ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 11 Ιούλη 2020 - Κυριακή 12 Ιούλη 2020
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΝΔ
Καλεσμένοι στα «γενέθλια» οι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι ο λαός

INTIME NEWS

Με «καλεσμένους» τους επιχειρηματικούς ομίλους, το κεφάλαιο και τους εκπροσώπους των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Δευτέρα τα κυβερνητικά «γενέθλια» του ενός χρόνου από την «αλλαγή φρουράς» στο τιμόνι της αστικής διακυβέρνησης.

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει άλλωστε να επιδείξει ένα πλούσιο αντιλαϊκό έργο για λογαριασμό τους, αφού πιάνοντας το «νήμα» από εκεί που το άφησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσε να κλείσει τις όποιες αντιλαϊκές εκκρεμότητες με πάνω από 85 νομοσχέδια και πολλά ακόμα να περιμένουν στην «ουρά».

Από τις αντεργατικές ανατροπές, τις ιδιωτικοποιήσεις, το «άνοιγμα» νέων πεδίων κερδοφορίας με φοροαπαλλαγές και προκλητικά προνόμια κάθε είδους στο κεφάλαιο έως τις αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία, στην Υγεία, στη Δικαιοσύνη, και από την προσπάθεια να μπει στο «γύψο» το εργατικό - λαϊκό κίνημα έως την κατάπτυστη Συμφωνία με τις ΗΠΑ για τις βάσεις και την απογείωση της εμπλοκής, με πλαίσιο τον «Στρατηγικό Διάλογο» του ΣΥΡΙΖΑ με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ, για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε πως το κράτος και η αντιλαϊκή πολιτική «έχουν συνέχεια», ενώ «η μπάλα χάθηκε» από τις φορές που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ «διασταύρωσαν τα ξίφη τους» για την πατρότητα των αντιλαϊκών μέτρων.

Εκείνοι που σίγουρα δεν συμμερίζονται το «γιορτινό κλίμα» είναι οι χιλιάδες εργαζόμενοι που έμειναν άνεργοι, οι δεκάδες χιλιάδες μισοάνεργοι, ελαστικά εργαζόμενοι, που ζουν στην κόψη του ξυραφιού, πολλοί χωρίς κανένα εισόδημα εδώ και μήνες, όσοι δουλεύουν με μειωμένο κατά 20% μισθό, σε καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας, οι υπερχρεωμένοι μικροί επαγγελματίες, οι βιοπαλαιστές αγρότες με την αδιάθετη σοδειά, οι μαθητές που αγχώνονται σε ένα σχολείο - σκληρό εξεταστικό κέντρο.

Στον έναν αυτό χρόνο, η τάχα «βιώσιμη ανάπτυξη για όλους» της ΝΔ αποδείχθηκε για το λαό το ίδιο κακόγουστο ανέκδοτο με τη «δίκαιη» ανάπτυξη των προκατόχων της.

Επιβεβαιώθηκε ξανά πως οι «υψηλές επιδόσεις» των επιχειρηματικών ομίλων, τα «εμβληματικά έργα» και επενδύσεις, οι «εθνικοί» στόχοι του κεφαλαίου, όχι μόνο δεν συμβαδίζουν με τις ανάγκες του λαού και τις «πολλές και ποιοτικές» θέσεις εργασίας, όχι μόνο δεν σημαίνουν ουσιαστική ανακούφιση για αυτοαπασχολούμενους, επαγγελματίες και αγρότες, αλλά αντίθετα προϋποθέτουν το τσάκισμα των δικαιωμάτων τους, σηματοδοτούν φτώχεια, εκμετάλλευση και πολύ μεγάλους κινδύνους για το λαό.

Ενώ η εκδήλωση της πανδημίας και η διαχείρισή της από την κυβέρνηση, με το γνωστό «ζύγι» του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο, που μέχρι και σήμερα αφήνει το δημόσιο σύστημα Υγείας με τεράστιες ελλείψεις, ανίκανο να αντιμετωπίσει όχι μόνο ένα πιθανό νέο κύμα, αλλά συνολικά τις ανάγκες για την υγεία του λαού, ήρθε να δείξει ότι το αστικό κράτος, όπως κι αν κάθε φορά το βαφτίζουν, «επιτελικό», «κοινωνικό», «ψηφιακό» και ό,τι άλλο, σταθερή πυξίδα έχει τα «θέλω» της αστικής τάξης και γι' αυτό είναι εχθρικό για το λαό και τις ανάγκες του.

