Στα μόλις 38 χρόνια της ζωής του, ο μεγάλος Ισπανός ποιητής πρόλαβε να δημιουργήσει ένα σπουδαίο έργο, που διακρίνεται από βαθιά νοήματα, πανανθρώπινη δυναμική, αμεσότητα και λυρισμό. «Τραγούδησε» την αγάπη αλλά και το θάνατο. Μίσησε το δεσποτισμό και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ορθωσε το ανάστημά του σε κάθε μορφή αδικίας. «Εγώ πάντα θα είμαι στο πλευρό αυτών που δεν έχουν τίποτα και στους οποίους δεν επιτρέπεται καν να απολαύσουν ειρηνικά το τίποτα που έχουν», έλεγε.
Στα χρόνια της δημοκρατικής Ισπανίας επιλέγει να επιστρέψει στον τόπο του και να στρατευθεί ενεργά. Του ανατέθηκε από το υπουργείο Παιδείας να δημιουργήσει έναν περιοδεύοντα φοιτητικό θίασο, την «Μπαράκα» (Η Παράγκα), που γύρισε όλη την Ισπανία και έδωσε παραστάσεις σε μικρές πόλεις, χωριά και πανεπιστήμια. Το Δεκέμβρη του 1934, το ανέβασμα της «Γέρμα» προκάλεσε την αντίδραση των φασιστών. Εγιναν επεισόδια στο θέατρο, ενώ ο ποιητής μπήκε στο στόχαστρό τους. Οι φασίστες απήγαγαν τον «ενοχλητικό» και παγκόσμιας εμβέλειας ποιητή και τον δολοφόνησαν, πυροβολώντας τον πισώπλατα, στις 19 Αυγούστου 1936. Μια μέρα πριν είχε εκτελεστεί ο γαμπρός του, που ήταν δήμαρχος της Γρανάδα.
Τα παραπάνω δεν είναι άγνωστα. Εκφράζονται στο έργο του. Η ζωή και ο χαμός του εξακολουθούν και συγκινούν μέχρι τις μέρες μας. Και είναι πραγματικά θλιβερή η προσπάθεια ορισμένων να αποσιωπήσουν το μεγαλείο τέτοιων ανθρώπων, να παραγράψουν την ιστορία τους, παρουσιάζοντας τη δολοφονία του Λόρκα ως «τιμωρία» για προσωπικές επιλογές στη ζωή του, που δεν αφορούν κανέναν, και όχι ως συνέπεια της πολιτικής σκέψης και δράσης του. Οταν μάλιστα αυτά ακούγονται από τις συχνότητες της κρατικής ραδιοφωνίας, είναι και απαράδεκτα.
Για εμάς μένουν ζωντανά τα λόγια των συναδέλφων του ποιητών, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του, στο δεύτερο συνέδριο των συγγραφέων: «Στ' όνομά σου, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, που πέθανες στην Ισπανία για τη λευτεριά του ζωντανού λόγου, εμείς, οι ποιητές από πολλές χώρες του κόσμου, που μιλάμε και γράφουμε σε διάφορες γλώσσες, ορκιζόμαστε εδώ πέρα, όλοι μαζί, πως τ' όνομά σου δε θα ξεχαστεί ποτέ πάνω στη Γη, και στ' όνομά σου, όσο που θα υπάρχει τυραννία και καταπίεση να τις καταπολεμήσουμε, όχι μονάχα με το λόγο μα και με τη ζωή μας».
Κατά την τελευταία ερευνητική περίοδο, που ολοκληρώθηκε στις 6 Αυγούστου 2020, ήρθαν στο φως τμήματα της κεράμωσης του αρχαϊκού ναού, καθώς και τμήμα από την κόμμωση πήλινης μορφής που πιθανότατα προέρχεται από τον πήλινο αετωματικό διάκοσμο του αρχαϊκού ναού. Σε χαμηλότερο επίπεδο, ανασκάφηκαν τοίχος, πιθανώς τμήμα κτιρίου του 8ου αι. π.Χ., και ανατολικά αυτού στρώμα με αγγεία, μαζί με οστά ζώων και ίχνη καύσης, πιθανότατα υπολείμματα λατρευτικών δείπνων, στοιχείο ιδιαίτερα σημαντικό για τη μελέτη των λατρευτικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών της κοινότητας. Επίσης, βρέθηκαν χάλκινα αντικείμενα και σιδερένιες αιχμές δοράτων. Η εργαστηριακή μελέτη των παραπάνω μετάλλινων και δομικών στοιχείων, σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αναμένεται να διαλευκάνει πτυχές της τεχνολογίας της εποχής.
