«Οι υποσχέσεις της ΝΔ καταρρέουν», «είπαν ψέματα για να κερδίσουν την εξουσία», «δεν πρόκειται για το πρόγραμμα που ο Κυρ. Μητσοτάκης παρουσίασε προεκλογικά, αλλά για ένα άλλο πρόγραμμα», «η κυβέρνηση έχει αναγκαστεί να υπαναχωρήσει σχεδόν σε ό,τι έχει υποσχεθεί προεκλογικά»... Αυτοί είναι οι άξονες της «κριτικής» που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική της ΝΔ, οι οποίοι αναλύονται εκτενώς και στις σελίδες της κυριακάτικης «Αυγής».

Πρόκειται για την ...«προγραμματική αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ, την οποία καλεί να υλοποιήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις! Σαν λεπτομέρεια να θυμίσουμε ότι προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζε «αρμαγεδδώνα» το πρόγραμμα της ΝΔ, για το οποίο σήμερα την κατηγορεί ότι δεν εφαρμόζει... Κι όχι μόνο αυτό αλλά απευθύνει κάλεσμα «να μιλήσει η κοινωνία», να ...νοσταλγήσει δηλαδή ο λαός και να υπερασπιστεί την κατάσταση που ο ίδιος παρέδωσε στη ΝΔ σε όλους τους τομείς, πάνω στην οποία η κυβέρνηση «χτίζει» σήμερα την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Ας δούμε όμως τι καταλογίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, δικαιολογώντας απόλυτα τον τίτλο του «Υπουργείου Αντιπολίτευσης»:

