Πρωταγωνιστικό ρόλο στο δικομματικό θέατρο αποπροσανατολισμού και πόλωσης διαδραματίζει ο Κ. Καραμανλής, ανταποκρινόμενος με προθυμία στο παιχνίδι εξαπάτησης που στήνει η κυβέρνηση. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να επανακτήσει το «χαμένο» έδαφος στη μάχη των εντυπώσεων και να εμφανιστεί ως ο «αντίπαλος» της κυβέρνησης και να συγκρατήσει τον «κόσμο της παράταξης». Παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις ότι δήθεν δεν ακολουθεί τον Κ. Σημίτη στην πόλωση και το φανατισμό, ο πρόεδρος της ΝΔ δε διστάζει να αναλαμβάνει το ρόλο του «δεύτερου παίκτη» προκειμένου να λειτουργήσει το παιχνίδι εξαπάτησης και εμπαιγμού των λαϊκών μαζών.

Αν και βρισκόταν στο Βελιγράδι ο Κ. Καραμανλής, δε δίστασε να «απαντήσει» στη χτεσινή ομιλία του Κ. Σημίτη, συναγωνιζόμενος σε υποκρισία και φραστική οξύτητα και χαρακτηρισμούς και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο. Χαρακτήρισε τα όσα είπε ο πρωθυπουργός «κηρύγματα μισαλλοδοξίας και διχασμού», «παραλήρημα που επιχειρεί να διχάσει τους Ελληνες», διαπιστώνοντας ότι «με αυτά ο κ. Σημίτης έγραψε την πιο μελανή σελίδα της πολιτικής του παρουσίας». Η παραποίηση της Ιστορίας, πρόσθεσε, είναι η ύστατη προσπάθεια για να γαντζωθεί στην εξουσία. Ταυτόχρονα, δεν παρέλειψε να παρουσιάσει τον εαυτό του ως «η δύναμη που ενώνει», λέγοντας: «Ως ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας έρχομαι όχι για να διχάσω τους Ελληνες αλλά για να τους ενώσω». Φυσικά η κυβέρνηση δεν έχασε ευκαιρία και διά του εκπροσώπου της ανταπάντησε στο ίδιο μήκος κύματος. Ο Δ. Ρέππας απέδωσε τη δήλωση του προέδρου της ΝΔ στην ανάγκη να βρει διέξοδο μετά τη «δεινή κοινοβουλευτική ήττα» που υπέστη, ενώ σημείωσε υπεροπτικά ότι «η Ιστορία καταγράφει αρχηγούς της ΝΔ που δηλώνουν "εν αναμονή" ή "επόμενοι" πρωθυπουργοί, για να καταλήξουν τελικά να είναι οι προηγούμενοι αρχηγοί της».

Την ίδια στιγμή, όμως, στο εσωτερικό της ΝΔ έχει αρχίσει πάλι ένας νέος κύκλος γκρίνιας και εσωστρέφειας, ενώ «ξυπνούν» οι αμφιβολίες για το αν τελικά ο Κ. Καραμανλής μπορεί να οδηγήσει το κόμμα στην εξουσία. Πάντως, η Ρηγίλλης δηλώνει ότι δεν πρόκειται να αλλάξει την τακτική και θα επικεντρώσει στο να τρωθεί η αξιοπιστία του ίδιου του Κ. Σημίτη.

Τη στάση της ΝΔ υπερασπίστηκε με απανωτές συνεντεύξεις του στα ερτζιανά ο Γ. Σουφλιάς, αναλαμβάνοντας δράση στα νέα καθήκοντά του. Ερμηνεύοντας την εμφάνιση του Κ. Σημίτη στη Βουλή είπε ότι «υπάρχει εσωτερικό πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ περισσότερο απ' ό,τι φαίνεται». Ο Μ. Εβερτ καταλόγισε στον Κ. Σημίτη προσπάθεια αποπροσανατολισμού «από τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό», ενώ πρόσθεσε ότι «δε θα του κάνουμε τη χάρη να τον παρακολουθήσουμε στο κλίμα οξύτητας που επιθυμεί να δημιουργήσει».

