ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ακάθεκτη

Το νομοσχέδιο για την Παιδεία, που παρουσιάστηκε εν μέσω κορονοϊού, με κλειστά τα σχολεία και τις σχολές, είναι μια κραυγαλέα απόδειξη ότι το αντιλαϊκό έργο της κυβέρνησης δεν παίρνει αναστολή, αλλά συνεχίζεται και κλιμακώνεται την περίοδο της πανδημίας. Αυτό επιβεβαιώνουν άλλωστε και τα αντεργατικά μέτρα που ήρθαν για να μείνουν, το νέο «περιβαλλοντοκτόνο» νομοσχέδιο κ.ά. Κοινός παρονομαστής είναι η στήριξη με κάθε τρόπο των επιχειρηματικών ομίλων από το κράτος, ειδικά μπροστά στη νέα κρίση. Αυτόν το στόχο υπηρετούν για παράδειγμα οι αντεργατικές ανατροπές που προωθούνται με τις ΠΝΠ και διαμορφώνουν μια νέα, χειρότερη πραγματικότητα για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Αντίστοιχα, το νομοσχέδιο για την Παιδεία αυξάνει τα εμπόδια και τους φραγμούς για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας, βαθαίνει τον έλεγχο της έρευνας από τους επιχειρηματικούς ομίλους και κάνει ένα βήμα παραπέρα στην εφαρμογή της διαδικασίας της Μπολόνια, με τον Ενιαίο Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης και το Πανεπιστήμιο ΑΕ. Κι ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη το αντιλαϊκό της έργο, έχει την απαίτηση, στο όνομα της πανδημίας, οι εργατικές - λαϊκές διεκδικήσεις να μπουν «στον πάγο» και στην καραντίνα! Δεν πρόκειται να το καταφέρει! Η λαϊκή κινητοποίηση με κάθε πρόσφορο μέσο και με τα απαραίτητα μέτρα προστασίας στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας είναι παρακαταθήκη για τους μαζικούς λαϊκούς αγώνες το επόμενο διάστημα.

Κάλπικο δίλημμα

«Με τον ανορθολογισμό και τους λαϊκιστές ή με την επιστήμη;», είναι το δίλημμα που λανσάρει το αστικό πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα, αξιοποιώντας παραδείγματα από χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ουγγαρία κ.ά., όπου η διαχείριση της πανδημίας από τις κυβερνήσεις έχει ξεσηκώσει διαμαρτυρίες για μέτρα που χαρακτηρίζονται «αντιεπιστημονικά», ή «αντιδημοκρατικά». Αυτό που κρύβεται, βέβαια, είναι ότι η διαχείριση της πανδημίας σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ανεξάρτητα από τις αποχρώσεις, γίνεται με κριτήριο τις ανάγκες της οικονομίας του κεφαλαίου και όχι του λαού. Η πλήρης ανετοιμότητα και ανεπάρκεια του δημόσιου συστήματος Υγείας να ανταποκριθεί στις έκτακτες ανάγκες, η συνολική αποτυχία του κράτους να προστατέψει την υγεία και τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων είναι ένα από τα πολλά στοιχεία που το επιβεβαιώνουν. Η συζήτηση όμως περί «ανορθολογισμού» στη διαχείριση της επιδημίας έχει κι έναν ακόμα στόχο: Να συγκαλυφθεί το γεγονός ότι η διαχείριση της πανδημίας και των επιπτώσεών της αποτελεί μια ταξική πολιτική επιλογή. Γι' αυτό άλλωστε η πανδημία φορτώνεται στις πλάτες του λαού, γι' αυτό δεν έγινε τίποτα το ουσιαστικό στην αλλαγή της κατάστασης στο σύστημα Υγείας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, γι' αυτό αξιοποιείται η πανδημία για αντεργατικά μέτρα. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη και στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Και δεν είναι τυχαίο πως πυκνώνουν οι φωνές που καλούν την κυβέρνηση να κρύψει τις πολιτικές επιλογές πίσω από την «έγκυρη» γνώμη των επιστημόνων και των τεχνοκρατών. Ετσι ώστε η διαχείριση της κρίσης σε βάρος του λαού και υπέρ του κεφαλαίου να παρουσιάζεται ως μονόδρομος. Η νέα προσπάθεια να «πειστεί» ο λαός να αποδεχτεί νέο γύρο αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων δεν πρέπει και δεν θα περάσει.

Κυνικός...

Ολη την περασμένη δεκαετία, που οι εστίες του ιμπεριαλιστικού πολέμου άναβαν η μία μετά την άλλη στην ευρύτερη περιοχή, τα αστικά επιτελεία διαφήμιζαν την Ελλάδα ως «νησίδα σταθερότητας» και τη φωτιά που έκαιγε το σπίτι του γείτονα ως «ευκαιρία» για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας με την προσέλκυση επενδύσεων. Ηταν η περίοδος που - με συμμετοχή και της ελληνικής αστικής τάξης - έγινε η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη, οξύνθηκε η αντιπαράθεση στη Συρία, με ανοιχτή επέμβαση των αμερικανοΝΑΤΟικών, σε Ανατ. Ευρώπη και Βαλκάνια επικρατούσε αναταραχή και σε σε όλο το τόξο από τη Βόρεια Αφρική μέχρι τη Μέση Ανατολή η λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» βύθιζε στο χάος χώρες όπως η Αίγυπτος, η Τυνησία και άλλες.

