Απότομη επιβράδυνση του ρυθμού ανάκαμψης από το 2023 και μάλιστα σε συνδυασμό με την επανεμφάνιση ικανής μάζας πρωτογενών πλεονασμάτων σε ορίζοντα δεκαετιών διαβλέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη 10η έκθεση ενισχυμένης εποπτείας για την ελληνική οικονομία, που δημοσιοποιήθηκε χτες, παράλληλα με τις εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου με τις πρώτες συστάσεις προς όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Τα παραπάνω προδιαγράφουν την κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων και των αναδιαρθρώσεων με φόντο την κούρσα διαρκείας για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έρχεται να επιβραβεύσει την κυβέρνηση της ΝΔ σε ό,τι αφορά το αντιλαϊκό της έργο, δίνοντας το πράσινο φως για την εκταμίευση δόσης ύψους 740 εκατ. ευρώ προς τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σύμφωνα με τη 10η έκθεση ενισχυμένης εποπτείας:

Οι ρυθμοί ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία από 4,1% το 2021 και 6% το 2022 (όσο και στις πρόσφατες Εαρινές Προβλέψεις), όπως αναφέρεται στη νέα ανάλυση βιωσιμότητας του κρατικού χρέους, εκτιμάται ότι θα επιβραδυνθούν στο 2,4% το 2023 και στο 1,7% το 2024 και αυτό παρά το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη περίοδο θα έχουν φουλάρει οι εκταμιεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης προς τους επιχειρηματικούς ομίλους. Σε κάθε περίπτωση, οι προβλέψεις της Κομισιόν (για το 2023 - 2024) είναι πολύ χαμηλότερες από αυτές της ελληνικής κυβέρνησης.

Μάλιστα, για το 2030 εκτιμά ότι ο ρυθμός ενίσχυσης του ΑΕΠ θα επιβραδυνθεί ακόμη περισσότερο, στο 0,7%, ενώ σε μέσα επίπεδα 2021 - 2029 θα διαμορφωθεί μόλις στο 2% σε ετήσια βάση και στο 1,5% κατά μέσο όρο για την περίοδο 2030 - 2060.

Παράλληλα, η ταρίφα των πρωτογενών πλεονασμάτων τοποθετείται στο 2,2% του ΑΕΠ από το 2023 και σε ορίζοντα δεκαετιών (μέχρι το 2060) προκειμένου να διασφαλιστεί η λεγόμενη βιωσιμότητα του κρατικού χρέους.

Ανάμεσα στα άλλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποδίδει εύσημα στην κυβερνητική πολιτική αναφορικά με το νέο πτωχευτικό νόμο, δείχνοντας ταυτόχρονα προς την κατεύθυνση κλιμάκωσης των πλειστηριασμών απέναντι στην πρώτη κατοικία.

Οπως αναφέρεται, για τη συνολική εφαρμογή του νόμου εκκρεμούν 10 Υπουργικές Αποφάσεις, όπως για το φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης ακινήτων, στον οποίο θα μεταβιβάζονται οι πρώτες κατοικίες με την ταυτόχρονη καταβολή ενοικίου από τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά, ενώ σε εκκρεμότητα βρίσκεται και η διαμόρφωση του μηχανισμού έγκαιρης προειδοποίησης, αναφορικά με την κλιμάκωση των εκβιασμών για τα χρέη λαϊκών νοικοκυριών.

Η «καθυστέρηση» στη σύσταση του Φορέα Ακινήτων αποδίδεται σε επιπρόσθετα διαδικαστικά βήματα που απαιτούνται μέχρι τη διαδικασία πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος από επενδυτές. Οπως αναφέρεται, ο εν λόγω φορέας αναμένεται να ξεκινήσει τη λειτουργία του μέχρι τα τέλη Μάρτη 2022.

Επισημαίνεται επίσης ότι απαιτούνται περαιτέρω ενέργειες για τη «βελτίωση» της ηλεκτρονικής πλατφόρμας των πλειστηριασμών.

Η έκθεση αποκαλύπτει πως η άσκηση εξίσωσης των αντικειμενικών με τις αγοραίες τιμές ακινήτων και η ένταξη νέων περιοχών στο σύστημα έχουν οδηγήσει σε διεύρυνση της βάσης υπολογισμού για τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ από το 85% των ακινήτων στο 95%. Αναφέρεται μάλιστα πως «οι νέες αντικειμενικές αξίες θα τεθούν σε ισχύ την 1η Γενάρη 2022 για τον ΕΝΦΙΑ και όλους τους άλλους φόρους, που συνδέονται με αυτόν (κληρονομιές, γονικές παροχές κ.ά.).