Από την πλευρά της η Ντ. Μπακογιάννη εκτίμησε ότι ο Κ. Σημίτης ακολούθησε «μια παλιά, δοκιμασμένη πολιτική συνταγή του Κώστα Λαλιώτη, που όμως έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας», ενώ ο Π. Τατούλης δήλωσε χτες (στο ΣΚΑΪ) ότι «είναι λάθος η επικοινωνιακή ομάδα της ΝΔ να απαντάει στο σκληρό ροκ με μουσική δωματίου».

Ετσι, ακούσαμε τον πρωθυπουργό, να παίζει με τους αριθμούς και να επιχειρεί να εγκλωβίσει τα πλατιά λαϊκά στρώματα των εργαζομένων, στη λογική του «μικρότερου κακού» - δηλαδή στη λογική του «υπάρχουν και χειρότερα» - και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αμύνεται και να διαβεβαιώνει πως η ΝΔ είναι καλύτερος διαχειριστής του συστήματος. Φορώντας τη μάσκα του «υπερασπιστή των δικαιωμάτων των εργαζομένων», ο πρωθυπουργός μίλησε για τα μεγάλα «επιτεύγματα» των κυβερνήσεων του «νέου» ΠΑΣΟΚ, όπως η επιτάχυνση των ρυθμών αύξησης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (δηλαδή του πλούτου της χώρας), των επενδύσεων, της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Οπως επίσης, περηφανεύτηκε για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, του δημόσιου χρέους, του πληθωρισμού κλπ.

Την αλήθεια, που λέει πως και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, δοκιμάστηκαν - καθώς εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία ήδη 27 ολόκληρα χρόνια από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα - και απέτυχαν, καθώς αποδείχτηκαν ανεπαρκείς και επικίνδυνοι για τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού και του τόπου. Αυτό, εξάλλου, είναι κάτι που το ομολόγησαν, οι ίδιοι οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με τις χτεσινές κατηγορίες που αντάλλαξαν από το βήμα της Βουλής, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και το λαό από τα καυτά καθημερινά προβλήματα που παράγει και αναπαράγει η πολιτική τους. Το ομολόγησαν, παραθέτοντας ορισμένες, αλήθειες, για να αποφύγουν τη μεγάλη αλήθεια. Για παράδειγμα, είναι αλήθεια, αυτό που είπε ο Κ. Σημίτης, ότι το δημόσιο χρέος στην περίοδο διακυβέρνησης της ΝΔ από το 1990 ως το 1993, αυξήθηκε από 70% στο 112%, όπως επίσης είναι αλήθεια- αυτό που έλεγε το 1990 ο τότε πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ- ότι στην περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ το δημόσιο χρέος υπερδιπλασιάστηκε και αυξήθηκε στο 76% το 1989 από 32,8% που ήταν το 1980!

Ετσι, παίζοντας το γνωστό παιχνίδι των αριθμών - ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της ΝΔ - απέφυγαν να αποκαλύψουν δημόσια τις θέσεις και προθέσεις τους, σύμφωνα με τις οποίες θέλουν και πάλι τους εργαζόμενους να πληρώσουν το μάρμαρο για τα προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων, του δημόσιου χρέους, της ανεργίας και τα άλλα μεγάλα προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα και τον εργαζόμενο λαό.

Το γεγονός, όμως και μόνο, ότι θέμα της συζήτησης στη Βουλή ήταν τα μεγάλα προβλήματα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος- και παρά το γεγονός ότι δε μίλησαν για τα μέσα και τις πολιτικές που θα λυθούν- καθώς και οι αναφορές στο υψηλό δημόσιο χρέος, την ανεργία κλπ. αποτελούν την καλύτερη απόδειξη, πως το μεγάλο πρόβλημα για τον εργαζόμενο λαό και τον τόπο είναι οι αντιλαϊκές πολιτικές που υπερασπίζονται και εφαρμόζουν σε πράσινες και γαλάζιες παραλλαγές το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.

Στην Τουρκία βρίσκεται από χτες αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ, αποτελούμενη από τους Κύριλλο Παπασταύρου, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και Αλέξη Μίχα, στέλεχος της Οργάνωσης, προσκεκλημένοι του Κόμματος για τη Σοσιαλιστική Εξουσία, για να παρευρεθούν στο 3ο Συνέδριό του.