Είναι δε χαρακτηριστικό της βιασύνης της κυβέρνησης να εφαρμοστούν άμεσα περαιτέρω περιορισμοί και απαγορεύσεις στις συγκεντρώσεις το γεγονός ότι το νέο ΠΔ δημοσιεύτηκε (και άρα τέθηκε σε ισχύ) τη Δευτέρα 7 Σεπτέμβρη, ενώ από την Παρασκευή 4 Σεπτέμβρη είχε δοθεί στη δημοσιότητα η γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με την οποία κρινόταν ως αντισυνταγματική η υποχρεωτική γνώμη παριστάμενου εισαγγελέα για την απόφαση διάλυσης μιας συγκέντρωσης. Βέβαια, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου καλεί σε «θεραπευτική» νομοθετική τροποποίηση της συγκεκριμένης διάταξης, φανερώνοντας και τα ιδιαίτερα «ευλύγιστα» όρια της αστικής δημοκρατίας προκειμένου να ενδυθεί το συνταγματικό μανδύα ένας νόμος που κατάφωρα παραβιάζει τη συλλογική έκφραση και δράση.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά είναι όμως και όσα δεν λέει ανοιχτά το Προεδρικό Διάταγμα. Στο τέλος, στο άρθρο 12, καταργεί, χωρίς περαιτέρω διευκρίνιση, ορισμένα άρθρα και παραγράφους του ΠΔ 141/1991 που ρύθμιζαν ζητήματα σχετικά με τις συγκεντρώσεις, τις αρμοδιότητες των αστυνομικών οργάνων κ.ο.κ. Ορισμένες διατάξεις επαναλαμβάνονται σχεδόν αυτούσιες στο νέο ΠΔ (όπως, για παράδειγμα, κάποιοι από τους λόγους για τους οποίους μπορεί να επιβληθούν περιορισμοί ή απαγόρευση). Ομως, στις καταργούμενες διατάξεις του ΠΔ 141/1991 αναγνωρίζεται ότι μπορεί να υπάρξει διατάραξη στην κοινωνικοοικονομική ζωή που «δικαιολογείται» στο πλαίσιο της πραγματοποίησης της συγκέντρωσης (και άρα δεν αποτελεί λόγο περιορισμού ή απαγόρευσης). Επίσης, ρητά αναφέρεται ότι οι περιορισμοί που προβλέπονται για τις συγκεντρώσεις «δεν ισχύουν για συναθροίσεις και πορείες που εξαγγέλλονται και διοργανώνονται από πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή και από τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις ή για συναθροίσεις ιστορικού εορτασμού ή επετειακού χαρακτήρα». Αυτές οι αναφορές δεν υπάρχουν στο νέο νόμο και στο «ρυθμιστικό» Προεδρικό Διάταγμα, αποτυπώνοντας ιδιαίτερα γλαφυρά ότι, στην πραγματικότητα, επιδίωξη της κυβέρνησης είναι η απαγόρευση κάθε πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης, μέσω και της ενίσχυσης του αντίστοιχου ασφυκτικού πλαισίου. Ανάλογα εύλογα ερωτήματα γεννάει η κατάργηση του άρθρου που θέτει περιορισμούς στη χρήση όπλων από αστυνομικούς (επιτρέπεται μόνο για λόγους νόμιμης άμυνας και σε κατάσταση ανάγκης), χωρίς αντίστοιχη αναφορά στο νέο ΠΔ. Πόσο μάλλον που, την ίδια στιγμή, το νέο ΠΔ απαγορεύει ρητά στις παριστάμενες αστυνομικές δυνάμεις να προβούν σε πράξη ή συμπεριφορά «που μπορεί να εκληφθεί ως ενεργή συμμετοχή στη συνάθροιση».
