Είναι ένας χώρος όπου έτσι κι αλλιώς η αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία τείνει να γίνει κανόνας. Κυριαρχεί η εργασία για μικρές χρονικές περιόδους, για προσλήψεις λίγων ωρών και μετά απόλυση. Είναι ένας χώρος που για οτιδήποτε παρουσιαστεί, απαιτείται εντατική προετοιμασία, η οποία συνήθως είναι απλήρωτη (π.χ. πρόβες). Και γενικά, μιλάμε για έναν χώρο όπου τα τελευταία χρόνια, με την κατάργηση της υποχρεωτικότητας των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, έχει διαλυθεί κάθε εργασιακό δικαίωμα.

Η πανδημία διόγκωσε στο έπακρο τα προβλήματα αυτών των εργαζομένων. Κάθε δραστηριότητα στους τομείς απασχόλησής τους διακόπηκε, με αποτέλεσμα η πλειονότητα να αντιμετωπίζει πλέον σοβαρά προβλήματα, χωρίς να γνωρίζει πότε θα ξαναδουλέψει.

Κι όμως, παρ' όλη αυτήν την κατάσταση, ακόμα και σήμερα, η μεγάλη μερίδα των εργαζομένων του χώρου εξαιρείται και από αυτά τα ανεπαρκή μέτρα στήριξης.

Χαρακτηριστικές είναι οι τελευταίες εξαγγελίες της κυβέρνησης, διά στόματος υπουργού Πολιτισμού, οι οποίες όχι μόνο δεν καλύπτουν το μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων και μικρών αυτοαπασχολούμενων, αλλά εμπαίζουν από πάνω τους καλλιτέχνες και τους δημιουργούς, μιλώντας για «αχαρτογράφητο χώρο» με υψηλό ποσοστό ανασφάλιστης εργασίας, λες κι αυτό το βάρβαρο εργασιακό τοπίο δεν έχει και τη δική τους σφραγίδα.

Οσο για τις όποιες αναδρομικές καλύψεις, αφορούν κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις γύρω από τις οποίες αναπτύχθηκε μεγάλος αγώνας από τα σωματεία (π.χ. ταξιθέτες του Μεγάρου). Ακόμα, δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη, κανένα μέτρο στήριξης προς τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων, επιβεβαιώνοντας το πιο μαύρο σενάριο των συνθετών και στιχουργών.

Προβληματισμό δημιουργεί και το «Μητρώο καλλιτεχνών και δημιουργών», που σκοπεύουν να συστήσουν, χωρίς να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι στόχοι δημιουργίας και τα κριτήρια ένταξης σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν τρόποι (π.χ. σύστημα «Εργάνη») με τους οποίους θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να καταγράψουν τους εργαζόμενους του χώρου, εντείνοντας τις ανησυχίες των σωματείων ότι το Μητρώο θα «λειτουργεί σαν εργαλείο που θα κόβει όσους περισσεύουν».

Απέναντι σε όλα αυτά, οι εργαζόμενοι στο χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού δεν σιωπούν. Με την ορμή της μεγάλης κινητοποίησης της περασμένης Πέμπτης, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, το Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα, το Πανελλαδικό Σωματείο Τραγουδιστών Ελλάδας, το Σωματείο Εργαζομένων Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και τα σωματεία συνθετών και στιχουργών ΑΣΜΑ, ΜΕΤΡΟΝ, ΣΩΜΣΕ δηλώνουν ότι «δεν υποχωρούμε αν δεν δικαιωθούμε. Και δεν υποχωρούμε γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή για την ίδια μας τη ζωή, για την ίδια μας την τέχνη».