Η πείρα αυτή είναι ακόμη πιο πολύτιμη σήμερα, που η κυβέρνηση της ΝΔ, με συμπαραστάτες τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, ετοιμάζεται να φορτώσει τα βάρη και της νέας καπιταλιστικής κρίσης στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Δείχνει και τι έχει να περιμένει ο λαός από τη συζήτηση για το λεγόμενο «νέο παραγωγικό μοντέλο», από την πλειοδοσία κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ και των υπολοίπων πάνω στους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, από τον τσακωμό τους για το ποιο είναι το καταλληλότερο «μοντέλο» για να φορτώσουν τα σπασμένα στις πλάτες του λαού.

Αλλωστε, αν κάτι επιβεβαίωσε ξανά αυτός ο ένας χρόνος είναι ότι καμία μορφή αστικής διαχείρισης και κανένα «μοντέλο» δεν μπορεί να απαλλάξει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα από την εκδήλωση οικονομικών κρίσεων, πόσο μάλλον να το μετατρέψει σε φιλολαϊκό.

Την ίδια ώρα η εναλλαγή ρόλων, με τη «φιλελεύθερη» κυβέρνηση ΝΔ να εφαρμόζει «επεκτατικά» μέτρα για την κρατική στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων και τη θωράκισή τους στη νέα κρίση, φέρνοντας σε φανερή αμηχανία τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως προηγουμένως η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοζε την περιοριστική πολιτική των μνημονίων «κλέβοντας τη δόξα» της ΝΔ, δείχνει ότι τις επιλογές διαχείρισης της κάθε αστικής κυβέρνησης δεν τις καθορίζουν ιδεολογικές αναφορές, αλλά οι κάθε φορά ανάγκες του κεφαλαίου.

Αυτές οι ανάγκες και οι στόχοι του κεφαλαίου είναι που δίνουν τον τόνο, όχι μόνο στην κυβέρνηση αλλά και στα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που βρίσκονται στην αντιπολίτευση, με τον ΣΥΡΙΖΑ να τηρεί και με το παραπάνω την υπόσχεση που έδωσε το βράδυ των εκλογών ότι θα κάνει «προγραμματική» αντιπολίτευση, με βάση δηλαδή το «πρόγραμμα» των επιχειρηματικών ομίλων που «έτρεξε» και ως κυβέρνηση.

Είτε ζητώντας περισσότερα και «εδώ και τώρα» για τους ομίλους και δίνοντας συμβουλές στην κυβέρνηση πώς να τα κάνει «ίσια» κι όχι «ανάποδα», είτε καλώντας το λαό να «λογαριαστεί μετά» με την κυβερνητική πολιτική, είτε δηλώνοντας «παρών» στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και τις διευθετήσεις που δρομολογούνται στα Ελληνοτουρκικά, με τη σφραγίδα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Αλλά, κυρίως, ξαναστήνοντας τις παγίδες εγκλωβισμού του λαού στους στόχους του κεφαλαίου, παρουσιάζοντάς τους με «φιλολαϊκό» και «προοδευτικό» φερετζέ, ρίχνοντας τ' ανάθεμα στην «αναποτελεσματικότητα» της κυβέρνησης, για να βγάλει λάδι το σάπιο σύστημα, παρουσιάζοντας την εναλλαγή του «χαλίφη» στη διακυβέρνηση ως τη διέξοδο για το λαό.

Το ακριβώς αντίθετο «ταμείο» χρειάζεται να κάνουν εργαζόμενοι και λαϊκά στρώματα. Επιβεβαιώνεται ξανά ότι μόνη ελπίδα είναι η δική τους συμμαχία, ο δικός τους οργανωμένος αγώνας. Σε αυτόν τον αγώνα μπροστάρης είναι το ΚΚΕ, που βγαίνει μπροστά στη διεκδίκηση, στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, την ΕΕ, το μεγάλο κεφάλαιο, το πραγματικό στήριγμα του λαού, όπως αποδείχθηκε ξανά αυτόν τον ένα χρόνο.


ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΥΡΙΖΑ
Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, διαφθορά και βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική

Με μερικά ακόμη αλληλοκαρφώματα, αποκαλύψεις και «ράμματα» του ενός για τη «γούνα» του άλλου συνεχίστηκε τις προηγούμενες μέρες η σκανδαλολογία μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας να επιβεβαιώνουν τη βαθιά σαπίλα του αστικού πολιτικού συστήματος, όπου η διαφθορά, τα πάρε - δώσε, οι συμφωνίες πάνω και κάτω από το τραπέζι με επιχειρηματίες και διάφορα κέντρα, αποτελούν την άλλη όψη της βάρβαρης πολιτικής που υπηρετούν όλοι τους, τσακίζοντας τα λαϊκά δικαιώματα.

