Ολοι τους βρέθηκαν στο μεγάλο ταξικό συναπάντημα στο Πεδίον του Αρεως, όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση το περασμένο Σάββατο. Μια εκδήλωση που και φέτος ήρθε να συμβάλει στην ενίσχυση των δεσμών των μεταναστών και προσφύγων με το ΚΚΕ, να δώσει ώθηση στη συζήτηση γύρω από τη στρατηγική του Κόμματος, από την αναγκαία, κοινή πάλη που πρέπει να αναπτυχθεί ενάντια στον κοινό εχθρό, τον καπιταλισμό που γεννάει την προσφυγιά και τη μετανάστευση.

Η εκδήλωση άνοιξε με συζήτηση με εργαζόμενους στις προσφυγικές δομές και υπηρεσίες με θέμα «Η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων ανάσα στα αδιέξοδα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας».

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Πριν από την κεντρική ομιλία, χαιρετισμό απηύθυνε ο Σιν, Ινδός εργάτης, μέλος του Συνδικάτου Τροφίμων - Γάλακτος - Ποτών Αττικής, ο οποίος ευχαρίστησε το ΚΚΕ για τη συμπαράσταση που έχει δείξει σε όλα τα προβλήματά τους, όπως και τα ταξικά συνδικάτα και κάλεσε τους συμπατριώτες του να δυναμώσουν τον αγώνα μαζί με τους κομμουνιστές. Ενώ, ο Ιάκωβος από το Πακιστάν, εργάτης γης στο κάτω Σούλι, αναφέρθηκε στις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τόσο με τα μεροκάματα όσο και με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, μέσα σε στάβλους, σε παραπήγματα, γιατί τα μεροκάματα είναι μικρά και υπογράμμισε τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη που έχουν δεχθεί από τους κομμουνιστές και από τα ταξικά σωματεία, που όλο αυτό το διάστημα έχουν βοηθήσει να λυθούν και πρακτικά, αλλά και ουσιαστικά προβλήματα. Σημείωσε ότι μόνο με την πάλη και τον αγώνα μπορούν να λυθούν αυτά τα προβλήματα, γι' αυτό είναι πολύτιμη η συμπαράσταση του ΚΚΕ.

Ο Μ. Μακρής, απευθυνόμενος στους εργαζόμενους στις δομές, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι πρόκειται για εργαζόμενους που έρχονται σε επαφή και επικοινωνία με χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες καθημερινά, που βλέπουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της φτώχειας και της εκμετάλλευσης.

Ανέδειξε επίσης τις συνθήκες δουλειάς για τους εργαζόμενους αυτούς, που χαρακτηρίζονται από χαμηλούς μισθούς, εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία, εργασία με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, συνολικά με μια πανσπερμία εργασιακών σχέσεων.

Αναφερόμενος στη δράση του ΚΚΕ, ξεχώρισε ότι το Κόμμα έχει τη θέση πως το δικαίωμα στην εργασία όλου του προσωπικού που απασχολείται στις προσφυγικές - μεταναστευτικές δομές δεν πρέπει να εξαρτάται από την αυξομείωση των ροών και το δράμα των ξεριζωμένων, ούτε από την αυξομείωση των κονδυλίων της ΕΕ για το Προσφυγικό.

Ανέδειξε επίσης ότι «η εμπλοκή των ΜΚΟ περιπλέκει το πρόβλημα, με μια σειρά καταγγελίες για τη δράση τους να έρχονται στη δημοσιότητα κατά καιρούς, με την αξιοποίησή τους από κάθε κράτος για την προώθηση των επιδιώξεών του. Η ανάθεση από τον ΣΥΡΙΖΑ της διαχείρισης του Προσφυγικού από ΜΚΟ που ξεφύτρωσαν από τη μια στιγμή στην άλλη, σαν μανιτάρια, συνεχίζεται από τη ΝΔ, που επισημοποιεί τον ρόλο τους μέσα από την κατάρτιση σχετικού μητρώου. Καθίσταται με αυτόν τον τρόπο ακόμα πιο ενεργός ο ρόλος τους, ενώ χρηματοδοτούνται αδρά κερδοσκοπώντας πάνω στον ανθρώπινο πόνο, την ίδια στιγμή που εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων σε αυτές, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται απλήρωτοι και υπό την απειλή απόλυσης. Παρά την παραπλανητική ονομασία τους, λειτουργούν ως κανονικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις, ως κανονικοί εργοδότες που εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους, εφαρμόζοντας όλους τους αντεργατικούς νόμους. Είναι χαρακτηριστική η αντιμετώπιση εργαζομένων από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης στις πρόσφατες απεργίες, που δήλωσαν απεργοί και κινητοποίησαν μηχανισμούς και διευθυντικά στελέχη τους για να τρομοκρατήσουν και να μην πραγματοποιηθεί απεργία».