• Στο Προσφυγικό, σύμφωνα με την «Αυγή», η κυβέρνηση «αρνείται την αποσυμφόρηση» των νησιών και «έχει κάνει 12 επιστροφές στην Τουρκία, ενώ υποσχόταν χιλιάδες». Της συστήνει μάλιστα «να αυξήσει την πίεση στους ευρωπαϊκούς θεσμούς», ώστε «να εξασφαλίζουν την τήρηση της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας». Δηλαδή, κάνει «κριτική» στην κυβέρνηση από τη σκοπιά της υλοποίησης της βάρβαρης Συμφωνίας, που οδηγεί στον διπλό εγκλωβισμό δεκάδων χιλιάδων εξαθλιωμένων στη χώρα μας. Μιλάει για «αποσυμφόρηση» χωρίς κατάργηση της Συμφωνίας, τη οποία και ο ίδιος εφάρμοσε με συνέπεια, δίνοντας την ίδια απάντηση με τη ΝΔ στο δίκαιο αίτημα του λαού των νησιών και των ξεριζωμένων για άμεσο κλείσιμο των hot spots και για απεγκλωβισμό όλων, ώστε να ταξιδέψουν στις χώρες που επιθυμούν.
• Στο Ασφαλιστικό, το «κακό» με την κυβέρνηση - σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ - είναι ότι το μεταχειρίζεται ως «κομματικό εργαλείο», για να «χαϊδεύει αυτιά σε μικρές μειοψηφίες». Και πώς να βρει κάτι άλλο να της καταλογίσει, αφού ο νόμος Βρούτση είναι στην πραγματικότητα «εκτελεστικός» του νόμου Κατρούγκαλου και άλλων προηγούμενων νόμων, διαμορφώνοντας το έδαφος για να προχωρήσουν ταχύτερα το σύστημα των «τριών πυλώνων» και η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης... Αυτό επιβεβαιώνουν άλλωστε και τα ευχαριστήρια του υπουργείου Εργασίας στους προηγούμενους υπουργούς, από τον Λοβέρδο του ΠΑΣΟΚ μέχρι τον Κατρούγκαλο του ΣΥΡΙΖΑ, για τη συμβολή τους στην αντιλαϊκή μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού.
• «Για το Ελληνικό η ΝΔ υποσχόταν ότι ένα μήνα μετά την άνοδό της στην εξουσία θα ξεκινούσαν τα έργα (...) Οι μπουλντόζες βέβαια δεν ξεκίνησαν και δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο να γίνεται σύντομα...», λέει ο ΣΥΡΙΖΑ (συνέντευξη βουλευτή του στην «Αυγή»), αντιγράφοντας την κριτική που του έκανε η ΝΔ ως αντιπολίτευση, επειδή καθυστερούσε ένα τέτοιο «έργο πνοής» για το κεφάλαιο, υπονομεύοντας την ανάπτυξη της οικονομίας. Αλλωστε, ποιος μπορεί να ξεχάσει το κλίμα αβροφροσύνης ανάμεσα στους υπουργούς Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ (Γ. Δραγασάκη) και της ΝΔ (Αδ. Γεωργιάδη) για το «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο; Ο μεν πρώτος αναγνώριζε με ανακούφιση ότι ο διάδοχός του «τήρησε το λόγο του και σεβάστηκε το έργο που αφήσαμε» κι ο άλλος επισήμαινε ότι «έχουμε υιοθετήσει τα σχέδια που είχατε ετοιμάσει και δεν προλάβατε να φέρετε».
• Αλλά και στα υπόλοιπα μέτωπα, όπου προσπαθεί να παρέμβει και σε διεργασίες στο κίνημα, η «κριτική» του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ είναι προκλητική: Καταγγέλλει την άθλια κατάσταση στα νοσοκομεία, όταν η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης από χρόνο σε χρόνο είχε και τη δική του σφραγίδα, γέμιζε τα νοσοκομεία με προσωρινούς και «ευέλικτους» γιατρούς και νοσηλευτές, έστρωνε το έδαφος για επέκταση του ιδιωτικού τομέα. Από εκεί έπιασε το νήμα η ΝΔ, δοκιμασμένη στην υλοποίηση της στρατηγικής που μετατρέπει ολοένα και περισσότερο την Υγεία και την Πρόνοια σε ατομική υπόθεση, σε πανάκριβο εμπόρευμα για το λαό. «Φωνάζει» τάχα για τις εργασιακές σχέσεις, έχοντας εμπλουτίσει ως κυβέρνηση το αντεργατικό οπλοστάσιο του κεφαλαίου, με νόμους για τα «δουλεμπορικά», για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, για τη διαμόρφωση του κατώτερου μισθού με βάση τον μνημονιακό νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου. Παριστάνει τον προστάτη της πρώτης κατοικίας, αυτός που ελαστικοποίησε ακόμα περισσότερο την όποια προστασία, που νομοθέτησε το «ιδιώνυμο» για όσους κινητοποιούνται για τη διάσωση της λαϊκής κατοικίας από τα νύχια τραπεζών και επιχειρηματικών ομίλων. Αυτός που είχε για εικόνισμα την απομείωση των «κόκκινων» δανείων για να μπορούν οι τράπεζες να χρηματοδοτήσουν εκ νέου την ανάπτυξη, δηλαδή τις επιχειρήσεις, όπως κάνει σήμερα και η ΝΔ, υπηρετώντας την ίδια ακριβώς στρατηγική, της οποίας υπήρξε άλλωστε ο πρώτος διδάξας μαζί με το ΠΑΣΟΚ, με το 1ο και 2ο μνημόνιο, τα PSI, τα κρατικά κονδύλια για την ανακεφαλαιοποίηση, που πλήρωσε ο λαός.

Η συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ στο ξεδίπλωμα της αντιλαϊκής πολιτικής δεν έχει να κάνει μόνο με το τι παρέδωσε ο ίδιος στη ΝΔ ούτε μόνο με τη μοιρολατρία και την απογοήτευση που έσπειρε σε πλατιά λαϊκά στρώματα, κατοχυρώνοντας ως «μονόδρομο» δήθεν την πολιτική που τσακίζει δικαιώματα και ανάγκες, στο όνομα της ανάπτυξης για το κεφάλαιο. Κυρίως, έχει να κάνει με τη στήριξη που προσφέρει σήμερα στη στρατηγική του κεφαλαίου, ανταγωνιζόμενος την κυβέρνηση της ΝΔ στα «σημεία». Με αυτήν την πολιτική, σε όλες τις εκδοχές της, έχει να αναμετρηθεί ο λαός, διεκδικώντας σύγχρονους όρους δουλειάς και ζωής με βάση τις ανάγκες του, κοιτώντας μπροστά και παλεύοντας για ριζική ανατροπή όσων εμποδίζουν σήμερα την ικανοποίησή τους.