Φυσικά η κυβέρνηση της ΝΔ δεν διεκδικεί την πρωτοτυπία, καθώς ένα συνολικό πλέγμα περιορισμών και απαγορεύσεων, που φτάνει μέχρι και τη χρήση πλαστικών σφαιρών ή και πραγματικών πυρών ενάντια σε διαδηλωτές, είναι η καθημερινή πραγματικότητα στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, είτε με φιλελεύθερες είτε με σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις. Γι' αυτό άλλωστε και η κυβέρνηση της ΝΔ «πάτησε» στο νομοθετικό οπλοστάσιο έντασης της καταστολής των προηγούμενων κυβερνήσεων (με χαρακτηριστικό παράδειγμα το νέο Ποινικό Κώδικα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ), ενισχύοντάς το περαιτέρω. Και όλα αυτά ενώ είναι σε εξέλιξη και η υλοποίηση της σύστασης στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη της «Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας» που ρητά στοχεύει «(...) στην πρόληψη διαφόρων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως ιδίως η ριζοσπαστικοποίηση».
Ηδη, πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι, δημοσιεύτηκαν από την αστυνομία απαράδεκτοι περιορισμοί για τη συγκέντρωση των καλλιτεχνών δημιουργών και όλων των εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα, στα Προπύλαια, την Πέμπτη 10 Σεπτέμβρη, μετά από κάλεσμα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου και κοινή σύσκεψη σωματείων και φορέων και ενώ έχουν προηγηθεί διάφορα «διερευνητικά» τηλεφωνήματα από την αστυνομία για ορισμό οργανωτή σε συνδικαλιστικές οργανώσεις και μαζικούς φορείς που είχαν εξαγγείλει κινητοποιήσεις το προηγούμενο διάστημα.
Επιβεβαιώνεται ότι η αστική τάξη και το κράτος της προετοιμάζονται με όλους τους τρόπους για να αντιμετωπίσουν την ένταση της διαμαρτυρίας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων μπροστά στην επερχόμενη καταιγίδα νέων δυσβάσταχτων μέτρων, με δεδομένες τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής στην Υγεία που αφήνει απροστάτευτη τη λαϊκή οικογένεια, με δεδομένες τις βαριές συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης που θα γίνουν ακόμα πιο αισθητές το αμέσως επόμενο διάστημα.
Η πάλη του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος για τα δίκαια αιτήματά του, για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, θα αντιμετωπίσει κάθε προσπάθεια ενίσχυσης της καταστολής και αυτής της κυβέρνησης, όπως και όλων των προηγούμενων. Ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά!
Σε συνέχεια του κατάπτυστου νόμου για τις διαδηλώσεις, το Προεδρικό Διάταγμα 75/2020 που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης έρχεται να εξειδικεύσει και να «απελευθερώσει» την εφαρμογή παλιότερου αντιδραστικού νόμου του 2011 (ν.3917/2011) για τη χρήση «συστημάτων επιτήρησης», δηλαδή καμερών, αλλά και φορητών συσκευών όπως drones παρακολούθησης στους δημόσιους χώρους.
Αποδεικνύεται ότι η ευρωενωσιακή νομοθεσία όπως ο πολυπροβεβλημένος Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων (GDPR), στην πραγματικότητα άνοιξε τον δρόμο στη μαζική συλλογή, επεξεργασία και «ελεύθερη διαβίβαση προσωπικών δεδομένων» ανάμεσα στα αστικά κράτη και τα μονοπώλια, όπως είναι άλλωστε διακηρυγμένο ευθέως στους σκοπούς του.
Εξάλλου, η Οδηγία 680/2016 της ΕΕ, νομοθέτημα - «αδελφάκι» του GDPR για την επεξεργασία δεδομένων από τις κρατικές και άλλες δημόσιες αρχές, διάνοιξε διάπλατα όποια «πόρτα» παραβίασης δικαιωμάτων άφηνε τυπικά κλειστή ο Κανονισμός.
Είναι φανερό ότι στο στόχαστρο του αστικού κράτους δεν μπαίνουν μόνο τα κατακτημένα δικαιώματα της συλλογικής κινητοποίησης και δράσης, αλλά ακόμα και στοιχειώδεις για το αστικό δίκαιο ελευθερίες, όπως της ιδιωτικής ζωής, η ελευθερία έκφρασης, κίνησης, ανάπτυξης της προσωπικότητας. H κυβέρνηση της ΝΔ προσθέτει έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα της καταστολής, του μαζικού φακελώματος και της περιστολής δικαιωμάτων, στα χνάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων. Και αυτό το εκτρωματικό διάταγμα πρέπει να βρει τείχος και να μείνει στα χαρτιά.