«Μονόδρομος για τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση της συλλογικής δράσης και πάλης, τόσο για τα προβλήματα της εργασίας, όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε, όσο και για τα δικαιώματα των ανθρώπων που καλείστε να στηρίξετε μέσω της εργασίας σας. Ο κοινός αγώνας των εργαζομένων, ανεξάρτητα από εθνικότητα, θρήσκευμα και γλώσσα, είναι η δύναμη που μπορεί να καθυστερήσει μέτρα, να αποσπάσει ορισμένες κατακτήσεις, αλλά και να βάλει τα θεμέλια ώστε να κατευθύνεται η πάλη στον δρόμο της ριζικής ανατροπής για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, με βάση τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας στον 21ο αιώνα», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Μ. Μακρής.

Στην πρόσφατη ΚΥΑ, που αναγορεύει την Τουρκία σε «ασφαλή τρίτη χώρα», αλλά και στο νομοσχέδιο της ΝΔ που βρίσκεται σε διαβούλευση και προβλέπει την αυστηροποίηση των διαδικασιών απελάσεων αναφέρθηκε η Κ. Γεράκη, τονίζοντας ότι πρόκειται για «κομμάτια του παζλ» του νέου Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο. Ως προς το αντιδραστικό κατασκεύασμα της «ασφαλούς τρίτης χώρας», τόνισε ότι δεν στηρίζεται σε καμία πρόβλεψη της Συνθήκης της Γενεύης για τους πρόσφυγες και πρακτικά «σημαίνει ότι τα κράτη - μέλη μπορούν να επαναπροωθούν τους αιτούντες άσυλο όχι στην πατρίδα τους, αλλά σε κάποια τρίτη χώρα στην οποία διέμεναν ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα». Σε σχέση με το νομοσχέδιο, ανέδειξε μεταξύ άλλων τις περικοπές που προβλέπει στις κάθε είδους προθεσμίες, την ταχύτερη έκδοση αποφάσεων απέλασης και επιστροφής, τη σύντμηση όλων των προθεσμιών για την άσκηση προσφυγής κατά των αποφάσεων. Επίσης τα νέα παράβολα σε βάρος των ξεριζωμένων, αλλά και τις συνεχείς μετακινήσεις και μετατάξεις εργαζομένων στην Υπηρεσία Ασύλου και στις άλλες δομές για να καλύπτονται τα κενά.

Στον χώρο λειτούργησε και παιδότοπος

Η Σάφι είναι από την Μπουρκίνα Φάσο και δηλώνει στον «Ριζοσπάστη»: «Είμαι 18 χρόνια στην Ελλάδα και έχω δυο παιδιά. Στην εκδήλωση του ΚΚΕ έρχομαι εδώ και τέσσερα χρόνια. Δεν είναι όπως αλλού, που συναντάς ρατσισμό. Ερχεσαι εδώ σαν να είναι η οικογένειά σου. Προσπάθησα να πάω σε άλλη χώρα που έχω τον μεγάλο μου γιο, αλλά γύρισα. Θα μείνω εδώ».

«Στην εκδήλωση του ΚΚΕ έρχομαι εδώ και δέκα χρόνια», θα προσθέσει η Λαργκάτ από το Μαρόκο. «Το ΚΚΕ μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Ακόμα και για να μάθουμε γράμματα. Οι κομμουνιστές μάς φέρνουν σε επαφή με τα συνδικάτα...».

Ο Αμάν από το Μπανγκλαντές είναι 21 χρόνια στην Ελλάδα. Δουλεύει στον κλάδο του Ιματισμού. «Τώρα με την ανεργία που υπάρχει και τις απληρωσιές από πλευράς εργοδοτών, οι κομμουνιστές οργανώνουν τις διεκδικήσεις. Διεκδικούμε τα μεροκάματά μας. Με τις παρεμβάσεις τα πράγματα πάνε καλύτερα».