξοδο σε όσους δεν δέχονταν τη δωρεάν παραχώρηση. Υποχρεώσαμε πολλούς εργοδότες να πληρώσουν δεδουλευμένα σε συναδέλφους. Κρατήσαμε ζωντανή τη διεκδίκηση της ενίσχυσης μέσω Μητρώου έως σήμερα». Αυτές οι κατακτήσεις αλλά και οι δεκάδες κινητοποιήσεις στις οποίες πρωτοστάτησε, είχαν ως αποτέλεσμα ο ΠΜΣ να γίνει το πιο μαζικό και μαχητικό Σωματείο στον Πολιτισμό, με πανελλαδική εμβέλεια, με 10 παραρτήματα και με δυνατότητες για ίδρυση νέων.

Ανέφερε ακόμα ότι «το Σωματείο έγινε το αποκούμπι κάθε συναδέλφου για το σύνολο των ζητημάτων που αφορούν τη ζωή του», ενώ μίλησε διεξοδικά και για άλλες παρεμβάσεις του ΠΜΣ. Χαρακτηριστικά σημείωσε την πολύμορφη παρέμβαση ενάντια στον «τρομονόμο» για την Τέχνη, τις πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση του συγγενικού - πνευματικού δικαιώματος, ιδιαίτερα κατά τον λεγόμενο ψηφιακό μετασχηματισμό, τη στήριξη στις διεκδικήσεις μουσικών που δεν έχουν σταθερή εργασιακή σχέση με τη Λυρική, ενάντια στην προσπάθειά της να απαλλοτριώσει τα συγγενικά τους δικαιώματα, το σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης για τους μουσικούς στις τηλεοπτικές παραγωγές που έχει κατατεθεί σε κανάλια και τηλεοπτικούς παραγωγούς, τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και ενίσχυσης του Ταμείου Αλληλεγγύης του Σωματείου.

Ο Β. Παρασκευόπουλος στάθηκε στο τι σωματείο έχουν ανάγκη οι μουσικοί σήμερα τονίζοντας: «Η λογική μας για σωματείο που να αποτελεί μέρος των κοινωνικών αγώνων της εποχής μας έδωσε οξυγόνο στους κλαδικούς αγώνες μας, ανέβασε τη διεκδικητικότητα, έκανε τα αιτήματά μας υπόθεση όλης της κοινωνίας. Αν ακολουθούσαμε τη λογική του συντεχνιασμού που σήμερα κάποιοι την εμφανίζουν ως σύγχρονη, θα είχαμε απομονωθεί, θα γινόμασταν εύκολος αντίπαλος για την κυβέρνηση και την εργοδοσία.

Οι συνάδελφοι "Μουσικοί σε δράση" λένε ότι το Σωματείο θα έπρεπε να ανοίξει ωδείο, να προωθεί ιδιωτικά ασφαλιστικά συμβόλαια, να γίνει παραγωγός κ.ά. Μάλιστα, λένε ότι θέλουν το Σωματείο να γίνει ρυθμιστής της αγοράς, τη στιγμή που ούτε η κυβέρνηση μπορεί να τη ρυθμίσει. Αυτό αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει είτε σε διάλυση το Σωματείο είτε σε μετατροπή του σε έναν άλλο συλλογικό εργοδότη που και αυτός θα εκμεταλλεύεται τη δουλειά μας. Το Σωματείο πρέπει να παραμείνει οργανωτής της συλλογικής δράσης και διεκδίκησης του δίκιου μας».

Πρόσθεσε ακόμα ότι αυτά τα χρόνια, τους μουσικούς τούς «ένωσε η συμμετοχή μας στους αγώνες και τη διεκδίκηση». Αυτή η ενότητα είναι που «ανησυχεί κυβερνήσεις και εργοδότες. Φοβούνται για κάθε συνάδελφο που αντί να βλέπει ως εχθρό τον "νέο" που δουλεύει με "μικρότερο μεροκάματο" ή αυτόν που παίζει μόνο τα Σαββατοκύριακα στην πιάτσα, αναρωτιέται γιατί άραγε σπουδαίοι μουσικοί αναγκάζονται να κάνουν και άλλες δουλειές για να ζήσουν, γιατί άραγε μουσικοί με διδακτορικά και σπουδές παίζουν ακόμα και για 30 ευρώ μεροκάματο σε ορχήστρες; Ο συνάδελφος που ξεπερνά ψεύτικους διαχωρισμούς γίνεται πιο δυνατός, όπως και γίναμε όλοι μας τα τελευταία χρόνια».