«Είμαστε κρίκος στην ίδια αλυσίδα», ακουγόταν από τα μεγάφωνα της κινητοποίησης. Και πράγματι, ο κάθε καλλιτέχνης, δημιουργός, εργαζόμενος είναι κρίκος στην αλυσίδα του αγώνα, της διεκδίκησης, της οργάνωσης της πάλης, που φάνηκε καθαρά πια ότι υπάρχει η ανάγκη και η δυνατότητα να δυναμώσει ακόμα περισσότερο, να ακουστεί ακόμα περισσότερο, να φτάσει ακόμα πιο μακριά. Δίπλα τους έχουν δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις απ' όλους τους κλάδους, που δηλώνουν αλληλεγγύη και ενεργή συμπαράσταση στον αγώνα τους.

Τα παραπάνω σωματεία δίνουν το επόμενο αγωνιστικό ραντεβού, στην παράσταση διαμαρτυρίας των προεδρείων των ΔΣ, την Τρίτη 12/5, στις 11 π.μ. στο υπουργείο Πολιτισμού.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει δηλώσεις καλλιτεχνών από διάφορους χώρους, που συμμετείχαν στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα.

Η παρουσία μου εδώ είναι αυτονόητη. Αυτό που συμβαίνει στον καλλιτεχνικό χώρο με την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος στην εργασία είναι πρωτόγνωρο, είναι πρωτάκουστο. Μας κάνει όλους να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Να μη σιωπήσουμε, να μην καθίσουμε στους καναπέδες μας αλλά με οργανωμένο και πειθαρχημένο τρόπο να διεκδικούμε τα αιτήματά μας.

Επί τη ευκαιρία θέλω να πω ότι η μόνη πρόταση η οποία καλύπτει 100% τους καλλιτέχνες είναι η πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Είμαστε εδώ σήμερα για να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην εργασία. Η Τέχνη είναι ανάγκη!

Ο φόβος για την επιβίωση σκοτώνει την έμπνευση και κατά συνέπεια και την Τέχνη. Αυτό πρέπει με κάθε θυσία να το αποφύγουμε! Ας το λάβουν υπόψη τους αυτοί που έχουν τη διαχείριση του Πολιτισμού σε αυτήν τη χώρα.

Το Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Τραγουδιστών είναι καινούριο σωματείο. Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει σε μια τέτοια κίνηση. Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση και πρέπει όλοι μαζί να αγωνιστούμε, για να μην εξαφανιστεί ολόκληρος ο κλάδος και όχι μόνο οι τραγουδιστές, αλλά και οι μουσικοί, οι τεχνικοί, οι ηθοποιοί. Πρέπει να είμαστε μαζί σήμερα, για να είμαστε μαζί και αύριο, για να συνεχίσουμε!

Ο πολιτισμός χρειάζεται μέριμνα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που ζούμε. Είναι το «αλάτι» της ανιαρής ζωής μας.

Στηρίζουμε την κινητοποίηση όλοι οι συνθέτες και οι στιχουργοί. Είναι πολύ σημαντικό να δοθεί το επίδομα στήριξης και δεν υποχωρούμε σε αυτό. Ενα άλλο πολύ σημαντικό θέμα είναι η ουσιαστική στήριξη στα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα, η ενίσχυση των Οργανισμών Πνευματικών Δικαιωμάτων, καθώς και να υπάρξει ένας ασφαλής χάρτης για να γυρίσουμε όλοι στη δουλειά και όχι λίγοι!

Δίνουμε και εμείς τον αγώνα μας ως εργάτες της Τέχνης. Χωρίς συσπείρωση, οργάνωση και αγώνα τίποτα δεν μπορεί να γίνει!

Ηρθα και εδώ σήμερα όπως όλοι οι καλλιτέχνες και οι συνάδελφοι για να στηρίξω τον αγώνα των Σωματείων μας. Τον αγώνα που δίνουν και δίνουμε όλοι μας για το σήμερα και κυρίως για το αύριο.

Είμαι εδώ για να διεκδικήσω τα δικαιώματα των καλλιτεχνών. Για το αυτονόητο δηλαδή.

Είναι γνωστά τα προβλήματα που περνά ο λαός με αυτήν την πανδημία. Μες στο λαό είναι και οι καλλιτέχνες.

