Τα μέτρα που ανακοίνωσαν χτες τα υπουργεία Εργασίας και Οικονομικών σχετικά με τις συνέπειες του νέου κορονοϊού στην οικονομία, σε πλήρη αντιστοιχία με τις απαιτήσεις που διατύπωσαν νωρίτερα οι εργοδοτικές ενώσεις και σε πλήρη αντίθεση με τις διεκδικήσεις των εργατικών συνδικάτων, επιβεβαιώνουν ότι και σε αυτήν την περίπτωση, προκειμένου να διασφαλιστούν τα κέρδη του κεφαλαίου και να συγκρατηθούν οι «χασούρες» του, επιχειρείται να πληρώσουν το «μάρμαρο» οι εργαζόμενοι και ο λαός.

Την ίδια ώρα που, μπροστά στην εξάπλωση του κορονοϊού και στη χώρα μας, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έρχονται αντιμέτωποι με τις τεράστιες ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, εξαιτίας της πολιτικής της εμπορευματοποίησης και της υποχρηματοδότησης που προωθούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, στις κυβερνητικές ανακοινώσεις δεν περιλαμβάνεται ούτε ένα μέτρο προστασίας των εργαζομένων, των θέσεων εργασίας, των μισθών και των δικαιωμάτων τους. Δεν περιλαμβάνεται ούτε ένα μέτρο που να διασφαλίζει την υποχρεωτική παροχή πρόσθετης άδειας με πλήρεις αποδοχές και Ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους που θα χρειαστεί να λείψουν από τη δουλειά τους λόγω του κορονοϊού. Δεν περιλαμβάνεται ούτε ένα μέτρο που να διασφαλίζει τους εργαζόμενους απέναντι στις απολύσεις και στις δυσμενείς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

Κι όλα αυτά ενώ πληθαίνουν οι καταγγελίες εργαζομένων και συνδικάτων από κλάδους και χώρους δουλειάς για την εντεινόμενη επίθεση της εργοδοσίας:

• Για επιχειρήσεις που αλλού αρνούνται να δώσουν άδειες σε εργαζόμενους που πρέπει να λείψουν από τη δουλειά (π.χ. επειδή πρέπει να φροντίσουν παιδιά των οποίων τα σχολεία έχουν κλείσει), αλλού «τρώνε» μέρες από την κανονική άδεια και αλλού στέλνουν τους εργαζόμενους στα σπίτια τους χωρίς αποδοχές.
• Για επιχειρήσεις που προχωρούν ήδη σε απολύσεις, πιέζουν για μεγαλύτερη «ευελιξία» και μη εφαρμογή όποιων Συλλογικών Συμβάσεων υπάρχουν, πατώντας και σε όσα ήδη έχουν νομοθετηθεί με τον «αναπτυξιακό» νόμο, για «εξαιρέσεις» στις ΣΣΕ σε επιχειρήσεις με «σοβαρά οικονομικά προβλήματα». Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι χιλιάδες εργαζόμενοι στον Τουρισμό που βρίσκονται «στον αέρα», ειδικά οι εποχικοί, πολλοί από τους οποίους ήδη ειδοποιούνται ότι δεν θα επαναπροσληφθούν με το άνοιγμα της σεζόν.
• Για επιχειρήσεις σε κλάδους με αυξημένη ζήτηση σε προϊόντα αυτήν την περίοδο, όπως είναι οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ, που με κριτήριο και πάλι τα κέρδη τους «τεντώνουν» τους εργαζόμενους, τους αναγκάζουν να μείνουν περισσότερες ώρες στη δουλειά, κόβουν ρεπό και άδειες, χωρίς μάλιστα κανένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία τους από τον κορονοϊό.