«Μπροστά μας έχουμε μεγάλες μάχες που αφορούν και τους καλλιτέχνες, αλλά και όλους τους εργαζόμενους, σε όλους τους κλάδους», σημείωσε ο Β. Παρασκευόπουλος. «Εχουμε την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη που πρέπει να αποτρέψουμε. Αποτελεί βασικό εργαλείο για να προσαρμόσουν τα δικαιώματά μας προς τα κάτω για να ξεπεραστεί και αυτή η κρίση χωρίς να χτυπηθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Γι' αυτό είναι πολύ επικίνδυνη και η αντίληψη ότι η ανάπτυξη της μουσικής βιομηχανίας, η σύνδεσή της με την τουριστική βιομηχανία θα φέρουν και σε εμάς μεγαλύτερα εισοδήματα». Εφερε ως παράδειγμα του χώρου του οπτικοακουστικού τομέα τις 29 τηλεοπτικές παραγωγές, με το 40% των εξόδων της κάθε παραγωγής να καλύπτεται από κρατικό χρήμα. Το αποτέλεσμα για τους εργαζόμενους είναι «δουλειά νύχτα με νύχτα, με απλήρωτες υπερωρίες και αμοιβές για τη μεγάλη πλειονότητα χαμηλότερες και απ' αυτές της προηγούμενης κρίσης».

Κλείνοντας την ομιλία του σημείωσε ότι «είναι σημαντικό για τον κλάδο και το επάγγελμά μας στις εκλογές να ενισχυθεί μαζικά η διεκδικητική και αγωνιστική κατεύθυνση του Σωματείου μας».«Η μαζική στήριξη αυτού του περιεχομένου δράσης μας στις ερχόμενες εκλογές θα τρομάξει κυβέρνηση και εργοδοσία. Μπορεί να συμβάλει στην αλλαγή πνοής στην Ομοσπονδία, ώστε να δυναμώσει η φωνή μας».

Η παράσταση μας μεταφέρει στη φυλή των Mapuche, των «Ανθρώπων της Γης», των ιθαγενών της Νότιας Χιλής που εκδιώχθηκαν βίαια από τις εστίες τους από τις μεγάλες εταιρείες υλοτομίας. Μεγάλο μέρος της συγγραφικής του κλίσης ο Σεπούλβεδα το οφείλει στις ιστορίες που του αφηγούνταν οι δικοί του από τον μακρινό Νότο. Εγραψε αυτό το βιβλίο εκπληρώνοντας την υπόσχεση που είχε δώσει σε έναν 8χρονο ιθαγενή πιτσιρικά, που τον είχε δει να κλαίει, γιατί η αστυνομία πήρε το σκυλί του, κατηγορώντας την οικογένειά του πως το έκλεψε, επειδή ήταν σκύλος ράτσας και ήταν αδύνατο να είναι δικός τους...

Ερμηνεύουν: Γιάννης Βασιλώττος, Ελευθερία Μάζαρη, Ιωάννα Παπακωνσταντίνου. Στο ρόλο του Σκύλου ο Κώστας Γάκης.

Από την Πέμπτη 4 Νοέμβρη και κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ο Οδυσσέας Ιωάννου συναντιούνται ξανά επί σκηνής στο θέατρο «ΔΙΑΝΑ» (Ιπποκράτους 7) με την «Κοινή Ησυχία». Συνοδοιπόρος τους είναι η Ελένη Ράντου, που υπογράφει την πρώτη της σκηνοθεσία στο θέατρο, και οι ηθοποιοί Σοφία Πανάγου και Δημήτρης Καπετανάκος.

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Ανδρέας Αποστόλου: πιάνο - ενορχηστρώσεις, Μαίρη Μπρόζη: βιολί - τραγούδι, Βαγγέλης Πατεράκης: μπάσο, Στέφανος Δημητρίου: κρουστά και Γιάννης Αυγέρης: Κιθάρες - πνευστά.

Από τις 12 Νοέμβρη το θέατρο «Από Κοινού» (Ευπατριδών 4, Γκάζι) παρουσιάζει τα τρία μονόπρακτα «Ενας καλός μάρτυρας», «Αγάπη» του Γιώργου Λαμψίδη και «Η κουτσή» της Αννας Μαυροπούλου-Βαφειάδου, με τον γενικό τίτλο «Εργατα και δουλείας» σε σκηνοθεσία Ελένης Γερασιμίδου.

Τρεις μικρές περιεκτικές κωμωδίες με θέματα της καθημερινότητας των πρώτων Ποντίων από την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα. Τρία θεατρικά μονόπρακτα διανθισμένα με παραδοσιακά τραγούδια του Πόντου, που τραγουδιούνται ζωντανά επί σκηνής με τη συνοδεία της ποντιακής λύρας (κεμεντζέ).

Παίζουν οι: Ελένη Γερασιμίδου, Στέφανος Καλλιανίδης, Δαμιανός Νικολαΐδης, Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου, Γιάννης Σιδηρόπουλος. Λύρα: Στέφανος Καλλιανίδης

Παραστάσεις κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00.