... κανόνας

Τώρα, με αφορμή την πανδημία, η κυβέρνηση φιλοδοξεί να εξαργυρώσει τη «φήμη» που - όπως λέει - απέκτησε η χώρα, λόγω του σχετικά μικρότερου αριθμού θυμάτων από τον κορονοϊό, με προσέλκυση τουριστών τους καλοκαιρινούς μήνες, ανταγωνιστικά προς την Ιταλία, την Ισπανία, την Τουρκία και άλλους κραταιούς τουριστικούς προορισμούς, που όμως χτυπήθηκαν περισσότερο από τον κορονοϊό σε σχέση με την Ελλάδα. Οπου σταθούν κι όπου βρεθούν, κυβερνητικά στελέχη επαναλαμβάνουν μονότονα ότι η φετινή χρονιά είναι «ευκαιρία» για τους επιχειρηματικούς ομίλους του τουρισμού να «αρπάξουν» τους τουρίστες που θα κατέληγαν σε άλλους προορισμούς, αλλά κάνουν δεύτερες σκέψεις λόγω κορονοϊού. Ο κυνισμός τους δεν διεκδικεί καμιά πρωτοτυπία. Οπως σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, έτσι και στην Ελλάδα, ο κανόνας στην αρένα των ανταγωνισμών είναι «ο θάνατός σου η ζωή μου». Και στην προκειμένη περίπτωση, «η επιδημία σου τα κέρδη μου» για τις μεγαλοεπιχειρήσεις του τουρισμού...

1814 Ο Ναπολέων Βοναπάρτης εξορίζεται στο νησί Ελβα ως «αιχμάλωτος της Ευρώπης».

1821 Στη σύσκεψη της Καρύταινας οι επαναστατημένοι Ελληνες εκλέγουν τους Φιλικούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Ιάκωβο Τομπάζη Αρχιστράτηγο και Ναύαρχο του Αγώνα αντίστοιχα.

1900 Γεννιέται ο Μορίς Τορέζ, ηγετική μορφή του γαλλικού και διεθνούς εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, Γενικός Γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος από το 1930 έως το 1964.

1906 Γεννιέται ο Αυστριακός μαθηματικός Κουρτ Γκέντελ, που διατύπωσε ένα από τα σημαντικότερα θεωρήματα στα σύγχρονα μαθηματικά, γνωστό ως Απόδειξη του Γκέντελ.

1918 Δημοσιεύεται η εργασία του Β. Ι. Λένιν «Τα άμεσα καθήκοντα της Σοβιετικής εξουσίας».

1944 Η μάχη στο «Κάστρο του Υμηττού»: Μια από τις πιο λαμπρές σελίδες του αγώνα του λαού της Αθήνας κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Τρεις νεολαίοι ΕΛΑΣίτες της Αθήνας, ο διμοιρίτης Δημήτρης Αυγέρης και οι μαχητές Κώστας Φολτόπουλος και Θάνος Κιοκμενίδης αντιμετώπισαν 7 ολόκληρες ώρες με τα ατομικά τους όπλα, σ' ένα σπιτάκι του Υμηττού, 200 χιτλερικούς και ταγματασφαλίτες και αφού τους προξένησαν μεγάλες απώλειες, έπεσαν και οι τρεις στο πεδίο της τιμής.

1945 Ο Μπενίτο Μουσολίνι εκτελείται από κομμουνιστές παρτιζάνους. Την ίδια μέρα απελευθερώνεται το Τορίνο, έπειτα από λαϊκή εξέγερση. Την επομένη τα γερμανικά στρατεύματα συνθηκολογούν στη Βόρεια Ιταλία.

1947 Συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στα Αντικύθηρα ο στρατηγός του ΕΛΑΣ Εμμανουήλ Μάντακας. Εκτός από στρατηγός του ΕΛΑΣ, ο Εμ. Μάντακας υπήρξε και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του. Μετείχε στο Εθνικό Συμβούλιο των Κορυσχάδων ως εθνοσύμβουλος Πειραιά (14-27 Μάη 1944), ενώ στις 28 Αυγούστου 1944 αναδείχθηκε Αντιπρόεδρος της ΠΕΕΑ.

1961 Πεθαίνει ο Γιάννης Κορδάτος, ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες μαρξιστές ιστορικούς, με πλούσια βιβλιοπαραγωγή γύρω από το εργατικό και αγροτικό κίνημα, αλλά και τη γενική Ιστορία της Ελλάδας (από την αρχαιότητα έως τις αρχές του 20ού αιώνα). Γεννήθηκε το 1891 στη Ζαγορά Πηλίου.

1963 Το Δ' Πανσπουδαστικό Συνέδριο αποφασίζει τη δημιουργία φοιτητικής ένωσης με την επωνυμία Εθνική Φοιτητική Ενωση Ελλάδας (ΕΦΕΕ). Πρώτος πρόεδρός της εκλέγεται ο Γιάννης Τζανετάκος.

1970 Ανταποκρινόμενη στην Εκκληση της Ιταλικής Συνομοσπονδίας, η Γαλλική Ομοσπονδία Λιμενεργατών κηρύσσει μποϊκοτάζ για όλα τα ελληνικά πλοία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το δικτατορικό καθεστώς της χούντας.

1974 Με ανακοίνωσή της η ΚΕ του ΚΚΕ καταγγέλλει τον βασανισμό στα κρατητήρια της ΕΣΑ μελών και στελεχών του Κόμματος, ενώ εφιστά την προσοχή για στελέχη που δοκιμαζόταν η υγεία τους, όπως ο Νίκος Καλούδης, η Μίνα Γιάννου, ο Αντώνης Αμπατιέλος και ο Νίκος Κουτρούμπας.