Στόχος του προγράμματος είναι η διερεύνηση των διαφόρων φάσεων του σημαντικού αυτού λατρευτικού κέντρου της αρχαίας πόλης Ελίκης, καθώς και των κοινωνικοπολιτικών χαρακτηριστικών της κοινωνίας της εποχής μέσα από τη μελέτη των αρχιτεκτονικών καταλοίπων και των προσφορών προς τη λατρευόμενη θεότητα.
Ενα από τα χαρακτηριστικά της μουσικής του Θάνου Μικρούτσικου είναι ότι πειραματιζόταν σε νέες μουσικές φόρμες και συνεργαζόταν με νέους ανθρώπους, τολμώντας πάντα μια καινούργια προσέγγιση στα τραγούδια του. Σε αυτήν τη συναυλία, μπαλάντες, μελωδίες, λαϊκά τραγούδια βαφτίζονται και ξαναγεννιούνται με πιο ροκ ενορχηστρώσεις και ηλεκτρικό ήχο.
Ο Θάνος Μικρούτσικος, ο σπουδαίος συνθέτης που σφράγισε με το έργο του την ελληνική μουσική, δένοντας με τα τραγούδια του τις προσωπικές μας στιγμές αλλά και την ιστορία του τόπου μας, ήταν ένας ανήσυχος καλλιτέχνης που αναζητούσε πάντα τη διεύρυνση των ορίων στη δημιουργία του, ανανεώνοντας τα τραγούδια του και τις μουσικές του μέσα από νέους φακούς, θεωρώντας ότι η πρωτοπορία είναι μια συνεχής διαδικασία. Αλλωστε ο ίδιος υποστήριζε πάντα ότι η φόρμα συμβαδίζει με την εποχή της: «Η διεύρυνση των ορίων επιχειρείται συνεχώς στη μουσική. Κι αυτό είναι η πραγματική πρωτοπορία. Και δεν αποτελεί πρωτοπορία η ανακάλυψη ενός εντελώς καινούργιου πράγματος που δεν έχει προϋπάρξει. Ολα έχουν υπάρξει».
Παίζουν οι μουσικοί: Καλλίστρατος Δρακόπουλος (τύμπανα), Μάξιμος Δράκος (πιάνο - πλήκτρα), Θύμιος Παπαδόπουλος (πνευστά) και Κώστας Παρίσσης (φωνή - κιθάρα).
Προπώληση: Viva.gr, 11876.
Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος απευθύνει πρόσκληση συμμετοχής στα μέλη του στη Διαδικτυακή Εκθεση με τίτλο «I can't breathe!».
Οπως σημειώνει στο κάλεσμά του, «ανασαίνω, σημαίνει... Ζω ακόμα, εισπνέω αέρα, ανακουφίζομαι. Κοιτάζω γύρω μου. Τρέχω πίσω στο παρελθόν, όνειρα που έκανα... και ολοταχώς στο μέλλον. Ολημερίς κυνηγάω αυτό που κάποτε ήταν αυτονόητο. Χάνω την ανθρωπιά μου κι ας μη το επέλεξα εγώ. Η ζωή μου στενεύει, η φαντασία μου στενεύει. Κοιτάζω αποκλειστικά τα δικά μου προβλήματα, την πάρτη μου. Η ανάσα λιγοστεύει. Πνίγομαι! Πνίγομαι από τον φόβο, της μειωμένης αλληλεγγύης μεταξύ μας. Πνίγομαι από τη μοναξιά. Πνίγομαι από την καταστολή, τον αποκλεισμό. Πνίγομαι από το φόβο της αβεβαιότητας για το αύριο. Αν θα μπορέσω να ζήσω από τη δουλειά μου. Αν θα έχω δουλειά. Πνίγομαι... I can't breathe!
Ανάσα! Ανάσα είναι το οξυγόνο. Ανάσα είναι η ελπίδα. Η βάσιμη ελπίδα... Ανάσα είναι η προοπτική. Η πανανθρώπινη προοπτική. Ανάσα είναι η συντροφικότητα. Ανάσα είναι να μπορώ να δίνω μορφή στα ιδανικά μου, στα όνειρά μου...».
Οι εικαστικοί δημιουργοί μπορούν να αποστέλλουν τα έργα τους στο www.dimiourgo.eete.gr. Περισσότερες πληροφορίες για τους όρους συμμετοχής στο τηλέφωνο 210.3300.016 εσωτ. 118 και στην ιστοσελίδα του ΕΕΤΕ www.eete.gr.