Υπάρχουν κάποιοι λίγοι που παραπονιούνται ότι θα χάσουν μερικά από τα κέρδη τους. Στον αντίποδα όμως βρίσκεται η μεγάλη πλειοψηφία του λαού και εμείς οι καλλιτέχνες, που είμαστε μέρος του. Αυτοί χάνουν τις δουλειές τους, χάνουν την επιβίωση, χάνουν τη ζωή τους. Δυστυχώς, απ' ό,τι φαίνεται θα έχει συνέχεια αυτή η κατάσταση που βιώνουμε και αντιμετωπίζουμε όλοι μας.

Τώρα χρειάζεται οι καλλιτέχνες να στηριχθούν ο ένας στον άλλο. Και αν θέλετε αυτό είναι κάτι που μας δίδαξε και η πανδημία. Μόνο ο ένας δίπλα στον άλλο μπορούμε να πορευτούμε. Τώρα χρειάζεται συλλογικότητα. Τώρα χρειάζεται να προτάξουμε ποιες είναι οι ανάγκες μας. Και αυτό προϋποθέτει δυνάμωμα του Σωματείου μας.

Οι άνθρωποι του Πολιτισμού, όσο στηρίξαμε με την Τέχνη μας την ανάγκη του «εγκλεισμού», τώρα οφείλουμε να φροντίσουμε και για την επιβίωσή μας. Η παντελής αδιαφορία τους είναι απαράδεκτη!

Η περίπτωσή μου είναι παρόμοια με την πλειοψηφία του κλάδου μου, του κλάδου των χορευτών. Είχα κανονικά κλεισμένες δουλειές, που ήταν περιοδείες. Ομως, μόλις έκλεισαν τα θέατρα, όλοι εμείς βρεθήκαμε στον αέρα. Είναι μια πάγια τακτική που συμβαίνει στον χώρο. Δυστυχώς, όσους χορευτές δεν μας πέτυχαν οι εξαγγελίες της κυβέρνησης πάνω σε πρόβες ή παραστάσεις είμαστε γι' αυτούς ανύπαρκτοι. Αυτό πρέπει να αλλάξει!

Το σωματείο μας ήταν το πρώτο σωματείο που φτιάχτηκε στην Ελλάδα για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των συνθετών και των στιχουργών σε μια εποχή πριν διαλυθεί το πνευματικό δικαίωμα, λόγω του σκανδάλου της ΑΕΠΙ. Εμείς, λοιπόν, είμαστε σε κρίση πριν από την υγειονομική κρίση. Υπάρχουν εκατοντάδες μέλη μας, αλλά και μέλη γενικά των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης (ΟΣΔ) που υποφέρουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι στιχουργοί, που είναι στα όρια της φτώχειας ή μέσα στη φτώχεια, διότι είχαν πέσει ούτως ή άλλως τα έσοδα των ΟΣΔ και τώρα με την υγειονομική κρίση που έκλεισε η εστίαση - και καλώς έκλεισε - έπεσαν κι άλλο τα έσοδα. Οι φτωχοί στιχουργοί δεν έχουν τίποτα άλλο για να κρατηθούν. Και βλέπεις ανθρώπους καταξιωμένους με χιλιάδες τραγούδια, που πραγματικά ζουν με δανεικά.

Ενα λοιπόν είναι αυτό το ζήτημα. Πρέπει η πολιτεία να στηρίξει αυτούς τους ανθρώπους, γιατί κάποιοι που έχουν κλείσει τα μπλοκάκια δεν παίρνουν καν το επίδομα των 800 ευρώ ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Το πρώτο μέλημα είναι οι άνθρωποι που είναι στιχουργοί, το έργο τους είναι δημοσιευμένο και έχουν κλείσει τα μπλοκάκια να ενταχθούν στα μέτρα.

Να ενισχυθεί το ελληνικό ρεπερτόριο στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις. Τα μόνα έσοδα, με κλειστή την εστίαση, είναι από εκεί.

Να δώσει η πολιτεία έκτακτη ενίσχυση στους ΟΣΔ για να κάνουμε έκτακτη διανομή και εμείς στα πιο αδύναμα μέλη μας.