Σύμφωνα με την Κομισιόν, σημαντικά βήματα έχουν γίνει σε τομείς όπως η απλούστευση των απαιτήσεων αδειοδότησης επενδύσεων, σε αρκετές από τις τρέχουσες ιδιωτικοποιήσεις, συμπεριλαμβανομένων του Ελληνικού, των περιφερειακών λιμανιών, των ακινήτων και της υπόγειας αποθήκευσης φυσικού αερίου στην Καβάλα κ.ά.

Χαρακτηριστική είναι και η φετινή έκθεση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, η οποία, όπως αναμενόταν, συνεχίζει να εντάσσει την ελληνική οικονομία σε καθεστώς «εμπεριστατωμένης επισκόπησης», καθώς διαπιστώνονται σειρά από «μακροοικονομικές ανισορροπίες», η αποκατάσταση των οποίων θα απαιτεί τη συνέχιση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων σε ορίζοντα δεκαετιών.

Οπως επισημαίνουν, οι «ευπάθειες» στην ελληνική οικονομία σχετίζονται με το υψηλό κρατικό χρέος, με τα ελλείμματα στο εξωτερικό ισοζύγιο, με τη μεγάλη μάζα μη εξυπηρετούμενων δανείων, και αυτά σε περιβάλλον υψηλής ανεργίας και χαμηλής δυνητικής ανάπτυξης.

Τα παραπάνω φαίνεται να εξηγούν το χαμήλωμα του πήχη της ανάκαμψης τόσο σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα (μετά το 2022) όσο κυρίως σε ορίζοντα δεκαετιών.

Στο «διά ταύτα» η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συστήνει στην ελληνική κυβέρνηση:

Να αξιοποιήσει το σχέδιο ανάκαμψης, προκειμένου να χρηματοδοτήσει πρόσθετες επενδύσεις.

Οταν το επιτρέπουν οι οικονομικές συνθήκες, να ακολουθήσει συνετή δημοσιονομική πολιτική για τη διασφάλιση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας μεσοπρόθεσμα, ενώ ταυτόχρονα να ενισχύσει τις επενδύσεις και την αναπτυξιακή δυναμική.

Να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στη σύνθεση των δημόσιων οικονομικών, τόσο από πλευράς εσόδων όσο και από πλευράς δαπανών, σε μια εξέλιξη που φέρνει στο προσκήνιο πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα που αφορούν αύξηση φόρων και κατακρεούργηση κονδυλίων.

Χαρακτηριστική είναι και η έκθεση από την πλευρά του ΔΝΤ που δημοσιοποιήθηκε χτες στο πλαίσιο της «μεταμνημονιακής» αξιολόγησης στην ελληνική οικονομία.

Χωρίς περιστροφές δείχνουν και πάλι στην κατεύθυνση μείωσης των συντάξεων και άλλων κονδυλίων κοινωνικού χαρακτήρα αλλά και στη διόγκωση των φόρων που φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες προκειμένου να βρεθεί πρόσθετος δημοσιονομικός χώρος για παρεμβάσεις στήριξης του κεφαλαίου.

Ειδικότερα τονίζεται πως η αποστολή του ΔΝΤ ζήτησε να δοθεί έμφαση στον μακροπρόθεσμο στόχο της βελτίωσης του μείγματος δαπανών στον προϋπολογισμό, μεταξύ άλλων «σε δαπάνες από προγράμματα που δεν έχουν τόσο καλή στόχευση (περιλαμβανομένων των συντάξεων), από τους μισθούς του δημόσιου τομέα (με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων να έχει αυξηθεί και πάλι στα προ κρίσεως επίπεδα)»...

Για το ΔΝΤ «καλοδεχούμενα» είναι τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση αναφορικά με τη μείωση του φορολογικού συντελεστή στις επιχειρήσεις κ.ά. Οπως λένε, τα μέτρα με δημοσιονομική επίπτωση θα πρέπει να συνοδεύονται ισοδύναμα, μέσω και της διεύρυνσης της βάσης του φόρου προσωπικού εισοδήματος, της αντιμετώπισης των κενών στη συμμόρφωση με τον ΦΠΑ, αλλά και από εξοικονομήσεις κρατικών δαπανών (όπως για τις συντάξεις).