Τα νέα «επεισόδια» αυτή τη φορά περιλάμβαναν αφενός καταγγελίες του επιχειρηματία Καλογρίτσα ότι έλαβε «υπό τον συντονισμό, την εποπτεία και την καθοδήγηση» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και του Ν. Παππά «3 εκατ. ευρώ από τον λιβανέζικο κατασκευαστικό κολοσσό CCC της οικογένειας Χούρι ως προκαταβολή για να λάβει μέρος στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες το 2016», αφετέρου δημοσιεύματα αναφερόμενα σε παρακολουθήσεις της ΕΥΠ, που εμπλέκουν υπουργούς και βουλευτές της ΝΔ σε υποθέσεις με επίορκους αστυνομικούς, δικαστικούς κ.ο.κ., μέχρι και σε υπόθεση παιδεραστίας.

Ολα αυτά με αλληλοκατηγορίες και «υψηλούς τόνους» περί «παρακράτους» και «θεσμικής εκτροπής», έτσι ώστε να κρύβεται πως δεν είναι εκτός αλλά εντός του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και του αστικού κράτους εκεί που «φυτρώνουν» όλα τα σάπια φρούτα.

Στο «γαϊτανάκι» αυτό ήρθε να προστεθεί και η δημοσίευση με καθυστέρηση μηνών της «λίστας Πέτσα» για τη χρηματοδότηση μεγάλων ΜΜΕ με νέο πακτωλό χρημάτων, με ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και λοιπούς να ανταλλάσσουν κατηγορίες για τους δεσμούς του καθενός με τους ομίλους του χώρου, απογειώνοντας την υποκρισία, λίγες μέρες απ' όταν όλοι μαζί απέρριπταν την τροπολογία του ΚΚΕ για δωρεάν αναμετάδοση μηνυμάτων σχετικών με τη δημόσια υγεία, άμεση δημοσιοποίηση των στοιχείων της κρατικής διαφήμισης και του αναδρομικού ελέγχου της σε βάθος δεκαετίας.

Επιβεβαιώνεται έτσι και πάλι ότι όσο μικραίνουν οι αποστάσεις ανάμεσά τους στα ζητήματα της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής, όσο μοιάζουν - ακόμα και στο ύφος - οι δύο πόλοι του αστικού πολιτικού συστήματος, τόσο ο ένας βγάζει στη φόρα τα άπλυτα του άλλου, για να συνεχίζει να παίζεται το ίδιο «παιχνίδι», να «φρεσκάρονται» οι κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Αναπόσπαστη πτυχή του παραπάνω σκηνικού είναι και οι διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, με την άμεση εμπλοκή επιχειρηματικών συμφερόντων που προσδοκούν ανακατανομή της «πίτας» προς όφελός τους.

Την ίδια ώρα, πληθαίνουν οι φωνές για την ανάγκη να πέσουν οι τόνοι και να μη «δηλητηριάζεται» το κλίμα της αντιλαϊκής συναίνεσης, μπροστά στα δύσκολα της διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, αλλά και των «διευθετήσεων» που δρομολογούνται στα Ελληνοτουρκικά.

Η αναφορά του πρωθυπουργού, στην πρόσφατη συνέντευξή του με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου διακυβέρνησης της ΝΔ, για την ανάγκη σοβαρής και αξιόπιστης αντιπολίτευσης, οι προειδοποιήσεις του Αλ. Τσίπρα ότι «ανοίγει το καπάκι του υπονόμου για την πολιτική ζωή» και ότι οι πρακτικές αυτές είναι «επικίνδυνες για τη δημοκρατία», καθώς και τα δημοσιεύματα πως αν το αστικό πολιτικό σύστημα μετατραπεί σε «στάβλο», ζημιωμένη θα βγει η προσπάθεια για συναίνεση που έχει ανάγκη η κυβέρνηση, δίνουν τον τόνο. Ούτως ή άλλως η μεταξύ τους αντιπαράθεση καθορίζεται και από τον «νόμο της σιωπής» στην πραγματική διερεύνηση των σκανδάλων τους και των αιτιών που τα προκαλούν.

Ο λαός, που καλείται να πληρώσει τα σπασμένα μίας ακόμα κρίσης, δεν πρέπει να αρκεστεί στο ρόλο του αηδιασμένου θεατή μίας ακόμα «παρέλασης» σκανδάλων. Να απαιτήσει να βγουν τα άπλυτα όλων των κυβερνήσεων - της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ - στη φόρα, καταδικάζοντας στη συνείδησή του το σύστημα που γεννάει τη διαπλοκή και τη διαφθορά και όσους το υπηρετούν, και στρέφοντας την πάλη του εναντίον τους, με προοπτική μια κοινωνία απαλλαγμένη απ' αυτή τη σαπίλα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