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν παίρνει κανένα μέτρο για όλα τα παραπάνω, στάση που αποτυπώθηκε και στην άρνησή της να συναντήσει αντιπροσωπεία εργατικών συνδικάτων, αλλά σπεύδει να ικανοποιήσει όλες τις αξιώσεις του κεφαλαίου για προστασία των κερδών του και μείωση των απωλειών του, αλλά και για προώθηση πάγιων αντεργατικών σχεδιασμών που επιταχύνονται με αφορμή τον κορονοϊό, με κεντρικό ζήτημα την παραπέρα απογείωση της «ευελιξίας».

«Αντιγράφοντας» την κοινή ανακοίνωση ΣΕΒ - ΣΕΤΕ - ΕΣΕΕ - ΓΣΕΒΕΕ και την «προτροπή» για «πρακτικές ευελιξίας ως προς το χρόνο και τον τόπο εργασίας», η κυβέρνηση παρέχει στους εργοδότες τη δυνατότητα να προχωρούν σε «αλλαγή ή τροποποίηση του ωραρίου και της οργάνωσης του χρόνου εργασίας των εργαζομένων» χωρίς να ενημερώνουν άμεσα το πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη», ενώ ταυτόχρονα διευκολύνει την «εξ αποστάσεως παροχή εργασίας (τηλεργασία)», πάγια αξίωση του κεφαλαίου, που οδηγεί σε ακόμα πιο δυσδιάκριτα όρια ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο, μείωση του «λειτουργικού κόστους» για τις επιχειρήσεις κ.τ.λ. Χαρακτηριστική ως προς τα παραπάνω, σε συνθήκες μάλιστα που κλείνουν όλο και περισσότερα σχολεία, είναι η αναφορά του υπουργείου ότι με την ενίσχυση της τηλεργασίας «διευκολύνονται οι εργαζόμενοι με παράλληλα καθήκοντα φροντίδας παιδιών»...

Επιπλέον, ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση μια σειρά μέτρων «ελάφρυνσης» επιχειρήσεων που διακόπτουν με κρατική εντολή τη δραστηριότητά τους για πάνω από 10 μέρες (αναστολή πληρωμών ασφαλιστικών εισφορών, δόσεων ρυθμίσεων κ.ά.), χωρίς να αναφέρεται πουθενά η διασφάλιση των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων στις ίδιες επιχειρήσεις, αλλά και χωρίς να λαμβάνεται κανένα μέτρο στήριξης για τους αυτοαπασχολούμενους που - χωρίς να υπάρχει τέτοια κρατική εντολή διακοπής - μπορεί να βρεθούν οι ίδιοι ή μέλη της οικογένειάς τους σε καθεστώς προφύλαξης ή ακόμα και να νοσήσουν.

Τα αντίστοιχα αντεργατικά μέτρα που λαμβάνονται από τις αστικές κυβερνήσεις και επιχειρηματικούς κολοσσούς σε όλο τον κόσμο - «ευελιξία», τηλεργασία, απολύσεις κ.ά. - επιβεβαιώνουν την ενιαία αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου.

Οπως οι εργαζόμενοι όμως δεν πρέπει να αντιμετωπίσουν ως «φυσικό φαινόμενο» τις άθλιες συνθήκες που έχει διαμορφώσει η αντιλαϊκή πολιτική στην Υγεία, έτσι δεν πρέπει να δεχθούν και ως «της μοίρας τους γραφτό» τα νέα αντεργατικά χτυπήματα που προωθούνται στο φόντο της εξάπλωσης του νέου κορονοϊού και των συνεπειών της στην καπιταλιστική κερδοφορία.

Για την προστασία της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των οικογενειών τους πρέπει να δυναμώσει με κάθε τρόπο το αγωνιστικό μέτωπο για τη διεκδίκηση άμεσων ουσιαστικών μέτρων, με βασικές αιχμές τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να στελεχωθεί πλήρως το δημόσιο σύστημα Υγείας, την πλήρη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και την παροχή πρόσθετων αδειών με Ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους που θα χρειαστεί να λείψουν από τη δουλειά.